ตอนที่ 3 ต้องการปลดปล่อย

ต้องการปลดปล่อย

ทั้งคู่ยังคงนั่งดื่มอยู่ด้วยกัน ตลอดจนเกือบผับกำลังจะปิด และทินกรกำลังจะลุกขึ้น แต่มีเสียงขอโทรศัพท์มือถือของคามินดังขึ้นมาขัดเสียก่อน

“ว่าไงครับตัว...ตัวมาถึงแล้วก็ขึ้นมาชั้นบนได้เลยห้องวีไอพีท้ายสุด” เสียงนุ่มเอ่ยบอก เมื่อกดรับสายจากคนที่โทรฯมา

“เมียมึงมาเหรอ...” ทินกรเอ่ยถามเมื่อคามินวางสายแล้ว เพราะยืนฟังอยู่ยังไม่ไปไหน

“ทำไมมึงรู้ว่ะ...” คามินมองหน้าทินกร แล้วถามขึ้น

“เสียงเล็กเสียงน้อยขนาดนั้นไม่รู้สิแปลก...” ทินกรสวนคำตอบกลับมา ทำเอาคามินไปแทบไม่ถูกเลย

“มาคนเดียวเหรอ...” เสียงนุ่มถามขึ้น เมื่อเห็นหญิงสาวลุคห้าวเปิดประตูเข้ามาพอดี ซึ่งก็คือภรรยาเขานั้นเอง

“อื้ม...เอ่อแล้วนี้...” หญิงสาวพยักหน้ารับ แล้วนั่งลงข้างๆกับคามิน แล้วทำสีหน้าอย่างสงสัยเมื่อเห็นทินกรยืนอยู่ หันหน้าไปเอาคำตอบจากสามีของเธอ

“อ่อ...ไอ้ทีมไง เพื่อนที่เค้าเคยเล่าให้ตัวฟังยังไงล่ะ ก่อนที่ตัวจะเข้ามาในชีวิตของเค้า” เสียงนุ่มเอ่ยบอก พร้อมกับยกแขนขึ้นมาโอบไหลของหญิงสาวเอาไว้

“อ่อ...ที่ตัวว่าถูกพ่อส่งไปเรียนที่เมืองนอกนั้นเหรอ” หญิงสาวถามขึ้นมาอีก

“อื้ม...” คามินพยักหน้าให้หญิงสาว เชิงเป็นคำตอบอีกที

“สวัสดีค่ะ...เหมือนฝันน่ะค่ะ เรียกว่าฝันเฉยๆก็ได้ ยินดีที่รู้จักน่ะค่ะ” หญิงสาวหันหน้าไปทางที่ทินกรยืนอยู่ แล้วแนะนำตัวกับทินกร เมื่อรู้ว่าชายหนุ่มคือเพื่อนของสามี

“...” ทินกรเงียบไป แล้วหันหน้าไปมองทางคามิน

“เมียกูเอง...โอ้ย ไอ้ฝันมึงทุบกูทำไม” คามินลุกขึ้นมาพร้อมกับโอบไหล่หญิงสาว แล้วพูดบอกทินกรไป แต่ก็ต้องร้องเสียงหลง เพราะถูกหญิงสาวข้างกายทุบเข้าไปที่อกแกร่ง

“แล้วใครบอกให้มึง...เรียกกูเมียล่ะ” เหมือนฝันตวาดสายตามอง พร้อมกับพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน

“เอ่อ...ขอโทษครับ...คุณภรรยา” คามินทำหน้าเอ่อเล็กน้อย แล้วรีบขอโทษ แก้ตัวกับคำพูดใหม่ทันที

“ในเมื่อเมียมึงก็มาแล้ว...งั้นกูขอตัวก่อนน่ะ กลับก่อนน่ะครับ” ทินกรที่ยืนดูเหตุการณ์ของสามีภรรยาคู่นี้อยู่ ได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ ให้กับความหยอกล้อของทั้งสองด้วยความเอ็นดู แล้วจึงขอตัวกลับ

