บท
ตั้งค่า

ช่วยตัวเอง

ใบข้าวขมขื่นเหลือทน เธอไม่ได้รักเขา ไม่เคยรัก การแต่งงานระหว่างทั้งคู่ถูกกำหนดขึ้นเพราะคุณลุงภูมิ คุณพ่อของพี่ต้น ที่เมื่อก่อนเคยไปค้าขายไม้อยู่ทางเหนือ และนายคม พ่อของใบข้าวเป็นลูกน้องคนสนิท ต่อมาลุงภูมิดันไปขัดผลประโยชน์ของพ่อเลี้ยงผู้มีอิทธิพลแถวนั้นจึงถูกมือปืนลอบยิงถึงสองครั้ง ครั้งแรกหนีพ้นหวุดหวิด ครั้งที่สองรอดมาได้ก็เพราะนายคมเอาตัวเข้าบังและช่วยให้เขารอดชีวิตไปได้ แต่คมสิ้นใจตายตรงนั้น

นายภูมิจึงนับถือนายคมเป็นผู้มีพระคุณแม้เขาจะเป็นเพียงชาวบ้านที่มีฐานะเป็นลูกน้อง เขาชวนใบพร ภรรยาของคมไปอยู่ที่บ้านด้วยกันเพื่อที่จะดูแลแทนคมและห่วงความปลอดภัย แต่เธอยืนกรานจะอยู่ที่นั่น จะตายตรงนั้นตามผู้เป็นสามี นายภูมิจึงทำได้เพียงให้เงินเธอใช้สอยอย่างสะดวกสบาย ทำบ้านหลังใหม่ให้แข็งแรงปลอดภัย และไปเยี่ยมยามอยู่ทุกปี

กระทั่งปีนี้ ใบพรเสียชีวิตกะทันหันด้วยเส้นเลือดในสมองแตก ทิ้งให้ใบข้าวลูกสาววัยสิบเก้าที่พึ่งจบการเล่าเรียนในชั้นมัธยมปลายอยู่เพียงลำพัง นายภูมิจึงตัดสินใจไปรับหนูใบข้าวมาอยู่ด้วยกันที่บ้านและทำตามคำสัญญาที่เคยให้ไว้กับนายคม

“ นายครับ ถ้าผมตาย ฝากดูแลเมียกับลูกผมด้วย ”

“ ได้ ฉันรับปาก ฉันจะดูแลทั้งใบพรและหนูใบข้าวให้ดีที่สุด แกไม่ต้องห่วง ”

แต่ใบข้าวไม่คิดมาก่อนเลยว่าการดูแลจะหมายถึงให้เธอแต่งงานกับพี่ต้นแบบนี้

พี่ต้นรูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาวด้วยเสี้ยวจีนจากทางฝั่งคุณแม่ที่เสียชีวิตไปนานแล้ว จัดได้ว่าเป็นคนหล่อเหลาคนหนึ่ง แถมยังพูดเก่ง ยิ้มเก่ง เขาตอบรับเธออย่างยินดี ไม่ติดขัดว่าเป็นสาวบ้านนอก เอาอกเอาใจเท่าที่จะทำได้ ใบข้าวเองก็ไม่เคยมีคนรัก ไม่เคยได้รับการปฏิบัติหรือใกล้ชิดกับเพศตรงข้ามจึงตีความเอาว่าสิ่งที่เขาทำต่อเธอมันก็คงดีอยู่แล้ว

“ อยู่กันไปเดี๋ยวก็รักกันเองแหละนะหนู ต้องใช้เวลาปรับตัวเข้าหากัน ลุงอยากดูแลหนูไปตลอดชีวิตอย่างที่รับปากกับพ่อหนูไว้ และหนูเองก็เป็นเด็กดี เป็นกุลสตรี เหมาะกับที่จะมาเป็นลูกสะใภ้ของลุง ” คุณลุงภูมิท่านว่ามาอย่างนั้น เธอเองก็น้ำท่วมปาก พูดไม่ออกบอกไม่ถูก จำต้องเลยตามเลย

แต่เธอก็ไม่เคยรักพี่ต้นเลย แม้จะพยายามเท่าไรก็ตาม...

คุณลุงจัดให้เธออยู่เรือนเล็กที่เคยเป็นเรือนรับรองแขกริมน้ำแทนที่จะอยู่บนเรือนใหญ่ เพราะถือเป็นการให้เกียรติก่อนที่จะตบแต่ง แต่พี่ต้นก็ดอดมาหาสี่ห้าครั้ง แล้วผลลัพธ์ก็เป็นอย่างที่บอก เธอไม่เคยคล้อยตามอารมณ์รักที่เขาแสดงออกเลย ไม่แม้แต่ครั้งเดียว

แล้ววันนี้มันอะไรกัน เพียงแค่เธอเห็นชายคนนั้นร่วมรักกับพี่นวลอย่างเถื่อนถ่อย น้ำคาวใคร่สาวก็เปียกแฉะกางเกงชั้นในจนชุ่มโชก

ดวงตาดุดันที่จ้องมายังตราตรึง กล้ามเนื้อของผิวแทนเนียนอันชุ่มเหงื่อขยับโยกรุกรานมันทำให้เธอคอแห้งผากยิ่งท่อนเนื้ออวบใหญ่ที่ตรงนั้น...

อา... เพียงแค่คิด กล้ามเนื้อลับในร่องสาวก็เต้นตุบถี่กระชั้น เด็กสาวไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามันเต้นได้ด้วย

ร่างเปลือยเปล่าขาวอวบทรุดนั่งลงกับพื้นข้างเตียงชันขาทั้งสองขึ้นเปิดอ้าแล้วสอดซุกมือน้อยไปตรงนั้น ตรง กลีบพูอวบอูมอันเบียดชิดไร้เส้นขนให้ระคายตา หนึ่งนิ้วกดลงตรงรอยแยกสัมผัสกับชิ้นเนื้อสีชมพูน้อย ๆ ก่อนจะถูมันขึ้นลงเบา ๆ

“ อูยยย ” เธอครวญคร่ำ ไม่เคยทำมันมาก่อน และไม่คิดว่ามันจะสร้างความหฤหรรษ์ให้กับตัวเองได้เพียงนี้

มือข้างที่ว่างถูกยกขึ้นกำขยำสองเต้าอวบใหญ่เกินตัว จำลองว่าเป็นฝ่ามือใหญ่นั้นที่กำลังตะโบมบีบเธออยู่ สองมือของสาวน้อยประเคนความสุขให้กับตัวเอง สองตาหลับพริ้ม ปากอวบอิ่มเผยออ้าครวญครางระบายความกระสันเสียวอย่างเพลิดเพลิน จึงไม่รู้เลยว่ามีแขกที่ไม่ได้รับเชิญเปิดประตูเข้ามาแล้วยืนตกตะลึงกับภาพที่ได้เห็นเบื้องหน้า !

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel