16. แอบส่งข่าวจากในวัง
อัลเฟรดแอบหลบมุมมาท่องโลกโซเชียลในมือถืออยู่ที่สวนหย่อมด้านหลังของโรงแรม จากนั้นก็โทรติดต่อไปหาอัมมาน จึงทำให้อัลเฟรด ได้รับทราบว่า เจ้าหญิงนูรีนประทับอยู่ที่พระราชวังคอลซาเดสที่รัฐมัสกัสตา
“เจ้าหญิงนูรีนยืนยันว่าจะอยู่รอจนกว่าเจ้าชายจะกลับวังพ่ะย่ะค่ะ”
อัมมานทูลเจ้าชายอัสเซนหรืออัลเฟรดให้ทรงทราบ คนฟังถึงกับหน้าเครียดแอบถอนหายใจ
“งั้นฉันก็จะยังไม่รีบกลับ จะพาเพื่อนจากเมืองไทยไปเที่ยวเป็นเดือนเลย”
“อย่างนี้กระหม่อมก็แย่น่ะสิเจ้าชาย อยู่ทางนี้กระหม่อมต้องทนอารมณ์ของเจ้าหญิงนูรีนแค่ไหนทรงทราบหรือเปล่า”
อัมมานทูลให้เจ้าชายของเขาได้รับรู้เอาไว้ถึงความร้ายกาจของเจ้าหญิงนูรีน
“ทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะ แต่ฉันไม่ห่วงนายหรอกอัมมานเพราะฉันรู้ว่านายสามารถรับมือกับนูรีนได้ดีมาก นายทำอย่างไงก็ได้ ที่จะทำให้นูรีนเลิกตื้อ เลิกสนใจฉัน”
“เห็นจะยากพ่ะย่ะค่ะ เจ้าหญิงนูรีนทรงมุ่งมั่นที่จะเป็นชายาของเจ้าชายเหลือเกิน ตอนนี้ก็เป็นแมวเหมียวขี้อ้อนให้พระมเหสีมัสซูเมห์ทรงหลงใหล และอาจจะทำให้เจ้าชายต้องเข้าพิธีอภิเษกเร็วกว่าที่คาด”
“นายอย่าพูดให้ฉันใจเสียสิอัมมาน คนยิ่งกลัวอยู่นะ”
“ยิ่งกลัวก็จะยิ่งเจอพ่ะย่ะค่ะ”
อัมมานไม่ได้ให้กำลังใจคนฟังเอาเสียเลย
“พูดแบบนี้ฉันขอแช่งให้นายได้เจอผู้หญิงน่ากลัวแบบนูรีนเสียเลย”
“โอ้ย..ไม่เอาพ่ะย่ะค่ะ”
“นี่นายก็กลัวนูรีนเหมือนกันหรืออัมมาน ฉันนึกว่านายจะแน่เสียอีก เห็นรับมือกับนูรีนได้ทุกครั้ง จนนูรีนถอยกรูดไม่เป็นท่า ที่แท้ก็แอบกลัวนี่หว่า”
เจ้าชายอัลเฟรดทรงพูดแซวองครักษ์คนสนิท
“กระหม่อมไม่ได้กลัวพ่ะย่ะค่ะ แต่ไม่อยากเจอ”
“ฉันก็เหมือนนายน่ะแหละ ไม่ได้กลัวนูรีน แต่ก็ไม่อยากเจอ”
“เฮ้อ..จะว่าไปก็น่าสงสารเจ้าหญิงนูรีนเหมือนกันนะพ่ะย่ะค่ะ ถ้าเจ้าหญิงรู้ว่าเจ้าชายจงใจหนีหน้าแบบนี้คงจะเสียพระทัยมาก”
“ทำไงได้ล่ะ ก็ฉันไม่ได้อยากแต่งงานกับนูรีนนี่นา”
“งั้น เปลี่ยนจากเจ้าหญิงนูรีนเป็นเจ้าหญิงไลล่าห์..”
“โอ้ย..ยิ่งไม่ได้ใหญ่ ฉันน่ะคิดเสมอว่าไลล่าห์เป็นน้องสาวแท้ ๆ ของฉันคนหนึ่ง เหมือนที่ฉันคิดว่าฮาเฟห์เป็นน้องชายของฉันน่ะแหละ”
“แต่ถ้าให้กระหม่อมเลือกพระชายาให้เจ้าชาย กระหม่อมก็เห็นว่าเจ้าหญิงไลล่าห์ น่าจะเหมาะสมกับเจ้าชายมากกว่าเจ้าหญิงนูรีนพ่ะย่ะค่ะ”
“เหตุผล?”
