ตอนที่ 4 ยัยจูลพูดเพื่อ!?

เสียงอาบน้ำจากอีกคนทำเธอใจเต้นแรง

บนเตียงนอนไซซ์ใหญ่ จูลนอนหงายก่ายหน้าผาก เริ่มคิด…เธอบ้ามากที่คว้าเด็กที่ไหนมาก็ไม่รู้…อ้อ…ไอ้เด็กแก๊งโต๊ะข้าง ๆ รสนิยมที่ไปคนละทาง แต่…นั่นแหละ เธอไม่ใช่คนแบบนี้นะ จะมาเข้าโรงแรมกับใครได้ไง

เมื่อกี้จากล็อบบีมาถึงประตูนี่…เธอกับเขากอดจูบลูบคลำกันมาตลอด จังหวะที่รอคีย์การ์ดเสียบเข้าช่อง เธอแทบจะโดนเขากระแทกใส่อยู่แล้ว

ยังไม่นับที่หน้าประตู เมื่อเขาถอดเสื้อเปียก ๆ ออก หุ่นน่าฟัดชวนฝันคล้ายกับที่ผู้หญิงชอบไปคอมเมนต์กัน ได้สักครั้งจะไม่ลืมพระคุณเลย เธอปล่อยความกระสันให้เขาใช้ร่างกายเสียดสีถูไถ แล้วจูบเร่าร้อนมัวเมานั่นอีกอะไรมันจะขนาดนั้น

มีเพียงตอนเดียวที่เธอมีสติ คือตอนที่ใจกลางความเป็นหญิงของเธอสัมผัสถูกสิ่งที่อยู่ล่างสะดือของเขาลงไป…ความตกใจ ความกลัวเรียกสติขึ้นมาเลยเอ่ยปากให้อีกฝ่ายไปอาบน้ำก่อน

เด็กคนนั้นว่าง่าย คล้ายว่าเขาก็คงโดนคนทำแบบนี้ประจำอยู่แล้ว ทั้งไม่กลัว ไม่ตื่นเต้นตกใจ เดินผิวปากอารมณ์ดีเข้าห้องน้ำ เป็นเธอเสียอีกที่นอนก่ายหน้าผากอยู่นี่

เมื่อความเมามันจางหายไปครู่ใหญ่ แววตาเพชรที่มองเธอ และคิดว่าซีนที่เดินจากมานั้นเท่ที่สุดที่จะทำได้แล้ว มันควรจบแค่นั้น แต่กลับจูงมือพากันไปถึงรถ

แถมดันทำตัวแรงไปขั้นกว่า ไม่รู้ว่าด้วยฤทธิ์ไวน์ หรืออาจจะสัมผัสในรถ ทำเธอบอกเขาให้ขับมาโรงแรม…มาเอากัน…พูดไปได้ไงวะเนี่ย

เสียงอาบน้ำหายไปแล้ว ทำเธอใจเต้นแรง เพราะความเงียบปกคลุมไปทั่วห้อง จูลพยายามพาตัวเองลุกขึ้น ควบคุมสติ มองหาข้าวของส่วนตัว

รองเท้าสำคัญสุด อย่างอื่น เธอหาใหม่ได้ แต่รองเท้าคู่นี้ ไม่ได้…เธออุตส่าห์ไปยืนรอช่างตัดรองเท้าที่อิตาลี กว่าเขาจะรับคิว กว่าเขาจะลงมือทำ กว่าจะเย็บทีละจุดจนสมบูรณ์แบบ ไม่ได้ ๆ

ตัวเซไปเซมา รวบรองเท้าที่คว้ามาจากพื้นพรม ถูกกอดไว้ มือเล็กคว้าที่จับประตู พอเปิดได้ก็ก้าวออกไปเลย เธอหันมาเพื่อปิดงับบานไม้นี้อย่างเบาที่สุด

หมับ!

