EP 10 : ร้ายกาจ

ตอนที่ 10 : ร้ายกาจ

อ๊วก โอ๊ก...

ภายในห้องน้ำ

เสียงอาเจียนดังเล็ดลอดออกมาเบาๆราวกับคนด้านในพยายามบีบเสียงอาเจียนไม่ให้เสียงดัง

ใบหน้าสวยเงยหน้าจากชักโครกภายในห้องทำงานส่วนตัวในร้านเหล้ากึ่งผับของตัวเอง ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางถูกน้ำตาจากการอาเจียนลบออกไปบางส่วน มือเรียวเล็กกดชักโครกและยัดกายลุกขึ้นเพื่อไปล้างปากที่อ่างล้างมือ

ซ่า...

เสียงเปิดน้ำดังพร้อมกับมือเรียวเล็กรองน้ำเอาเข้าปาก ลิปสติกสีแดงที่เคยเฉิดฉายอยู่ก่อนหน้านี้ถูกน้ำชะล้างออกไปจนหมด ดวงตากลมโตมองตัวเองผ่านกระจกเงา สภาพที่ไม่ควรมีใครได้เห็น เป็นถึงเจ้าแม่ร้านเหล้าแต่กลับเสียท่าให้กับเหล้าที่ตัวเองนำเข้า

แต่จะว่าไปก็ไม่มีใครรอดเหล้ายี่ห้อนี้สักราย ดีที่ผู้ชายคนนั้นสลบไปได้ทันเวลา ฉันพยายามข่มอาการของตัวเองตั้งแต่แก้วแรก และมาเจอแก้วที่สองก็พยายามกลืนให้ตัวเองดูเป็นผู้หญิงแกร่ง ฉันผ่านของมึนเมามาหลายปีและหลากหลายชนิด แต่ขวดที่เขาสั่งมามันเป็นตัวที่ไม่ควรดื่มเพรียว มั่นใจว่าเขาเองก็อยากมอมฉันเช่นกัน ถ้าฉันไม่ตั้งใจมอมเข้าก่อนป่านนี้ฉันคงเสียท่าให้ผู้ชายเจ้าเล่ห์คนนั้นไปแล้ว

"ฉันมั่นใจว่าคุณรู้ฤทธิ์ความแรงของมันว่าแรงแค่ไหน ไม่ใช่แค่ฉันที่จะมอมคุณ คุณเองก็ตั้งใจมอมฉันเหมือนกัน" มาเบลล์พึมพำเบาๆผ่านกระจกเงา มั่นใจว่าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่แค่เด็กหนุ่มเที่ยวกลางคืนเฉยๆแน่ ทั้งเงินจำนวนมากที่ประมูลและราคาเหล้าขวดนั้นก็หลายบาทเมื่อเทียบเป็นเงินไทย

ใบหน้าสวยพยายามสะบัดหน้าและดูความเรียบร้อยของตัวเอง ไม่ลืมที่จะหยิบลิปสติกสีแดงฉูดฉาดสีเดิมขึ้นมาเติมปาก ดูหน้าตาตัวเองให้อยู่ในสภาพปกติ ก่อนจะตัดสินใจเดินออกไปจัดการกับสิ่งที่ยังคลั่งค้างอยู่

โต๊ะวีไอพี

"จะจัดการยังไงต่อครับมาดาม"

เมื่อฉันเดินมาถึงโต๊ะวีไอพีจากประตูด้านหลัง เด็กประจำร้านก็ถามขึ้นทันที ดวงตากลมโตมองชายหนุ่มที่ชื่อเอลิกซ์ที่หลับไปแบบไม่รู้เรื่องอยู่บนโซฟาตัวเดิม

"ตามเดิม" มาเบลล์ตอบกลับเสียงเรียบ

"ท่าทางจะยากครับ เหมือนเพื่อนของคุณเอลิกซ์จะชื่อคุณไทเกอร์ เป็นเจ้าของผับหรูที่อยู่ไม่ไกลจากร้านเราครับ"

คำตอบของพนักงานของร้านทำเอาฉันนิ่งไปเพื่อคิด ฉันรู้จักผู้ชายที่ชื่อไทเกอร์เพราะอยู่ในสายงานเดียวกัน ส่วนใหญ่พวกที่ทำงานในยามค่ำคืนและเปิดผับมักรู้ว่าใครเป็นเจ้าของสถานที่แบบนี้ แต่แค่ไม่ได้สนิทและไม่ได้พูดคุยกันก็เท่านั้น

"เดี๋ยวพี่จัดการเอง" ฉันพูดพร้อมกับเดินออกไปด้านหน้าที่จะเป็นทางไปยังผู้คนที่นั่งอยู่ในร้าน ดวงตากลมสอดส่องหาไปยังโต๊ะตัวหน้าที่มีเพื่อนของเขานั่งอยู่ กำลังนัวเนียกับเด็กของร้านอย่างมีความสุข

‘ผู้ชายมันก็หื่นกามเหมือนกันทั้งหมด’

