ตอนที่ 5 ขอโทษที่ใหญ่ (NC++) 2/2

ปึก! ปึก! ปึก!

“มะ ไม่ไหวแล้ว” หญิงสาวถูกจบให้อยู่ในท่าคลานเข่า โดยมีคนตัวโตซ้อนหลังอยู่ มือหนาจับล็อกเอวคอดพร้อมกระแทกตัวตนเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง แตกไปแล้วสองน้ำ น้ำนี้จะเป็นน้ำสุดท้ายเพื่อให้เธอพักก่อน วันหลังค่อยทำใหม่ เพราะร่างกายโมเดลดูจะรับไม่ไหวแล้วตอนนี้

ปึก! ปึก! ปึก!

“ซี๊ดด”

“ฮะ เฮีย” น้ำเสียงสั่นระริกเรียกชื่อคนด้านหลัง ฟีนิกซ์เอื้อมมือไปจับหน้าอกพลางออกแรงขยำมันด้วยความเสียวซ่าน เขาทนไม่ไหวอีกแล้ว

ปึก! ปึก! ปึก!

“อื้ออ”

“อ๊าา จะเสร็จละ”

ปึก! ปึก! ปึก!

“อ๊าสส”

กระทุ้งแรง ๆ สองสามครั้งก่อนจะดึงมังกรยักษ์ออกจากรูบวมแดง ฟีนิกซ์ก้มมองยังร่องแดงที่เหมือนจะระบม เขาจัดการอุ้มเธอขึ้นมาแนบอก

“ไม่เอาแล้ว..” น้ำเสียงเบาหวิวบอกกับคนตัวโต เธอไม่ไหวแล้ว จะหลับอยู่รอมร่อ หากทำอีกรอบเธอได้สลบคาอกเขาแน่

“ไม่ทำ” เขาจะพาไปอาบน้ำมานอนต่างหาก เหลือบมองดูเวลาบ่งบอกว่าตอนนี้ตีหนึ่งแล้ว

“เหนื่อยจัง”

“รู้แล้ว” จากนั้นเขาก็อุ้มเธอพาตรงไปยังห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย สองเราจะได้ไปนอนพักผ่อนกันสักที

รุ่งเช้า

ตึก ตึก

ร่างสูงออกจากห้องลงมายังชั้นล่างเพื่อหาน้ำดื่ม ขณะเดินไปห้องครัว หางตาเหลือบไปเห็นพี่ชายกับหลานแฝดนั่งกอดอกมองมาที่เขาราวกับว่าเขาไปสร้างเรื่องไว้ ฟีนิกซ์เดินผ่านทั้งสามไป เขาหยิบเอาน้ำในตู้เย็นมายกดื่ม ก่อนจะปิดตู้เย็นแล้วเดินกลับไปทางเดิม

ตึก ตึก

“อะไร” เท้าหนักชะลอลงพร้อมกับหันไปถามทั้งสาม

“เมื่อคืนมึงดูคลิปโป๊เหรอฟีนิกซ์” หรี่ตามองน้องชายอย่างจับผิด

“....” เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

“บอกมันไปลูก” ไมเนอร์บอกให้ลูกทั้งสองเป็นคนพูดไป ส่วนเขาจะนั่งจับผิดพิรุธมันเอง หนูน้องฟาเดียร์ลุกขึ้นด้วยความมั่นใจ เชิดหน้าเตรียมความพร้อม แล้วเล่าเหตุการณ์ที่ตนได้ยินให้ทุกคนฟัง

“เมื่อจืนเยาฉองจนยอนหยับช่ายม่าย แย้ว..”

