ตอนที่ 4 ดาวโลก

ตอนที่ 4 ดาวโลก

มีแผนเปลี่ยนเส้นทางนิดหน่อย ทำให้ยานสำรวจของกลุ่มที่ชื่อริวโรวจากตอนแรกที่จะต้องไปส่งเพเนียสที่บ้าน แต่ว่าพอเทียนอี้โน้มน้าวเพเนียสอีกนิดหน่อยทำให้พวกเขากลับมาที่ฐานอย่างดาวระดับเอดวงหนึ่งที่ชื่อเบซซี่ ฐานที่ว่าเป็นอาคารขนาดใหญ่สีขาวเงิน ส่วนหนึ่งเป็นที่จอดยานสำรวจมีหลังคาสามารถเปิดปิดได้ และอีกส่วนก็เป็นอาคารโดยชั้นล่างเป็นห้องทั่วไป ชั้นสองมีห้องทำงานและประชุม ชั้นสามและสี่เป็นห้องนอนและพื้นที่ส่วนรวม ส่วนชั้นใต้ดินเป็นที่เอาไว้เก็บของสำคัญและทดลองต่างๆ

กลุ่มสำรวจริวโรวพวกเขาพาตัวเพเนียสไปยังโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายอย่างละเอียด เพื่อที่จะเก็บไว้เป็นหลักฐานประกอบการแจ้งความ(ถ้าหากเขาจะแจ้งนะ) ให้หลังเพียงเวลาไม่กี่ชั่วโมงเพเนียสก็ได้เอกสารรับรองจากโรงพยาบาลที่ส่งไฟล์ข้อมูลให้เขาในข้อความแล้วเพียงแต่ตอนนี้เขาไม่มีเครื่องมือสื่อสารไว้รับข้อมูลเท่านั้น แต่ก็เป็นความหวังดีจากทีมงานของยานบินสำรวจริวโรวที่มีต่อเพเนียส โดยเฉพาะเทียนอี้ที่ดูจะชื่นชอบในตัวเขาไม่น้อยจนถึงขั้นเสนอพาเขาไปซื้อคอนโทรลแบนด์อันใหม่ และอาสาจะออกเงินให้ด้วย ตอนแรกเพเนียสปฏิเสธไม่รับเพราะเกรงใจ แต่สุดท้ายก็ต้านแรงรั้นไม่ไหว สุดท้ายก็ได้คอนโทรลแบนด์แบรนด์ยอดนิยมในรุ่นที่ราคาปานกลางมาหนึ่งเรือนด้วยเงินที่รวมกันจากทีมสำรวจริวโรว และถึงเขาจะเข้าบัญชีเดิมได้อยู่เมื่อเปิดใช้งานคอนโทรลแบนด์แล้วและจะคืนเงินให้แต่คนให้พวกเขาก็ส่ายหัวไม่รับแต่อย่างใด

“ผมต้องขอบคุณทุกคนจริงๆ นะครับ ที่ช่วยเหลือผมมากขนาดนี้” เพเนียสโค้งตัวขอบคุณคนตรงหน้าทั้งห้าอย่างสุดใจ ทั้งๆ ที่พึ่งจะเคยเจอกับแท้ๆ แต่พวกเขากลับดีกับตัวเขามากขนาดนี้

“ไม่เป็นไรหรอก เรื่องเล็กน้อยน่า” เทียนอี้ว่าขึ้นแล้วเป็นคนแรกที่เดินเข้ามาคว้าตัวเพเนียสเข้าไปกอดอย่างเอ็นดู และอยากจะปลอบใจจากเหตุการณ์ที่เด็กหนุ่มพึ่งจะผ่านมาด้วย ผลจากการตรวจร่างกายที่พวกเขาได้ดูนั้นเพเนียสบาดเจ็บไม่ใช่น้อย ถึงจะไม่ได้หนักจนต้องได้นอนพักรักษาในโรงพยาบาล แต่ก็เนื้อตัวช้ำไปหมดอย่างน้อยๆ ก็ต้องใช้เวลาพักร่างกายอีกสองสามวัน แต่ที่แย่ก็คือจิตใจของเขาที่เจอเรื่องแบบนี้มา ไม่รู้จะเยียวยาได้ช้าเร็วแค่ไหน

