บทที่ 4 หนุ่มนักรัก

“ผมอยากรู้ว่าคุณจะอึดแค่ไหน อ่าส์..” วิศรุตครางออกมาเบาๆเมื่อสาวสวยแตะปลายลิ้นจูบต่ำลงไปเรื่อยจนถึงหน้าท้องแข็งแกร่งทีมีไรขนสีดำครึ้มความเป็นชายชูชันตรงหน้าเธอยั่วเย้าให้เธอสำรวจ สาวสวยแลบลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองแล้วสบตากับชายหนุ่มอีกครั้งก่อนจะลดใบหน้าเรียวลงไปจนครอบครองหัวมังกรยักษ์ไว้เต็มปาก

วิศรุตมองหัวมังกรยักษ์ของเขาที่ผลุบหายเข้าไปในปากกว้างของนางเอกสาวสวยจนทนไม่ไหวเมื่อความต้องการมันเอ่อล้นขึ้นมา มือหนาจับศีรษะของเธอกดให้เธอครอบครองความใหญ่โตของเขาให้เต็มที่

“โอว..ฟ้า ปากคุณร้อนแรงจริงๆ” ชายหนุ่มร้องครางเมื่อเธอเร่งจังหวะละเลียดชิมทีละนิดสลับกับกลืนกินอย่างอร่อย ใบหน้าหล่อแหงนขึ้น มือใหญ่ก็ทึ้งศีรษะของเธอแล้วแอ่นสะโพกสอบเข้าปากเธอให้กินอาหารอันโอชะที่เขาเสิร์ฟจนถึงปากของเธออย่างอร่อย

“อ่าส์ คุณเก่งจริงๆ ซู้ดด อ่าา..” ความรัญจวนที่สาวสวยบรรเลงทั้งมือทั้งลิ้นเล็กไล้วนรอยแยกของส่วนปลายหัวมังกรยักษ์อย่างพอใจเมื่อน้ำขุ่นข้นเยิ้มออกมาเธอก็เร่งจังหวะปลายลิ้นตวัดเลียเร็วขึ้นแล้วอมดูดอย่างรุนแรงปาดปลายเลียขึ้นลงสลับกับดูดดื่มอย่างเมามันส์

“โอ้ว ฟ้า เร็วๆ อ่าาส์...” ลาวาร้อนพุ่งทะลักใส่เต็มปากของสาวสวยที่รอรับกลืนกินอย่างไม่รังเกียจกวาดจนหมดแล้วลากปลายลิ้นวนหน้าท้องแกร่งของเขาอีกครั้ง

"โอ้ววว์..." วิศรุตครางออกมาอย่างพอใจ

“อืม ทีของผมบ้างนะฟ้า” ชายหนุ่มผลักสาวสวยลงนอนแล้วเขาก็ลงยืนบนพื้นปลายเตียงโชว์สัดส่วนความเป็นชายแสนอลังการของตัวเองอย่างไม่อายยิ่งเห็นสายตาร้อนแรงของสาวสวยที่มองมันอย่างชื่นชม เขาก็คว้าข้อเท้าของเธอแล้วลากร่างอวบอัดมาพาดเตียงครึ่งตัวปล่อยขาของเธอลงไปกับขอบเตียง เพ่งมองความเป็นหญิงโหนกนูนเกลี้ยงเกลาของเธอแล้วสาวสวยก็ยกขาขึ้นตั้งชันกับขอบเตียงเปิดเผยให้เขาอย่างไม่อาย เมื่อเธอบริการเขาถึงขนาดนี้มีเหรอที่วิศรุตจะไม่สนอง

“คุณศรุตขาเร็วสิคะ” สาวสวยไฟแรงสูงเรียกร้องให้เขาจัดการกับเธอ วิศรุตกดนิ้วยาวบดขยี้ติ่งกระสันของเธอแล้วส่งนิ้วยาวเขาไปในร่องสวาทของเธอจนสาวสวยหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเสียว

“หืม เป็นไงฟ้าคุณชอบนิ้วผมมั้ย” เขากดนิ้วยาวลงลึกขึ้นขยับนิ้วเข้าออกร่องสวาทของเธอเร็วขึ้นเป็นจังหวะรัวๆ

“แจ่ะๆๆ แจ่ะๆๆ..”

“อ้ะ อ้า คุณศรุต อู้วว เร็วๆค่ะ ฟ้าจะถึงแล้ว อ้ะ อ้าา..” สาวสวยร้องครวญครางกระเส่าไม่หยุดยกสะโพกงอนส่ายร่อนรับจังหวะนิ้วยาวที่กดลงลึกทุกจังหวะเข้าออกจนจังหวะสุดท้ายที่เขารัวนิ้วยาติดกันจนเธอกระตุก

“แจ่ะๆๆ แจ่ะๆๆ...”