“ไม่เรียกใครสักคนอยู่เป็นเพื่อนต่อเหรอ...” คามินถามขึ้น

“กูไปหาเอาข้างนอก...สบายใจกว่าเยอะ ไปล่ะ...” ทินกรส่ายหน้า แล้วเอ่ยบอกพร้อมเดินออกไปทันที ปล่อยให้เพื่อนอยู่กับภรรยากันสองคน

ทินกรเดินออกยังไม้พ้นประตูหน้าของผับ แต่ก็มีหญิงสาวร่างบางหุ่นเซ็กซี่นุ่งน้อยห่มน้อยยืนขวางทาง แล้วส่งยิ้มมาอย่างเจ้าเล่ห์ให้แก่ทินกร

ชายหนุ่มเมื่อรู้ทัน ก็ส่งสายตากลับไปอย่างเจ้าเล่ห์คืนทันที พร้อมกับยักคิ้วใส่ แล้วไม่พูดพร่ำให้หญิงสาวเดินตามเขาออกมาทันที แล้วเดินไปยังรถหรูที่จอดไว้ทันที

ชายหนุ่มขับรถพาหญิงสาวออกมาแล้วพาเข้าโรงแรมที่ใกล้ที่สุด ซึ่งก็มีเพียงโรงแรมม่านรูดแห่งนี้ ที่ใกล้กันกับผับที่สุด ชายหนุ่มเลี้ยวเข้าไปทันที ไม่รอช้า และรีบพาหญิงสาวเข้าไปยังห้องทันที ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบปลดเข็มขัดออก อย่างรวดเร็ว

“รีบๆ ถอดเสื้อผ้าสิ” เสียงเข้มหันไปมองร่างบางที่นั่งอยู่บนเตียงนอน

“เอ่อ..คุณค่ะ เรามาทำความรู้จักกันก่อนไหมค่ะ” หญิงสาวร่างบางเอ่ยขึ้น พร้อมกับส่งสายตาหวานไปให้

“ไม่จำเป็นต้องรู้จักหรอก เราก็แค่ต้องการในเรื่องเดียวกันเท่านั้น คุณก็รู้ดี” เสียงเข้มพูดขึ้นมาอีกที พร้อมกับจ้องมองหยิงสาวตรงหน้า

“ค่ะ แอนนา น่ะค่ะ เผื่อตอนครางจะเรียกชื่อถูก” หญิงสาวเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่ยั่วยวน และเปรืองเสื้อผ้าของตัวเองออกมาด้วย พร้อมกับส่งสายตามองชายหนุ่มที่ยืนอยู่อย่างหวานเยิ้ม

ร่างกายเปลือยเปล่าของหญิงสาว ที่ไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ ยืนอยู่ตรงหน้าของร่างสูง พร้อมกับช่วยถอดเสื้อผ้าของชายหนุ่มออก และเขย่งเท้าขึ้นหมายจะจูบชายหนุ่มตรง แต่ร่างสูงเบี่ยงหน้าหนีไปทางอื่นเสียก่อน

“ผมไม่ชอบจูบกับใคร” ร่างสูงเอ่ยบอก พร้อมกับผลักร่างบางลงบนที่นอนทันที โดยไม่สนใจแม้แต่น้อย ว่าร่างบางตรงหน้าจะเป็นยังไง

“อ๊ะ...ใส่เข้ามาเลยค่ะ แอนต้องการคุณค่ะ เบบี๋” ร่างบางเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ยั่วยวน พยายามเอาใจคนตรงหน้าอย่างเต็มที่ เพราะหากเกิดว่าชายหนุ่มหลงเสน่ห์เธอเข้าให้ คงจะดีไม่น้อย เพราะดูจากภูมิฐานแล้ว ชายหนุ่มร่างสูงคนนี้ น่าจะเป็นคนที่มาจากตระกูลดีแน่นอน

