ตอนที่ 3 ชวนไปวันไนต์กัน

ส่วนเจ้าของมือถือ…กำลังยืนเอามือเท้าหลังคารถ ก้มหน้ามาคุยกับหญิงสาวที่เข้าไปนั่งตรงคนขับ

“หนีผู้ชายคนนั้นมาเพื่อกลับบ้านเหรอ” ณคุนถามด้วยน้ำเสียงหยอกเย้า ใบหน้าทะเล้นกรุ้มกริ่ม เพราะเมาเหล้า กลิ่นแอลกอฮอล์จากกายเขาผสมกับกลิ่นบุหรี่จาง ๆ

“จะบ้าเหรอ คนอย่างพี่ ไม่หนีใครหรอกค่ะ ขึ้นรถมาเร็ว ไปเอากัน”

“ไปเอากันเหรอ”

“ไม่ดีเหรอ วันไนต์กันในคืนแต่งงานของคนอื่น” จูลพูดแล้วส่งยิ้มแบบผู้หญิงที่ไม่กลัวใครมาให้

“เอางั้นเหรอครับ” ณคุนยิ้ม เขายื่นมือเข้ามาจับที่พวงมาลัยรถ โดยวางทับมือเล็ก ๆ ก่อนจะปาดยาว ไล่ตามเรียวแขนขึ้นไปถึงหัวไหล่ ลงมาที่เนินอก

“ปูไต่” เขาพูด

“ขึ้นมาสิ”

“ครับผม”

.

.

.

“ผมขับให้เอง” เขาเลือกเข้ามานั่งรถที่ฝั่งคนขับ แต่คนหวงไม่ยอมปล่อยพวงมาลัย ชายหนุ่มเห็นท่าว่าเธอไม่ได้มีสติสัมปชัญญะครบถ้วนดีขนาดที่จะขับรถได้อย่างปลอดภัย เขาใช้วิธีง่าย ๆ

“หวงรถเหรอ…งั้นต้องอยู่ท่านี้แหละ”

รถเก๋งแบรนด์ญี่ปุ่นถูกปรับเบาะฝั่งคนขับให้ถอยออกไป ชายหนุ่มนั่งอ้าขา เหยียดยาวเต็มที่ ส่วนคนขาสั้นตอนนี้เหยียบอะไรไม่ถึงทั้งนั้น

“จะทำอะไร” จูลถาม เมื่อมือเขาจับชุดเธอ

“อุ่นเครื่องให้ร้อน พอไปถึงก็พร้อมใช้ไงครับ” คำตอบมาพร้อมริมฝีปากที่จูบลงที่ซอกคอทีหนึ่ง ท้ายทอยทีหนึ่ง แล้วชายกระโปรงถูกถกขึ้นจนมากองที่เอว บั้นท้ายเบียดกลางเป้าชายหนุ่ม เขาสตาร์ตรถ แล้วขับออกมาทั้งแบบนั้น

ด้านหลังเมื่อมองผ่านกระจกออกไป บอดีการ์ดในงานวิ่งตามออกมา แล้วพูดรายงานกันผ่านอุปกรณ์สื่อสาร ส่วนณคุนได้แต่หัวเราะ

“วันนี้ช่างดีจริง ๆ” เขาพูดแล้วผิวปาก ฮัมเพลงไป ขับรถไป ส่วนคนนั่งซ้อนกันข้างหน้า เกร็งไปหมด เกรงว่าจะเกิดอุบัติเหตุ เส้นประสาททุกเส้นของเธอกำลังตื่นตัว ความเมาหายไปแล้ว...

ลานจอดของอีกโรงแรมหนึ่งที่ไม่ไกลกัน ในพื้นที่มืดมิด รถจูลยังไม่ได้ดับเครื่อง แต่ความร้อนระอุจากร่างกายสองหนุ่มสาวกำลังถูกจุดไฟ

สองคนนัวเนียโดยคนมือไว ณคุนเปิดขวดเหล้ากรอกเข้าปากเขาแล้วจูบป้อนให้อีกคนที่ซ้อนตักอยู่ จูลสับสนไปหมด ไม่รู้ว่าเธอจะเอาอย่างไรกับชีวิต พอจะสร่างก็ถูกเติมเข้ามา พอหายใจสงบขึ้น เจ้าคนตัวโตนี้ก็ลากมือมาสัมผัสโคนขาเธอด้านใน บีบนวดแล้วพูดให้ผ่อนคลาย แต่ยิ่งทำ เธอก็ยิ่งเกร็ง

“ชื่ออะไรครับ” เขาถาม

“อย่าถาม เราไม่จำเป็นต้องรู้จักกัน” คำตอบเชิด ๆ หยิ่ง ๆ แบบนี้แหละ ที่ยิ่งดึงดูดใจ ณคุนยกยิ้มแล้วจับเธอให้หันหน้ามาคร่อมตักจนเธอนั่งทับของแข็งที่โค้งขึ้นเป็นลำ