ฝ่ามือหนามาคั่นกลาง และง้างบานประตูเปิดออก

“อันนี้มันตู้เสื้อผ้าครับ” พูดจบก็ค่อย ๆ จูงมือคนตัวเล็กที่สามารถก้าวขาเข้าไปในตู้บิ้วอินบานสูง ถ้าเขามาไม่ทัน เธอคงหลับในนั้นยันเช้าแน่ ๆ

ปลายเท้าแทบชิด มือณคุนประคองแผ่นหลังคนเมาไว้ไม่ให้เซ เธอหมุนตัวเองหันหน้าไปหาตู้อีกที

“เข้าไปทำอะไรในนั้นน้า” ชายหนุ่มหยอกเย้าพลางบดเบียดผิวเย็น แน่นเนียน แตะลงแผ่นหลัง หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อยก่อนพยายามควบคุมตัวเอง

จูลหมุนอีกรอบ ทำเอาชายหนุ่มเผลอหัวเราะออกมา

เธอหันมาหาเขา ส่งสายตายั่วยวนฉ่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ กลีบปากบวมเจ่อเพราะโดนรุกเยอะไปหน่อย หญิงสาวตั้งใจพูดออกมาด้วยการรักษาน้ำเสียงไม่ให้ดูเป็นคนเมา

“พี่เปิดห้องให้ น้องใช้ได้เลย” เธอพูด

ณคุนรู้แล้วว่าอีกฝ่ายเตรียมชิ่ง ความเอ็นดูคนตัวเล็ก เขาเลยต้องหลอกล่อเธอต่อ เรื่องอะไรจะปล่อยให้หลุดมือไป

“เมานะครับ อยู่พักด้วยกันก่อนสิครับ”

เขาพูดแล้วจับรองเท้าส้นสูงในมือให้ออกจากอ้อมกอด

นิ้วหนายาวคีบผ้าที่เป็นโบให้ค่อย ๆ หลุดร่วงลงไปกองที่พื้น

“ไม่ได้ ๆ ชุดนี้จาก…”

ณคุนก้มลงหยิบขึ้นมาให้ เมื่อเห็นว่าเธอหวง เขาจึงเปิดบานตู้ที่หญิงสาวตั้งใจจะเปิดเพราะคิดว่าเป็นประตูโรงแรม สองคนบดเบียดร่างกายอยู่หน้าเฟอร์นิเจอร์บิ้วอินลายไม้ใบใหญ่ แสงในตู้ส่องสว่างออกมา ไม้แขวนขนาดกำลังดี ตอนนี้มีผ้าสีชมพูแขวนอยู่

จูลมองตามอีกฝ่ายด้วยภาพที่เห็นเป็นภาพสโลโมชัน กว่าจะคว้าตามทัน ณคุนก็ทำเสร็จแล้ว

ชายหนุ่มยืนซ้อนหลัง ก้มจูบลงที่หัวไหล่เปลือย มือรูดซิปชุดเดรสคล้องคอตัวนี้ลากจากบนสุดลงมาที่ปลายทางอยู่กึ่งกลางสะโพกกลมกลึง

“หรือว่าเกิดกลัวขึ้นมา เลยอยากกลับ”

แปะ!

เขาพูด แล้วปล่อยชุดเธอหลุดลงกองที่พื้นอีกชิ้น ก่อนจะก้มลงไปทำซ้ำให้อีกครั้ง

“จะแขวนชุดย่ะ” จูลพูดแล้วหันมาอย่างรวดเร็ว

ฟุบ!

เธอล้มลงซบที่อกกว้าง ร่างสูงยกยิ้มชอบใจ

“ถ้ากลัว มาดื่มด้วยกันก่อนมั้ย” เขาเชิญชวนด้วยร่างกายและน้ำเสียง

“ใครกลั๊ว! ไม่มี๊!!!!”

