ตอนที่ ๒ คุณชายเบรเดน

“สร้อยเพชรมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ” โรเบิร์ต สอบถามด้วยความสงสัยเมื่อมองเห็นแววตาที่เอาแต่จ้องมองสร้อยเพชรในมืออย่างไม่ละสายตาของเบรเดน

“เก็บของที่ประมูลมาได้เอาไว้ให้ดี อันนี้เอาไปวางไว้ในห้องนอนของฉัน” เขายื่นส่งกล่องเพชรราคาแพงไปให้กับเลขาคนสนิท “ฉันมีที่ต้องไป กลับไปพักผ่อนได้เลย”

“ครับ” โรเบิร์ตขานรับ

เบรเดนเดินออกมาจากห้องรับรองแขก เขามองเห็นไข่มุกที่กำลังเดินออกไปจากโรงแรมอย่างเร่งรีบแต่ไม่ได้ใส่ใจเดินมาขึ้นรถยนต์ที่จอดรออยู่ก่อนแล้วด้วยความเร่งรีบเช่นเดียวกัน

เมื่อล้อรถหยุดหมุนลงที่หน้าคลับของเธียร นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เบรเดนมาที่แห่งนี้ แต่มันดูต่างออกไปจากเดิมอยู่มากเพราะมีการปรับปรุงใหม่ ป้ายไฟของคลับดูใหญ่ขึ้นและดึงดูสายตาของลูกค้าได้เป็นอย่างดี

“คุณเบรเดน คุณเธียรรออยู่ครับ” การ์ดที่ยืนอยู่ด้านหน้าเป็นคนสนิทของเธียร ออกมายืนรอต้อนรับแขกคนสำคัญของเจ้านาย เขาเดินนำตรงมายังห้องวีไอพีด้านบนที่เป็นห้องกระจกที่มองเห็นด้านล่างอย่างเปิดเผย

“กูลุ้นยิ่งกว่าลุ้นหวย คิดว่ามึงจะไม่มาแล้วซะอีก” เธียรที่นั่งเอาขาพาดไปที่โต๊ะกระจกยังคงไม่ยอมขยับลุก มือของเขายังนำบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบอย่างสบายใจ

“เอ่อ...คุณเธียรครับ เราไม่อนุญาตให้สูบบุหรี่ในห้องนี้นะครับ” การ์ดชุดดำเอ่ยเตือนเพราะการกำจัดกลิ่นของบุหรี่ในห้องที่ไม่มีหน้าต่างระบายเช่นนี้นั้นทำยากนัก

“กูไม่ใช่ลูกค้า”

“อย่ามาบ่นทีหลังนะครับ” การ์ดคนสนิทเมื่อเอ่ยเตือนแล้วนายไม่ฟังเขาก็ทำได้เพียงเดินออกจากห้อง สุดท้ายเธียรก็ยอมลดมือที่กำลังจุดไฟต่อบุหรี่แล้ววางมันลงที่โต๊ะกระจกแทน

“หึ” เบรเดนหัวเราะในลำคอ แต่เขากลับดึงบุหรี่ของเพื่อนขึ้นมาจุดสูบแทนก่อนนั่งเอาเท้าพาดไปบนโต๊ะอย่างสบายอารมณ์

“มึงไม่ได้ยินที่การ์ดกูบอกเหรอ กลิ่นบุหรี่มันกำจัดยาก” เธียรเอ่ยเตือนเพื่อนสนิท

“แล้วไง กูจะรื้อห้องแล้วสร้างให้มึงใหม่ก็ยังได้” เขาไม่สนใจคำพูดของเธียร สุดท้ายเจ้าของคลับก็นำบุหรี่ในซองขึ้นมาจุดสูบเช่นเดียวกัน

“วันนี้อารมณ์ไม่ดี หาสาว ๆ สวย ๆ มานั่งด้วยสักคนไหม” เจ้าของคลับออกความเห็น สายตามองไปด้านล่างแน่นอนว่าเขาเล็งสาวสวยเอาไว้หลายคน คืนนี้ลูกค้าแน่นร้านเพราะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์

“ก็ดี” ไม่มีคำปฏิเสธจากเบรเดน จะยังไงก็ได้ในเมื่อไม่มีอะไรทำก็หาอะไรแก้เบื่อ ว่าแล้วเธียรก็เดินหายออกไปจากห้องนานหลายนาที ก่อนเดินกลับมาพร้อมหญิงสาวอีกสองคน คงเป็นลูกค้าในคลับแห่งนี้ หญิงสาวทั้งสองหน้าตาสะสวยหน้าอกหน้าใจไม่ต้องบอกว่ามีขนาดเท่าใดต้องล้นฝ่ามืออย่างแน่นอน

“วันนี้พี่จ่ายเต็มที่เลยครับ” เขากระซิบบอกหญิงสาวทั้งสองคน ก่อนที่อีกคนจะเดินเข้ามานั่งข้างเบรเดน “นั้นน้องส้ม” เขาบอกชื่อหญิงสาวที่นั่งข้างเพื่อน