"ว้าว น้องมาเบลล์ เสร็จ...ไม่ใช่สิ ดูแลลูกค้าคนนั้นเรียบร้อยแล้วเหรอครับ สนใจจะมาดูแลพี่ต่อไหม" ลูกค้าหนุ่มที่เห็นมาเบลล์เดินมาก็อดใจเอาไว้ไม่อยู่ อยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว

"เอาไว้โอกาสนะคะ แล้วเบลล์จะมาดูแลแบบล้วงลึกให้ถึงใจเลยค่ะ" หลังจากหว่านเสน่ห์จบฉันก็เดินไปยังเป้าหมายทันที ต่อให้ในใจจะหงุดหงิดแต่ก็ต้องปั้นหน้ายิ้มและยั่วยวน

"สวัสดีค่ะ คุณไทเกอร์ใช่ไหมคะ" ทันทีที่ฉันมาถึงน้ำเสียงหวานก็เปล่งออกมาพร้อมกับส่งรอยยิ้มให้กับชายหนุ่มที่กำลังคลอเคลียอยู่กับเด็กของร้าน

"ใช่ครับ ไม่คิดว่าคุณมาเบลล์จะรู้จักผมด้วย" ไทเกอร์เงยหน้าขึ้นมามองหญิงสาวที่เข้าไปพร้อมกับเพื่อนก่อนหน้านี้ ถึงจะแปลกใจแต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะความสวยของเธอทำเอาลืมความคิดเล็กคิดน้อยไปเลย

"จะไม่รู้จักได้ยังไงละคะ เราสายเดียวกันนิ เอาไว้เราค่อยทำความรู้จักกันมากกว่านี้วันอื่นนะคะ แต่ตอนนี้เบลล์อยากให้คุณไทเกอร์ไปรับคุณเอลิกซ์หน่อยค่ะ พอดีเมาแล้วหลับไปเลย สงสัยเบลล์ดูแลถึงใจแบบล้วงลึกไปหน่อย"

"หื้ม" ไทเกอร์ส่งเสียงในลำคอปนความแปลกใจ เอลิกซ์เป็นคนคอแข็งมากกับเรื่องดื่มเหล้าและเรียกว่าคอแข็งที่สุดในกลุ่ม ต่อให้ดื่มยันเช้ามันไม่มีท่าทีที่จะเมาและหลับไปเลยสักครั้ง

"สงสัยอะไรในตัวเบลล์หรือเปล่าคะ หน้าคุณไทเกอร์กำลังแสดงแบบนั้นนะคะ"

"อ่อๆ เปล่าครับ พาผมไปหาไอ้ตัวปัญหาหน่อยครับ เสียท่าชาวแก๊งหมดเลย" ไทเกอร์ลูบท้ายทอยและยิ้มแหยๆ

ฉันพาเพื่อนของผู้ชายคนนั้นมายังโต๊ะวีไอพี และสภาพเพื่อนของเขาก็เป็นไปอย่างที่ฉันพูดทุกอย่าง แอบเห็นไทเกอร์ส่ายหัวเบาๆก่อนจะหิ้วปีกเพื่อนหนึ่งข้าง และฉันก็ส่งสัญญาณให้พนักงานผู้ชายช่วยอีกแรง

"ออกทางหลังร้านดีกว่าค่ะ ถ้าออกด้านหน้าจะเสียชื่อหมดนะคะ"

"ขอบคุณมากเลยนะครับ คุณมาเบลล์นี่ทั้งสวยแถมยังรู้ทันอีก"

ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มและมองสภาพของคนที่หลับไม่รู้เรื่องที่ถูกหิ้วปีกไปจนสุดสายตา ริมฝีปากบางก็ยังยิ้มอยู่ต่อให้ตอนนี้เหลือเพียงตัวฉันเองที่ยืนอยู่ตรงนี้

"เด็กของฉันคงเสียดายแย่ เอาไว้รอบหน้ามาคนเดียวนะคะ ฉันจะจัดให้งามๆ"

คอนโดของเอลิกซ์

ไทเกอร์มองสภาพเพื่อนที่หิ้วขึ้นมานอนแผ่หลาบนเตียงขนาดใหญ่ อาการเหนื่อยแสดงออกมาอย่างชัดเจน

"ไอ้เหี้_นี่มันน็อคจริงหรือแกล้งวะ ตัวหนักฉิบหาย"

"ก็แค่อยากรู้ว่ามึงจะแน่สักแค่ไหน"

ไทเกอร์มองหน้าเพื่อนคนสนิทที่ตอบกลับมาอย่างเหลือเชื่อ และเอลิกซ์ก็ค่อยๆลืมตาขึ้นพร้อมกับดันตัวเองลุกขึ้นจากเตียงนอน สะบัดหัวไปมาเพื่อระบายความมึนของตัวเอง

"ช่วยสรุปให้กูเข้าใจเดี๋ยวนี้" ไทเกอร์หน้าเหวอเมื่อเห็นเพื่อนลุกขึ้นนั่งได้ทั้งที่แบกออกมาจากร้านมาเบลล์ยังคออ่อนคอพับ แถมแบกขึ้นคอนโดคนเดียวที่แสนจะลำบาก

