ตอนที่9 ศัตรูคนสำคัญ

วันนี้มีนัดพบลูกค้าตอน 15:00 นค่ะ ญาดาตอบกลับไปหาเขาเธอก้มหน้าไม่กล้าสบตาเขาแม้แต่น้อย งั้นคุณก็เตรียมตัวออกไปพบลูกค้ากับผม อย่าทำตัวซุ่มซ่ามให้ผมต้องขายขี้หน้า ธนาตอบกลับญาดาด้วยน้ำเสียงประชด

ืืืืืื ที่ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง ใจกลางเมืองหลวง ธนาเดินนำญาดาเข้ามาที่โต๊ะอาหารที่เขาได้จองไว้สำหรับคุยงานกับลูกค้าคนสำคัญวันนี้ สวัสดีมิสเตอร์ชาล ธนาทักลูกค้าคนสำคัญที่กำลังเดินเข้ามาหาเขาพอดี สวัสดีคุณธนา มิสเตอร์ชาลกล่าวตอบเขาด้วยน้ำเสียงยินดีที่ได้พบเขาอีกครั้ง

มิสเตอร์ชาลนักธุรกิจวัยกลางคน จากประเทศอังกฤษ เขามาเพื่อจะขอร่วมลงทุนทำรีสอร์ทที่เกาะริมทะเลโปรเจคใหม่ของธนา ทั้งคู่สนทนากันอย่างถูกคอ บริษัทแม่ของมิสเตอร์ชาลที่อังกฤษคอยช่วยสนับสนุนธนาตั้งแต่เขาเริ่มทำธุรกิจใหม่ๆ มิสเตอร์ชาล รักและเอ็นดูทนาเหมือนกับลูกหลานของเขาคนหนึ่ง เขาชอบที่ธนาเป็นคนตั้งใจจริง มีไหวพริบดี สามารถสร้างตัวเองให้มีฐานะอยู่อันดับต้นๆของประเทศตั้งแต่อายุยังน้อย จนวันนี้เด็กหนุ่มคนนั้นกลายมาเป็นผู้บริหารบริษัทยักษ์ใหญ่ อันดับต้นๆของประเทศ และในตอนนี้เขาก็กำลังจะขยายธุรกิจ เพิ่มขึ้นอีกมากมายหลายๆแห่ง

มิสเตอร์ชาล มีหุ้นส่วนกับธนาอยู่หลายที่ เขาเชื่อมือของธนาว่าสามารถจะบริหารธุรกิจต่างๆให้เป็นกำไรงอกเงยอย่างมหาศาล

ญาดามองผู้ชายทั้งสองคนตรงหน้าของเธอ พวกเขาดูสนิทสนมกันเกินกว่าจะเป็นคู่ค้าเสียอีก เธอนั่งฟังทั้งสองสนทนากันและเก็บข้อมูลสำคัญตามหน้าที่เลขาที่เธอได้รับมอบหมาย เธอแอบภูมิใจในตัวของธนาไม่น้อย เขาเป็นผู้ชายที่เก่งเสมอต้นเสมอปลาย เธอมองคนไม่ผิดจริงๆ

ธนาและมิสเตอร์ชาลคุยกันได้สักพักก็ขอตัวกลับ ผมยินดีมากที่จะได้ร่วมงานกับคุณอีกธนา มิสเตอร์ชาลยื่นมือไปจับกับธนา พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงเชื่อมั่นว่าโปรเจคใหม่นี้ที่เขาร่วมลงทุนก็คงจะสร้างกำไรได้มหาศาลอีกเช่นเคย ทนายยิ้มรับขอบคุณค่ะเช่นกัน มิสเตอร์ชาลกลับไปแล้ว เขาหันมาพูดกับญาดา หิวไหมไปหาอะไรกินกันก่อนเถอะ เขาพูดกับญาดาสิ่งเรียบ ไม่เป็นไรค่ะสนใจรีบกลับที่พัก นี่ก็ดึกมากแล้วฉันไม่อยากให้เพื่อนเป็นห่วง ญาดากล่าวตอบเขาโดยไม่สบตา