“ใช่แล้ว จะได้มีช่องทางติดต่อเราไง” คนต่อมาที่เข้ามารวบกอดทั้งสองคนเข้าด้วยกันก็คือสเตเฟียแล้วยื่นมือมายีผมของเด็กหนุ่มที่พวกเขาช่วยเหลือไว้อย่างเอ็นดู เส้นผมสีขาวเส้นเล็กนี้นุ่มมือมากๆ เลย

“อย่ากอดแรงสิ เขายังเจ็บตัวอยู่นะ” คนต่อมาถึงจะว่าแบบนั้นแต่ก็พุ่งเข้ามากอดอีกคน ตามมาด้วยติดๆ กับสองคนที่เหลือ ถึงพวกเขาจะไม่ได้อายุเท่ากันแต่ด้วยเป็นวัยไล่เลี่ยกันและทำงานด้วยกันจนเข้าขาเลยสนิทกันมากอยู่แล้ว การโถมตัวเข้ามากอดกันแบบนี้เลยไม่คิดอะไรมาก

“ถ้านายอยากเป็นนักสำรวจก็บอกได้นะ เดี๋ยวแนะนำที่เรียนดีๆ ให้” คนเป็นหัวหน้าทีมเอ่ยบอกออกมาอย่างจริงจัง

“ฮาๆๆ ขอบคุณทุกคนมากๆนะครับ ถึงเราจะเจอกันได้ไม่นาน แต่พวกคุณทำให้ผมจดจำและตราตรึงในใจมากๆ” ไม่ว่าเพเนียสจะพูดอะไรออกมา เขาล้วนต้องเปล่งคำว่าขอบคุณออกมาเสมอ ครั้งนี้ก็เช่นกัน นอกจากครอบครัวเขาก็ไม่ได้มีความสุขร่วมกับใครคนอื่นอีกเท่าไหร่ โดยเฉพาะกับคนที่อยู่คนละดาวกัน ก็คล้ายๆกับคนบ้านเดียวกัน(ดาวเดียวกัน)ก็มักจะพูดอะไรก็เข้าใจกันได้ง่ายกว่า แต่นักสำรวจกลุ่มนี้พวกเขาใจดีมากจริงๆ

มีการพบเจอก็ล้วนมีการลาจาก วันต่อมาหลังจากที่จัดการเรื่องต่างๆจนสิ้นแล้ว เพเนียสก็ต้องแยกจากกลุ่มนักสำรวจแล้ว ถึงกลุ่มนักสำรวจริวโรวอยากจะไปส่งเขาที่บ้าน แต่พวกเขาก็มีงานที่ต้องทำเช่นกัน(งานสำรวจดาวฟู้ดด้ายังไม่เสร็จเลย) และตัวเพเนียสเองก็เกรงใจพวกเขาจะแย่แล้วสุดท้ายเลยได้โบกมือลากันอย่างจริงจัง

ตอนนี้เพเนียสอยู่บนยานบินระหว่างดวงดาวเพื่อที่จะกลับไปที่ดาวบ้านเกิด ซึ่งเขาต้องไปลงที่ดาวระดับซีที่ใกล้กับดาวทอลูอย่างดาวเจนนูก่อนถึงจะต่อยานอีกลำไปดาวทอลูได้ เนื่องจากยานขนส่งไปยังดาวระดับดีนั้นไม่ได้ทั่วถึงนัก นับเป็นเรื่องที่น่าโมโหสำหรับคนจากดาวระดับดีจริงๆทั้งๆที่มีมากกว่าดาวระดับอื่นแท้ๆ บนยานที่เขานั่งเนื่องจากออกจากดาวระดับเอไปยังระดับซีจึงเป็นขนาดกลาง (ถ้าจากระดับเอไปเอก็จะลำใหญ่และหรูหรา ส่วนไประดับดีถ้าลำใหญ่ก็จะเก่าหน่อย แต่ส่วนมากเป็นระดับกลาง) ซึ่งเต็มไปด้วยผู้คนและรถของพวกเขาที่มีพื้นที่สำหรับผู้ที่ต้องการนำรถหรือข้าวของไปด้วย

