EP 9 : นางแม่มด

ตอนที่ 9 : นางแม่มด

มือหนาเริ่มรุกล้ำเข้าไปเรื่อยๆ ไม่ได้สอดใส่เข้าไปด้านในแพนตี้ตัวจิ๋วแต่ลูบคลำเนินสามเหลี่ยมที่อวบอูมทั้งที่ยังไม่เห็นก็รับรู้ได้ถึงความโหนกนูนของสิ่งที่ซ้อนอยู่ ไม่นานเธอก็รีบดันตัวออกอย่างรวดเร็ว ในเสี้ยววินาทีเห็นสีหน้าของมาเบลล์แสดงความไม่พอใจ ค่อนข้างทำให้เอลิกซ์แปลกใจไม่น้อย เพราะลีลาและท่าทางเธอควรจะโอนอ่อนไปกับการกระทำของเขา ร้อยทั้งร้อยถ้าผู้หญิงในเส้นทางนี้ยิ่งเป็นผู้หญิงกลางคืนหวังมีอะไรกับผู้ชาย ต้องอ่อนระทวยเมื่อมือไปถูกจุดนั้น

‘ไอ้กามนี่ไม่จำกฎของฉันเลยเหรอไง’

"คุณเอลิกซ์น่าจะลืมกฎของเบลล์ไปนะคะ สัมผัสได้ทุกอย่างยกเว้นจุดสงวนค่ะ ทำตามกฎด้วยนะคะถ้าอยากให้เบลล์ปรนนิบัติคุณไปนานๆ แต่เพื่อเป็นการปลอบใจที่คุณผิดกฎ ลองชิมเหล้าสูตรพิเศษของเบลล์หน่อยได้ไหมคะ คุณอุตส่าห์ประมูลมันมา จะปล่อยให้มันตั้งอยู่แบบนั้นเหรอคะ"

"สงสัยผมจะอดใจไม่ไหวเมื่ออยู่ใกล้คุณมาเบลล์เลยทำนอกกฎไปนิด แต่ไม่ต้องห่วงครับผมจะไถ่โทษให้คุณมาเบลล์เอง"

หยิบมันและดื่มมันซะที ฉันเริ่มไม่ไหวใจผู้ชายคนนี้ ความรู้สึกบางอย่างกำลังบอกแบบนั้น ถึงแม้ภายนอกจะดูน่าลุ่มหลงจนอยากได้ครอบครองแต่ฉันกลับรู้สึกหวาดผวาแปลกๆ รอยสักนั้นพอเห็นใกล้ๆยิ่งดูน่าเกรงขาม ทั้งคำพูดและสีหน้าต่างจากผู้ชายคนอื่น เป็นคนที่ไม่ได้พูดจาหวานหยดย้อยเหมือนกับผู้ชายที่จ้องจะกินเหยื่อ เหมือนแค่ต้องการอะไรบางอย่างเท่านั้น

"เบลล์ดีใจนะคะที่วันนี้เป็นคุณเอลิกซ์ประมูลได้ เพราะคุณสะดุดตาเบลล์ตั้งแต่เบลล์ขึ้นไปบนเวที" ฉันเขยิบตัวเข้าไปหาเขาอีกครั้งพลางซบหน้าลงบนแผงอกแกร่ง มือเรียวเล็กลูบไล้ตามแผงอกแกร่งอีกครั้ง ดวงตากลมโตเหลือบมองปฏิกิริยาชายหนุ่มเป็นระยะ และเขาเองก็ใช้ท่อนแขนแกร่งโอบไหล่ฉันไว้แน่น มืออีกข้างก็ยังคงยุ่มย่ามอยู่กับหน้าขาของฉัน แต่ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยิบเหล้าที่ฉันชงเองไปดื่มสักที

นี่ก็ปาไปเกือบหนึ่งชั่วโมงแล้วที่ทั้งฉันและเขานัวเนียกันแบบนี้

ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มอย่างชอบใจ ตัวมาเบลล์มีอะไรหลายอย่างที่น่าค้นหา จนทำให้ผู้ชายแบดบอยอย่างเขาอยากจะล้วงลึกเข้าไปเรื่อยๆ เธอไม่ได้ง่ายอย่างที่ใครหลายคนรู้จริงๆ ต่อให้ทั้งลูบทั้งคลำเธอยังไม่มีปฏิกิริยาโอนอ่อนเลยสักนิด

"ผมก็สะดุดตาคุณมาเบลล์จนทำให้ผมมาที่นี่และยอมจ่ายค่าประมูลไปแบบไม่เสียดายเช่นกัน"

"ขอบคุณนะคะ คุณเอลิกซ์เป็นคนแรกเลยที่ประมูลให้เบลล์เยอะขนาดนี้"

"ถ้ามันเยอะขนาดนั้นเราพอจะไปต่อกันที่อื่นอีกสักสองสามชั่วโมงได้ไหมครับ"

"ก็ถ้าทำให้เบลล์ถูกใจ ถึงเช้าเบลล์ก็ยอมไปกับคุณค่ะ" มาเบลล์พูดพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำลงหนึ่งเม็ดทำให้ตอนนี้ร่างแกร่งของเอลิกซ์เหลือเพียงกระดุมเม็ดสุดท้ายที่ติดอยู่

"ถูกใจ?"