“ไม่ต้องลูก ป๊าพูดเอง” เขายกมือห้ามลูกสาวที่กำลังเล่าถึงเหตุการณ์เมื่อคืนว่าเจอกับอะไร ฟาเดียร์ทำหน้ายู่ทันทีเมื่อพ่อห้ามไม่ให้ตัวเองพูด คนนิสัยไม่ดี

“ก้ะ” กลับไปนั่งที่ตัวเองเหมือนเดิม กำลังจะเฉิดฉายแล้วเชียวถ้าพ่อไม่คุมกำเนิดก่อน

“มึงรู้ไหมว่าเสียงห้องมึงดังมาถึงห้องกู” เขาต้องสะดุ้งตื่นกลางดึกเพราะมันดูคลิปโป๊ ถ้ามันจะเสี้ยนขนาดนั้นไม่ไปกินข้างนอกวะ หรือถ้าจะชักว่าวก็ทำเบา ๆ ก็ได้ นี่เล่นแหกปากดังลั่นบ้าน ไหนจะเสียงผู้หญิงในคลิปอีก ไม่คิดว่าคนทั้งบ้านจะนินทาบ้างหรือไง ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมามีเมื่อคืนนี่แหละที่มันแหกปากร้องดังสุด กะอีแค่ชักว่าวมันดีขนาดนั้นเลยเหรอวะ ทำไมตอนเขาชักไม่เห็นสนุกเหมือนมันบ้าง กว่าจะเสร็จเล่นแสบลำไปหมด

และที่พีคกว่านั้นคืออะไรรู้ไหม เขาออกห้องมาเพื่อจะไปบอกมันให้เงียบเสียง แต่สิ่งที่เจอคือ.. ฟาเดียร์กับคอนเนอร์นั่งกอดตุ๊กร้องไห้อยู่หน้าห้อง บอกว่าฟีนิกซ์กำลังเจ็บ จากที่โมโหจะไปด่ามัน เขาต้องมานั่งปลอบลูกแทน สุดท้ายเมื่อคืนเขาต้องพาเด็ก ๆ ไปนอนในห้องด้วย

“แล้วยังไง” เขาไม่คิดว่ามันจะดังขนาดนั้นสักหน่อย ไมเนอร์ลุกขึ้นเดินเข้ามาหาน้องชายตัวเอง พร้อมกับเลื่อนใบหน้าเข้าไปกระซิบข้างหู

“แล้วยังไงงั้นเหรอ เพราะกูเอาเมียไม่ได้ไงไอ้น้องเวร” ลูกนอนอ้าปากน้ำลายยืดอยู่ข้าง ๆ จะให้กระแทกเมียเตียงสั่นมีหวังลูก ๆ ได้มานั่งปรบมือเชียร์แน่นอน สรุปแล้วทั้งคืนเขาต้องทนปวดไมเนอร์น้อยทั้งคืนโดยที่เมียได้แต่ยิ้มให้ แม่งโคตรเซ็ง

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับกู" มันเอาเมียไม่ได้แต่มาหงุดหงิดใส่เขาทำไม ประสาทแล้วมั้ง

"นี่มึงไม่รู้ตัวเองจริง ๆ เหรอวะ" เพราะเสียงของมันทำให้เขาต้องนอนแข็งทั้งคืน จะเอาเมียก็เอาไม่ได้เพราะลูกนอนอยู่ด้วยยังไงล่ะ

"รำคาญว่ะ"

"ใช่ไง กูเป็นพี่ชายที่มึงไม่รักมึง ไม่ว่าจะทำอะไรก็ผิดหมดแหละในสายตามึง"

"เลิกดราม่าแล้วไปหาเมียมึงไป" โบกมือไล่ให้ไปไกล ๆ

"เออว่ะ งั้นกูฝากลูกหน่อยนะ" เมียเขากำลังอาบน้ำอยู่พอดี ไปถูหลังให้เมียดีกว่า

"กูให้เวลา 30 นาที"

"กูแตกไม่ทัน"

"มันเป็นปัญหาของมึง"

"ไอ้เวรเอ๊ย เออ!" แล้วไมเนอร์ก็รีบวิ่งขึ้นบ้านไปด้วยความรวดเร็ว เขาต้องทำเวลาก่อนที่มันจะไปเคาะประตูห้อง