"เอาช่วงไหน" เอลิกซ์ยังคงมีอาการมึนๆอยู่แต่ก็มีสติมากพอที่จะเล่าให้เพื่อนฟังได้ ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มเมื่อได้เห็นฤทธิ์ของผู้หญิงตัวแสบคนนั้น ค่อนข้างถูกใจเขาไม่น้อย และได้เข้าใจอะไรหลายๆอย่างก็วันนี้

"ตั้งแต่แรกยันจบ"

"เหล้านั้นไม่ธรรมดา ไม่มีสารทำให้หลับ แต่ฤทธิ์ของมันก็เอาเรื่อง ยอมรับว่ากูคอพับไปในช่วงแรกเพราะมันมึนและทำให้น็อคได้ยันเช้า แต่มึงก็รู้ว่ากูคอแข็งแค่ไหน จะว่าไปก็เสียท่าให้ผู้หญิงคนนั้นเหมือนกัน นั่นไม่ใช่นางฟ้านางสวรรค์ที่หลายคนพูดถึง แต่เป็นนางแม่มดต่างหากล่ะ"

"เป็นคำอธิบายที่กูก็ยังงงเหมือนเดิม แล้วมาเบลล์จะทำแบบนั้นทำไมวะ"

"ความปลอดภัยของตัวเองและเพื่อเงินไม่ได้อยากขายตัวแบบที่ใครหลายคนคิดว่าเธอต้องไปนอนกับแขก"

"ถ้ามอมแขกให้เมาและหลับ เธอก็จะได้เงินไปฟรีๆแค่ออกแรงนิดหน่อย เปลืองตัวนิดๆตอนจับตอนคลำ แต่ไม่ได้เอาไม่เสียตัว"

"อืม นั่นแหละคือมาเบลล์ บางช่วงกูเห็นสายตาเธอแปลกๆเมื่อกูลุกหนัก เหมือนเธอเองจะใช้หน้ากากเสือสาวแสดงต่อหน้าทุกคน แต่ความจริงก็คือแมวส้มต่างหากละ"

ไทเกอร์อ้าปากค้างกับความร้ายกาจของหญิงสาวตัวเล็กที่เป็นขวัญใจใครหลายคนรวมถึงตัวเองด้วย แต่ก็มองหน้าเพื่อนที่กำลังสนุกราวกับมีของเล่นชิ้นโตให้ได้เล่น

"มึงอย่าบอกว่า..."

เอลิกซ์ยิ้มราวกับคนบ้าที่ได้สัมผัสผู้หญิงเก่งอย่างมาเบลล์ มันยิ่งทำให้เขาต้องการเธอมากกว่าเดิม ตอนแรกที่คิดว่าจะเล่นๆ แต่ตอนนี้กับรู้สึกถูกใจ อยากจะเอาชนะผู้หญิงคนนั้น และต้องการสยบแม่เสือสาวให้ราบคาบ

"เล่นกูก่อนช่วยไม่ได้ ฝีมือดีใช้ได้ สมน้ำสมเนื้อดี"

"กูเชื่อเพราะเธอสามารถเอามึงน็อคได้ ถึงมึงจะมีสติก็เถอะแต่ก็ล่วง ทั้งที่แดกกับพวกกูไม่เคยเห็นมึงคออ่อนคอพับแบบนี้"

"หึ" เอลิกซ์หัวเราะในลำคอเบาๆ อาการมึนยังคงมีอยู่เต็มหัว ยิ่งนึกถึงคำกระซิบที่ข้างหูยิ่งรู้สึกซาบซ่า

'ฝันดีนะคะ'

ภายในห้องน้ำคอนโดของมาเบลล์

ท้องฟ้าใกล้จะสว่างเต็มทีแต่หญิงสาวร่างบางยังคงนอนแช่อ่างจากุชชี่ภายในห้องน้ำขนาดใหญ่ บนผิวน้ำมีฟองสบู่จนปกปิดร่างกายเปลือยเปล่าที่ซ่อนอยู่ใต้น้ำ ข้างๆกันมีขวดไวน์ราคาแพง และสร้างบรรยากาศด้วยเทียนหอมส่งกลิ่นตลบอบอวลชวนผ่อนคลาย ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่ร้านก่อนหน้านี้

หน้าตาของผู้ชายที่ชื่อเอลิกซ์ทำให้ร่างกายฉันตอบสนองกับสิ่งเร้าไม่น้อย ยิ่งตอนถูกสัมผัสที่ติ่งหูทำเอาไรขนอ่อนลุกชูชัน แต่สุดท้ายฉันก็ต้องหยุดความคิดเกินเลยพวกนั้นและไม่มีทางพลาดท่าให้กับความหล่อของเขาเป็นแน่ เป็นครั้งแรกที่ภาพของชายหนุ่มลอยเข้ามาในหัวไม่รู้จบ แต่ก็อดที่จะขำไม่ได้เมื่อเขาเองก็ไม่รอดฝีมือฉันไปได้

"ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ หลับสบายเลยใช่ไหมคะ มาเบลล์ส่งคุณเข้านอนคงฝันดีน่าดู"