เริ่มต้นบทบาทใหม่(2)

“ตัวเธอร้อนๆเป็นไข้หรือเปล่าไม่สบายแล้วทำไมไม่พักผ่อนลุกขึ้นไปทำอาหารทำไม”

ชายหนุ่มค่อยๆประคองเมียเด็กของเขาให้มานั่งที่เตียงก่อนที่จะใช้หลังมือหนาแนบลงไปที่หน้าผาก

“นอนอยู่บนเตียงเนี่ยแหละเดี๋ยวผมไปเอาข้าวมาให้กิน”

“ฉันไม่เป็นอะไรจริงๆค่ะ”

หญิงสาวทำถ้าดื้อจะลุกขึ้นเพราะต้องการจะอยู่บริการรับใช้เจ้านายของเธอที่โต๊ะอาหารแต่กลายเป็นว่าเขาต้องมาดูแลเธอแทน

“ผมไม่ได้เป็นห่วงคุณหรอกนะแต่ถ้าคุณยังไม่พักผ่อนตั้งแต่วันนี้รับรองว่าผมคงต้องดูแลตัวเองอีกหลายวันเพราะตามกำหนดสัปดาห์หน้าผมถึงจะกลับเข้ากรุงเทพฯดังนั้นรีบนอนรักษาตัวให้หายจะได้มาดูแลผม”

กานพลูไม่รู้ว่าสิ่งที่ชายหนุ่มพูดมันคือความรู้สึกจากใจหรือเขาต้องการจะพูดแค่ให้เธอไม่ดื้อและยอมนอนตามที่เขาต้องการแต่มันก็ทำให้เธอรู้สึกใจหายเพราะตอนที่เขาเป็นเพียงแค่เจ้านายเขาไม่เคยพูดจาแบบนี้กับเธอเลย

“กินข้าวต้มให้หมดแล้วก็กินยาที่ผมเตรียมไว้ให้ ผมต้องออกไปไร่กว่าจะกลับอีกทีก็ช่วงบ่ายคุณคงยังไม่หิวใช่ไหม กลับมาถึงผมจะไปอุ่นข้าวต้มมาให้กินกลางวัน”

คนป่วยพยักหน้าเข้าใจคนดูแลจึงได้ออกจากบ้านไปทำหน้าที่เจ้าของไร่เพราะทุกครั้งที่กลับมาที่ต่างจังหวัดเขาจะทิ้งบทบาทท่านประธานจะใช้เวลาทั้งหมดกับการดูแลไร่ให้คุ้มที่สุดเพราะเขามีงานที่บริษัทในกรุงเทพฯยังรออยู่อีกมากมาย

“ข้าวต้มกินให้หมด ตอนเย็นผมจะให้คนงานอุ่นข้าวต้มมาให้”

ภูวิศกลับมาถึงเร็วกว่าที่เขาบอกไว้เมื่อชายหนุ่มเอาข้าวต้มร้อนๆที่เขาเพิ่งทำมาวางไว้ที่ห้องนอนก็หันมาบอกกับหญิงสาวให้รู้ตัวว่าวันนี้เขาคงจะกลับมืด

“เสร็จหรือยังคะภู”

กานพลูกำลังจะถามว่าเขาจะไปไหนแต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้อ้าปากพูดเสียงของหญิงสาวบางคนที่ดังเข้ามาในห้องก็ทำให้เธอรู้ว่าวันนี้ผู้ชายที่เพิ่งเป็นสามีของเธอเขากำลังมีนัดไปกับผู้หญิงคนอื่น

“คอยแป๊บนึงนะฟ้า ผมดูแลกานพลูหน่อยไม่ค่อยสบายตั้งแต่เมื่อคืน”

เสียงชายหนุ่มที่ตะโกนออกไปตอกย้ำให้หญิงสาวรู้ว่าผู้หญิงที่เขากำลังจะออกไปกินข้าวด้วยก็คือฟ้าลดาอดีตคู่หมั้นเก่าของเขาที่เลิกรากันไปได้หลายปีแล้วนั่นเอง

น้ำตาของคนป่วยไหลออกมาอาบแก้มเมื่อตอนนี้ภายในบ้านทั้งหลังเหลือเพียงคนเดียว กานพลูไม่ข้าใจเหมือนกันเมื่อเธอก็รู้ตัวว่าใครคือคนสำคัญ สิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นแค่เพียงหน้าที่ผลิตลูกเขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอในฐานะคนรักเลยแต่เธอทำไมกลับรู้สึกหวงไม่อยากให้เขาไปกับคนอื่น หญิงสาวพยายามเตือนตัวเองว่าถ้าเธอปล่อยให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้คนที่เจ็บก็จะมีแค่เธอเพียงคนเดียวเท่านั้น

“ไม่ได้นะกานพลูแกจะรู้สึกแบบนี้ไม่ได้เขาให้มาเป็นแม่ของลูกไม่ได้ให้มาเป็นเมียหยุดคิดหยุดหวังเขาไม่มีทางเอาคนใช้อย่างแกไปเป็นเมียจริงๆหรอก”