บทที่ 5 สามีแห่งชาติ

“ได้ ลุงจะไปคุยกับเขาให้ได้เรื่องยังไงลุงจะรีบบอกรุต หลานไม่โกรธลุงนะที่เอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาขอให้หลานช่วยน่ะ” ปฐพีถามหลานชายเสียงอ่อนจนวิศรุตรู้สึกได้ว่าลุงดินก็ไม่โอเคเหมือนกันที่เอาเรื่องของน้องชายมารบกวนเขา

“ลุงดินไม่ต้องคิดมากหรอกผมไม่เป็นไร ได้เรื่องยังไงลุงก็โทรบอกผมนะครับหรือจะชวนป้าจีมาฮันนีมูนรอบที่สามสิบสี่สิบที่เกาะของผมก็ได้นะครับ ฮ่าฮ่าๆ..” วิศรุตพูดจบก็หัวเราะเสียงดังเพื่อไม่ให้ลุงดินรู้สึกผิด

“ฮ่าฮ่าๆ ได้ๆงั้นอาทิตย์หน้าลุงไปพร้อมกับปู่ของเราดีกว่าเตรียมตัวไว้ให้ดีล่ะลุงจะพาหนุ่มๆไปถล่มถึงเกาะเลย” ปฐพีหัวเราะดีใจที่หลานชายไม่โกรธเขาที่เป็นหนังหน้าไฟให้น้องชาย จากนั้นลุงหลานคุยกันเสร็จก็วางสายวิศรุตก็ล้มตัวลงบนเตียงแล้วหลับไปอย่างง่ายดาย

เช้าวันถัดมา

วิศรุตไปวิ่งออกกำลังกายในตอนเช้าแล้วแวะไปเยี่ยมๆมองๆวิลล่าที่สาวสวยพักแต่ไม่เห็นความเคลื่อนไหวเขาก็กลับมาอาบน้ำแล้วลงไปที่ห้องทำงาน

"สวัสดีค่ะคุณรุต” คุณอรหรืออรทัย เลขาสาวใหญ่ทักทายเจ้านายที่เดินเข้ามาที่โต้ะทำงานของเธอท่าทางเบื่อๆ

“วันนี้มีงานอะไรเร่งด่วนหรือเปล่าครับคุณอร” ชายหนุ่มถามเลขาคนเก่งรุ่นใหญ่ที่กำลังยุ่งอยู่กับเครื่องถ่ายเอกสาร

“ไม่มีอะไรด่วนค่ะ ก็มีแค่ของสดที่ต้องสั่งผู้จัดการห้องอาหารเพิ่งส่งขึ้นมาค่ะ” คุณอรยื่นแฟ้มรายการที่ต้องสั่งให้เจ้านายตรวจดูเพราะวิศรุตจะตรวจสอบทุกอย่างด้วยตัวเองเขาไม่อยากให้แขกวีไอพีที่เสียเงินแพงๆให้ได้บริโภคอาหารสมราคาไม่อยากให้รีสอร์ทที่เขาสร้างมากับมือต้องเสียชื่อ

“ขอบคุณครับ” วิศรุตรับแฟ้มงานจากเลขาแล้วเขาก็เดินเข้าไปในห้องทำงานแล้วลงทั้งตรวจสอบตรางหุ้นที่ทำกำไรให้เขาเป็นกอบเป็นกำแต่ต้องเล่นให้เป็นถ้าไม่เป็นก็หมดตัวได้เหมือนกันชายหนุ่มและค้นหาข้อมูลของบริษัทของคุณวัฒนาพ่อของเขาไปด้วยจนเกือบลืมเวลากินอาหารถ้าเลขาไม่โทรเข้ามาเตือนวิศรุตก็ลุกขึ้นจากโต้ะทำงานเดินออกจากห้องเพื่อลงไปกินอาหารกลางวันที่ห้องอาหารจะได้ดูว่าแขกที่มาพักพอใจอาหารฝีมือเชฟระดับมิชลีนของโรงแรมหรือเปล่าเมื่อเดินเข้ามาในห้องอาหารก็เห็นสาวสวยที่ควงสองหนุ่มแฝดนั่งโต้ะตรงริมชายหาดเขาจึงเดินอ้อมไปนั่งโต้ะที่หันหลังชนกันทันทีเพราะอยากรู้ว่าเธอเป็นใครทำไมถึงมีบอดี้การ์ดตามมาและยังมีหนุ่มแฝดรูปหล่อมาตามมาอีก