ในห้องโดยสารชั้นธรรมดาที่เพเนียสนั่งอยู่มีผู้โดยสารอยู่อีกหลายคนที่เริ่มนอนหลับเพื่อพักสายตาไปแล้วเพราะอีกกว่า 11 ชั่วโมงกว่าจะถึงดาวเจนนู แต่เด็กหนุ่มยังคงนั่งนิ่งไม่ได้นอนเหมือนคนอื่น เขานอนมาพอแล้ว และตอนนี้ตื่นเต้นที่จะได้กลับบ้านในรอบหลายเดือน และมันจะถึงในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า แม้แต่การเดินเล่นในห้องโถงของยานที่มีสิ่งพักผ่อนหย่อนใจเขาก็ยังไม่สนเลย มาถึงก็นั่งประจำที่ทันที

“ไหนดูซิ ได้คอนโทรลแบนด์มาใหม่ จะใช้งานเหมือนอันเก่าใหม่” เด็กหนุ่มเริ่มสนใจกับคอนโทรลแบนด์ที่สวมอยู่ในข้อมือซ้ายแล้วเปิดขึ้นมาดู เพราะเขาไม่เคยใช้ยี่ห้อนี้เลยไม่รู้ว่าจะเหมือนกันหรือต่างจากอันเดิมมากน้อยขนาดไหน จากหน้าจอเล็กๆเท่าหน้าปัดนาฬิกาก็ปรากฏภาพโฮโลแกรมขนาดทุกด้านเท่าๆกัน(ทรงลูกบาศก์)ประมาณด้านจะ 30 เซนติเมตรขึ้น

“หื้ม มีคนโทรหาเราตั้งหลายสิบสายเลยหรือ” เพเนียสว่าออกมาก่อนจะคลิกเข้าไปดูข้อมูลการโทร ก่อนจะพบว่าคนที่โทรเข้ามีทั้งพ่อ แม่และพี่ชายรวมๆกันกว่าสามสิบสายได้ ตั้งแต่วันก่อนที่เป็นวันจบการศึกษาที่เขาถูกพาตัวไปทิ้งไว้ที่ดาวร้าง วันที่ถูกเจอที่ดาวฟู้ดด้าซึ่งมันควรจะเป็นที่เขากลับบ้านแล้ว แต่ก็ยาวมาอีกสองวัน พวกเขาคงเป็นห่วงกันมากแล้ว แต่เพื่อไม่ให้พวกเขาเป็นห่วงไปมากกว่านี้เขาเลยส่งข้อความไปยังกรุ๊ปแชทของครอบครัวก็แล้วกันว่า

[ผมกำลังกลับบ้านครับ ไม่ต้องเป็นห่วง :เพเนียส]

“ดูซิ ข้อมูลอื่นๆ อยู่ครบไหม” ถึงตอนซื้อเขาคิดว่าดึงข้อมูลเดิมมาที่เครื่องใหม่แล้ว แต่ก็ยังอยากตรวจดูและเพื่อใช้ให้คุ้นมือเสียหน่อย ซึ่งจริงๆฟังก์ชันมันก็คล้ายๆกันนั่นแหละ ข้อมูลทุกอย่างยังอยู่ เงินในบัญชียังเหลือเท่าเดิม แอปพลิเคชันเพิ่มเติมที่เขาเคยใช้ก็ถูกใส่รหัสเข้าบัญชีเดิมไว้แล้ว แต่พอไล่ๆเปิดดูเล่นฆ่าเวลาให้หมดไปเร็วๆ แต่เขาก็มาเจอเข้ากับสองแอปพลิเคชันที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน และเขาก็ไม่เห็นจำได้ว่าเคยโหลดมาด้วย