เขาป้อนจูบพลางขยำอกนุ่มในชุดสวย เขากำลังเมามันไปกับรสเหล้าเคล้านารี

“อ้ากว้างหน่อยสิคนสวย” เขาอยากสอดลิ้นเข้าในโพรงปากเธอ แต่คนเก่งอ้าขาแล้วเริ่มร้องครางเบา ๆ เมื่อสิ่งที่ครูดใส่กันผ่านเนื้อผ้าบาง ๆ ทำเธอเสียวไปหมด

ชายหนุ่มยิ้มร่าหนักขึ้น เขายกเอวดุนดันสิ่งแข็ง ๆ นั้นให้ถูไถอีกฝ่ายมากขึ้น

“ใส่เลยได้มั้ย” คำพูดทีเล่นทีจริง

“นายเปียก” เธอหมายถึงสภาพเสื้อผ้าหน้าผมของผู้ชายคนนี้ ลูกหมาตกน้ำชัด ๆ ยังมีหน้ามาจีบเธออีก

“คุณก็เปียกนะ จนผมอยาก…” ณคุนพูดกลับไป แม้จะคนละความหมาย แต่เขาทำให้ชัดเจนด้วยฝ่ามือสอดเข้าข้างใต้ แล้วแปะมือไว้ตรงนั้น ให้เม็ดติ่งเกสรใจกลางกายมันถูไถกับลายเส้นบนมือ

“กลัวมั้ย” ณคุนถาม

“คิดว่านี่ครั้งแรกเหรอ…ขึ้นไปนายอาบน้ำก่อนนะ ฉันชอบคนสะอาด ๆ”

“ได้เลยครับ”

แล้วคำตอบรับก็มาพร้อมริมฝีปากเย็นเฉียบกับเหล้าที่ถูกเติมให้ตลอด

“อยากสร่าง หรืออยากเมาครับ” เขาถาม

“ของแค่นี้ เหล้าไม่ต้องหรอก เรารีบเข้าไปเถอะ” เธอพูด พลางพยายามบดเบียดบั้นท้ายไปมา แต่ไม่ได้เจตนายั่วยวนใคร เพราะอยากดึงชุดให้เรียบร้อย โบนี่ตัดจากผ้าเนื้อดีที่ไปเดินเลือกที่ร้านผ้าเจ้าประจำด้วยนะ

จูลจัดชุดตัวเอง โดยมีผู้ชายพยายามช่วยอีกแรง เขาชอบที่เธอดูเหมือนตุ๊กตาตัวเล็ก ๆ ร้าย ๆ น่าอุ้มไปฟัดสุด ๆ

@ Hotel M

“บัตรค่ะ” ร่างบางยืนเกาะเคาน์เตอร์ วางบัตรเครดิตลง อาศัยความแข็งแรงของแผ่นหินใหญ่เป็นที่ยึดพิง เพราะเธอเมาได้ที่จากเหล้าเพียวที่โดนจับกรอกรัว ๆ

ณคุนมายืนซ้อนหลัง เลื่อนบัตรเธอกลับคืนไป

“ใช้บัตรผมครับ” เขาส่งบัตรตัวเองไปให้พนักงานโรงแรม

กระเป๋าสตางค์เปียกโชกไปหมด บัตรที่หยิบออกมาก็เปียกน้ำด้วยเช่นกัน ณคุนทำหน้าเลิ่กลั่กนิดหน่อย เกรงว่าบัตรจะใช้งานไม่ได้

“ไม่ต้องจ้ะ คืนนี้แค่น้องดูแลพี่ก็พอ” จูลหันมายื่นบัตรณคุนคืนไปโดยไม่ได้อ่านอะไรทั้งสิ้น แต่เธอเห็นว่า สีบัตรของเขามันสะท้อนความเป็นกลุ่มชนชั้นพิเศษ เด็กนี่คงมีดีพอตัว ผู้ใหญ่ถึงเปย์ให้หนักเบอร์นี้ แถมทำเป็นจะออกเงิน ท่าเยอะจริง ๆ

จุ๊บ!

ชายหนุ่มจูบลงหัวไหล่คนตัวเล็กที่แก้มแดงจากสีเครื่องสำอางและอารมณ์เมาด้วย ทำเอาพนักงานโรงแรมแทบคุมสีหน้าไม่ทัน พวกเธอแอบเหลือบตามองณคุนนิดหน่อย ก่อนจะหันไปมองหน้ากัน...ลูกชายคุณเจ้าขา!!!