“อ้ะ อ้ายยย์...” ฟารีดากรีดร้องเสียงดังเมื่อนิ้วของเขาส่งเธอถึงสวรรค์แล้ววิศรุตก็ดึงนิ้วออกแล้วหยิบเครื่องป้องกันมาสวมลงมังกรยักษ์ที่ขยายตัวใหญ่โตกดหัวมันมุดเข้าร่องสวาทของนางเอกสาวทีเดียวหายมิดไปทั้งตัว

“อ้ะ คุณศรุตขา อู้วว เสียวร่องค่ะอ้า ของคุณใหญ่ดีจังฟ้าชอบค่ะ อ้า อู้ยย..” นางเอกหมดสภาพไปเลยในสายตาเขา เธอเป็นผู้หญิงที่ร้อนแรงจริงๆไม่เหมือนภาพลักษณ์แสนเรียบร้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้คนหรือหน้าจอเลย

“หื้ม คุณแน่นดีจริง อ่าา..” แล้วชายหนุ่มก็ขยับเอวสอบดึงมังกรยักษ์เข้าออกกดกระแทกรัวใส่อย่างแรงจนเธอหัวสั่นหัวคลอนเต้าใหญ่เด้งไปมาตามแรงโยกกระแทก

"ป้าบๆๆ ป้าบๆๆ.."

“อ้า คุณรุตขา อ้ะ อ้ะ ฟ้าจะแตกแล้วคะ อู้วว์ เร็วๆค่ะ อ้ะ อ้า..” เมื่อเธอร้องขอวิศรุตก็เพิ่มแรงกดกระแทกมังกรยักษ์อย่างหนักหน่วงกระแทกกระทั้นรัวเร็วติดกันไม่หยุดเสียงดังสนั่น

“ป้าบๆๆ ป้าบๆๆ..”

"อ้ะ อ้าายยส์..."

เอวสอบส่ายวนโยกมังกรยักษ์ใส่ร่องสวาทของเธออย่างเมามันรุแรงตามอารมณ์ที่มันพุ่งขึ้นสูงจนร่างสูงเกร็งสะโพกกระแทกกระทั้นใส่เต็มแรงติดกันสี่ห้าครั้งเขาก็กระตุก

“ป้าบๆๆ ป้าบๆๆ..”

“โอ้วว์ ..”

“อ้ายยย์....”

ทั้งสองส่งเสียงครวญครางดังขึ้นเมื่อเสร็จสมพร้อมกัน วิศรุตดึงมังกรยักษ์ออกแล้วเดินเข้าห้องน้ำปล่อยให้นางเอกสาวนอนหมดแรงอยู่บนเตียงอย่างไม่สนใจ เพราะเขาได้ตกลงข้อแลกเปลี่ยนกันแล้วว่าแลกเปลี่ยนความสุขกันเขาซับพอร์ตเธอเรื่องเงินแต่เธอบริการเขาด้วยร่างกายอย่างเต็มใจโดยไม่มีข้อแม้ ไม่ได้เป็นคนรักไม่ได้เป็นแฟนแค่น้ำแตกแล้วแยกกันไม่ผูกพันไม่ก้าวก่ายกันและกันนี่คือข้อตกลงของทั้งสอง และวิศรุตก็รู้ว่าสาวๆที่เข้ามาหาเขาต้องการทั้งชื่อเสียงและเงินทองของเขาและอยากนายหญิงของเกาะกรีนโรส ของเขากันทั้งนั้น เมื่ออาบน้ำเสร็จชายหนุ่มก็กลับห้องพักสุดหรูของเขาที่ยังไม่มีสาวคนไหนได้ล่วงล้ำขึ้นไปถึง

วิศรุต เผ่าพงษ์ไพศาล วัย32ปี หนุ่มลูกครึ่งไทยอังกฤษรูปหล่อตามสไตส์ลูกครึ่งดวงตาเหมือนเม็ดอัลมอนด์ผิวขาวแต่ตอนนี้เป็นสีแทนสวยจมูกเป็นสันยาวสวยรูปร่างแข็งแรงสมบูรณ์เร้าใจทุกสัดส่วนทั้งกล้ามเนื้อที่สวยงามเพอร์เฟคทุกอย่างไม่ว่าชื่อเสียงชาติตระกูลดังเก่าแก่ร่ำรวยเป็นหนุ่มในฝันของสาวๆและสามีแห่งชาติที่สาวๆอยากครอบครองหัวใจของเขา เป็นหลานชายคนรองของเจ้าสัววิวัฒน์ เผ่าพงษ์ไพศาล นักธุระกิจหมื่นล้านที่เกิดกับสาวสวยชาวอังกฤษตอนที่พ่อของเขาไปเรียนต่อทั้งที่มีเมียอยู่แล้วแต่ไปพบรักกับโรสแมรี่สาวอังกฤษจนมีวิศรุตออกมาเป็นพยานรักแล้วโรสแมรี่ก็เสียชีวิตหลังจากที่เลี้ยงดูลูกชายได้แค่สามปีด้วยอุบัติเหตุ ทำให้วิศรุตต้องมาอยู่ในความดูแลของคุณปู่เพราะแม่เลี้ยงไม่ยอมให้อยู่บ้านเดียวกันเจ้าสัววิวัฒน์จึงรับหลานชายมาเลี้ยงดูเองจึงทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูกห่างเหิน วิศรุตจึงมีแต่คุณปู่ที่เป็นทั้งพ่อทั้งแม่และยังมีแม่หนู พี่เลี้ยงของเขาอีกคนที่รักและเป็นห่วงคุณหนูของเธอราวกับลูกในไส้

