ลูกสะใภ้ที่ไม่ได้รับเชิญ(2)

รวงข้าวที่นั่งเงียบมาตลอดเพราะเธอไม่รู้ว่าในเวลานี้เธอควรจะต้องเล่นบทไหนแต่เมื่อถูกโฉมเฉลาพูดจาดูแคลนบิดาเช่นนี้หญิงสาวจึงต้องปกป้องบุพการีของเธอบ้างและเธออยากให้ หญิงสูงวัยตรงหน้ารู้ว่าชีวิตของคนเรามันไม่ได้ถูกลิขิตด้วยตัวเองบางครั้งโชคชะตาก็ลิขิตมาให้เธอต้องตกอยู่ในครอบครัวแบบนี้เขาไม่ควรจะดูถูกคนอื่นเพียงเพราะความจน

“เธอพูดแบบนี้ท้าทายลูกชายฉันใช่ไหมคงคิดว่าตาปฐพีหลงเธอมากไม่กล้าที่จะเลิกกับเธอ”

โฉมเฉลามองหน้าลูกชายเพราะอยากให้เขาพูดอะไรออกมาบ้างอย่างน้อยก็ทำให้อนาคตลูกสะใภ้รู้ว่าเธอไม่มีสิทธิ์มา ต่อปากต่อคำกับอนาคตแม่สามีแบบนี้

“ผมรักรวงข้าวที่เธอเป็นคนกตัญญูและเป็นคนดี ผมไม่ได้รักเพราะเธอเป็นลูกใครไม่ว่าพ่อเธอจะรวยหรือจนทุกอย่างที่เป็นเธอคือทุกอย่างที่ผมรักครับ”

ธานินทร์จับมือภรรยาไว้แน่นเพราะเขารู้ว่าตอนนี้โฉมเฉลากำลังสติแตกเพราะตั้งแต่ลูกชายเกิดมายังไม่เคยกล้าที่จะเถียงมารดาแบบนี้ คนเป็นพ่อจึงจำเป็นต้องพูดให้สถานการณ์คลี่คลายลง

“ทุกคนก็ต้องเข้าใจแม่ด้วยพ่อแม่ทุกคนก็อยากให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่สุดแต่พ่อก็ไม่ได้บอกนะว่ารวงข้าวไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีเพียงแต่ครอบครัวของเรายังไม่มีโอกาสได้รู้จักกันเราจึงต้องตีค่าทุกอย่างจากสิ่งที่มองเห็นได้ภายนอกจากนี้ในเมื่อภรรยาของลูกจะเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราก็ขอให้ใช้เวลาและโอกาสที่มีพิสูจน์ตัวเองให้พ่อกับแม่เห็นก็แล้วกัน”

ธานินทร์รีบประคองภรรยากลับขึ้นไปบนห้องนอนเพราะเขารู้ว่าเวลานี้โฉมเฉลากำลังรู้สึกแบบไหนเพราะมันไม่ใช่แค่เพียงที่ลูกชายไม่ยอมแต่งงานตามที่เธอต้องการแต่กลับไปคว้าผู้หญิงที่ไม่มีอะไรคู่ควรมาเป็นภรรยาแบบนี้และดูทีท่ารวงข้าวเองก็ไม่ใช่คนที่จะยอมอ่อนข้อให้ใครง่าย ๆ เพียงแต่เธอแค่รู้ว่าจังหวะไหนควรพูดจังหวะไหนควรเงียบเท่านั้น

“เฮ้อ ! ถ้าฉันเป็นเมียคุณจริง ๆ รับรองได้ว่าร้องไห้กลับบ้านไปแล้ว”

รวงข้าวไม่ได้รู้สึกโกรธในตัวโฉมเฉลาเพราะเธอไม่ได้เป็นภรรยาของปฐพีจริง ๆ แต่เธอลองคิดกลับกันถ้าวันนี้เธอถูกแม่สามี ดูถูกเธอคงเลือกที่จะร้องไห้แล้ววิ่งออกไป ยุติความสัมพันธ์ทุกอย่าง

“คุณแม่คงไม่คิดว่าผมจะปฏิเสธการแต่งงานและยังพาผู้หญิงที่ท่านไม่ได้เลือกมาเป็นภรรยาแต่ผมเชื่อว่าอีกไม่นานท่านจะต้องรักคุณ”

หญิงสาวหันไปมองหน้าคนพูดด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจทำไมชายหนุ่มถึงมั่นใจว่าแม่ของเขาจะรักเธอและคำพูดของปฐพีมันเหมือนกับว่าเธอจะเข้ามาอยู่ในตำแหน่งภรรยาจริงจังทั้งที่ความจริงสัญญานี้แค่เพียง 3 เดือนเท่านั้น

รวงข้าวเข้ามาอยู่บ้านของปฐพีเธอก็กลายเป็นคนตกงานทันทีเพราะชายหนุ่มบังคับให้เธอต้องลาออกโดยเขาจะเป็นคนจ่ายเงินเดือนทดแทนให้ไม่เกี่ยวกับเงิน 5 ล้านที่ตกลงกันไว้ในสัญญา

สัปดาห์แรกของการที่ต้องนอนอยู่ในห้องนอนเดียวกัน รวงข้าวขอที่จะลงไปปูที่นอนนอนข้าง ๆ เตียงแทนการนอนกับ ชายหนุ่ม

“อะไรของคุณเนี่ยขึ้นมานอนข้างบน”

ไฟในห้องถูกปิดลงแทนที่ปฐพีจะอยู่บนที่นอนของตัวเองแต่เขากลับกระโดดลงจากเตียงลงมากอดหญิงสาวที่รับเล่นบทภรรยาของเขา

“เงินเดือนก็จ่าย เงินก้อนก็ต้องให้จะไม่ให้กอดบ้างเลยหรือ”

ชายหนุ่มทำท่าทางออดอ้อนในแบบที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อนตลอดสัปดาห์ที่อยู่ด้วยกันรวงข้าวรู้สึกแปลกใจแต่เธอก็เลือกที่จะผลักเขาออกไปให้พ้นตัว

“คุณกลัวผมทำอะไรหรือรังเกียจผมไม่อยากให้กอด”

น้ำเสียงของปฐพีจากที่ตอนแรกเป็นเชิงหยอกล้อเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงที่จริงจังและดูแฝงความเศร้าอยู่ในนั้นทำให้สาวร่างเล็กที่พยายามยันตัวจะลุกหนีอีกฝ่ายกลับต้องล้มเลิกและเปลี่ยนเป็นล้มตัวลงนอนข้างๆเขาเช่นเดิมแทน