บทที่2ชายแปลกหน้ากับค่ำคืนหวามๆ.....

“อืม...” ริมฝีปากอิ่มสีกุหลาบหวานฉ่ำเผยออ้า เธอปล่อยเสียงครางหวานๆ ออกมาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อความรุ่มร้อนเบียดส่ายอยู่กับสะโพกอ่อนช้อย ร่างกายร้อนระอุวูบๆ วาบๆ จาคอบชะโงกตัวขึ้นคร่อมร่างอวบอัดเอาไว้ เขาจ้องมองความงามกลางแสงไฟสว่างจ้า ผิวขาวสว่างแยงนัยน์ตาจนพร่ามัว ทรวงอกอิ่มชูช่อลอยยั่วยวนจนสุดที่จะหักห้ามใจ ฝ่ามือร้อนๆ ยกขึ้นโอบประคองเต้าทรวงหนั่นแน่น เพียงแรกสัมผัสร่างกายสาวก็สั่นระริก

ปลายนิ้วแกร่งร้อนไล้ปานวงถันสีหวานเหมือนกลีบกุหลาบแรกผลิ จนมันแข็งตัวตั้งชูชันรับสัมผัสร้อนๆ พิชชาวีร์เผยอริมฝีปากเธอปล่อยเสียงครางหวานๆ หลุดรอดออกมาโดยที่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้ แอ่นตัวโค้งขึ้นเหมือนกับว่าอยากให้ชายหนุ่มกระทำมากกว่าลูบๆ คลำๆ มุมปากแกร่งบิดโค้ง เขายกยิ้มด้วยความพอใจ ก่อนจะลดตัวลงต่ำ อ้าปากร้อนๆ งับจะหงอยถันสีฉ่ำหวานเข้าไปในอุ้งปาก ปลายลิ้นสากระคายตวัดซ้าย วนขวาเกี่ยวกระหวัดร้อยรัดเต้าทรวงฉ่ำหวาน เขาดื่มกินความหวานฉ่ำแบบไม่ลืมหูลืมตา พิชชาวีร์เกร็งตัวแน่น เธอขยุ้มผืนผ้าใต้ผ้ามือไว้แน่น ร่ำๆ จะฉีกกระชากมันเลยด้วยซ้ำเมื่อชายหนุ่มยังคงฟอนเฟ้นหน้าอกอวบๆ ของเธออยู่ไม่วางวาย

“อื้อ!” เสียงหวานๆ เหมือนแมวเหมียวกำลังออดอ้อนเจ้านาย ความรู้สึกภายในปั่นป่วน ช่องท้องร้อนวูบๆ วาบๆ มันหวิวไหว ไม่เป็นตัวของตัวเอง ลอยล่องอยู่ในห้วงอวกาศเคว้งคว้างและหวิวไหว

จาคอบพรมจุมพิตบนผิวกายของพิชชาวีร์เกือบทุกตารางนิ้ว ชายหนุ่มกดริมฝีปากเม้มผิวกายนวลเนียน ทิ้งร่องรอยไว้เป็นประจักษ์พยานในการมีความสัมพันธ์ระหว่างกัน อย่างที่ไม่เคยทำกับใคร! เขารู้เพียงแค่ว่าอยากจะกลืนกินพิชชาวีร์ เก็บกักเธอเอาไว้ในอก เมื่อความหอมหวานละมุนละไมถูกอกถูกใจจนยากที่จะเปรียบเปรย

“อ๊า...” เพียงปลายลิ้นร้อนชื้นตวัดเหนือแอ่งสะดือบุ๋มๆ เธอก็ครางครวญเสียงระโหย ชายหนุ่มกระตุกขอบบิกินนี่ตัวเล็กจ้อย รูดมันลงมาตามเรียวขาเรียวยาว ก่อนจะโยนทิ้งไปแบบไม่ไยดี เนินเนื้ออวบอัดเบียดชิดกันแน่น เป็นประติมากรรมอีกชิ้นที่พระผู้เป็นเจ้าปั้นแต่งอย่างเต็มความสามารถ เมื่อมันงดงาม! ชวนหลงใหล ความนุ่มเนียนชวนให้สัมผัสและดอมดม เรียวขาเรียวยาวขยับแยกห่างออกจากกันแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว เหมือนจะเชิญชวนอีกฝ่ายกลายๆ

“คุณเป็นใคร?” พิชชาวีร์หรี่ตาปรือๆ เธอมองใครคนหนึ่งที่กำลังก้มๆ เงยๆ อยู่ระหว่างขาและมันทำให้เธอซ่านเสียว จาคอบปาดน้ำค้างบนปากหนาๆ ชายหนุ่มผงกศีรษะขึ้นมา เขามองสบนัยน์ตาหรี่ปรือของพิชชาวีร์ พร้อมกับส่งสายตาวาววับให้เธอ มุมปากหนาๆ กดยิ้มอ่อนๆ “เทวดา ผมเป็นเทวดามาเพื่อมอบความสุขให้คุณโดยเฉพาะ” เสียงทุ้มกังวานตอบแบบชัดถ้อยชัดคำ

“เทวดาหรือ? พิชกำลังต้องการพระองค์อยู่พอดี” เธอเอ่ยเสียงละเมอ ร่างกายเต้นยุบยับเมื่อมีบางสิ่งแปลกปลอมแทรกหายมาในกึ่งกลางร่างกาย “ท่านกำลังทำอะไรคะ?” เธอบิดตัวเป็นเกลียวคลื่นสะโพกผายแอ่นหยัด

“มอบความสุขให้คุณไงพิช ผมจะปัดเป่าความเศร้าออกไปจากใจคุณ” จาคอบหยัดกายขึ้น จนหน้าคมคายเสมอดวงหน้าหวานฉ่ำ ชายหนุ่มกดจุมพิตที่เนินหน้าผากโหนกนูนแผ่วๆ ริมฝีปากของเทวดารูปหล่อทั้งนุ่มและอุ่นจนพิชชาวีร์เคลิบเคลิ้ม เธอเผลอสบนัยน์ตาสีฟ้าขุ่น และหลงเวียนว่ายอยู่ในกระแสสายตาคู่นั้น จนลืมแม้กระทั่งว่าเขาเป็นคนแปลกหน้า หาใช่เทวดาเหมือนที่แอบอ้าง

ปลายนิ้วแข็งร้อนขยับทำหน้าที่อย่างต่อเนื่อง เขาขยับเข้าถอนออก จากที่คับแน่นก็เริ่มคล่องขึ้น

“ผมอยากจูบคุณ ได้ไหม? พิช!” เสียงแหบพร่าเอ่ยถาม เขากดหน้าผากตัวเองแนบหน้าผากโหนกนูน

“ถ้าเทวดาจูบพิช แล้วพิชจะขอพรได้ไหมคะ?”

“ได้สิคนสวย คุณจะสมหวังทุกสิ่งที่ปรารถนา” เสียงกระซิบตอบกลับมา พิชชาวีร์เปิดยิ้มสดใส ก่อนจะพริ้มเปลือกตาหลับลง เธออธิษฐานในใจขอให้ความเลวร้ายหายใจจากชีวิตเสียที ขอผู้ชายแสนดีสักคนเข้ามาในชีวิต เธอจะได้ลืมความเจ็บปวดจากรักครั้งเก่าๆ ให้หมดจากใจ