ณคุนส่งยิ้มให้ทุกคน โลกใบเล็ก ๆ นี้ทำให้เขารู้ว่า ไม่ว่าโรงแรมไหนในกรุงเทพฯ ธิทัตและณคุน จะเป็นเหมือนมาสคอตโรงแรมแม่

ร่างสูงยักคิ้วให้สาว ๆ ในเคาน์เตอร์

“ที่นี่รักษาความลับของลูกค้าเก่งใช่มั้ยครับ”

คำพูดกับท่าทีหยอกเย้า แต่แววตาสั่งกลาย ๆ ทำทุกคนตรงนั้นรีบผงกหัวรับทราบ

เขากอดเอวพาคนสวยเดินไปตามทางเพื่อเข้าลิฟต์

“นายนี่ฮอตนะ สาว ๆ มองตาเป็นมัน” จูลพูด

“ฮอตพอตัว แต่คุณล่ะ คนสวย ฮอตมั้ย”

“ฉันเหรอ ต่อให้ฮอต ก็ไม่สนใจ”

“หมายถึงผู้ชายคนนั้นเหรอครับ”

“อย่าพูดสิ พูดแล้วอารมณ์ขึ้น”

“ผมชอบเวลาคุณอารมณ์ขึ้น”

ณคุนจับหญิงสาวกดชิดติดผนังในลิฟต์ เขารุกเร้าสัมผัสไปทั่ว ไม่เปลื้องผ้า ก็เหมือนเปลือยต่อหน้าแล้ว

จากลิฟต์มาถึงประตูห้องช่างแสนยาวนาน เพราะแขนขาอ่อนเปลี้ยเพลียแรงไปหมด จูลอยากบอกคนข้าง ๆ เหลือเกิน เพราะเขาแตะเธอจนกล้ามเนื้อไม่ทำงานแล้ว

“พี่เสียบหน่อยสิ” ณคุนยัดคีย์การ์ดใส่มือสาว เพราะเขาอยากทำอย่างอื่น คนตัวโตยืนซ้อนหลัง เอาส่วนหน้าของตัวเองกระแทกบั้นท้ายเธอซ้ำ ๆ ด้วยอารมณ์เมาหน่อย ๆ เพราะเขาจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน แต่หญิงสาวยืนเอามือแปะไปที่ประตู บั้นท้ายกลมกลึงพิงลงมาที่ตัวเขา พยายามยื่นมือไปสอดคีย์การ์ดเขาช่อง

“ผมอยากเสียบ”

“ใส่มาเลย” จูลพูด เพราะเข้าใจว่าหมายถึงแผ่นสี่เหลี่ยมที่เธอถือ

พอได้ยินคำนั้น คนมือไวก็ลากชุดขึ้นมา สอดมือเข้าใต้กระโปรง จูลถึงเพิ่งเข้าใจ เมื่อถูกบดคลึงด้านในจนได้ยินเสียงการตอบสนอง เธอถึงกับอ้าปาก ผ่อนอารมณ์ตัวเอง แล้วพลิกตัวหันมาหา สองคนยืนจูบกันหน้าประตูจนคิดว่า หากยืดเวลาไปต่อสักหน่อย อาจเสร็จกิจกันตรงนี้ได้

ประตูเปิดได้สำเร็จ หญิงสาวลากณคุนเข้าไปในห้องราวกับเธอแข็งแรงมาก

หน้าประตูที่ด้านใน สองคนยังซุกไซ้ใส่กัน ใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มไม่เคยละห่างไกลจากคนตัวเล็ก

ร่างสูงปลดกระดุมเสื้อ ถอดทิ้งไว้ไม่พอ เหยียบซ้ำอีก ก่อนจะอุ้มเธอหลังถกกระโปรงเลิกขึ้นสูงกองที่เอว

อกกว้าง กล้ามแน่นเป็นลูก ๆ ทำจูลเมาหนักกว่าเดิม มือเล็กลูบไล้กายแข็งแรงเป็นพัลวัน ส่วนคนตัวโตนั้นพยายามลิ้มรสคนสวยไปทุกตรง ริมฝีปากบดลงที่ผิวนุ่มคล้ายเธอกำลังถูกเขากิน ทั้งพวงแก้มนุ่มเนียน ทั้งใบหน้าเล็ก กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ยามโลมเลียซอกหู แม้แต่เนินอกที่ถูกประทับรอย

ส่วนความเป็นชายก็แข็งเกร็งแทบพุ่งทะลุออกมาจากกางเกงที่เริ่มแห้งเพราะความเร่าร้อนของพวกเขา

“ไป อาบ น้ำ ก่อน” จูลพูดด้วยเสียงหอบ กลีบปากเธอถูกดึงขบเม้มโดยอีกฝ่าย แถมทิ้งท้ายด้วยการเลียใบหน้า

“ไปอาบน้ำด้วยกันมั้ย” เขาถามเสียงกระเส่าข้างหูเธอ มือยังบดคลึงบั้นท้าย และค่อย ๆ ปล่อยร่างกายเธอลงยืนกับพื้น

“ไม่ น้องอาบก่อนเลย”

“ได้เลยครับพี่คนสวย”