บทที่ 4 ไล่พวกเขาออกไป
บทที่ 4 ไล่พวกเขาออกไป
นี่เป็นครั้งแรกที่เย่เฉินเจอหวังตงเสวี่ยนเช่นกัน
ไม่พูดไม่ได้ล่ะ หวังตงเสวี่ยนสวยไม่มีใครเทียบได้เลย!
เธออายุ20ปลายๆ หุ่นสวย หน้าตาดี ดูสูงส่งและมีความสามารถมากๆ
เย่เฉินนั่งลงตรงหน้าโต๊ะทำงานของหวังตงเสวี่ยน และพูดขึ้น:“ต่อไปผมคงไม่ค่อยมาที่ตี้เหากรุ๊ป ดังนั้นเรื่องทางด้านตี้เหากรุ๊ป ในภาพรวมยังคงต้องให้คุณเป็นประธานไปก่อน แล้วก็อย่าให้คนภายนอกรู้เรื่องสถานะของผม”
หวังตงเสวี่ยนรู้ดีว่าตระกูลของคุณชายเย่ที่อยู่ตรงหน้าตนนั้นมีอำนาจมาก สำหรับตระกูลเขาแล้ว ตี้เหากรุ๊ปเป็นแค่ส่วนเล็กๆ ไม่ต้องมาบริหารด้วยตัวเองก็เป็นเรื่องปกติ
เธอจึงรีบพูดขึ้น:“คุณชายเย่ ต่อจากนี้ไม่ว่ามีเรื่องอะไร คุณแค่สั่งฉันมาก็พอค่ะ”
ในขณะนั้นเองมีเลขาผู้หญิงคนหนึ่งเคาะประตู พลางพูด:“รองประธานหวังคะ มีคนชื่อหวังเหวินเฟย พร้อมคู่หมั้นของเขามาขอเข้าพบคุณค่ะ”
หวังตงเสวี่ยนพูดขึ้นทันที:“ตอนนี้ฉันคุยกับแขกคนสำคัญอยู่ ให้พวกเขารอไปก่อน”
เย่เฉินถามเธอ:“คุณรู้จักหวังเหวินเฟยงั้นเหรอ?”
หวังตงเสวี่ยนรีบพูด:“ตระกูลของหวังเหวินเฟยเป็นหนึ่งในหุ้นส่วนทางธุรกิจของเรา ธุรกิจส่วนใหญ่ล้วนพึ่งพาทางเรา ทางตระกูลเขาจึงพูดมาตลอดว่าอยากเข้าพบหน่อย ที่จริงมาหลายครั้งแล้วล่ะค่ะ ”
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา:“นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ตี้เหากรุ๊ปจะไม่ทำธุรกิจใดๆทั้งสิ้นกับตระกูลหวัง ธุรกิจอะไรที่กำลังร่วมมือและเตรียมจะร่วมมือก็บอกให้หยุดซะ หากตระกูลหวังยังสามารถหาเงินจากตี้เหากรุ๊ปได้อีกสักแดงเดียว ตำแหน่งรองประธานนี้คุณก็ไม่ต้องเป็นมันแล้ว!”
เมื่อหวังตงเสวี่ยนได้ยินเช่นนั้นก็กลัวขึ้นมาทันที ไม่ต้องถามก็รู้ ว่าคนในตระกูลหวังคงทำให้คุณชายไม่พอใจแน่ๆ
ดังนั้นเธอจึงรีบพยักหน้า แล้วพูด:“คุณชายไม่ต้องกังวล ฉันจะสั่งให้ยุติความร่วมมือกับตระกูลหวังทั้งหมดเดี๋ยวนี้เลย!”
เย่เฉินพูด:“บอกพวกเขาไปว่าตี้เหากรุ๊ปไม่อาจร่วมมือทำธุรกิจกับพวกกากๆได้ แล้วก็ให้รปภ.ไล่พวกเขาออกไป”
......
หวังเหวินเฟยและเซียวเวยเวยกำลังรอด้วยความตื่นเต้นอยู่ด้านนอก
ตระกูลหวังอยากเป็นพันธมิตรกับตี้เหากรุ๊ปมาตลอด ดังนั้นจึงหวังเป็นอย่างมากว่าจะตีสนิทกับหวังตงเสวี่ยนได้
แต่คิดไม่ถึงว่าจู่ๆเลขาของหวังตงเสวี่ยนจะพารปภ.มาจำนวนหนึ่ง
หวังเหวินเฟยจึงถามเธอ:“สวัสดีครับ รองประธานหวังมีเวลาที่จะให้เราเข้าพบไหม?”
เลขามองเขา พลางพูดอย่างเย็นชา:“ขอโทษนะคะ รองประธานหวังบอกว่า ตี้เหากรุ๊ปไม่อาจร่วมมือทำธุรกิจกับพวกกากๆได้ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป จะยกเลิกความร่วมมือทั้งหมดกับตระกูลคุณ !”