ความสามารถในการทรงตัวไม่ค่อยมี แต่สติเหมือนยังรับรู้ชัดเจน ใจนั้นอยากยกเหล้าดื่มให้เมาจะได้ผ่าน ๆ ไป แต่ถ้าดื่มตอนนี้จะเป็นแบบที่เด็กคนนี้คิด อีกอย่างเหล้าที่กินกันในรถเมื่อกี้ก็ทำผลให้เห็นแล้วว่า เธอกับเขาสามารถไปได้ถึงขั้นไหน

ชายหนุ่มย่อตัวลงอุ้มสาวที่เหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่น ยิ่งไม่ใส่รองเท้า เธอกับเขาส่วนสูงห่างกันเป็นฟุตเลย

“น่ารักจัง” ณคุนพูด แล้วพาเธอไปที่ห้องน้ำ

“โอ๊ย! น้อง ๆ พี่คอแห้ง ขอน้ำหน่อย”

แก้วน้ำดื่มถูกยกเข้าปาก โดยณคุนอุ้มเธอลอยไปมาจากประตูตู้เสื้อผ้า มาที่ตู้เย็น

พอจะอุ้มไปห้องน้ำ

“น้อง ๆ พี่ลืมปิดมือถือ”

ชายหนุ่มอุ้มพามาที่หัวเตียงอีกฝั่ง เขาวางกระเป๋าเธอไว้ให้

“น้อง ๆ พี่อยาก…”

“ต้องหาอะไรแก้กลัวแล้วล่ะ”

พออีกฝ่ายพูดแบบนี้ คนโดนอุ้มที่ตอนนี้เธออยู่สูงกว่า จึงทอดสายตามองลงมา

“อยากถอดชุดชั้นใน ห้ามเปียกน้ำ ตัวนี้ต้องซักแห้ง”

“ถ้าผมถอดให้ มีค่าจ้างนะ”

“ฉันจ่ายให้อย่างดีเลยล่ะ”

แล้วณคุนก็วางคนตัวเล็กลง เขาปลดชั้นในทั้งชิ้นบนและชิ้นล่างลงให้ ร่างกายเปลือยปล่อยยืนบิดกระมิดกระเมี้ยน

แต่คนตัวโตต้องยอมละเธอให้ ยืนเป็นรูปปั้นวีนัสกลางห้องแบบนั้น แล้วเอาชุดชั้นในไปวางไว้ในตู้ให้อย่างเรียบร้อย

“ไม่ต้องโดนน้ำแล้ว ทั้งชุด ทั้งคุณ ผมจะล้างทุกอย่างให้เอง”

แล้วการอุ้มครั้งสุดท้าย ก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ร่างบางที่โอบเอวชาบหนุ่มไว้ด้วยเรียวขา ยามสัมผัสหุ่นที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามสวยงามเหมือนงานศิลป์ ทำเอาเธอตัดสินใจปล่อยตัวปล่อยใจไปตามแรงอารมณ์และความปรารถนา

นิ้วสากปาดป้อนเข้าในโพรงปากเล็ก ในขณะที่เขาเริ่มจูบซับเธอไปทั่วกาย ริมฝีปากนุ่มแตะลงที่ใด เรียวลิ้นของผู้จัดการสาวเหมือนจะฝืนทนไม่ดูดสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในปากเธอไม่ได้ ยิ่งโดนฆ่าเวลาให้สนใจกับนิ้วเขามากเท่าไร ลิ้นร้อนของณคุนก็ยิ่งลากไล้ไล่เลียไปเรื่อย จูบบ้าง ดูดบ้าง จนผิวสวยเริ่มมีร่องรอย

