คุณขา เบา ๆ หน่อย

พี่นวลอยู่ในท่าโก้งโค้ง ใช้มือเกาะลำต้นฉำฉา และแอ่นสะโพกเข้าหาชายหนุ่มที่ยืนซ้อนเบื้องหลัง เสื้อแขนกุดสีฟ้าอ่อนของนางถูกถลกขึ้นไปอยู่เหนือเนินอกพร้อมกับเสื้อชั้นใน สีแดง ทรวงอกอวบที่ค่อนข้างหย่อนคล้อยเพราะถูกใช้งานมามากนักตั้งแต่ยังไม่ถ่ายบัตรประชาชน ถูกมือใหญ่ข้างหนึ่งขยำฟอนเฟ้นอย่างไม่ปราณีจนเนื้อปลิ้นออกตามง่ามนิ้ว ผ้าถุงถูกถลกขึ้นไปอยู่เหนือบั้นเอวที่ถูกกระแทกเข้าออกอย่างรุนแรงคราแล้วคราเล่า

“ คุณขา เบา ๆ หน่อย หอยฉันพังหมดแล้ว ซี้ด ”

หญิงสาวทำเป็นเอ่ยปรามแต่เบื้องล่างโยกถอยรับการกระแทกของหน้าขากำยำทุกครั้งไป

“ เธอร่านอยากโดนนัก ฉันก็จะจัดให้อย่างสาสม ”

เขาคำรามตอบในลำคอก่อนเลื่อนมือไปยังเส้นผมที่ผ่านการย้อมเป็นสีน้ำตาลทองบนศีรษะเธอแล้วขยุ้มเข้า ก่อนจะกระตุกดึงเข้าหาตัวในจังหวะที่ตนกระแทกเข้าใส่สะโพกอวบใหญ่นั้นให้มันยิ่งลึกแรงขึ้น

ตั้บ ๆๆๆๆ

จังหวะไม่ได้เร็วแต่แน่นหนักทุกดอก ทุกจังหวะจะโคน มันสะท้านเข้าไปถึงในหัวใจของคนแอบดู ดวงตากลมแป๋วจดจ้องเรือนกายกำยำที่แน่นหนั่นไปด้วยมัดกล้าม ท่อนบนเขาเปลือยเปล่า ท่อนล่างที่กางเกงขายาวผ้ายืดสีขาวถูกรูดลงไปกองที่ข้อเท้า

สายตาของใบข้าวตวัดมองตรงนั้นอย่างไม่รู้ตัว ใต้กล้ามท้องทั้งหกลอนที่มีเส้นขนดำสนิทประปรายและรกครึ้มเข้าเมื่อต่ำลงไปด้านล่าง ตาที่เบิกกว้างอยู่แล้วกลับถลนด้วยความช็อค

แม้อยู่ห่างจากทั้งคู่ร่วมสี่ห้าเมตร แต่ใบข้าวก็สามารถมองเห็นท่อนเนื้อที่ผลุบโผล่เข้าออกในตัวของพี่นวลค่อนข้างชัดเจน มันใหญ่โตเหลือเกิน ความอวบใหญ่เกือบเท่าท่อนแขน ความยาวน่าจะถึงเก้าหรือสิบนิ้ว

“ อุ๊ย ! ” ใบข้าวเผลออุทานออกมาอย่างตกใจ แล้วรีบผลุบหายหลบเข้าที่พุ่มไม้ แต่ความอยากรู้อยากเห็นก็ทำให้เธอหารูร่องสอดส่องดูมันต่อ

ชายคนนั้นเงยหน้ามายังจุดที่เธอแอบอยู่ราวกับว่าเขาได้ยินเสียงอุทานเมื่อครู่ แต่สะโพกสอบยังคงไม่หยุดกิจกรรมเข้าจังหวะนั้น