ร่างสูงชักแก่นกายสองสามครั้งจนพองได้เต็มที่แล้ว มือหนาล้วงเข้าไปยังถุงกางเกง หยิบเอาเกราะป้องกันที่ติดตัวไว้ตลอด ออกมาสวมทับทันที แล้วจ่อเข้าไปยังกลับกุหลาบของหญิงสาว ที่ไม่ได้เล้าโลมแม้แต่อย่างใด ที่เดียวมดด้าม

สวบ

“อ๊ะ...เบบี๋ เสียวมากเลยค่ะ” ร่างบางเอ่ยออกมา พร้อมกับยกสะโพกขึ้นเพื่อที่จะเด้งสวน เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไม่ยอมขยับ

“อย่าเรียกผมแบบนั้น เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ผมไม่ชอบ” ร่างสูงเอ่ยบอก แล้วก็เอาแต่แน่นิ่ง เพราะว่าใบหน้าของสาวน้อยเมื่อ 5 ปีก่อนผุดขึ้นมาอีกครั้ง ชายหนุ่มมีใบหน้าสลดลงเพียงเล็กน้อย

“มีอะไรเหรอค่ะ...ให้แอนทำให้ไหม” หญิงสาวเอ่ยถามเพราะเห็นใบหน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนไป พร้อมกับถามขึ้นเพื่อที่จะเอาใจ

“ไม่ดีกว่า” ร่างสูงเอ่ยบอก พร้อมกับชักแก่นกายที่ยังไม่แต่ใช้งานอยู่ตอนนี้ออก แล้วดึงเกราะป้องกันออกโยนทิ้งทันที

“...” หญิงสาว เมื่อเห็นชายหนุ่มโยนเกราะป้องกันทิ้ง ใบหน้าก็มีรอยยิ้มผุดขึ้นมาทันที เพราะคิดว่าชายหนุ่มต้องการจะไม่ป้องกันกับเธอ

แต่แล้วก็ต้องตาลุกวาวขึ้นเมื่อชายหนุ่มไม่ได้ แม้แต่จะสอดแก่นกายเข้ามาใหม่ แต่กลับรีบสวมใส่เสื้อผ้าแต่งตัวอย่างรีบร้อน

“คะ คุณไม่ทำต่อแล้วเหรอค่ะ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยใบหน้าที่มึนงง เพราะชายหนุ่มทำเอาเธอค้างกลางอากาศ

“ผมไม่รู้อารมณ์...นี่ค่าเสียเวลา กลับเองน่ะ ผมขอตัวก่อน” ร่างสูงลุกขึ้น พร้อมกับยื่นเงินจำนวนหนึ่งให้แก่หญิงสาว แล้วเดินออกไปทันที โดยไม่สนใจร่างบางเลยแม้แต่น้อย

“เป็นบ้าอะไรว่ะ...กรี๊ดดดด” ร่างบางสบถออกมาอย่างหัวเสีย เมื่อชายหนุ่มออกไปแล้ว หยิบหมอนขึ้นมาปาออกไป พร้อมกับกรีดร้องขึ้นมาอย่างเสียง

“มีอะไร หรือเปล่...” พนักงานชายที่ดูแลด้านห้องได้ยินเสียงกรีดร้องของหญิงสาว รีบวิ่งขึ้นมาดูทันที เพราะกลัวจะเกิดเรื่อง และก็ต้องตกตลึงค้าง เมื่อเห็นร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวกำลังช่วยตัวเองอยู่

“มาก็ดีแล้ว...ช่วยฉันหน่อย” ร่างบางตรงหน้าเอ่ยบอก ด้วยท่าทางที่ยั่วยวน ทำเอาชายหนุ่มคนนั้น ขาดความอดทน แล้วรีบถอดเสื้อผ้าออก แล้วทำตามที่หญิงสาวร้องขอ อย่างปฏิเสธไม่ได้