“ชื่อส้มนะคะ พี่ชื่ออะไรคะ” เธอยิ้มเขินเมื่อมองเห็นชายหนุ่มที่นั่งข้างช่างดูหล่อเหลาไม่ต่างจะผู้ชายอีกคน รอยยิ้มแห่งความพอใจแสดงออกมาทางแววตาทั้งหมด แต่เบรเดนกลับไม่ยินดีปรีดาเขายังคงนั่งนิ่งสูบบุหรี่จนหมดมวน

“ฉันไม่ได้สั่งก็ไม่ต้องทำ” เสียงเอ่ยออกมาอย่างเย็นชาทำให้ส้มยิ้มเจือเมื่อกำลังนำแก้วเหล้ามาจรดริมฝีปากของเขา

“ขอโทษค่ะ อยากให้ส้มทำอะไรบอกได้เลยนะคะ” เธอยิ้มหวานออกมาส่งให้เขาอีกครั้ง แต่เบรเดนก็ยังทำหน้านิ่งเช่นเดิม

“ถอด” เขาออกคำสั่งให้หญิงสาวที่นั่งข้างถอดเสื้อผ้าบนร่างกายออก แถมยังวางเงินสดจำนวนมากลงไปบนโต๊ะกระจก เมื่อส้มเห็นเงินที่วางอยู่ตรงหน้าเธอรีบยิ้มกว้างแล้วถอดชุดเดรสเกาะอกที่สวมใส่มาในทันที

เหลือเอาไว้เพียงบราปีกนกและแพนตี้ลูกไม้สีดำ เบรเดนนั่งมองอย่างเฉยชาเช่นเดิม เขายกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มแล้วเอนหลังพิงมองเรือนร่างสมส่วนของคนตรงหน้าด้วยสายตาไม่ต่างจากเดิม

“ทำได้แค่นี้เหรอ” เขาถามขึ้น เมื่อส้มถอดเสื้อผ้าแล้วแต่กลับยืนนิ่ง เธอจึงเดินเข้ามาหาเขานั่งลงบนหน้าตักของเบรเดน “ฉันอนุญาตให้เธอขึ้นมานั่งบนตัวได้หรือไง ลงไป!”

“ไอ้ห่านี่ น้องเขาก็ตั้งใจบริการมึงอยู่นะเว้ย ไปกินรังแตนมาจากไหนถึงได้อารมณ์เสียแบบนี้วะ” เธียรเอ่ยถามเมื่อเห็นเบรเดนดูไม่สบอารมณ์กับเด็กที่เขาพาขึ้นห้องมาด้วย

“บริการได้แค่นี้…คว*กูยังไม่แข็งเลย” เขาตอบกลับอย่างหยาบคายดูสีหน้าของส้มแล้วเหมือนกำลังจะร้องไห้ เธอตัดสินใจถอดบราปีกนกออกแล้วถอดแพนตี้ตามหลังในทันที

​

“งั้นมึงขึ้นห้องไปเลยกูเปิดห้องเอาไว้ให้แล้ว” เขาไล่ให้เพื่อนไปที่ห้องที่เปิดเอาไว้บนชั้นสาม เบรเดนลุกขึ้นยืนก่อนหันมองไปที่หญิงสาวที่ไม่เหลือเสื้อผ้าสักชิ้นบนร่างกาย

“เดิน” เขาออกคำสั่งให้เธอเดินออกไปจากห้องพร้อมกัน ส้มก้มลงหยิบเสื้อผ้าเพื่อที่จะสวมใส่ “ฉันสั่งหรือยังว่าให้ใส่เสื้อผ้า?”

“คะ?” เธอยิ้มเจือแต่เมื่อมองเห็นเงินที่วางอยู่บนโต๊ะมือที่กำลังหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่จึงวางมันลงตามเดิม ก่อนที่จะส่งสายตาไปทางเพื่อนที่มาด้วยกัน

หญิงสาวเดินออกมาจากห้องด้วยร่างกายที่เปล่าเปลือย กลิ่นเงินมันหอมหวานจนทำให้ผู้หญิงคนนี้ทิ้งศักดิ์ศรีของตนเอง แต่เบรเดนไม่สนใจหากทำตามที่สั่งไม่ได้ก็ไม่ต้องทำไม่ต้องรับเงินก็เท่านั้น

“คลานมา!” เขาออกคำสั่งอีกครั้ง แน่นอนว่าเธอทำอย่างไม่อิดออดชั้นนี้มีคนเดินไปมาน้อย เมื่อคลานขึ้นบันไดมาบนชั้นสามก็พบเข้ากับพนักงานชายคนหนึ่งแต่เขากลับมองเพียงผ่านเท่านั้น

“ฉันไม่ไหวแล้วค่ะ” เธอกล่าวออกมาเมื่อเจ็บที่หัวเข่าทั้งสองข้าง หวังให้เขาเมตตาเธอบ้างต่อให้ตอนนี้อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้วก็ตามที