ช่องน้อยที่แอบดูยังไม่เพียงพอให้เธอเห็นชัดเจน เมื่อเห็นว่าทั้งคู่น่าจะยังไม่รู้ว่าเธอยืนอยู่ตรงนี้ ใบข้าวชะล่าใจยื่นหน้าออกไปยังจุดเดิมเพื่อชมบทบาทรักอันเร้าใจของชายคนนั้นต่อ

เขาเร่งเร้าซอยเข้าให้เร็วขึ้น หญิงสาวเบื้องล่างครวญครางเจียนใจขาดก่อนกระตุกสะโพกยึก ๆ ตัวสั่นเทาด้วยถูกส่งให้สู่จุดสุดยอดอย่างเร่าร้อน เอวสอบเร่งจังหวะถี่ยิบก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นแล้วผินมาทางต้นโมกที่ใบข้าวโผล่หน้าออกไปพอดิบพอดี

สายตาทั้งสองคู่ประสาน ดวงตาคมกริบดุดันจับจ้องมายังดวงตากลมโตอยากรู้อยากเห็นของเธอ !

ใบข้าวถอยกลับมาทันที คราวนี้เขาเห็นเธอเป็นแน่แท้ !

ไม่ควรจะรีรอหรืออยากรู้อยากเห็นอะไรต่อไป สาวน้อยวิ่งตื๋อจากตรงนั้นไปยังเรือนน้อยริมน้ำของตนทันที โดยลืมตะกร้าขนมข้าวทิพย์วางไว้ที่พื้นตรงนั้น

เมื่อไปถึงบ้านเธอพุ่งเข้าสู่ด้านในด้วยใจระทึก รีบปิดประตูแล้วแอบมองลอดผ้าม่านว่าจะมีใครตามมาหรือไม่

ไม่มี...

เธอดูอยู่นานจนแน่ใจก่อนผ่อนลมหายใจออกมายาว ๆ อย่างโล่งอก

ผู้ชายคนนั้นคงเป็นชู้รักของพี่นวลนางที่นัดมาสมสู่ เขาคงไม่อุกอาจจะตามมาหรอก พอเสร็จกิจก็คงต่างแยกย้าย

เหงื่อของใบข้าวท่วมตัว คงเพราะทั้งร้อนและตื่นเต้น หญิงสาวรีบเดินเข้าห้องนอนแล้วถอดเสื้อผ้าเตรียมตัวจะอาบน้ำแล้วก็ต้องตกใจเป็นอย่างมาก

เป้ากางเกงชั้นในลูกไม้สีชมพูอ่อนเปียกแฉะ...

นี่มันบ้าบออะไรกันนะ !

เธอมาอยู่บ้านนี้เดือนกว่าเพื่อเตรียมตัวเข้าพิธีวิวาห์กับพี่ต้นตระการ ลูกชายคนเดียวของคุณลุงภูมิ เจ้าของกิจการห้างสรรพสินค้าชื่อดัง

สามสี่ครั้งที่พี่ต้นพยายามล่วงล้ำเข้ามาในตัวเธอในเชิงกึ่งบังคับ ไม่ฟังปฏิกิริยาใด ๆ ที่เธอผลักไส การดุนดันเข้ามาในความคับแน่นสาวพรหมจรรย์จึงไม่เป็นผลสำเร็จ ไม่สามารถขยับสู่ภายในได้แม้ส่วนหัว และเธอเองก็ไม่รู้สึกมีความสุขเลยแม้แต่นิด

“ หนูเจ็บค่ะ ขอเวลาหนูหน่อยนะคะ ” เธออ้อนวอนเขาทั้งน้ำตา ต้นนั้นแม้จะไม่สบอารมณ์แต่ก็พยายามข่มใจ

“ ได้ พี่จะให้เวลาข้าว แต่คืนเข้าหอพี่จะไม่ยอมทนแล้วนะ ” ก่อนเขาจะผลุนผลันออกจากห้องไปทุกครั้ง