บทที่ 2 รสแรกของการครอบครอง

บทที่ 2

รสแรกของการครอบครอง

เสียงฝนที่ยังคงซัดกระทบกระจกบานใหญ่อย่างไม่ขาดสายเป็นฉากหลังให้กับความตึงเครียดภายในห้องรับแขกที่เงียบงันจนได้ยินเพียงเสียงลมหายใจสั่นพร่าของหญิงสาว แก้วกัลยานั่งอยู่ตรงกลางระหว่างชายหนุ่มผู้ทรงอิทธิพลทั้งสองคน ราวกับเป็นหุ่นเชิดที่ไร้เรี่ยวแรงจะขัดขืน

มือแข็งแกร่งของ คิรินทร์ ค่อยๆ เลื่อนไล้ไปตามต้นแขนขาวเนียนของเธออย่างเชื่องช้า สัมผัสร้อนผ่าวที่แผ่ซ่านทำให้ผิวเธอสะท้านไหว ในขณะที่อีกด้านหนึ่ง มือของ ธาม แตะลงบนข้อเท้าของเธออย่างแผ่วเบา สัมผัสนั้นเต็มไปด้วยความอ่อนโยนที่แฝงไว้ด้วยความปรารถนาเร้นลึก ยากจะคาดเดา

“อย่ากลัวเลย…”

เสียงกระซิบของธามแผ่วเบาข้างใบหูของเธอ ราวกับต้องการปลอบประโลม แต่กลับยิ่งทำให้หัวใจของแก้วเต้นรัวเร็วขึ้นไปอีก

“เราจะไม่ทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่ขัดขืน”

“แต่ฉัน… ฉันไม่ใช่คนที่คุณต้องการ…”

เสียงของแก้วกัลยาแหบพร่า น้ำเสียงอ่อนแรงระคนสั่นไหวอย่างคนที่ไร้ที่พึ่งพิง ดวงตาเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตาแห่งความหวาดกลัว

“ไม่ใช่เรื่องของเธอแล้วตอนนี้”

คิรินทร์เอ่ยเสียงทุ้มต่ำ ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปในดวงตาที่พร่าเลือนด้วยม่านน้ำตาของเธอ พลางใช้ปลายนิ้วลูบไล้ไปตามริมฝีปากล่างของเธออย่างยั่วยวน ก่อนจะกล่าวเสริมด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอำนาจเหนือกว่า

“ตอนนี้…เธอเป็นของฉัน”

ทันใดนั้น คิรินทร์ก็ประกบริมฝีปากลงมาอย่างดุดัน ไร้การเตือนใดๆ ลิ้นร้อนรุ่มสอดล่วงล้ำเข้ามาในโพรงปากของเธออย่างหิวกระหาย ลิ้นหนาพันเกี่ยวดูดกลืนอย่างรุนแรง ราวกับต้องการจะหลอมละลายเธอให้เป็นส่วนหนึ่งของเขา ในจังหวะเดียวกันนั้นธามก็ลากปลายนิ้วไปตามข้อเท้าเรียว เลื่อนขึ้นผ่านน่องนุ่มนิ่ม ต้นขาอ่อน และวกเข้าสู่ด้านในอย่างช้าๆ ชวนให้ขนลุกซู่

“อ๊ะ… อื้อ…”

เสียงครางในลำคอของแก้วกัลยาดังเล็ดรอดออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ความรู้สึกแปลกใหม่ที่รุกรานเข้ามาพร้อมกันจากสองทิศทางทำให้ร่างกายเธออ่อนปวกเปียก

เสื้อเชิ้ตนักศึกษาสีขาวที่เปียกชื้นถูกปลดกระดุมออกทีละเม็ดอย่างเชื่องช้า เผยให้เห็นเนินอกขาวผ่องที่กำลังสั่นสะท้าน คิรินทร์ใช้ฟันขาวสะอาดขบเม้มเบาๆ ที่เนินอกด้านบนอย่างยั่วเย้า ในขณะที่ธามประคองแผ่นหลังบอบบางของเธอให้เอนพิงกับแผงอกกว้างกำยำของเขาอย่างอ่อนโยน มือใหญ่ของธามค่อยๆ ล้วงเข้าใต้กระโปรงนักศึกษาที่หลุดรุ่ยลงไปกองที่พื้น พลางก้มลงจูบซอกคอหอมกรุ่นของเธอเบาๆ สลับกับสูดดมความหอมอย่างไม่อิ่มเอม

“เธอนุ่มมาก…” ธามกระซิบเสียงพร่าข้างหูของเธอ ขณะที่ฝ่ามือร้อนผ่าวสอดผ่านขอบชั้นในตัวจิ๋ว

“จนฉันไม่อยากหยุดเลย”

“เธอเป็นของเรา…คืนนี้”

คิรินทร์ผละริมฝีปากออกเพียงครู่ก่อนจะประกบลงมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาขบเม้มและดูดดึงรุนแรงยิ่งกว่าเดิม เสียงจ๊วบเบาๆ ดังขึ้นท่ามกลางเสียงหอบกระชั้นของเธอที่บ่งบอกถึงความทรมานปนปรารถนา

