ตอนที่ 6 ทดลอง
หลังจากที่ทั้งสองตกลงกันที่จะทดลองใช้ชีวิตด้วยกันไปก่อนว่ามันจะเป็นยังไง ถึงแม้คนตัวเล็กที่นอนอยู่ในอ้อมแขนนี้จะได้เป็นแม่คนรึเปล่า ถึงแม้ว่ายังไม่รู้ว่าจะท้องหรือไม่ท้องแต่โลแกนก็จะทำให้คนตัวเล็กนี้ท้องให้ได้ เพราะว่าเขาต้องการคนๆนี้มาเป็นแม่ของลูก ถึงแม้ว่าจะอายุมากแล้วแต่โลแกนก็ค่อนข้างมั่นใจมาก ว่ามีน้ำยาพอที่จะทำให้คนตัวเล็กนี้ท้องได้ เพราะว่าเขาตรวจสุขภาพบ่อย และก็ยังทำตัวให้ตัวเองเหมือนเด็กอยู่ตลอดเวลาและก็ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอกินอาหารที่มีประโยชน์
6:00 โมงเช้า
ตอนนี้เป็นเวลาเช้าแล้วโลแกนก็ตื่นขึ้นมาเป็นคนแรกเพราะว่าตื่นตามเวลาชีวิตจนมันกลายเป็นชีวิตประจำวันที่จะต้องตื่นเวลานี้ หลังลุกขึ้นมาโลแกนก็ตื่นไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันเหมือนกับทุกวัน
หลังจากที่ล้างหน้าแปรงฟันเสร็จแล้วก็เปลี่ยนเป็นชุดออกกำลังกาย เปลี่ยนเสร็จแล้วก็เดินไปหาคนตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังนอนหลับตาพริ้มอย่างสบายอกสบายใจ และโลแกนก็จุ๊บไปที่เหม่งของเด็กน้อยที่ไม่รู้สึกตัวเลยว่าตัวเองโดนจุ๊บ
มองไปที่เด็กน้อยที่ตาหลับพริ้มก็ได้แต่ยิ้มๆ กระซับผ้าห่มให้เด็กน้อยและก็เดินออกไปจากห้องและเดินไปยิมที่อยู่ส่วนกลางของคอนโดมิเนียม หลังจากออกกำลังกายเสร็จก็เดินขึ้นไปยังชั้นสองของห้อง และก็เปิดประตูเข้าไปที่ห้องนอน ยังนอนอีกอยู่หรอเนี่ยเป็นเด็กที่ขี้เซามากเลย เห็นเด็กน้อยที่ยังไม่ตื่นนอนก็เดินไปยังห้องน้ำเพื่อที่จะล้างเหงื่อไคลที่ไหลออกมาจากการที่ออกกำลังกาย
แกร๊ก!! ปังๆ!!
"คุณๆ คุณอยู่ในห้องน้ำรึเปล่าออกมาเลยน่ะผมปวดฉี่มาก เร็ว เร"
โลแกนที่ได้ยินอย่างนั้นก็เดินมาเปิดประตูห้องน้ำ
"เข้ามาสิ"
หลังจากที่ไอลินได้ยินเสียงของประตูที่ถูกผลักออกมาก็ มองไปที่ร่างกายของคนตัวสูงที่ตอนนี้ร่างกายเต็มไปด้วยหยดน้ำที่ติดอยู่ตามร่างกายซิคแพคนั้น ผิวขาวมันทำให้คุณอายุมากกว่ามีเสน่ห์มียิ่งขึ้น ไอลินมองไปที่ร่างกายท่อนร่างด้วยท่าทีตกกระใจป่นกับความเขินอาย เพราะว่าท่อนร่างนั้นมีท่อนอันลำแข็งที่กำลังตั้งชูชัน และมีเส้นขนดกดำที่แซมใบรอบๆ อวัยวะเพศขนาดใหญ่พิเศษที่มีหยาดน้ำอยู่รอบๆ
อึก เสียงกลืนน้ำลายดังอึกไอลินมองใบที่ท่อนร่างไม่คิดเลยว่าอวัยวะที่อยู่ตรงหน้าของเขานี้เคยเขามาอยู่ในร่างกายเขาแล้วเพราะว่ามันใหญ่แบบตะโกนเลย
"มองพอรึยัง หรือว่าเธอจะช่วยให้มันสงบลงหรอ ฉันยินดีเสมอน่ะถ้าเธอจะช่วยฉัน หรือว่าเธอมีความต้องการฉันก็พร้อมเสมอน่ะ"