“อาจจะเป็นที่แอพที่ติดมาด้วยก็ได้” เขาคิดง่ายๆก่อนจะกดเข้าไปดูในแอปพลิเคชันแรก อย่างแอปพลิเคชันที่มีพื้นเป็นสีขาวและตัวอักษรตัวเดียวอย่างตัวจีใหญ่ที่มีหลายสี พอคลิกเข้าไปก็เจอเข้ากลับมีชื่อแอปพลิเคชันจริงๆว่า Google ข้างล่างจากชื่อนี้มีช่องยาวๆอยู่เขาเลยใช้นิ้วจิ้มลงไปกลางอากาศ ก่อนที่จะมีแป้นคีย์บอร์ดโผล่ออกมา

“คล้ายๆกับแอพที่เอาไว้หาข้อมูลอื่นๆ สินะ” เพเนียสว่าออกมาตามที่คิด และมือก็พิมพ์ข้อมูลสั้นๆลงไปด้วยว่าทอลูที่เป็นชื่อดาวของเขา หากแต่ว่าพอกดค้นหาแล้ว กลับไม่เจอข้อมูลอะไรเลย ทอลูไม่มีความหมาย และไม่มีดาวทอลูในนี้แอปพลิเคชันนี้เลย อะไรกันเนี่ย

“นี่มันแอพบ้าอะไรเนี่ย?” เพเนียสว่าออกมาอย่างหัวเสีย เขาคิดไปแล้วว่าแอปพลิเคชันนี้คนต้องทำขึ้นมาเพื่อสำหรับดาวระดับอื่นและอยากจะเหยียดดาวระดับดีแน่ๆ เลยมีไม่ข้อมูลของดาวที่เขาอาศัยอยู่

“แล้วดาวเซเรนล่ะ” เขาเปลี่ยนข้อมูลค้นหาไปยังดาวหลักอย่างดาวเซเรนแทนอย่างขมขื่นที่ดาวตนเองถูกลืมทิ้งไว้ข้างหลัง หากแต่ว่าข้อมูลของดาวเซเรนก็ไม่มี มีแต่ชื่อดาวใกล้เคียงอย่างดาวเซเรสขึ้นมาแทน และเมื่อเขาคลิกเข้าไปอ่านก็พบว่าไม่ใช่ดาวดวงเดียวกัน และดาวที่ชื่อเซเรสเขาก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนอีกด้วย

“นี่มันไม่มีข้อมูลอะไรเลยหรือไงเนี่ย” เขาเริ่มบ่นและหัวเสียอีกครั้ง แต่อย่างน้อยอารมณ์ขุ่นมัวที่โกรธว่าไม่มีข้อมูลของดาวตัวเองก็หายไปแล้ว ตอนนี้เขาเลยเลือกหาข้อมูลอื่นๆแทน อย่างเช่นมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในกาแล็กซี แต่สิ่งที่ขึ้นมาก็คือ

“มหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในโลก โลกคืออะไร” ในเมื่อไม่เข้าใจ เขาเลยหันเหไปค้นหากับคำว่าโลกแทน จนได้รู้ความจริงที่ว่าข้อมูลของแอปพลิเคชันที่ชื่อว่ากูเกิลนี้คือข้อมูลที่มีในดาวเคราะห์สีน้ำเงินที่ชื่อว่าดาวโลกเท่านั้น ซึ่งจริงๆดาวดวงไหนถ้าหากมีน้ำอยู่เยอะก็เห็นเป็นดาวเคราะห์สีน้ำเงินเช่นกันนั่นแหละ แต่ทำไมเขาไม่เคยได้ยินชื่อของดาวดวงนี้มาก่อน ไม่มีระดับบอกด้วย พิกัดที่ตั้งดวงดาวก็ไม่แน่ชัด แล้วมันอยู่ที่ไหนกัน บอกแค่ว่าอยู่กาแล็กซีทางน้ำนม(Milky Way) แต่ว่าชื่อนี้เขาก็ไม่คุ้น ถึงเขาจะเรียนไม่ได้เก่งมาก แต่หากเขาก็ไม่ได้สมองทึบขนาดนั้นนะ เรื่องราวเกี่ยวกับดาวต่างๆก็มีในบทเรียนอยู่แล้ว