จริงสิ คุณต้องมีคนคอยเป็นห่วงอยู่แล้ว ผมลืมไปคุณมีสามีแล้ว ก็ต้องรีบกลับสินะ ธนาหันกลับมาดึงแขนของญาดาเข้าหาตัวพร้อมพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงประชดปนน้อยใจ ญาดาเงยหน้าขึ้นมาสบตาเขากลั้นน้ำตาเค้นเสียงตอบเขา อย่าพูดถึงคนอื่นได้ไหมคะ พี่ธนาถ้าเรื่องราวระหว่างเรามันทำให้พี่เสียใจ ญาดาขอโทษนะคะ เธอพูดทั้งน้ำตาคลอหน่วยตาอย่างรู้สึกผิด ธนาหลบสายตาเธอ คำขอโทษของเธอเทียบไม่ได้กับความเสียใจของฉันเลยแม้แต่นิดเดียว ธนาพูดพร้อมสะบัดแขนญาดาออกจากมือ

ญาดาก้มหน้าลงหยิบกระเป๋า แล้วเดินออกมาจากตรงนั้น ธนาคว้าแขนเธอไว้ เธอจะไปไหน ธนาเอ่ยถามขึ้น ฉันก็กลับที่พักไงคะ ญาดาตอบเขาโดยไม่มองหน้าคู่สนทนา ธนาดึงแขนญาดาเข้าไปนั่งในรถ พี่ธนาปล่อยนะคะจะพาฉันไปไหน

เธอถามเขาด้วยน้ำเสียงตกใจ ก็ไปส่งเธอไงอยากกลับไม่ใช่หรอ หรือคุณจะให้ผมพาแวะที่อื่นก็ได้นะ ธนาตอบกลับญาดาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำพร้อมสายตาเจ้าเล่ห์ที่หันมองเธอ ทั้งสองหันมาสบตากัน ทำให้ใจทั้งคู่หวั่นไหว ธนาเป็นฝ่ายหลบตาของญาดาเขาปิดประตูใส่เธอแล้วเดินมาฝั่งคนขับ ธนาคารขับรถออกจากร้านอาหารหรู คุณหิวไหม เขาเอ่ยถามเธอเสียงเรียบ ญาดานั่งนิ่งไม่ตอบคำถามของเขา ธนาหันมองหน้าเธอพร้อมเบรครถเข้าข้างทางกะทันหัน จอดรถทำไมคะพี่ธนา ญาดาเอ่ยถามอย่างตกใจ เขาคิดจะทำอะไรเธออย่างนั้นหรือผมถามว่าคุณหิวไหมทำไมไม่ตอบ คำถามผมยากหรอ ธนาคารมองหน้าผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆเขา ฉันไม่หิวค่ะฉันอยากพักผ่อน ญาดาหันหน้าหนีเขา ตอบกลับเขาไปด้วยเสียงเรียบ

ธนาขับรถต่อไป ทั้งรถปกคลุมไปด้วยความเงียบ สักพักรถของธนาเข้ามาจอดที่คอนโดหรูของเขา พี่ธนาที่นี่ที่ไหนคะ ทำไมพี่ไม่ไปส่งญาดาอพาร์ทเม้นท์ อย่าเอ่ยถามขึ้นเมื่อเขาหยุดรถที่คอนโดหรูแห่งหนึ่ง เธอไม่หิวแต่ฉันหิว ขอแวะกินอะไรหน่อยแล้วเดี๋ยวจะไปส่ง ที่นี่คอนโดฉันเอง ธนาพูดจบแล้วลงจากรถ มาเปิดประตูฝั่งเธอแล้วดึงเธอลงมาก่อนปิดประตูรถ ถ้าพี่ไม่สะดวก ฉันเรียกแท็กซี่กลับที่พักเองได้ค่ะ ไม่มีเสียงตอบรับจากธนา เขาดึงเธอไปที่ลิฟต์แล้วกดไปที่ชั้นบนสุดของคอนโด พี่ธนา! ปล่อยฉันนะคะ พี่ธนาปล่อยค่ะ! ญาดาตะโกนบอกเขา แต่เขาเหมือนไม่ได้ยินเสียงที่ตะโกะจากปากเล็กๆของเธอเลย