"หยุด!! พอเลยครับไม่ต้องมาโฆษณาอะไรทั้งสิ้นเลย"
"ก็บอกไว้ก่อนไงเผื่อว่าเธอต้องการที่จะใช้บริการฉัน"
คนอายุมากกว่าพูดออกมาอย่างเฉไฉหน้าตาเฉย เหมือนจะแกล้งคนตัวเล็กที่ตอนนี้ยิ่งหน้าแดงอยู่แล้วก็ยิ่งแดงขึ้นไปอีกขััน
"ล่ะ หลบไปเลยไอ้คนหน้าไม่อาย"
คนตัวเล็กที่ตอนนี้เขินจนตัวม้วน และก็พูดออกมาอย่างติดๆ ขัดๆ คนบ้าอะไรทำไมชอบแกล้ง หึ่ย คนตัวเล็กได้แต่พูดในใจ และไม่ยอมรับว่าตัวเองกำลังเขินอยู่ พยายามหาเหตุผลมาแย้งว่าไม่ได้เขิน
หลังจากนั้นคนตัวเล็กก็เดินตัวลีบเข้าไปในห้องน้ำ หลังจากนั้นก็รีบฉี่ออกมา ไอลินรู้สึกว่าตอนนี้กำลังมีคนมาหายใจรดที่ต้นคอ และก็รู้สึกว่าขนลุกขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
"น่ารักจังเลยน่ะครับ"
โลแกนพูดแล้วก็เป่าลมไปที่หูของคนตัวเล็กที่ตอนนี้ขนทั้งแขนลุกขึ้นพร้อมกัน หลังจากที่โลแกนพูดออกมาอย่างนั้นไอลินก็รู้สึกว่ามีสายตามองมาที่กระเจี๊ยวที่แสนน่ารักตรงหน้าของเขานี้ หลังจากที่รู้สึกว่ามีคนมองมาที่กระเจี๊ยวที่แสนน่ารักถึงแม้ว่ามามันจะเล็กกว่าผู้ชายทั่วไป แต่มันก็มีขนาดที่น่ารักและก็พอดีกับขนาดตัวที่เล็ก
ไอลินมีส่วนสูงแค่หนึ่งร้อยหกสิบ และร่างสูงที่ยืนซ้อนอยู่ที่ด้านหลัง ที่มีขนาดตัวสูงถึงร้อยเก้าสิบ ซึ่งเวลามองหน้าคนตัวเล็กก็ได้แต่เงยหน้าขึ้นไปมอง และตัวไอลินมีขนาดตัวที่เล็กมากผอมบางน่าถนุถนอมและผิวที่ขาวเหมือนหลอดไฟ
หลังจากที่คนตัวสูงที่แกล้งมายืนซ้อนที่หลังก็คนร่างเล็ก ไอลินก็หันไปพูดว่า
"น่ารักแล้วทำไมหรอครับ แต่คุณก็ยังไม่ยังมรดกให้ผมอยู่ดี"
ไอลินพูดออกเย้ายวน หึทำเป็นใจกล้าเป็นแม่เสือเลยน่ะเด็กน้อย โลแกนคิดอยู่ในใจ เพราะว่าคนตัวสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้ามีหรือที่จะไม่รู้ว่าคนตรงหน้านี้กำลังแสดง รู้ว่าแม่แมวแกล้งแสดงทำเป็นใจกล้า โลแกนก็ไม่ปฏิเสธที่จะแกล้งกับไป
"แด๊ดก็บอกเธอแล้วน่ะว่าให้มาเป็นภรรยาแด๊ด แด๊ดก็จะยกให้หนูเลยครึ่งหนึ่งถ้าหนูมาเป็นเมีย แต่ไม่เป็นไรหรอกอีกไม่กี่อาทิตย์หนูก็จะต้องมาเป็นภรรยาแด๊ดอยู่ดี"
"นี่ทำไมคุณถึงได้มั่นใจนักล่ะว่าจะทำให้ผมท้องได้ "
"เธอก็เห็นๆอยู่นี่"
หลังจากที่พูดแบบนั้นเสร็จโลแกนก็ก้มลงไปมองที่มังกรที่ตอนนี้ตื่นขึ้นเต็มตัวแล้ว และก็คนตัวเล็กก็หลงกล มองไปตามสายตาของโลแกน ก็เห็นมังกรยักษ์ที่ตื่นตัวเต็มที่ เส้นเลือดที่ปูดนูนรอบๆ ท่อนลำเขื่อง และมีขนาดที่ใหญ่ยาว มันใหญ่มากใหญ่ขนาดที่เอาแขนของไอลินไปเทียบก็จะมีขนาดเท่าแขนไอลินเลยล่ะ