พรึบ

"อึก"

มาเบลล์รอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เมื่อถูกร่างหนาพลิกตัวและดันตัวให้ติดกับเบาะหนังของโซฟา ท่อนแขนแกร่งทั้งสองข้างล็อคตัวฉันไว้ไม่ให้ขยับหนี ยอมรับว่าตกใจกับการกระทำของเขาแต่ก็ต้องทำนิ่งให้ได้มากที่สุด ใบหน้าคมคายโน้มเข้ามาใกล้เรื่อยๆจนฉันเห็นเงาสะท้อนตัวเองผ่านนัยส์ตาคู่นั้น แสงไฟสลัวไม่มีผลต่อการมองเห็นใบหน้าของเขา เพราะมันประชิดจนแทบจะแนบปากต่อปากกันอยู่แล้ว

"ดูคุณเอลิกซ์จะชอบความรุนแรงเหมือนกันนะคะ"

"ใช่ครับยิ่งแรงยิ่งเร็วมันเร้าใจดี..." ลมหายใจอุ่นๆของเขาและเธอเป่ารดกัน เขายังไม่ได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากปากเธอแม้แต่นิดเดียว "แบบนี้ถูกใจคุณมาเบลล์ไหมครับ"

เอลิกซ์ละมือออกจากพนักพิงของโซฟาหนึ่งข้างและมาสัมผัสใบหน้าสวยอย่างแผ่วเบา มือหนาจับปลายคางมนเชิดขึ้นเล็กน้อยและประทับจูบลงริมฝีปากสีแดงสดเบาๆ และผละออกอย่างช้าๆ

ฉันจะตื่นตระหนกไม่ได้ และฉันก็ไม่มีทางยอมให้เขาเอาลิ้นเข้ามาในปากฉันแน่ และไม่นานริมฝีปากหนานั้นก็ผละออกโดยที่ไม่สอดแทรกลิ้นเข้ามา

"ผมทำตามกฎถูกไหมครับ คุณไม่ให้สอดลิ้นผมก็ไม่สอด แค่จูบปากเฉยๆ"

"เบลล์ก็ยังไม่ได้ว่าอะไรคุณเลยนิคะ เบลล์ไม่ถือ" มือเรียวเล็กเช็ดคราบลิปสติกสีแดงที่ติดอยู่บนริมฝีปากหนาออกอย่างแผ่วเบาๆ แขนเรียวยาวคล้องคอเขาไว้หลวม

สายตาคมกริบมองใบหน้าสวยที่ส่งยิ้มมาบางๆ เธอคือผู้หญิงที่มีเสน่ห์คนหนึ่งเลยก็ว่าได้ แต่แล้วสิ่งที่เรียกสายตามากกว่าใบหน้าสวยคือเต้าอวบอิ่มที่ล้นทะลักออกมา เนินอวบอูมนั้นมันช่างน่าสัมผัสซะเหลือเกิน มือหนาละออกจากปลายคางมนก่อนจะมาสัมผัสหน้าอกขนาดใหญ่นั้น พลางบีบขยำไปเรื่อยๆ ทั้งเด้งและใหญ่สู้มือ ความใหญ่ที่คิดว่ามาจากซิลิโคนกลับไม่ใช่แบบนั้น สองเต้านี้คือเนื้อจริงๆของเธอเลย

"เบาๆสิคะ เราควรเริ่มแบบอ่อนโยนแล้วค่อยไปแบบเร่าร้อน"

"เผอิญผมชอบเร่าร้อนตั้งแต่เริ่มครับ"

"อื้อ..." ฉันส่งเสียงในลำคอเบาๆเมื่อถูกบีบขยำหน้าอกขนาดใหญ่ มือหนานั้นทั้งเคล้นและบีบผ่านจุกสวาทที่มีเพียงซิลิโคนแผ่นเล็กปกปิดไว้เท่านั้น ฉันไม่สามารถดันมือเขาออกได้เพราะกฎของฉันไม่ได้ห้ามเรื่องบีบสองเต้าอวบ แต่ก็ไม่เคยมีใครกล้าบีบแรงขนาดนี้