"จะขึ้นห้องด้วยไหม" ฟีนิกซ์หันไปถามหลานทั้งสอง

"ไป/ไป" ฟาเดียร์และคอนเนอร์ตอบพร้อมกัน ทั้งสองวิ่งเข้าไปหาผู้เป็นอาพร้อมกับชูมือน้อย ๆ ขึ้นเพื่อให้อุ้ม ฟีนิกซ์อุ้มทั้งสองขึ้นมาคนละข้าง จากนั้นก็พาเดินขึ้นห้องไป

"พี่เลโก้ไปไหน" เขาถามหาเด็กน้องอีกคนกับหลานทั้งสองขณะเดินขึ้นห้อง

"ไปกับคิน" เมื่อเช้าอคินจะไปข้างนอก พอเลโก้เห็นจึงขอไปด้วย เขาเลยพาไปนั่งรถเล่นด้วยกัน

"คินไปไหน" มันไปไหนของมัน หรือวันนี้ไอ้หลับใหลคินมาทำงานแทนมัน

"ไม่ยู้"

"แล้วทำไมไม่ไปด้วยกัน"

"คินบอกว่าเยียร์กับเยอร์ดื้อเยยม่ายห้ายไปด้วย"

"แล้วเราดื้อจริงไหม"

"ม่าย" ไม่ดื้อกับผีน่ะสิ เมื่อวานเขาได้ข่าวว่าจับแมวไปถ่วงน้ำอีกแล้ว สงสัยต้องสั่งห้ามคนให้เอาสัตว์เข้ามาเลี้ยงในบ้านแล้วแหละ ไม่อย่างนั้นได้ตายคามือฟาเดียร์แน่นอน

"ใส่รหัสหน่อย" คอนเนอร์เอื้อมมือไปกดรหัสห้อง พร้อมกับผลักประตูเข้าไป ทันทีที่เข้ามาด้านใน สายตาของเด็กทั้งสองก็ไปสะดุดเข้ากับร่างบางบนเตียง ฟาเดียร์และคอนเนอร์หันขวับมองหน้ากันทันที

"ใจเหย๋อ" เงยหน้าถามฟีนิกซ์

"ไม่บอก"

"ป๊ายิกมีแปนเหย๋อ"

"เยอร์ก็อยากมีแปน"

"ใช่ แฟน"

"จ๋วยไหม"

"ที่สุด"

"ป๊ายิกยักเหย๋อ"

"รักสิ"

"เยียร์เป็นแปนป๊ายิก" ฟาเดียร์เข้าใจว่ารักแล้วต้องเป็นแฟน

"ไม่ใช่แบบนั้น" ฟีนิกซ์ส่ายหน้าไปมา เด็กน้อยเอียงคอมองด้วยความสงสัย พลางกะพริบตาปริบ ๆ แล้วมันคือยังไง

"ตำม่าย"

"จะไปอาบน้ำนั่งรอกันอยู่นี่อย่าเสียงดังเข้าใจไหม"

"ก้ะ/กั๊บ" ทั้งสองพยักหน้าเข้าใจ ฟีนิกซ์วางเด็กน้องลงแล้วเลี่ยงไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป วันนี้เขาไม่ไปทำงาน เขาจะอยู่บ้านอยู่กับหลาน..และเธอ

"เยาไปยูม่ายเยอร์"

"ป๊ายิกด่า"

"เยอร์จุ๊ ๆ จิ"

"เจ"

ทั้งสองพากันมองไปทางห้องน้ำ เมื่อได้ยินเสียงน้ำก็พากันย่องเงียบ ๆ ปีนขึ้นไปบนเตียง ขยับตัวไปนั่งคนละฝั่งซ้ายขวา ฟาเดียร์และคอนเนอร์นั่งนิ่งมองคนหลับด้วยความสงสัย