จูลทำหน้าเหมือนเสียดาย เมื่อแท่งนิ้วยาวละจากปากเธอไป แต่ความโหยหาเกิดเพียงไม่นาน เมื่อจู่ ๆ ก็รู้สึกเสียวจนจะวูบ หน้าท้องบางของคนตัวเล็กเอวแค่ 23 นิ้วสะดุ้งเฮือกเมื่อสัมผัสถึงลิ้นหยุ่นหย่อนลงในรูสะดือ เขาเลียและใช้มือลูบไล้ ทั้งขยำเนินอกนุ่มมือ เต้าเล็กสองข้างโดนจับหนุบหนับสลับกับบีบคลึงยอดถัน แต่ลิ้นลากลงต่ำไปเรื่อย จนเธออยากหุบขาหนี

คนไวกว่าและดูท่าจะช่ำชอง เขาชากลิ้นลงง่ามขา ขบเม้มไปทั่วขาอ่อน มือย้ายมาขยำบั้นท้าย และมีหลายครั้งที่รู้สึกถึงนิ้วหัวแม่โป้งที่แอบมาเกลี่ยมาแตะถูกใจกลางกาย

“น้อง!?~” เสียงเรียกเจือความตกใจแต่แหบพร่ากระเส่าจนหางเสียงแทบหายไป เมื่อเขาไม่ได้ใช้นิ้วโป้งแกล้งแตะต้อง แต่จุ่มนิ้วลงไปข้างใน หมุนวนจนปลายเท้าคนสวยจิกเกร็ง กระดูกเชิงกรานถูกกดฝืนไว้ แต่ร่างกายเหมือนเรียกร้อง เธอบิดเร่า แทนที่จะหนี แต่กลับขยับตามจังหวะเมื่อลิ้นสากหย่อนแยงลงในรูรักที่ปิดสนิท

น้ำหวานชุ่มฉ่ำเหมือนเป็นบ่อน้ำทิพย์ที่ตื้นเขิน รอให้ใครสักคนมาเปิดทาง คนตัวโตยกยิ้มมุมปากก่อนจะไล่เลียตวัดจนแคมสั่นระริกพอ ๆ กับเจ้าของร่างกายที่หอบหายใจแรง สองมือปิดปากตัวเองไว้ เกรงจะระเบิดเสียงออกมา

เอวบางยก เผลออ้าขาจนเผยส่วนลับชัดเจน สองมือคนแข็งแรงตั้งหลักร่างกาย ปล่อยลิ้นบรรเลงลากขึ้นลงไปทั่วร่อง จูบและดูดดื่มไปกับความหวาน งับติ่งเกสรบดปลายลิ้นลงที่ปุ่มกระสัน แล้วลากพาความเสียวตามลิ้นสากลงไปในช่องทางรักที่ปิดอยู่

เพียงปลายลิ้นแตะและแยงลงลึกขึ้น แม้จูลจะพยายามดันหัวเขาออก แต่ณคุนผู้หนุ่มแน่นและเต็มไปด้วยความคลั่งไคล้ในทุกสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้เผยต่อเขา ชายหนุ่มกดนิ้วลงลึกอย่างไม่ทันจะร้องขอ พร้อม ๆ กับที่ใช้ลิ้นด้วย

ยิ่งดิ้นพล่านเท่าไร เขายิ่งแทงถี่ แยงจนเธอสั่นไหวไปทั้งกาย ยามอยากเห็นปฏิกิริยาที่ร่างบางสิ้นไร้ไม้ตอก เขาก็ผงกหัวขึ้นมาดูดตามขาอ่อนเล่น แล้วใส่นิ้วตัวเองลงไปบรรเลงแทน

นิ้วไม่ได้แค่ชักรูดเข้าออก แต่เหมือนคนรู้จักร่างกายผู้หญิงดี เขาควานจนรูรักรัดแน่นคล้ายกลัวการขยายเปิดทาง ยามข้อนิ้วหักงอเพื่อดันผนังในมุมต่าง ๆ ดวงตาหญิงสาวจะยิ่งเบิกกว้าง บางครั้งตาเหลือกตาลอยเหมือนจะตาย

“ฮึก…อื้อ…อื้อ….อ๊า~”