เหตุการณ์ทั้งหมดตกอยู่ในสายตาของปรียา พนักงานต้อนรับของคอนโดหรู ปรียาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดเธอรีบโทรไปรายงานรตีทันที กริง กริ๊งงง.. ฮัลโหลมีข่าวอะไร รตีเอ่ยถามปลายสายอย่างคุณชิน คุณธนาพาผู้หญิงขึ้นคอนโดค่ะ

คุณรตี จูงไม้จูงมือออดอ้อนกันไม่อายสายตาใครเลยค่ะ ปรียาพูดอย่างยุแยง รตีฟังคนในสายรายงานด้วยสีหน้าโกรธจัด มันเป็นใคร แกส่งรูปมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ รตีตอบกลับคนในสายด้วยเสียงต่ำแฝงไปด้วยความริษยา ได้ค่ะปรียาจะส่งให้คุณรตีเดี๋ยวนี้เลยนะคะ

LINE ของรตีดังขึ้น เธอรีบเปิดดู เห็นเป็นภาพของธนาเดินจูงมือกับญาดาเลขาส่วนตัวเข้าไปในลิฟท์ กรี๊ดดดดด... แกอีกแล้วหรอ ยังญาดา แกคิดจะเป็นศัตรูกับฉันหรอ แกคิดจะจับผู้ชายของฉันหรอมันไม่ง่ายหรอกนังผู้หญิงบ้านนอก

ธนาพาญาดาเข้าไปที่ห้อง ที่ถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์เกรดดี บนชั้นนี้ญาดาสังเกตเห็นว่าไม่มีใครอาศัยอยู่เลย มีเพียงห้องของเขาเท่านั้นที่ทุบทำเป็นห้องเดียว จะแปลกอะไรก็เขาร่ำรวยซะขนาดนั้น ตรงนั้นเป็นห้องครัวของผม ทำอาหารให้ทานหน่อย ธนาเอ่ยเสียงเรียบ อย่ามองเขาแป๊บนึงก่อนจะถามเขากลับ พี่ธนาจะกินอะไร เธอถามเขาด้วยเสียงเรียบ คุณทำอะไรได้บ้างผมก็กินอันนั้นแหละ เขาพูดพร้อมกับถอดชุดสูทหรู ผมจะไปอาบน้ำก่อนหวังว่าออกมาอาหารของเสร็จนะ

อะไรกัน จะอาบน้ำอะไรตอนนี้ เขาไม่ได้อยู่คนเดียวนะตอนนี้มีเธออยู่ด้วยญาดาคิดในใจคนเดียว

ธนาเหมือนรู้ความคิดผู้หญิงตรงหน้า ทำไม คุณกลัวหรอ ผมไม่ทำอะไรผู้หญิงที่ผ่านการแต่งงานมาแล้วอย่างคุณหรอก เข้าพูดพร้อมเดินเข้ามาดึงแขนญาดาเข้าหาตัว ญาดาใจเต้นโครม ทั้งกลัวและน้อยใจเขาในเวลาเดียวกัน ธนาเห็นน้ำตาเอ่อที่หน่วยตาของญาดา ก็หลบสายตายและปล่อยเธออย่างแรง จนเกือบเสียหลัก ไปเตรียมอาหารให้ผม คงไม่อยากเกินความสามารถของเลขาหรอกนะ เขาพูดแล้วเดินออกมารับโทรศัพท์ ฮัลโหล มีอะไรหรอรตี เขารับสายคู่สนทนา เดี๋ยวนี้รตีต้องมีเรื่องอะไรด้วยหรอคะที่รัก ถึงโทรหาคุณได้ รตีคิดถึงคุณนะคะ รตีกำลังจะออกไปหาคุณด้วย เสียงในสายออดอ้อนผมไม่สะดวก แค่นี้นะครับรตี ธนาตอบกลับคนในสายแล้วปิดเครื่องไปเลย กรี๊ดดดดด รตีส่งเสียงกรี๊ดอย่างระเบิดอารมณ์นังญาดา แกมันมีอะไรดีกว่าฉันอย่างงั้นหรอ ทำไมธนาถึงสนใจแกขนาดนั้น รตีตะโกนออกมาด้วยความแค้นใจ