ตอนที่3 ห่วง
ที่หน้าอพาร์ทเม้นท์ที่พักของนิสารถยนต์คันหรูจอดอยู่ ขนาดนั้นเองเขาขี่รถมาเฝ้าดูญาดาตั้งแต่เช้าตามที่อยู่ในแฟ้มสมัครงาน เช้านี้ญาดาเตรียมตัวออกเดินหาสมัครงานตามบริษัทต่างๆเหมือนเช่นเคย ชีวิตเธอต้องเดินหน้าต่อไปเพราะคนข้างหลังทั้งพ่อและแม่ ยังคอยเธออยู่
ถึงแม้เธอจะเจอเรื่องราวที่ต้องเสียใจแต่เธอไม่มีเวลาที่จะเสียใจได้ไม่นานก็ต้องลุกขึ้นมาสู้กับชีวิตที่มันผกผันแบบที่เธอเองก็ไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับครอบครัวของเธอ ญาดาเดินออกมาจาก apartment เธอเดินไปตามทาง ธนามองเห็นเธอเดินออกมาก็ขับรถตามเธอห่างๆเขาอยากรู้ว่าเธอจะไปที่ไหน ทำอะไร ใช่แล้วเขายังรักเธออยู่ยังคิดถึงเธอและยังเป็นห่วงเธออยู่ตลอดเวลา เรื่องราวเมื่อวานเรื่องราวเมื่อวานที่เขาได้เจอกับเธอมันรบกวนจิตใจของเขาตลอดทั้งคืนมันรบกวนจิตใจของเขาตลอดทั้งคืน
ญาดาสมัครงานไปหลายบริษัท แต่น่าแปลกใจไม่มีบริษัทไหนเลยรับเธอเข้าทำงาน เธอคิดว่าวันนี้เป็นวันที่แย่สำหรับเธอจริงๆ ญาดาเดินกลับห้องด้วยความรู้สึกที่หมดหวังและเหนื่อยล้า ธนาตามเฝ้ามองเธอตลอดทั้งวัน เขาอยากรู้ว่าเธอจะทำอย่างไรต่อไปถ้าหากเธอไม่มีงานทำเธอจะทำอย่างไร ทำไมสามีของเธอถึงปล่อยให้เธอมาลำบากทำไมสามีของเธอถึงปล่อยให้เธอมาลำบากคนเดียวกลางเมืองหลวงอย่างนี้
พ่อแม่ของเธอที่รักและหวงเธอดุจไข่ในหินทำไมถึงปล่อยให้เธอมาเดินหางานกลางแดดแบบนี้คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัวของธนา วันนี้ที่ญาดาไม่ถูกรับเข้าทำงานนั่นเป็นเพราะฝีมือของธนานั้นเอง นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงรุ่นใหม่ที่มีบริษัทในเครือมากมาย มีหุ้นส่วนอยู่หลายๆบริษัท เพียงแค่เอ่ยปากเท่านั้นทุกคนพร้อมที่จะอยู่ในอาณัติของเขาทันที
กริง กริ๊งงง ฮัลโหลสวัสดีค่ะญาดาพูดค่ะ ญาดารับโทรศัพท์จากเบอร์ที่เธอไม่คุ้นตา ฮัลโหลสวัสดีครับคุณญาดาผมภาคินนะครับคุณจำได้ไหม ภาคินรีบตอบปลายสายอย่างดีใจ อ๋อคุณภาคินที่ฉันจำได้ค่ะมีอะไรหรือเปล่าคะ ญาดาตอบคนในสายอย่างงงๆ เธอแปลกใจที่เขาโทรกลับมาหาเธอ คุณญาดาได้งานหรือยังครับ พอดีว่า ทางบริษัทของเราต้องการคุณมาร่วมงานครับ ญาดาได้ยินที่ภาคินพูดก็สงสัย ก็เมื่อวานก่อนนี้เองที่เจ้านายของเขาเพิ่งไล่เธอออกมา ทำไมวันนี้เขาถึงโทรมาตามเธอให้ไปทำงานที่บริษัทด้วย
แต่เมื่อวานก่อนนี้เจ้านายของคุณเพิ่งไล่ฉันออกเองนะคะ ญาดาตอบคนในสายอย่างสงสัย
อ๋อพอดีเมื่อวานก่อน มีการเข้าใจผิดนะครับ สรุปคุณญาดาจะมาเริ่มงานได้เมื่อไหร่ครับ พรุ่งนี้เลยได้ไหมครับเพราะเราต้องการเลขาด่วน ภาคินถามคนในสาย ตามคำสั่งของเจ้านายหนุ่ม ที่ยืนรอฟังคำตอบอยู่ใกล้ๆ ได้ค่ะดิฉันพร้อมเริ่มงานพรุ่งนี้ได้ค่ะ ญาดาตอบคนในสายอย่างดีใจ อย่างน้อยเธอจะได้ทำงานร่วมกับคนที่เธอรักได้อยู่ใกล้ๆกับเขาที่เธอคิดถึงเขาไม่เคยลืม
คุณญาดาเธอพร้อมเริ่มงานวันพรุ่งนี้นะ ฉันไม่เข้าใจแกธนาแกอยากได้เขามาร่วมงานตั้งแต่แรกทำไมต้องไล่เขาไปด้วยวะ ภาคินหันกลับมาถามธนาที่เป็นทั้งเพื่อนรักและเป็นหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัท ฉันก็แค่กลับไปคิดทบทวนใหม่คุณสมบัติเขาก็เหมาะกับงานฉันดีก็แค่นั้น ธนาตอบกลับภาคินด้วยเสียงเรียบๆ แต่ในตาเจ้าเล่ห์นั้นวาวโรจน์ มีความพึงพอใจอยู่ไม่น้อย
ตลอดทั้งวันที่เขาตามเธอเมื่อวานนี้ เขายังมีคำถามมากมายที่ตอบตัวเองไม่ได้และเขาก็ต้องการคำตอบ ส่วนลึกของหัวใจ เขายังคงคิดถึงเธอตลอด เขาเป็นห่วงเธอ....ใช่เขายังรักเธอมาก แต่ความรู้สึกเจ็บปวดที่เธอเคยมอบให้เขายังคงหลอกหลอนเขาอยู่ตลอดเวลา ไม่มีเลยสักวันที่เขาจะลืมว่าผู้หญิงคนนี้เคยทำให้เขาเสียใจและเจ็บเจียนตายมาแล้ว...