วิศรุตเหม่อมองไปที่ท้องทะเลกว้างใหญ่ที่ยังไม่รู้ว่าเขตแดนอยู่ตรงไหนและคิดถึงชีวิตของตัวเองที่ผ่านมาถึงแม้ปู่ของเขาจะให้ความรักความอบอุ่นแต่เขายังมีพ่อที่ไม่เคยมาดูดำดูดีเหมือนกับพี่ชายน้องชายต่างแม่ของเขาที่มีทั้งพ่อทั้งแม่ เกาะกรีนโรส วิศรุตตั้งชื่อเพื่อละลึกถึงแม่ที่จากไปเขาซื้อมาจากเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่กำลังเดือดร้อนเรื่องเงินแล้วชายหนุ่มก็สร้างรีสอร์ทหรูเพื่อต้อนรับแขกเศรษฐีไฮโซคนดังทั้งหลายที่ต้องการความเงียบสงบและธรรมชาติที่สวยงามของท้องทะเล

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้งวิศรุตก็ไปหยิบมาดูก็เห็นเป็นเบอร์ของลุงดินหรือปฐพี พี่ชายของพ่อที่เป็นอีกคนที่เลี้ยงดูสั่งสอนเขาเหมือนเป็นลูกอีกคนหนึ่ง

“ครับลุงดิน คิดถึงหลานชายสุดหล่อมากเหรอครับ” วิศรุตรับสายลุงดินแล้วถามท่าน

“คิดถึงเงินในกระเป๋าแกน่ะสิ ได้ข่าวว่ารีสอร์ทมีลูกค้าจองกันเต็มทั้งปีเลยนี่” ลุงดินก็ใช่ย่อยตอบกลับหลานชายได้พอกัน

“ของผมแค่เสี้ยวหนึ่งของลุงเองนะครับ แล้วโทรหาผมมีอะไรหรือเปล่าครับ” เมื่อปะทะคารมกันพอหอมปากหอมคอแล้วชายหนุ่มก็ถามลุงดินอย่างเป็นการเป็นงานเพราะลุงของเขาโทรมาหาต้องมีอะไรแน่ๆ

“ก็มีนิดหน่อยน่ะ”

“ว่ามาเลยครับลุง”

“คือ นายวัฒน์จะเอาบริษัทไปเข้าแบงค์แล้วหมุนเงินไม่ทันจึงมาขอให้ลุงช่วย รุตก็รู้ว่าปู่ของเราเกลียดการพนันมากที่สุดแล้วพ่อ เอ่อ นายวัฒน์เอาไปเล่นและใช้หนี้พนันจนหมดตอนนี้แบงค์เขาจะมายึดบริษัทคุณปู่สั่งห้ามไม่ให้ลุงช่วยและสั่งแบงค์ห้ามให้ลุงเบิกเงินจนกว่าท่านจะอนุมัติ”

“ลุงจะให้ผมช่วยเขาเหรอครับ” วิศรุตถามลุงดินที่เป็นห่วงบริษัทของน้องชายที่กำลังจะถูกยึดจึงมาขอให้หลานชายช่วยเพราะเขาไม่มีทางเลือกแล้วก็เหลือแต่หลานชายคนเดียวที่จะช่วยได้

“ลุงไม่บังคับนะแล้วแต่รุต” ปฐพีรู้ว่าน้องชายทำผิดต่อหลานที่ยอมรับบริษัทผลิตอะไหล่อุปกรณ์ไฟฟ้าราคากว่าสองพันล้านไปเพื่อยกลูกชายให้พ่อเขาเลี้ยงดูและไม่มายุ่งเกี่ยวอีกเลย