วิศรุตแอบฟังโต้ะของสาวสวยด้านหลังคุยกันและเขาก็รู้ว่าทั้งสามคนเป็นพี่น้องกันชายหนุ่มจึงนั่งยิ้มคนเดียวเหมือนคนบ้าแล้วกินอาหารคิดในใจว่าพรุ่งนี้เขาต้องเข้ากรุงเทพซะแล้วหลังจากที่ไปหาคุณปู่มาเมื่ออาทิตย์ก่อน

เมื่อกลุ่มพี่น้องสาวสวยหนุ่มหล่อออกไปจากห้องอาหารวิศรุตก้มองจนลับตาแล้วเขาก็ลุกเดินออกไปที่หน้าฟร้อนเพื่อดูแลความเรียบร้อย

“คุณศรุตคะ” ฟารีดา จันทร์กระจ่าง ดาราสาวชื่อดังคู่ควงคนล่าสุดของวิศรุตที่อยากเป็นเจ้าของหัวใจของชายหนุ่มตามเขามาถึงเกาะ

"คุณฟ้า มาได้ยังไงครับ" วิศรุตถามอย่างงงๆเพราะเขาไม่รู้ว่าดาราสาวจะมาหาเขาถึงเกาะ

"ฟ้าจองวิลล่าของที่นี่ค่ะ นี่เพิ่งมาถึงคุณรุตพาฟ้าเที่ยวหน่อยนะคะ" ฟารีดาถามหนุ่มหล่อที่หน้าตึงไม่พอใจที่เธอมาหาเขาที่เกาะ

“ผมมีงานต้องนะคุณฟ้า ไม่มีเวลาพาคุณเที่ยวหรอก” วิศรุตตอบนางเอกสาวที่หน้าจืดเจื่อนเล็กน้อยเธออุตส่าห์เบี้ยวงานมาหาเขาถึงเกาะ

“ก็ฟ้าคิดถึงคุณรุตนี่คะ งั้นไปกินข้าวเป็นเพื่อนฟ้าก่อนนะคะ” นางเอกสาวเกาะแขนของเขาอวดพนักงานที่มองมาอย่างสนใจ

“ผมอิ่มแล้ว คุณไปกินเถอะแล้วอย่าทำอย่างนี้อีก” วิศรุตแกะมือของฟารีดาออกจากแขนของเขาและเตือนให้รู้ว่าอย่าเยอะเขาไม่ชอบแล้วเดินไปหาลูกน้องคนสนิทที่ยืนมองเจ้าอย่างขำๆ

“คุณศรุต..” ฟารีดาเรียกตามหลังชายหนุ่มที่เธอหมายหมาดว่าจะจับเขา “มองอะไรยะ” ดาราสาวหันไปเจอสายตาของพนักงานที่มองเธอจึงตวาดด้วยโมโห

“อะไรวะ มองก็ไม่ได้ทำไมไม่เห็นเหมือนในทีวีเลย” พนักงานชายบ่นคนเดียวเบาๆแต่เขาไม่กล้าพูดหรอกเพราะกลัวตกงานจึงทำงานของเขา

วิศรุตเดินไปหาลูกน้องคนสนิททั้งสอง สมภพ ใจงาม หรือนายภพบอดี้การ์ดมากฝีมือ และเจนจบ พรประสบโชค เลขาส่วนตัวของเขาที่มีหน้าที่ดูแลตลาดหุ้นและทำตามคำสั่งของเจ้านายที่มักจะถูกให้อยู่โยงดูแลรีสอร์ทแทนบ่อยๆเพราะอรทัยจะดูแลในส่วนของรีสอร์ทเท่านั้นไม่รู้เรื่องงานอื่นๆของเขา

“ยิ้มอะไรกัน” วิศรุตรู้ว่าลูกน้องทั้งสองหัวเราะเขาที่ถูกดาราสาวตื้อ

“เปล่าครับ ผมยิ้มให้ต้นไม้ใบหญ้าทั่วไปแหละครับ” เจนจบตอบเจ้านายหน้าตาขึงขังจนสมภพขำเพื่อนที่แก้ตัวน้ำขุ่นๆ