“ถ้าเจ้าชายทรงเลือกเจ้าหญิงไลล่าห์ชีวิตเสกสมรสของพระองค์ก็จะมีแต่ความสงบสุข แต่ถ้าเป็นเจ้าหญิงนูรีนล่ะก็กระหม่อมไม่แน่ใจ กระหม่อมเกรงว่าเจ้าชายจะหาความสงบสุขในชีวิตยากพ่ะย่ะค่ะ”
อัมมาน กล้าแสดงความเห็นทูลต่อเจ้าชายเพราะความที่สนิทสนมเป็นเพื่อนเล่นกับเจ้าชายอัสเซนมาตั้งแต่เด็กนั่นเอง
“นายพูดได้ตรงกับใจฉันทีเดียว แต่ถ้าฉันเลือกได้ฉันขออยู่เป็นโสดไม่มีเมียดีกว่า”
“ทรงทำเช่นนั้นไม่ได้หรอกพ่ะย่ะค่ะ..เจ้าชายจะต้องครองบัลลังก์สืบต่อจากท่านชีคซาบาห์ ดังนั้นเจ้าชายจะต้องมีพระชายาเพื่อให้กำเนิดทายาทสืบต่อไป”
“เฮ้อ!..อย่างน้อย ฉันก็ยืดเวลาผัดผ่อนที่จะตอบรับพิธีเลือกคู่ออกไปได้บ้างแหละ”
“อย่างเก่งก็ผัดผ่อนไปได้เดือนหรือสองเดือนเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ พระมารดามัสซูเมห์จะต้องจัดพิธีเลือกคู่ให้กับเจ้าชายภายในปีนี้อย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ”
อัมมานพูดให้คนฟังจิตใจห่อเหี่ยว
“อัมมาน นายนี่มันไม่พูดให้กำลังใจฉันเลยนะ คนยิ่งกลุ้ม ๆ อยู่ด้วย ทำไมฉันไม่เกิดเป็นนายนะ จะได้ไม่ต้องถูกจับคลุมถุงชนแบบนี้..ไม่รู้ว่าทำอะไรเอาไว้ถึงได้เกิดมาในตระกูลที่จะต้องบังคับจิตใจกันแบบนี้ด้วย”
เจ้าชายอัสเซนทรงระบายความทุกข์พระทัยให้องครักษ์คนสนิทได้รับรู้ด้วย
“อาจจะเป็นไปได้ว่าเจ้าชายจับวัวตัวผู้ผสมพันธุ์กับวัวตัวเมียก็ได้พ่ะย่ะค่ะ ให้ตัวผู้ขึ้นขี่ตัวเมียแบบไม่เต็มใจ ก็เลยถูกจับให้ผสมพันธุ์ เอ๊ย..ถูกจับให้แต่งงานอย่างฝืนใจ”
อัมมานพูดติดตลกเป็นการปลอบใจคนฟัง
“คิดไปได้นะอัมมาน แต่ก็ทำให้ฉันคลายเครียดไปได้หลังจากเมื่อคืนนี้ฉันเครียดทั้งคืน”
“เจ้าชายทรงเครียดเรื่องอะไรหรือ”
อัมมานรีบถามด้วยความอยากรู้
“จะอะไรล่ะ กลัวจะถูกปล้ำน่ะสิ”
“หา!..มีผู้หญิงจะปล้ำเจ้าชายหรือพ่ะย่ะค่ะ..ใครกัน” อัมมานส่งเสียงตกใจถามมา
“ผู้หญิงก็ดีน่ะสิ แต่ดันเป็นกะเทยนี่สิ” เจ้าชายสรวลออกมาอย่างอารมณ์ดี
“กะเทย! ที่ไหนพ่ะย่ะค่ะ”
“ก็คุณเดรซ ที่ฉันพาเที่ยวนั่นแหละ”
“หา!..ตกลงคุณเดรซที่ติดต่อกับเจ้าชายมาตลอดนั้นเป็นกะเทยหรือพ่ะย่ะค่ะ”
อัมมานทูลถามเสียงตื่นเต้น
“คิดว่าใช่..แต่ก็ไม่มีอะไรหรอก เขาก็ดูน่ารักดี ตลกด้วย เพื่อนเขาอีกสองคนก็น่ารักทั้งคู่”
“แต่..เมื่อกี้เจ้าชายบอกว่าถูกปล้ำ”
“เขาไม่ได้จะปล้ำฉันหรอก แต่ฉันก็แค่คิดไปเองก็เลยหาทางป้องกันเอาไว้ก่อน ด้วยการใส่ยาระบายในน้ำส้มให้เดรซดื่ม เมื่อคืนนี้เขาก็เลยจู๊ด ๆ ทั้งคืน นอนหมดแรงถึงเช้าเลย ไม่รู้ว่าป่านนี้จะตื่นหรือยัง”
เจ้าชายทรงเล่าให้ฟังด้วยความไม่สบายพระทัย อดเป็นห่วงคนที่พระองค์แกล้งไม่ได้
“ร้ายเหมือนกันนะเจ้าชาย ถ้าเดรซรู้เข้าแล้วคิดจะเอาคืนเจ้าชายด้วยการปล้ำเจ้าชายขึ้นมาจริง ๆ จะทำอย่างไรล่ะ”
“อย่าพูดให้ฉันเสียวก้นได้ไหม คนยิ่งหวั่น ๆ อยู่ด้วย..เมื่อวานก็โดนจับขยำก้นจนระบมไปทีแล้ว”
ตรัสจบก็ทรงหัวเราะลั่นด้วยความถูกพระทัย
เสียงหัวเราะนั้นทำให้นัทธมน ที่กำลังเดินผ่านบริเวณนั้นพอดีถึงกับหยุดชะงักหันไปมอง ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่เจ้าชายอัสเซนหรืออัลเฟรด หันไปเห็นเธอเช่นกัน อัลเฟรดจึงรีบพูดตัดบทกับอัมมานทันทีก่อนจะรีบปิดมือถือ