“ว่าไงนะ?!“
หวังเหวินเฟยตกใจและประหลาดใจ ทำไมคำพูดนี้มันคุณหูจัง?
อ้อ ใช่!เมื่อครู่ตอนที่อยู่ลานจอดรถ เย่เฉินก็พูดแบบเดียวกันเป๊ะ!
รองประธานหวังหมายความว่าไง?หรือว่าจะยุติความร่วมมือกับตระกูลหวัง?
หวังเหวินเฟยรู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที
เกิดอะไรขึ้น?
ยุติความร่วมมือทั้งหมดงั้นเหรอ?
ผลกำไรเกินกว่าครึ่งของตระกูลหวังได้มาจากตี้เหากรุ๊ปทั้งนั้นเลยนะ!
ถ้ายุติความร่วมมือ งั้นอำนาจของตระกูลก็ไม่ถูกลดลงไปเกินกว่าครึ่งหรอกเหรอ?!
เขาไม่อาจยอมรับความเป็นจริงแบบนี้ได้ จึงพูดตะโกนเสียงดัง:“ฉันจะไปพบรองประธานหวัง!ฉันจะถามต่อหน้ารองประธานหวังให้ชัดเจน!”
เลขาพูด:“ขอโทษด้วยค่ะ รองประธานหวังไม่พบคุณหรอกค่ะ แล้วก็หลังจากนี้ไม่อนุญาตให้คุณเข้ามาในตี้เหากรุ๊ปอีกแม้แต่ก้าวเดียว!”
หวังเหวินเฟยด่าทออย่างเดือดดาล:“เธอจงใจแกล้งฉันใช่ไหม?พวกเราเป็นพันธมิตรระยะยาวของตี้เหากรุ๊ป บอกว่าจะยุติก็ยุติได้งั้นเหรอ!”
เลขาไม่สนใจเขา หันไปพูดกับรปภ.อยู่ข้างทันที:“ไล่พวกเขาออกไป!”
หัวหน้ารปภ.ตรงเข้าไปจับข้อมือหวังเหวินเฟยทันที จากนั้นบิดไปไว้ด้านหลังเขาอย่างแรง
หวังเหวินเฟยร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด หัวหน้าเฉินพูดขึ้น:“รีบไสหัวออกไปซะ!ถ้ากล้าก่อเรื่องที่ตี้เหากรุ๊ปอีก ฉันเอาแกตายแน่!”
“หัวหน้ารปภ.อย่างแกกล้าขึ้นเสียงกับฉันงั้นเหรอ แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”
หวังเหวินเฟยเพิ่งพูดจบ หัวหน้าเฉินก็ตบเข้าให้ แล้วพูดอย่างโมโห:“ในตี้เหากรุ๊ปนี้ แกจะเป็นอะไรได้?”
หวังเหวินเฟยโดบตบจนรู้สึกเจ็บบนใบหน้า ทว่าตอนกำลังจะระเบิดนั้น เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เป็นพ่อเขาที่โทรมา
พอรับสาย ปลายสายก็ตะโกนออกมาด้วยความเดือดเป็นฟืนเป็นไฟ:“ไอ้ลูกสารเลว แกไปก่อเรื่องอะไรไว้ห้ะ?ตอนนี้ตี้เหากรุ๊ปต้องการยกเลิกความร่วมมือทั้งหมดกับเรา แกไปหาเรื่องใครไว้ห้ะ?”
หวังเหวินเฟยพูดอย่างไม่ได้รับความยุติธรรม:“พ่อ ผมไม่ได้ไปหาเรื่องใครทั้งนั้น ผมมาจะขอเข้าพบรองประธานหวัง แต่แม้แต่หน้ารองประธานหวังก็ยังไม่ได้เห็นเลย......”
ปลายสาย พ่อของหวังเหวินเฟยด่าเป็นชุด:“คนของตี้เหากรุ๊ปบอกว่า ที่พวกเขายุติความร่วมมือกับตระกูลหวัง ทั้งหมดก็เป็นเพราะแกมันกากไม่ได้เรื่อง!ตอนนี้แกทำให้ตระกูลสูญเสียเป็นอย่างมาก แกรีบกลับมาเลยนะ มาอธิบายต่อหน้าพ่อแกนี่!”
หวังเหวินเฟยโดนรปภ.ไล่มาจนถึงประตูใหญ่ของตี้เหากรุ๊ป พลางถือโทรศัพท์ด้วยความงุนงง
ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงเย่เฉิน จึงถามเซียวเวยเวยอย่างอดไม่ได้:“เวยเวย หรือว่าจะเป็นเพราะพี่เขยไร้ประโยชน์ของคุณคนนั้น?เขามีความสัมพันธ์อะไรกับตี้เหากรุ๊ปรึเปล่า?”