“งั้นไปตรวจงานกันเถอะเผื่อนายจะได้หายบ้าเมื่อเจอสาวๆน่ะ” วิศรุตพูดจบเขาก็เดินนำลูกน้องไปที่แผนกทำความสะอาดก่อนแล้วนึกขึ้นได้ "อ้อ เจนจบนายช่วยหาข้อมูลของสาวสวยที่พักวิลล่าห้าให้หน่อยแล้วจองตั๋วเข้ากรุงเทพให้ฉันด้วย”

“วิลล่าห้า คนที่ใส่ชุดว่าน้ำสีขาวขายาวๆสะโพก..”

“หยุด อย่าวิจารณ์เธอ”

“เจ้านายครับ ผมไม่ได้วิจารณ์นะครับ ผมชมเธอต่างหากเล่า” สมภพบอกเจ้านายปกติเขาก็ชมสาวๆของเจ้านายบ่อยๆไม่เห็นว่าอะไรเลยนี่นาแต่นี่เขายังพูดไม่จบเลยกลับถูกห้ามซะงั้น

วันนี้ทั้งเจ้านายลูกน้องทำงานยุ่งกันทั้งวันทั้งปรับปรุงดูแลแหล่งน้ำและที่กักเก็บน้ำจืดเอาไว้ใช้ให้เพียงพอกับรีสอร์ทจนเสร็จก็กลับเข้ารีสอร์ทก็ค่ำแล้ว

“นี่เธอคุณศรุตไปไหน” ดาราสาวสวยถามพนักงานต้อนรับสาวที่นั่งอยู่หน้าเคาน์เตอร์

“ขออภัยนะคะคุณฟารีดา ดิฉันไม่ทราบจริงๆค่ะว่าเจ้านายไปไหนเพราะท่านไม่ได้แจ้งไว้ค่ะ” พนักงานต้อนรับตอบดาราคนสวยที่เธอชื่นชอบ

“อะไรกัน เธอเป็นลูกน้องภาษาอะไรเจ้านายไปไหนทำไมถึงไม่รู้ล่ะ ห้ะ..” ฟารีดาเหวี่ยงใส่พนักงานสาวที่กำลังอึ้งกับกิริยาของดาราสาวที่ภาพลักษณ์สวยหวานเรียบร้อยแต่ตอนนี้กลายเป็นคนละคน

“เอ่อ..”

“ไม่ต้องไปถามน้องเขาหรอกค่ะคุณฟารีดา เจ้านายไปทำงานคงจะกลับค่ำๆค่ะ” อรทัยเดินลงมาได้ยินดาราสาวกำลังเหวี่ยงพนักงานค้อนรับที่ทำหน้าตกใจกับเสียงแว๊ดๆของดาราสาวที่เธอชื่นชอบ

“ก็แค่นี้แหละ” เมื่อพูดจบดาราสาวก็สะบัดหน้าเดินหนีไปทางสระน้ำเพราะรู้ว่าอรทัยเป็นเลขาของวิศรุตที่เธอเคยโทรมาถามข้อมูลของวิศรุตแต่เลขาไม่ให้ข้อมูลของเจ้านายกับเธอ

“เป็นไงนกถึงกับอึ้งเลยเหรอจ้ะ” อรทัยถามพนักงานสาวที่ยกมือไหว้ขอบคุณเธอ

“ค่ะพี่อรทัย สร้างภาพกันชัดๆเลยค่ะ นกคงต้องเลิกเป็นแฟนคลับเธอแล้วล่ะค่ะ สู้คุณจัสมินคนสวยก็ไม่ได้ค่ะ ทั้งสวยทั้งน่ารักพูดก็หวานแล้วที่สำคัญนะคะมีน้องชายหล่อมากกกค่ะ” นกคุยกับเลขาของเจ้านายที่สนิทกัน

“สาวสวยลูกครึ่งคนนั้นน่ะเหรอ”