"เสียวเหรอครับ แค่บีบเองนะ" ใบหน้าคมคายโน้มเข้าไปใกล้กกหูและพูดด้วยน้ำเสียงกระเส่า ไม่ลืมที่ริมฝีปากจะขบเม้มติ่งหูเธอเบาๆอย่างยียวน

"เสียวสิคะ แต่ว่าเราควรดื่มกันสักนิดดีกว่าค่ะ เวลามีแอลกอฮอล์เข้าร่างกายมันจะเร่าร้อนกว่านี้อีกนะ" ฉันต้องหาทางบ่ายเบี่ยงเพื่อให้เขาไปนั่งในท่าปกติ ถ้าคนอื่นเดินเข้ามาคงคิดว่าฉันกับเขากำลังเข้าได้เข้าเข็ม ตัวของเราแนบชิดกันจนแทบจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอยู่แล้ว

"โอเคผมยอมคุณมาเบลล์ก็ได้ คุณมีเหล้ารสชาติพิเศษให้ผมดื่ม งั้นผมก็อยากจะชงเหล้าสูตรพิเศษให้คุณดื่มเช่นกัน" เอลิกซ์ยอมผละตัวออกหลังจากพูดจบ กลับมานั่งในท่าปกติ และไม่ลืมที่จะหยิบขวดเหล้าราคาแพงที่สั่งไว้ก่อนหน้านี้มาจัดการเทลงใส่แก้ว

ฉันมองเหล้าสีอำพันของร้านตัวเองที่กำลังรินใส่แก้วที่ตอนนี้เกือบครึ่งแก้วแล้ว รสชาติและฤทธิ์ของมันฉันรู้ดีว่ามันรุนแรงแค่ไหนเพราะเหล้าทุกตัวในร้านผ่านการลิ้มชิมรสมาทั้งหมด และยี่ห้อที่เขากำลังรินให้ฉันดื่มก็เป็นตัวแรงที่สุดในร้าน น้อยคนที่จะสั่งเหล้าขวดนี้มาดื่มด้วยราคาที่ค่อนข้างสูง จับต้องได้ยาก แต่คนอย่างเอลิกซ์สามารถทำได้ เขาสามารถใช้เงินหมดไปกับร้านของฉันหลายล้านมันน่าทึ่งมากด้วยอายุที่ดูไม่ได้มาก ยังเป็นหนุ่มวัยรุ่น ดูยังไม่มีงานมีการทำด้วยซ้ำ แต่แล้วความคิดก็หยุดชะงักเมื่อแก้วเหล้านั้นถูกยื่นมาตรงหน้า

"สีอาจเข้มไปนิดเพราะผมเป็นคนชอบอะไรเข้มๆมันจะถึงใจ"

"เบลล์ไม่ติดอยู่แล้วค่ะ ลูกค้าคนสำคัญจะปฏิเสธได้ยังไงกัน ว่าแต่คุณก็ต้องดื่มของเบลล์ด้วยนะคะ" มาเบลล์หยิบแก้วเหล้าที่วางไว้จนยุงเกือบจะไข่ใส่อยู่แล้วยื่นไปตรงหน้าชายหนุ่มเช่นกัน ฉันรอเวลานี้มานาน แต่ก็เริ่มไม่แน่ใจว่าคนอย่างเขาจะสยบไปกับฤทธิ์ของเหล้าสูตรของฉันหรือเปล่า

หวังว่าจะเป็นอย่างที่ฉันคิด ไม่เคยมีใครรอดฤทธิ์ของมันไปได้ แค่นี้ก็เปลืองตัวมามากพอแล้ว

เอลิกซ์และมาเบลล์แลกแก้วเหล้ากัน ต่างฝ่ายต่างมองหน้ากันและกันพร้อมกับระบายยิ้มบางๆ

"พร้อมกันนะคะ"

เอลิกซ์ไหวไหล่ประหนึ่งว่าพร้อมและจัดการส่งเหล้าสูตรพิเศษของมาเบลล์เข้าปาก สายตาคมมองคนตัวเล็กที่กำลังกระดกเหล้าที่เขาเทให้เธอเข้าปาก ริมฝีปากหนายกยิ้มทั้งที่ยังกระดกเหล้าเมื่อเห็นเธอยอมดื่มมันจนหมดแก้ว เชื่อว่าเธอรู้ถึงฤทธิ์ของมันเป็นอย่างดี เป็นที่น่าพอใจยิ่งนักที่ได้เจอผู้หญิงไม่อ่อนปวกเปียกแต่สู้กลับ ถึงเธอจะใช้มารยาทผู้หญิงเพื่อเข้าหาผู้ชาย แต่เธอก็มีนิสัยที่แมนอยู่พอสมควร ผู้หญิงที่เขาเจอส่วนใหญ่มักอ่อนระทวยเพื่อให้ดูอ่อนแอจนน่ารำคาญ