มือของชายหนุ่มทั้งสองสัมผัสเรือนร่างของเธอพร้อมกันจากคนละทิศทาง คิรินทร์บีบเค้นเต้าขาวนวลที่เต็มมืออย่างหิวกระหาย ปลายนิ้วหยอกล้อกับยอดถันสีเชอร์รี่ที่แข็งเป็นไตอย่างเมามัน ส่วนธามนั้นล้วงลึกเข้าสู่กลีบกุหลาบบางที่บวมช้ำจากการลูบไล้ และกำลังชุ่มไปด้วยหยาดปรารถนาที่รินไหลออกมา

“อย่า… อื๊อ… ได้โปรด…”

เสียงวิงวอนของแก้วกัลยาฟังดูเหมือนปฏิเสธ แต่ในขณะเดียวกันร่างกายของเธอกลับสั่นสะท้านและตอบสนองต่อทุกสัมผัสอย่างไม่อาจปฏิเสธได้

เสื้อผ้าถูกปลิดเปลือยออกทีละชิ้นจนหมดสิ้น ร่างบางเปลือยเปล่าของแก้วกัลยาแนบชิดอยู่ตรงกลางระหว่างร่างกำยำของชายหนุ่มสองคน คิรินทร์ดูดเม้มยอดถันของเธออย่างหิวกระหาย จนเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบไปทั่วห้อง ในขณะที่ธามเลียลากปลายลิ้นผ่านต้นขาด้านใน ลากวนใกล้จุดเร่าร้อนที่กำลังเปียกฉ่ำด้วยน้ำหวาน

“อื้ออ… พอเถอะ…” เธอหลับตาแน่น พยายามกลั้นเสียงครางที่กำลังจะหลุดออกมา

แต่เสียงหอบกระชั้นของชายทั้งสองที่ดังขึ้นพร้อมกัน กลับเป็นคำตอบแทนคำปฏิเสธ

“ยัง… ของจริงเพิ่งจะเริ่ม”

คิรินทร์ยันตัวขึ้น ปลดเข็มขัดออกในพริบตา ก่อนจะจับสะโพกกลมกลึงของเธอแน่น กดร่างเธอให้นั่งคร่อมบนตักของเขา ลำกายร้อนจัดที่แข็งขืนของเขาจรดลงที่กลางร่องฉ่ำที่กำลังโหยหา

“จะแน่นหน่อย… อดทนหน่อยละกัน”

เสียงแหบพร่าของคิรินทร์พูดพลางดันลำกายแข็งแกร่งเข้าไปในกายสาวทีเดียวจนจมหาย

“อ๊ะ!!!”

เสียงกรีดร้องครางลั่นด้วยความตกใจปนเจ็บปวดดังขึ้น ร่างของแก้วกัลยากระตุกเกร็งแน่นไปทั้งตัวขณะที่ถูกเติมเต็มด้วยขนาดที่ใหญ่เกินกว่าที่เธอเคยจินตนาการ น้ำตาซึมออกมาจากหางตาด้วยความจุก เจ็บ และเร่าร้อนที่ตีวนเข้ามาพร้อมกัน

แต่ยังไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัว… ธามก็สอดแทรกเข้ามาจากทางด้านหลัง ปลายนิ้วเรียวยาวของเขากดวนอยู่ที่ปุ่มกระสันนุ่มนิ่มกลางกลีบกุหลาบบางอย่างกระตุ้นเร้า ในขณะที่อีกมือหนึ่งเล้าโลมยอดอกของเธอที่กำลังชูชันอย่างเอาใจ จนร่างของหญิงสาวบิดเร่าด้วยความเสียวซ่าน

สองชายหนึ่งหญิงสานร่างเข้าหากันอย่างบ้าคลั่งบนโซฟาหนังแท้หรูหรา เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้อง สลับกับเสียงจูบ เสียงครางที่ดังไม่ขาดสาย จังหวะสอดใส่ของคิรินทร์แน่นหนักและทะลวงลึกเสียจนร่างของเธอโยกคลอนไปตามแรงอารมณ์ ขณะที่ธามสอดแทรกและกระตุ้นเธอทั้งจากด้านบนและด้านล่างอย่างพร้อมเพรียงกัน จนเธอสั่นระริกด้วยแรงปรารถนาที่กำลังจะระเบิดออกมา

“ฉัน… จะ… ไม่ไหวแล้ว…” เธอกัดริมฝีปากแน่นพยายามกลั้นเสียงคราง

“ก็ปล่อยออกมา…”

คิรินทร์ครางเสียงพร่า ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยแรงกระตุ้น

“…ปล่อยให้เรารู้ว่าเธอต้องการเรามากแค่ไหน!”

สิ้นคำนั้น ร่างกายของแก้วกัลยาก็ระเบิดด้วยแรงปรารถนาที่อัดอั้นมานาน

เสียงกรีดร้องแผ่วเบากับแรงกระตุกของร่างที่ถึงจุดสุดยอดอย่างรุนแรง…

แต่นั่น… เป็นเพียงครั้งแรกเพราะเกมรักในคืนนี้ยังไม่จบและในแววตาของชายทั้งสอง ยังมีความหิวกระหายที่ไม่มีที่สิ้นสุด…