ราว ๆ ห้านาทีได้ ขณะที่เด็กน้อยเอาแต่จ้องมองไม่กะพริบตา ร่างที่กำลังหลับใหลก็รู้สึกตัวตื่น พลิกตัวไปมา คอนเนอร์ยกมือทาบริมฝีปากตัวเองบอกให้น้องสาวห้ามส่งเสียง

ในขณะที่ทั้งสองกำลังให้ความสนใจกับหญิงสาวตรงหน้า ฟีนิกซ์ออกมาจากห้องน้ำพอดี เขาชำเลืองมองเด็กน้อยทั้งสองบนเตียงพลางสายหน้าเนือย ๆ คงจะสงสัยสินะว่าเป็นใครถึงได้ไปนั่งเฝ้าขนาดนั้น

เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเริ่มรู้สึกตัวตื่น เขาจึงเดินเข้าไปดู

"ตื่นแล้วเหรอ" พร้อมกับกดจมูกลงแก้มเนียนเบา ๆ ด้วยความหลงใหล ทำเอาฟาเดียร์และคอนเนอร์เงยหน้ามองทันที พร้อมกับเอ่ย

"แย้วเยาล่ะ"

"เหม็น"

"ดมจิ" ยกแขนขึ้นแล้วบอกให้อามาดมรักแร้ตัวเอง ฟีนิกซ์ทำหน้าเหม็นไม่ยอมดมตามคำสั่งหลาน ก่อนที่เสียงหญิงสาวจะแทรกขึ้น

"หนูปวดหัว~" รู้สึกเหมือนหัวมันหนักอึ้งยังไงไม่รู้ มือเล็กเลื่อนไปจับศีรษะตัวเองพลางนวดเบาๆ

"ไปกินข้าวกินยาก่อนค่อยมานอน" น่าจะจับไข้แหละ เมื่อคืนเขาทำหนักไปหน่อยด้วย อารมณ์เขาเตลิดจนไม่ได้ใส่ถุงยางด้วยสิ เผลอแตกในไปถึงสองรอบ เมื่อเช้าเลยให้คนไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้ ถึงเขาจะไม่ทิ้งเธอ แต่จะให้ท้องตอนนี้มันก็คงไม่ได้ เพราะเธอกำลังเรียนอยู่ ฟีนิกซ์จับตัวหญิงสาวให้ลุกนั่ง โดยที่ตาเธอยังไม่เปิดขึ้น

"จนจ๋วยนี่นา^^" ทันทีที่เห็นใบหน้าชัดเจน ฟาเดียร์ก็จำได้ว่าคนตรงหน้าตัวเองเป็นคนเดียวกับที่เจออยู่ตลาดในวันนั้น หนูน้อยฉีกยิ้มแฉ่งด้วยความดีใจที่ได้เจอพี่สาวใจดีอีกครั้ง

เวลาต่อมา

เกิดความเงียบในห้องนั่งเล่น ฝันดีและไมเนอร์นั่งมองมาที่ฟีนิกซ์สายตาต้องการคำตอบว่าเรื่องทั้งหมดมันคืออะไร ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครมาจากไหนถึงได้มาอยู่ในบ้านพวกเราได้ แล้วสภาพเธอที่พวกเขาเห็นช่างดูไม่ได้เอาเสียเลย เหมือนคนเพิ่งผ่าสงครามโลกมายังไงยังงั้น

"นี่คือต้นตอของเสียงเมื่อคืนใช่ไหม" มันต้องใช่แน่ ๆ มันลากผู้หญิงมาเอาถึงในบ้าน แสดงว่าเธอคนนี้ต้องไปธรรมดามันถึงกล้าพาเข้าบ้าน

"เธอชื่ออะไร" ฝันดีถาม

"โมเดล"