“ใช่ค่ะ ขนาดเธอมีบอดี้การ์ดตามมาตั้งสองคนยังเธอยังไม่เบ่งเหมือนยัยดารานั่นเลยนะคะ” นกยังพูดต่อเพราะเธอได้ยินจัสมินคุยกับลูกน้องและพนักงานที่ดูแลวิลล่าของเธอยังชมเลยว่าทั้งสามพี่น้องไม่ถือตัวสักนิดทำให้นกค้นหาดูข้อมูลของสาวสวยและติดตามอินสตาแกรมของเธอทันที

“นกอย่าพูดเสียงดังสิเดียวคนอื่นได้ยินมันไม่ดี ถ้าเจ้านายรู้จะพากันโดนเชิญออกจากงานนะจ้ะ” เลขาของวิศรุตเตือนพนักงานต้อนรับที่กำลังเมาท์มอยอย่างได้อารมณ์จนเธอต้องเบรกก่อน

“นกขอโทษค่ะพี่อรทัย ปากมันพาไปค่ะ” นกหน้าจ๋อยรีบขอโทษพี่อรทัย

“คุยกับพี่ไม่เป็นไรหรอกแต่อย่าไปคุยกันจนลืมดูลูกค้าล่ะ แล้วนี่ไปไหนกันหมดล่ะนกถึงอยู่คนเดียวน่ะ” อรทัยถามหาพนักงานหน้าฟร้อนที่มีกะละสามคนแล้วเธอเห็นนกอยู่คนเดียว

“แป๋มปวดท้องค่ะ ฝ้ายก็เลยพาไปส่งที่ห้องพยาบาลค่ะ”

“อ้าวเหรอ งั้นพี่ไปดูแป๋มก่อนหากมีอะไรนกก็โทรหาพี่นะ” อรทัยพูดจบก็ไปดูพนักงานสาวที่ห้องพยาบาล

เมื่อศรุตกับคนสนิทกลับมาถึงรีสอร์ทด้วยสภาพมอมแมมก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำล้างความสกปรกเพราะตอนนี้บ้านพักส่วนตัวหลังเกาะของเขากำลังก่อสร้างอยู่เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาแล้วอีกไม่นานคงจะเสร็จ เมื่ออาบน้ำเสร็จวิศรุตก็ลงมาที่ห้องอาหารเพราะบอกให้ลูกน้องไปรอเพื่อคุยกันเรื่องบ้านพักของเขา

“คุณศรุตคะ” เสียงแหลมดังขึ้นข้างหลังเขาทำให้ชายหนุ่มหยุดเดินหันไปมองดาราสาวที่เดินตามหลังเขามา

“ครับคุณฟ้า มีอะไรหรือเปล่าครับ” วิศรุตถามดาราสาวที่เรียกเขา

“ไปไหนมาคะ ฟ้ารอคุณศรุตทั้งวันเลยค่ะ”

“ผมไปไหนมาไหนจะต้องรายงานคุณฟ้าด้วยเหรอครับ” หนุ่มหล่อย้อนถามดาราสาวเพราะเขาคิดว่าเธอน่าจะเข้าใจอะไรได้ง่ายกับข้อตกลงที่ชัดเจนและเขาไม่ชอบให้ผู้หญิงมาตามตื้อหากเขาต้องการเจอก็จะให้ลูกน้องโทรนัดเองแต่ฟารีดากลับตามเขามาจนถึงเกาะซึ่งผิดข้อตกลง

“เอ่อ ก็ฟ้า..” ดาราสาวถึงกับสะอึกเมื่อได้ยินคำถามของหนุ่มหล่อถึงกับพูดไม่ออก

“ผมว่าคุณกลับไปทบทวนข้อตกลงของเราใหม่ดีกว่านะว่าที่คุณทำอยู่นี่มันอยู่ในข้อตกลงหรือเปล่า”

“คุณศรุต ฟ้าขอโทษค่ะ อย่าโกรธฟ้านะคะฟ้ารักคุณค่ะ” ฟารีดาโผเข้ากอดวิศรุตที่ยืนนิ่งล้วงมือซุกในกระเป๋ากางเกง

“พอเถอะคุณฟ้าผมขอตัวก่อน” วิศรุตพูดจบก็ปลดมือของฟารีดาออกแล้วเดินหนีไปทันทีแล้วเขาก็โทรบอกลูกน้องให้สั่งข้าวไปกินกันที่ซุ้มหน้าบ้านหลังเล็กของลูกน้องทั้งสอง