กึก

แก้วเหล้าทั้งสองแก้ววางลงบนโต๊ะกระจกด้านหน้าพร้อมกัน มาเบลล์และเอลิกซ์ส่งยิ้มให้กันบางๆ

"ไม่ได้ดื่มแรงๆแบบนี้นานก็รู้สึกกระชุ่มกระชวยยังไงไม่รู้"

"ผมก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน" ยอมรับเลยว่ารสชาติเหล้าที่เธอผสมด้วยตัวเองมันแรงจนทำให้พวกคออ่อนสามารถล้มพับไปได้เลย แม้แต่เขาแค่เพียงแก้วเดียวก็เริ่มเห็นภาพซ้อนกัน

‘หรือว่าฉันจะติดกับดักเธอเข้าให้แล้ว’

เอลิกซ์ส่ายหัวเบาๆเมื่อความมึนเริ่มเข้าแทรก ความรุนแรงของฤทธิ์น้ำเมาไม่ได้มาในตอนแรกที่วางแก้ว แต่ทยอยมาเรื่อยๆเหมือนเป็นขนมหวานตบท้าย

นี่มันนางแม่มดชัดๆ

"คุณเอลิกซ์เป็นอะไรหรือเปล่าคะ เห็นสะบัดหน้าหลายรอบแล้ว" ฉันรีบเข้าไปใกล้ และจับใบหน้าคมคายอย่างถือวิสาสะ แต่คราวนี้เขากลับไม่ได้ปัดมือฉันออกหรือหลบฝ่ามือของฉัน ใบหน้าสวยแสดงความแปลกใจส่งตรงไปยังชายหนุ่ม

"ไม่ครับ สงสัยเหล้าที่คุณมาเบลล์ชงจะเข้มข้นถึงใจไปนิด"

"เบลล์ใจหายหมดนึกว่าคุณเอลิกซ์จะเป็นอะไรซะอีก ว่าแต่เรามาดื่มกันอีกสักแก้วไหมคะ กำลังได้ที่เลย"

"ไม่ปฏิเสธครับ"

ฉันหยิบขวดเหล้าราคาแพงมารินใส่แก้วของชายหนุ่มก่อน และไม่ลืมที่จะเทให้กับตัวเอง

"เท่ากันนะคะ เบลล์ไม่มีทางเอาเปรียบคุณหรอกค่ะ" มาเบลล์ยื่นแก้วเหล้าไปตรงหน้าเอลิกซ์

"มันดูผมอ่อนแอไปนิดถ้าดื่มเท่ากับผู้หญิง" เอลิกซ์หยิบขวดเหล้าราคาแพงมาเติมของตัวเองให้มากกว่าเธอ และจัดการกระดกรวดเดียวจนหมด

ทั้งคู่วางแก้วเหล้าพร้อมกันอีกครั้ง

พรึบ

เอลิกซ์โน้มทั้งตัวเข้าหามาเบลล์ทันที ทำให้ร่างอรชรนอนลงบนโซฟาโดยที่มีชายหนุ่มนอนทับ สันจมูกโด่งคมสูดดมกลิ่นกายสาวพลางพรมจูบตามลำคอระหง

"คุณเอลิกซ์รีบร้อนจังเลยนะคะ"

"อื้ม...หอมไปทั้งตัว ผมไม่ได้แหกกฎนะครับ ไม่สอดใส่ ไม่ล้วงลึก ไม่แลกลิ้น"

ฉันเอี้ยวคอไปตามริมฝีปากหนาที่กำลังสารวนอยู่กับต้นคอของฉัน เขาพูดถูกว่าไม่ได้แหกกฎ แต่ดูเหมือนเขากำลังใช้ความเจ้าเล่ห์กับฉันต่างหากล่ะ ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาอย่างที่ฉันเดาไว้ตั้งแต่แรก

ฟุบ

"หื้ม...คุณเอลิกซ์คะ" อยู่ๆร่างหนาก็ทิ้งน้ำหนักใส่ฉันเต็มแรง ฉันพยายามเรียกและเขย่าตัวเขาเบาๆแต่กลับไร้ปฏิกิริยาตอบสนอง

ริมฝีปากบางอมยิ้มออกมาบางๆ และก้มไปกระซิบที่หูของชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงกระเส่า

"ฝันดีนะคะ"