จากที่พยายามผลักไส เธอหมดฤทธิ์หมดเรี่ยวแรงสั่นหงึกไปทั้งตัว

ณคุนหยุดลงทันทีเมื่อรับรู้ได้ถึงการสั่นและตอดรัด เขาไล่จูบจากล่างขึ้นบน ปล่อยให้ช่องทางรักช่องเล็ก ๆ นั้นบีบรัดตัวอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย

“คนสวย…ชื่ออะไรครับ”

“จูล~”

หมดแรง…แต่ยังตอบ

อกสล้างยกขึ้นลงเพราะหายใจถี่ด้วยความเหนื่อย สองคนสบตากันก่อนณคุนจะป้อนจูบซ้ำ ๆ

“ผมชื่อ ณคุน”

“ฉัน…ไม่อยากรู้”

“รู้หน่อยเถอะ…เดี๋ยวผมจะทำความรู้จักอีกขั้นแล้วนะ”

“นายเป็นเด็ก”

“ชอบกินเด็กเหรอ…แต่ตอนนี้เหมือนจูลจะโดนเด็กกินนะ”

“เรียกพี่สิ~”

ปลายเสียงเพี้ยนทันที เมื่อนิ้วร้ายแอบส่งไปลากเล่นที่ร่องลื่น เขาใส่นิ้วจากสองนิ้วเป็นสามนิ้วในทางที่พยายามปิดตัวลง

“ไม่ค่อยได้ใช้เลยเหรอ…พี่จูล”

“…..” เธอหันหน้าหนีเขา แต่ร่างกายกลับดูดกลืนแพนิ้วนั้น แม้แค่ข้อเดียวแต่เธอก็รู้สึกได้ ใบหน้าคนสวยเหยเกเพราะปากทางถูกขยายอย่างที่ไม่เคยมาก่อน ความหวั่นกลัวทำเธอน้ำตาซึม พยายามอดทน

“เจ็บ”

“ของผมเล็กกว่านี้เยอะ ไม่ต้องกลัวนะ” ณคุนแกล้งหลอกเมื่อเห็นว่า พี่จูล ตัวสั่นงันงก อารมณ์แตกต่างจากเวลาเธออยู่ในชุดเพื่อนเจ้าสาวสุดเปรี้ยว แววตา หรือคำพูดที่เจือความถากถาง เชือดเฉือนทุกคนที่คิดต่างไปจากรสนิยมหรืออุดมการณ์

แต่จำเป็นจริง ๆ ที่ต้องช่วยให้ร่างกายคนตัวเล็กแค่นี้คุ้นชินกับอะไรที่ใหญ่โตกว่านิ้ว

หญิงสาวแสดงอาการกลัวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นออกมาอย่างหลบซ่อนเพราะเกรงอีกฝ่ายจะจับได้ แต่ร่างกายไม่สามารถโกหกกัน

เม็ดเหงื่อผุดเต็มกรอบหน้า มือสั่นยันปลายนิ้ว จนแม้ว่าจะจิกผ้าปูที่นอนไว้แต่ชายหนุ่มก็สังเกตเห็น

“กลัวใช่มั้ย”

“ไม่ใช่…จะทำอะไรก็รีบ ๆ ทำเถอะ ฉันอยากจะแย่แล้ว”

ยัยจูลพูดเพื่อ!? ใจอยากจะด่าตัวเอง แต่ก็อยากด่าไอ้เด็กบ้านี่ด้วย ทำให้มันจบ ๆ ไปไม่ได้เหรอ จะถามทำไมนักหนา

จูล แค่นอน ๆ ปล่อยให้ความบ้าบอนี้ผ่านไป นึกเสียว่ากำลังทำชิ้นงานออกแบบสำหรับผลิตภัณฑ์ผู้ใหญ่ 18+ ก็ได้ เธอแค่ศึกษาอารมณ์ความรู้สึกของผู้ใช้บริการแบบ insight