ถูกวางยา

“สวัสดีครับคนสวย เรามาดื่มด้วยด้วยกันชักแก้วเพื่อมิตรภาพครั้งแรกของเราดีมั้ยครับ ผมจ้าว เอ้อถัง เพื่อนสนิทของจินฉือพี่ชายของคุณ” จ้าว เอ้อถังพูด

“อ่อ สวัสดีค่ะ ฉันลี๋ เสี่ยวโยค่ะ ฉันไม่ดื่มเหล้าค่ะ ขอชนกับน้ำผลไม้ได้มั้ยค่ะ” เสี่ยวโยเอ่ย

“ได้ครับ เด็กๆ ขอน้ำผลไม้แก้วหนึ่ง ให้คุณผู้หญิงแสนสวยคนนี้หน่อย” จ้าว เอ้อถังพูด พร้อมทั้งยิ้มแบบผู้ชนะไปยังจินฉือที่กำลังอยู่บนเวที เพื่อกล่าวเปิดงานอยู่

จินฉือที่อยู่บนเวทีมองลงมาข้างล่างยังจุดที่เสี่ยวโยยืนอยู่ รึสึกถึงความไม่ปลอดภัย พอกล่าวเปิดงานเสร็จก็เดินดิ่งลงมายังจุดที่เสี่ยวโยยืนอยู่ทันที

“หวัดดี เอ้อถัง ไม่เจอกันนานเลยน่ะ” เขาเอ่ยอย่างสบาย

“โถ โถ เพื่อนรัก ไม่จำเป็นต้องพูดจาห่างเหินกันถึงขนาดนั้นหรอก ไม่เจอกันมานานเปลี่ยนไปเยอะเลยน่ะ มาดื่มด้วยกันสักแก้วสิ” จ้าว เอ้อถังพูดพร้อมกับยื่นแก้วเหล้าให้กับจินฉือ

“ขอบใจมาก คนเราเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ก็ต้องเปลี่ยนไปกันทุกคนอยู่แล้วแหละ ไม่ว่าจะความคิด ทัศนคติ และการยอมรับความจริง นายว่าแบบนั้นมั้ยหล่ะ” จินฉือเอ่ย พร้อมจิบเหล้าในมือ

“ใช่ ถูกต้องแล้ว คนเราต้องยอมรับความเป็นจริง และต้องยืนอยู่บนความเป็นจริง หากแต่ว่าเมื่อเราควรแก้ไขอะไรได้ หรือสามารถเปลี่ยนแปลงอดีตได้ ในปัจจุบันหรืออนาคตนี้เราควรทำมันให้ดี นายว่ามั้ยจินฉือ” จ้าว เอ้อถังพูด พร้อมทั้งยิ้มส่งสายตาร้ายๆ มองมาที่เสี่ยวโยและจินฉือ

“เอาล่ะ ฉันยังต้องไปต้อนรับแขกอีกเยอะ เอาไว้เจอกันใหม่ ไปเถอะโยโย” จินฉือพูดแล้วลากเสี่ยวโยออกมา

“โชคดีเพื่อน หวังว่าคงได้เจอกันอีกบ่อยๆ น่ะ”

อยู่ในงานได้อีกประมาณ 30 นาที เสี่ยวโยก็รู้สึกไม่สบายตัว ร่างกายรู้สึกร้อน หน้าเริ่มแดงขึ้น จึงบอกกับจินฉือว่ารู้สึกไม่ค่อยสบาย ขอตัวกลับบ้านก่อน เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมจู่ ๆ ถึงมีอาการแบบนี้ได้

“พี่ฉือ ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย ขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ” หญิงสาวเอ่ยด้วยใบหน้าที่ไม่สบาย

“เดี๋ยวพี่ให้จินฟานไปส่ง” เขาเอ่ยอย่างรู้สึกเป็นห่วง เมื่อเห็นสีหน้าที่ไม่สู้ดีของน้องสาว

ระหว่างที่จินฉือกำลังเดินไปหาจินฟาน ก็เริ่มเห็นเสี่ยวโยมีท่าทางเปลี่ยนไป เริ่มเอามือลูบแขนขึ้นๆ ลงๆ ไปเรื่อยๆ เลยถอดเสื้อเซิ้ตที่ตัวเองใส่ไปคลุมให้กับเสี่ยวโย เมื่อเดินไปถึงที่จินฟานอยู่เสี่ยวโยก็เริ่มไม่มีแรง แขนขาอ่อนแรง เริ่มเดินโซซัดโซเซ จินฟานที่เห็นท่าทางที่เปลี่ยนไปของน้องสาวจึงเอ่ยถามขึ้นทันที

“เอ้า โยโย เป็นอะไรไปรึเปล่า เมาหรอ ทำไมหน้าแดงขนาดนั้น” จินฟานเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง เพราะไม่เคยเห็นน้องสาวคนนี้ดื่มมาก่อน อีกอย่างเธอก็พึ่งเข้ามาในงานได้ไม่นาน แต่ตอนนี้กลับเมาแล้วงั้นหรอ

พึบบ…..