“ห้ะ?”คำพูดของหวังเหวินเฟยทำเอาเซียวเวยเวยตกใจ พลางครุ่นคิด เป็นไปได้ที่จะเกี่ยวกับพี่เขยของตนจริงๆ
แต่เห็นๆอยู่ว่าเขาเป็นแค่ไอ้ไร้ประโยชน์นี่!
เมื่อคิดเช่นนั้นเธอก็ส่ายหน้าอย่างไม่ลังเล:“มันจะรู้จักกับตี้เหากรุ๊ปได้ยังไง มันมาเป็นคนล้างห้องน้ำในตี้เหากรุ๊ปยังไม่มีคุณสมบัติพอเลย!”
“ก็จริง......”หวังเหวินเฟยพยักหน้า พอนึกถึงพ่อที่กำลังโมโหอยู่ เขาก็พูดขึ้นอย่างหดหู่:“ไม่ได้การแล้ว ผมต้องรีบกลับไปที่บ้าน......“
ข่าวที่ตระกูลหวังโดนตี้เหากรุ๊ปยุติความร่วมมือทั้งหมด แพร่กระจายไปทั่วทั้งเมืองจินหลิงทันที
ถึงแม้ไม่รู้ว่าทำไมตี้เหากรุ๊ปถึงแบนตระกูลหวัง แต่ทุกคนล้วนรู้ว่าต้องมีคนในตระกูลหวังทำให้ตี้เหากรุ๊ปไม่พอใจแน่ๆ
ตอนนี้ตระกูลหวังจบเห่แล้ว
อำนาจตระกูลหวังลดดิ่งลงไปกว่าครึ่ง เดิมทีมาตรฐานเกือบจะเทียบกับตระกูลระดับสูงได้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้กลับตกลงไปอยู่ระดับกลาง
พอนายหญิงใหญ่เซียวรู้ข่าวนี้ ก็โกรธจนตัวสั่นเหมือนกัน
เธออยากยกเลิกการหมั้นของเซียวเวยเวยกับหวังเหวินเฟยมากๆ แต่ตระกูลหวังถึงจะตกต่ำแต่ก็เคยยิ่งใหญ่มาก่อน ตระกูลเซียวไม่อาจล่วงเกินได้ จึงทำได้เพียงยกเลิกไปชั่วคราวก่อน
......
ณ ห้องทำงานของหวังตงเสวี่ยน
เย่เฉินรู้เรื่องทั้งหมดเมื่อครู่แล้ว เขาชื่นชมสไตล์การทำงานของเธอเป็นอย่างมาก
เย่เฉินพูดอย่างพอใจ:“ตงเสวี่ยน เรื่องเมื่อกี้ทำได้ดีมาก ตั้งแต่วันนี้ไปเงินเดือนของคุณจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า”
หวังตงเสวี่ยนทั้งตกใจและดีใจ รีบยืนขึ้นแล้วโค้งคำนับให้เย่เฉิน พลางพูด:“ขอบคุณค่ะคุณชายเย่!”
เย่เฉินพยักหน้าพูด:“แล้วก็ ผมอยากให้คุณประกาศเรื่องออกไป2เรื่อง”
“ว่ามาเลยค่ะคุณชาย”
“เรื่องแรกคือเรื่องที่ตี้เหากรุ๊ปเปลี่ยนเจ้าของ ประธานคนใหม่เข้ารับตำแหน่ง แต่ไม่ต้องเปิดเผยว่าประธานคนใหม่เป็นใคร แค่บอกไปว่านามสกุลเย่ก็พอ”
“เรื่องที่สอง ประกาศว่าตี้เหากรุ๊ปจะลงทุนที่เมืองจินหลิง1หมื่นล้าน ในการสร้างโรงแรมระดับ6ดาว ในขณะเดียวกันก็เริ่มเปิดประมูลพันธมิตร ทั้งบริษัทก่อสร้าง และบริษัทตกแต่งทั้งหมดในเมือง สามารถเข้าร่วมการประมูลได้!”
ธุรกิจหลักๆของบริษัทเซียวซื่อคือการตกแต่ง นายหญิงใหญ่อยากร่วมทำงานกับตี้เหากรุ๊ปเอามากๆ หากใครสามารถร่วมมือกับตี้เหากรุ๊ปได้ คงกลายเป็นคนดังของบริษัทเซียวซื่อแน่ๆ
ตอนนี้ตี้เหากรุ๊ปเป็นของตนแล้ว แน่นอนว่าต้องมอบความสุขเล็กๆน้อยๆให้แก่ภรรยาตนอยู่แล้ว