“ห้องข้างหน้ารีบคลานมาเร็ว ๆ อย่าให้ต้องอารมณ์เสีย” เบรเดนเปิดประตูเข้ามาด้านใน มีเตียงนอนกว้างสีขาวแอร์เย็นฉ่ำ “ขึ้นไปนอนบนเตียง แล้วอ้าขาออกกว้าง ๆ”

เธอทำตามอย่างที่เขาบอก นอนหงายหายใจไม่ทั่วท้อง ยิ่งมองเห็นร่างกายกำยำของเบรเดนแล้ว มองลงมายังส่วนล่างยิ่งทำให้หายใจติดขัดมันช่างใหญ่โตเกินมาตรฐานของชายไทย หากจะเปลี่ยนใจตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว

“เธออยากได้เงินมากหรือเงินน้อยก็ขึ้นอยู่กับว่าเธอจะบริการฉันดีแค่ไหน” ร่างกายของเขาไม่เหลือเสื้อผ้าสักชิ้น เดินสาวเท้าเข้ามาใกล้ขยับขึ้นมาบนเตียงนอนไม่มีจุดใดบนร่างกายของเธอที่เขาสนใจมากหรือน้อย

“คุณชอบแบบไหนคะ” เสียงกลืนน้ำลายลงคอทำให้เบรเดนยิ้มมุมปาก

“ทนไม่ไหวแล้วเหรอ” เขาใช้ปลายนิ้วกรีดลงที่รอยแยกชุ่มฉ่ำทำให้เธอครางเสียงดัง “แค่นี้ยังทนไม่ไหว แล้วจะทำให้ฉันพอใจได้ยังไง”

หญิงสาวลุกขึ้นก่อนที่มือจะคว้าที่ความใหญ่โตตรงหน้า เธอรีบใช้ริมฝีปากครอบครองหัวหยักสีแดงก่อนกดให้มันหายเข้ามาในโพรงปาก เบรเดนยอมนอนหงายให้อีกฝ่ายได้ทำตามใจที่อยากทำ บริการให้เขาถึงใจแต่กลับไม่ได้ยินเสียงใดออกมาจากปากของผู้ชายคนนี้

“ไม่ชอบเหรอคะ อยากให้ฉันทำอะไรบอกได้เลยค่ะ” เธอเงยใบหน้าขึ้นไปทางเขาก่อนที่จะใช้ริมฝีปากโลมเลียความใหญ่โตที่กำลังกอบกุมเอาไว้

“ถุงยาง” เขาถามหาเครื่องป้องกัน หญิงสาวรีบหยิบยื่นมาให้แต่เขากลับไม่รับชี้ไปที่กางเกงของตนเอง เพื่อให้เธอนั้นหยิบเครื่องป้องกันที่เขาพกติดตัวเอาไว้ตลอดเมื่อออกมาเที่ยวสถานที่เริงรมย์

มือเล็กกำลังสั่นเทาเมื่อสวมเครื่องป้องกันให้กับเขา นั้นก็หมายความว่าสิ่งของที่แข็งและใหญ่กำลังจะเข้ามาอยู่ในกายของเธอในไม่ช้านี้แล้ว นิ้วแข็งกดลึกเข้ามาในกายสาวอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เธอสะดุ้งเล็กน้อยสุดท้ายก็กดสะโพกเข้าใส่ปลายนิ้วของเขา

“อ๊า ลึกหน่อยค่ะ อ๊า” ทันทีที่เธอกล่าว นิ้วที่กำลังสอดใส่เข้ามาด้านในกลับถูกดึงออกไป “ขอส้มเถอะค่ะ ไม่ไหวแล้ว” หญิงสาวร้องขอเมื่อความกระสันเสียวยังค้างคาเธออยากปลดปล่อยมากเสียจนขึ้นคร่อมบนร่างของเขา

“อย่ามาออกคำสั่ง” เขากดเสียงต่ำ ก่อนดันร่างของเธอให้นอนลงไปยังเตียงนอน “อยากมากก็ช่วยตัวเองหน่อยสิ” เขาลุกขึ้นนั่งไม่ยอมให้อีกฝ่ายกระทำได้ตามใจตนเอง

หญิงสาวรีบทำตามคำสั่งในทันทีก่อนที่จะกดนิ้วเรียวของตนเองลึกเข้ามาในช่องทางรัก มันอาจไม่สวยสดเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นเพราะผ่านศึกมามากกว่าคนปกติ แต่ว่าลีลาของเธอต้องเด็ดทำให้แขกที่ใช้บริการติดใจแน่นอน

“อ๊า ช่วยทำให้ส้มหน่อยเถอะ อ๊า” เธอดันนิ้วเข้าออกช่องทางรักอันเปียกชุ่มด้วยความกระสันเสียว ทั้งครางและส่งสายตาเชิญชวนให้เบรเดนมาร่วมเสพความสุขไปด้วยกัน

แต่ชายหนุ่มกลับนั่งนิ่งยกยิ้มมุมปากมองเธอด้วยสายตาเย็นชาเช่นเดิม…

​