“ลุงว่าผมสมควรจะช่วยเขามั้ยล่ะ” วิศรุตหยั่งเชิงลุงของเขาที่มาถามแทนน้องชาย

“ลุงรู้ว่าไม่ควรมาถามหลาน แต่ลุงก็ไม่มีทางอื่นเพราะปู่ของเราปิดทางลุงไว้หมดรุตจะช่วยหรือไม่ลุงก็ไม่ว่า” ปฐพีคิดว่าเขาไม่น่าใจอ่อนรับปากช่วยคุยกับหลานให้น้องชายเลยแต่ได้คุยไปแล้วก็ช่างเถอะ

“เขาติดแบงค์อยู่เท่าไหร่ครับลุง” ชายหนุ่มถามลุงของเขาอย่างใจเย็น

“หนึ่งพันหกร้อยล้านน่ะ”

“อะไรนะครับ หนึ่งพันหกร้อยล้าน นี่เขาเอาไปเล่นการพนันหมดเลยเหรอครับ” วิศรุตตกใจเมื่อรู้ยอดหนี้ของคุณวัฒนาพ่อของเขาจึงถามลุงดินอีกครั้ง คุณวัฒนา เผ่าพงษ์ไพศาล ลูกชายคนเล็กของเจ้าสัววิวัฒน์ที่พลาดท่าทำผู้หญิงท้องจึงต้องแต่งงานกับ คุณจินตนา ลูกสาวร้านทองชื่อดังในเยาวราช มีลูกชายด้วยกันสองคน จักกฤต หรือ กฤต ที่ทำงานไม่เป็นโล้เป็นพายเอาแต่เที่ยวดื่มกินติดหญิง ก่อนจะไปเรียนต่อที่อังกฤษและพบรักกับโรสแมรี่ จนมีลูกชายหนึ่งคนคือวิศรุต เมื่อเรียนจบเขาก็กลับเมืองไทยและส่งเสียเงินทองมาให้โรสแมรี่ใช้จ่ายเลี้ยงดูลูกชายมาตลอดจนเธอเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต

“ใช่ หนึ่งพันหกร้อยล้านบาท” ปฐพีตอบหลานชายขนาดเขายังตกใจเลยเมื่อรู้ยอดหนี้สินของน้องชายที่เกิดขึ้นเพราะการพนันที่วัฒนามักไปเล่นที่ประเทศเพื่อนบ้านบ่อยๆแต่เขาไม่คิดว่ามันจะเยอะขนาดนี้ไหนจะลูกชายคนโตที่ทำงานไม่เป็นเอาแต่ผลาญเงินเล่นไปวันๆอีกล่ะยังดีที่ลูกชายคนเล็กเอาถ่านหน่อย

“เงินตั้งหนึ่งพันหกร้อยล้านนะครับลุงดิน ไม่ใช่ร้อยหกสิบบาท ถ้าผมช่วยแล้วผมจะได้อะไรครับ” ในหัวของวิศรุตตอนนี้ไม่ได้อยากจะช่วยเลยแต่ชายหนุ่มไม่อยากให้บริษัทของคุณปู่ตกไปอยู่ในมือคนอื่นอย่างน้อยก็ตอบแทนท่านที่เลี้ยงดูเขาให้ความรักให้การศึกษาละสั่งสอนให้เป็นคนดีและมีทรัพย์สินส่วนตัวมากมาอย่างทุกวันนี้ก็เพราะนั่งดูกระดานหุ้นเป็นเพื่อนคุณปู่ทุกวันเขาจึงรู้เรื่องหุ้นมาตั้งแต่เด็กและมาหัดเล่นกับคุณปู่ตอนอายุสิบขวบจนตอนนี้ก็ยี่สิบกว่าปีแล้วและมันทำให้เขากล้าทำกล้าลงทุนโดยไม่พึ่งเงินของท่านเลยและตอนนี้เขาก็มีทรัพย์สินส่วนตัวมากพอสมสมควร

“แล้วรุตคิดว่ายังไงล่ะ ลองบอกลุงสิ” ปฐพีคิดแล้วว่าเชื้อไม่ทิ้งแถวหลานชายซึมซับมาจากปู่ของเขาทุกกระเบียดนิ้วบวกลบคูณหารแป๊บเดียวก็เป็นเงินเป็นทองแล้วขนาดลูกชายของเขายังทำไม่ได้เหมือนวิศรุต

“ผมขอหุ้นสามในสี่ส่วนและจะเข้าไปบริหารเองถ้าเขามีเงินมาคืนผมเมื่อไหร่ผมก็จะคืนบริษัทให้ถ้าตกลงผมจะช่วยครับ ถ้าไม่อยากทำก็ขายหุ้นให้ผมทั้งหมดเลยผมจะซื้อราคาในตลาดรับรองว่าจะไม่กดราคาครับ” ชายหนุ่มตอบลุงดินเพราะเขารู้ว่าถ้ายังปล่อยให้อยู่ในมือของพ่อเขาบริษัทก็คงถูกยึดขายทอดตลาดไปจริงๆ