"เด็กคนนั้นคือลูกเธอสินะ" เอาเมียทั้งทีไม่เอาคนที่เขายังไม่มีลูกวะ หรือมันกลัวตัวเองไม่มีน้ำยาเหมือนพี่ชายเลยต้องเอาคนที่มีลูกติด

"น้องชาย-_-"

"อ๋อ..แล้วไป"

"แต่มึงยังมีคดี มึงจะเอาก็ช่วยปิดปากหน่อยสิวะ สงสารกูบ้าง" เขาว่าให้น้องชาย แต่สายตากับมองไปที่ภรรยาคนสวย ฝันดีรู้ตัวว่าสามีแอบแซะที่ไม่ยอมให้นอนด้วย เธอจึงหันไปยิ้มให้แล้วเอ่ยเสียงหวาน

"เมญ่าล่ะ" ทว่าคำพูดของเธอทำเขาต้องยอมเงียบปากแล้วก้มหน้าลงน้อมรับผิดทุกอย่าง เมญ่าที่พูดถึง เป็นนักศึกษาที่เข้ามาฝึกงานที่บริษัทไมเนอร์ วันนั้นเธอเข้าไปหาสามีแล้วดันเจอฉากเด็ดเข้าให้ สามีของเธอยืนนิ่งให้ผู้หญิงคนนั้นเอาหน้าอกเบียดโดยที่ไม่เอาตัวเองหลบ หรือผลักผู้หญิงคนนั้นออก นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาอดทำเรื่องอย่างว่ากับเมียรักเป็นเวลาห้าเดือน

"...." ฟีนิกซ์ได้แต่สมเพชพี่ชาย ถ้ามันยังไม่หยุดความเจ้าชู้ ครั้งนี้เขาคงพาหลานกับพี่สะใภ้ไปไกลกว่าเดิม

"น้องอายุเท่าไหร่เหรอ" จากที่ดูเธอน่าจะอ่อนกว่าหลายปี

"20" ในขณะที่ทุกคนกำลังนั่งคุยกันอยู่นั้น ฟาเดียร์ก็วิ่งหน้าตื่นเข้ามาหาผู้เป็นอา เด็กน้อยเงยหน้าสบตาแล้วถาม

"ตำม่ายมี๊เดลมียอยจงนี้" ชี้ที่คอตัวเองให้อาดู ตอนนั้นเล่นด้วยกัน ฟาเดียร์เห็นว่าคอโมเดลมีรอยจึงรีบมาถามอาทันที

"ยุงกัด" ฟีนิกซ์ตอบหลานให้หายสงสัย

"ยุงหรือมึงเอาดี ๆ" แต่ยังมีบางคนที่ไม่หยุดหาเรื่อง ฟีนิกซ์จึงตวัดสายตาไปมองหน้าพี่ชายพร้อมกับเอ่ย

"เสือก"

"เจือก" ตามด้วยฟาเดียร์ ทำเอาทุกคนตกใจไปตาม ๆ กันที่เด็กน้อยพูดคำหยาบ ฟีนิกซ์รู้ตัวว่าเผลอพูดคำหยาบต่อหน้าหลาน เขาจึงหันไปเอ่ยขอโทษพี่ชาย เพื่อให้หลานรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองทำหรือพูดออกไปเมื่อครู่มันไม่น่ารัก ฉะนั้นเราควรขอโทษ

"ขอโทษ" พร้อมกับยกมือไหว้ขอโทษ

"จอโตดก้ะ"

"ไปหาเมียละ"

"แหม ไปหาเมียละ" ไมเนอร์ล้อเลียนคำพูดน้องชาย แล้วต้องเงียบไปอีกครั้งเมื่อเจอสายตาพิฆาตจากเมียรักคนเก่าคนเดิม เพิ่มเติมคือเหมือนนางยักษ์เข้าไปทุกวัน

"ป๊าหล่อไหมฟาเดียร์"

"เหมือนยิงเยย"

"ขอบคุณครับ.."