เสี่ยวโยล้มลงไปในอ้อมแขนของจินฉือพอดี

“เสี่ยวโย …โยโย …..โยโย ….ตั้งสติก่อน เดียวพี่พาไปหาหมอ ทำใจดีๆ ไว้ก่อนน่ะ จินฟานฝากดูแลที่นี่ด้วย” จินฉือบอก แล้วอุ้มร่างเสี่ยวโยออกไปจากงาน

“ได้พี่ ยังไงก็โทรมาบอกผมด้วยน่ะว่าน้องเป็นอะไร” จินฟานบอก

“เฉิงเฉิง ออกรถ ไปโรงพยาบาล”

“ครับ ท่านประธาน”

นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมอยู่ๆ เสี่ยวโยก็เป็นแบบนี้ได้น่ะ วันนี้ยังดีๆ อยู่เลย แต่ทำไมเกิดไม่สบายมากะทันหันแบบนี้ได้ล่ะ

“พี่ฉือ หนูร้อน พี่ฉือ อือ พี่ฉือ ช่วยหนูด้วย ร้อนเหลือเกิน พี่ฉือ” เสี่ยวโยพูดไปก็เริ่มจะเอามือดึงเสื้อตัวเอง รู้สึกอยากถอดเสื้อผ้าให้หมดในตอนนี้ มันร้อนรุ่มไปหมดทั้งตัว

“โยโย ตั้งสติก่อน ตั้งสติให้ดี อยู่นิ่งๆ อดทนไว้ โยโย …. โยโย เป็นเด็กดีน่ะ เชื่อฟังพี่น่ะ อยู่นิ่งๆ ก่อนเดี๋ยวก็ถึงโรงพยาบาลแล้ว” จินฉือพยายามโอบกอด รวบแขนเสี่ยวโยไว้ เพราะตอนนี้เสี่ยวโยหน้าแดงมาก แล้วพยายามกอดจินฉือ มือก็อยู่ไม่นิ่ง เริ่มซุกเข้าไปในเสื้อของจินฉือตลอด จนจินฉือต้องดึงขึ้นมานั่งตัก และกอดรัดแขนเสี่ยวโยไว้ ไม่ให้ดิ้นได้อีก ส่วนตัวเองก็เริ่มรู้สึกร้อนเหมือนกัน เหงื่อเริ่มออก หายใจไม่เป็นจังหวะแล้วในตอนนี้ ยิ่งเสี่ยวโยดิ้นแบบนี้ เขายิ่งเริ่มหายใจติดขัด

“พี่ฉือ หนูร้อน หนูไม่ไหวแล้ว บ่อยหนูน่ะ ให้หนูถอดเสื้อผ้าเถอะ หนูร้อนไม่ไหวแล้ว จะตายอยู่แล้ว ฮือ ฮือ….พี่ฉือใจร้าย” เสี่ยวโยทั้งดิ้น ทั้งอาละวาดในรถ และร้องไห้เพราะไม่สบายตัว สติเริ่มไม่อยู่กับตัวแล้ว

“ท่านประธาน ถึงโรงพยาบาลแล้วครับ” เฉิงเฉิงบอก

“อื่ม เดี๋ยวที่นี่ฉันจัดการเอง นายไปสืบดูเรื่องนี้ที ว่าก่อนที่เสี่ยวโยจะเจอกับจ้าว เอ้อถัง ฝั่งนั้นทำอะไรกัน เสร็จจากที่นั่นแล้วค่อยมาหาฉันที่นี่”

“ได้ครับ ท่านประธาน”

“ท่านประธานจ้าวครับ แบบนี้จะได้ผลหรอครับ เพราะทั้ง 2 คนรักกันแบบพี่น้อง ท่านคิดว่าประธานมู่จะทำแบบนั้นได้จริงๆ หรอครับ” ลูกน้องเอ่ย

“ตอนแรกฉันก็ไม่ได้คิดจะทำเหตุการณ์แบบนี้หรอก แต่เมื่อมีเหยื่อเข้ามาเพิ่ม เลยทำให้ฉันได้เล่นสนุกขึ้นมา ไม่ว่าจะยังไง มันจะรักกันแบบไหน แต่ทั้ง 2 คนนั้นก็ติดกับดักเราทั้งคู่ อย่างน้อยก็ทำให้ไอ้แก่หนิงเฉิงนั้นเจ็บปวดใจบ้างแหละ ต่อให้มันไม่ถึงตาย แต่อย่างน้อยมันก็จะต้องรู้สึกผิดกับเรื่องนี้เป็นครั้งที่ 2 เพราะครั้งแรกก็ทำให้พ่อเด็กสาวคนนั้นต้องตาย และยังต้องทำให้เด็กสาวคนนี้ที่ไม่รู้เรื่องอะไรต้องมาตกนรกทั้งเป็นด้วยฝีมือลูกชายตัวเองอีก อยากรู้เหมือนกันว่าหลังจากวันนี้ไปแล้วจินฉือกับไอ้แก่หนิงเฉิงมันจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง” จ้าวเอ้อถัง พูดพร้อมกับหัวเราะสะใจเหมือนผู้ชนะ ที่ได้แก้แค้นครอบครัวตระกูลมู่

“เสี่ยวโย ถึงโรงพยาบาลแล้ว อยู่นิ่งๆ ก่อนน่ะ เด็กดี เดี๋ยวก็หายแล้ว พี่จะอยู่กับโยโยเอง”

“ฮือ ฮือ ปล่อยหนูเดี่ยวนี้น่ะ หนูไม่ไหวแล้ว กอดหนูหน่อยพี่ฉือ กอดหนูแน่นๆ หนูทรมานเหลือเกิน ร้อนเหลือเกิน ถอดชุดให้หนูเถอะน่ะ ฮือ ฮือ พี่ฉือใจร้าย บ่อยหนูเดี่ยวนี้เลยน่ะ” เสี่ยวโยเริ่มโวยวาย

จินฉือก็เริ่มรู้สึกร่างกายของตัวเองนั้นเปลี่ยนไปเหมือนกัน ร่างกายเขาเริ่มร้อน เหงื่อออกมากขึ้น ยิ่งเสี่ยวโยกอด เขายิ่งเริ่มรู้สึกอึดอัด