"ผมออกไปก่อนนะครับ"
หลังจากนั้นคนตัวเล็กก็รีบวิ่งแจ้น ออกมาจากห้องน้ำทันที เพราะว่ากลัวจะเดินขาถางเหมือนเมื่อวานอีก เพิ่งมีอะไรกันเมื่อวาน คนแก่อะไรมกมุน แก่ขนาดนี้ควรที่จะอยู่บ้านปลูกต้นไม้ไปโน่น
หลังจากที่เห็นแผ่นหลังเล็กที่ตอนนี้รีบวิ่งออกไปจากห้องน้ำเพราะกลัวว่าจะถูกกินตับ จากนั้นโลแกนก็เดินไปหาเสื้อผ้าใส่ทันที แต่ไม่ใส่กางเกงใน คนตัวโตเดินโถงเถงออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่มีท่อนเอ็นลำเขื่อง เด้งไปข้างหน้าไปข้างๆ หลังจากที่เดินออกมาแล้วก็เห็นคนตัวเล็กที่กลิ้งเกลือกใบกลับที่นอน
หลังจากที่เห็นคนตัวโตเดินออกมาจากห้องน้ำตามมาอย่างรวดเร็ว คนตัวเล็กก็หยุดการกระทำที่เขินอายไว้
"นี้คุณไม่ไปทำงานหรอ ทำไมใส่ชุดอยู่บ้านล่ะ "
เพราะว่าคนตัวสูงใส่เสื้อยืดสีขาวที่พอดีกับตัวและก็เห็นกล้ามเนื้อ ที่เหมือนเสื้อที่ใส่อยู่นี้จะขาดได้ทุกเมื่อ และกางเกงที่สีดำขาสามส่วน และก็สามารถมองเห็นท่อนกายลำเขื่องที่นูนออกมาและก็สามารถมองออกด้วยตาเปล่า
"นี้คุณไม่ใส่กางเกงในล่ะ"
คนตัวเล็กถามออกมาอย่างสงสัย
"ใส่ฉันไม่ได้ไปทำงาน และก็ไม่ได้ใส่กางเกงในด้วยใส่ทำไมล่ะอยู่กับเมียแค่สองคน หลังจากที่คนตัวสูงพูดคำๆ นั้นออกมาก็เดินไปหาคนตัวเล็กที่นอนอยู่บนเตียง และก็ล้มตัวลงไปนอนทับคนตัวเล็กอย่างจงใจ
"นี่ คุณทับลงมาได้ไงเนี่ยตัวก็ใหญ่"
"ก็อย่างอยู่กับเมียนี่จะทำไม ฉันนานๆ จะหยุดสักครั้งไม่เป็นไรหรอก"
พูดจบก็ดึงคนตัวเล็กให้ขึ้นมาทับที่แก่นกายที่ชูชันและยังไม่ได้รับการปลดปล่อย โลแกนรอให้แม่มันมาปลดปล่อยให้
"ทำหน่อยน่ะครับ เห็นไหมมันคิดถึงแม่มัน มันไม่ยอมหลับลงเลยครับ"
"คนลามกเมื่อวานก็เพิ่งที่จะทำไปเองน่ะ"
"ก็นั้นมันเมื่อวานนี้ครับ วันนี้คือวันนี้"
"ก็ได้ครับแต่ว่าลินขอเปลี่ยนเป็นตอนเย็นน่ะ ให้ลินได้พักร่างกายหน่อย"
"ก็ได้ครับห้ามคืนคำเด็ดขาดน่ะคำไหนคำนั้นพูดออกมาแล้วต้องทำให้ได้ด้วย"
"ครับ ตะ แต่ว่าคุณก็อย่าลืมเตรียมอุปกรณ์น่ะครับ"
ไอลินพูดออกมาอย่างจริงจังและไม่รู้เลยว่าอุปกรณ์ที่ไอลินสื่อสานออกไปกับคนตัวสูงเข้าใจมันคนล่ะอย่างเลย
......................................
ไรท์ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านน่ะคะที่อ่านนิยายไรท์จนจบ
และก็อย่าลืมคอมเมนท์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน่ะค่ะเมนท์อะไรก็ได้เพื่อที่จะปรับปรุงพัฒนางานเขียนไปเรื่อยๆ