ตอนที่ 3 คนแรกของเธอ

ตอนที่ 3 คนแรกของเธอ

มือหนาจัดการเสื้อผ้าของตัวเองก่อน ในวินาทีนั้นหญิงสาวค่อย ๆ ยันตัวเองให้ลุกขึ้น กำเสื้อผ้าก่อนจะก้าวขาลงจากเตียงจะออกไปจากที่นี่แต่ก็คิดว่ามันคงไม่ง่ายแถมเธอไม่เหลือเสื้อผ้าอยู่ในกายสักตัว ถ้าหนีไปในห้องน้ำก็ไม่รู้ว่าจะหนีได้ตลอดไหม แต่ก็คงเป็นทางเดียวที่เธออาจจะหลบเขาอยู่ในนั้นได้

“อย่าทำให้หงุดหงิด” เขาเห็นการกระทำของเธอ ไม่ได้รั้งแขนเอาไว้แต่เลือกที่จะพูดข่มขู่คนตัวเล็กก่อนที่เสื้อผ้าในกายของเขาจะถูกถอดออก วินาทีนั้นปณิตาตกใจจนรีบหันหน้าหนี เธอกอดเสื้อผ้าของตัวเองแน่น เป็นครั้งแรกเลยที่เธอเห็นส่วนนั้นของบุรุษเพศ

ใบหน้าสวยเผยความแดงซ่านออกมา ในสถานการณ์ตอนนี้มันทำให้เธอไม่รู้เลยว่าจะทำอย่างไรต่อ เธอสูดลมหายใจมองหน้าชายหนุ่มก่อนจะพยายามพูดจาดี ๆ กับเขา เธอไม่อยากทำแล้ว ไม่อยากให้เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นจริง ๆ อย่างที่บอก คนแปลกหน้ายังไม่หนักใจเท่ากับคนที่เธอรู้จักอย่างเขาคนนี้

“เจมส์ เราขอร้อง เราเปลี่ยนใจแล้ว ไม่ทำแล้ว”

“บอกแล้วไงเธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ” พูดจบเขาก็กระชากเรียวแขนของหญิงสาวก่อนจะดันให้เธอลงไปนอนลงบนเตียงอีกรอบ

“ทำเหมือนที่เธอเคยทำสิ อาชีพของเธอ” คนตัวเล็กส่ายหน้าไปมา เธอพยายามดันอีกฝ่ายแต่เขาก็แทบไม่ขยับไปไหนเลย เธอจะพูดปฏิเสธแต่ก็ไม่ทันแล้ว เมื่อริมฝีปากหยักหนาได้รูปของชายหนุ่มก้มลงมาบดขยี้จูบริมฝีปากของเธออย่างรุนแรง

“อื้อ” คนตัวเล็กทั้งตกใจทั้งทำตัวไม่ถูกกับการกระทำของชายหนุ่ม จูบแรกของเธอกับผู้ชายที่เธอแอบชอบมันไม่ได้หอมหวานอย่างที่ใจของเธอคิดเลย คนตัวเล็กยกมือขึ้นมาผลักไสเขาอีกครั้ง พยายามหันหน้าหนีแต่อีกฝ่ายก็ตามมาจูบเธออย่างเอาเป็นเอาตาย ดูเหมือนยิ่งเธอดิ้นหนี เขาก็ยิ่งทำรุนแรงมากขึ้น จนคนตัวเล็กรู้สึกเจ็บระบมไปทั่วริมฝีปาก

“อ๊ะ เจ็บ พอแล้ว” เธอหันหน้าหนีสุดแรง รู้สึกไม่พอใจกับการกระทำของอีกฝ่ายที่เขากัดริมฝีปากของเธออย่างเมื่อกี้

“เหอะ แค่นี้ก็ทนไม่ไหวแล้วเหรอ ยังมีหน้ามาขายตัว”

“พอสักที รังเกียจมากก็อย่ามายุ่ง!”

“จะยุ่งเพราะฉันซื้อเธอแล้ว” พูดจบจิรภัทรก็ไม่รอช้า เขาจับเรียวขาของหญิงสาวให้อ้ากว้างขึ้น ซึ่งการกระทำนั้นของชายหนุ่มทำให้คนตัวเล็กเบิกตาโตกว้างขึ้นมา เธอส่ายหน้าไปมาอ้อนวอนให้เขาหยุด

“เจมส์ ได้โปรด เราเป็นเพื่อนกันนะ”

“เพื่อนกันแล้วยังไง ไม่ดีเหรอที่ฉันอุดหนุนเธอ” เมื่อก่อนเขาไม่ใช่คนพูดมาก แต่ในตอนนี้มันกลับไม่ได้เป็นอย่างที่เธอเคยเข้าใจมาโดยตลอด นอกจากเขาจะพูดเยอะแล้ว ปากของชายหนุ่มยังร้ายมากอีกด้วย แต่ละคำของเขามันกรีดลึกกลางใจของเธอมากเหลือเกิน

“ถ้างั้นจะทำอะไรก็ทำเถอะ มันจะได้จบสักที” เธอกลั้นใจพูดออกไป น้ำเสียงนั้นมันเต็มไปด้วยความน้อยใจแต่ชายหนุ่มก็ไม่คิดสนใจ เธอมีหน้าอะไรมาโกรธเขากัน ทั้ง ๆ ที่เธอทำตัวเอง ในเมื่อคิดอยากขายตัวก็ต้องเจอแบบนี้แหละสมควรแล้ว

จิรภัทรกลืนน้ำลายลงคอ ตั้งแต่ที่เห็นเธอไร้สิ่งห่อหุ้มร่างกายเขาก็แทบควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ไหว ยอมรับว่าปณิตาสวยไปทุกส่วนจริง ๆ ไม่เคยคิดว่าเพื่อนที่เขารู้จักจะน่ามองน่าสัมผัสขนาดนี้ ความต้องการมากมายถาโถมเข้าหา ทำให้ชายหนุ่มขยับแก่นกายลำใหญ่ของตนเองพร้อมหยิบเครื่องป้องกันบนหัวเตียงที่เขาเตรียมเอาไว้สวมใส่แก่นกายตนเอง ก่อนจะกดแทรกเข้าไปในช่องทางรักของคนตัวเล็ก

“อ๊ะ!” ปณิตาสะดุ้งเฮือก เธอเบ้หน้าออกมาด้วยความเจ็บเมื่อรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของชายหนุ่มที่เข้ามาในร่างกายของเธอ

น้ำตาของหญิงสาวไหลออกมาอย่างหักห้ามไม่ได้ ท่าทีที่พยายามถอยหนีทำให้จิรภัทรกดเอวของเธอเอาไว้ไม่ยอมให้หนีไปไหน เขาเองก็รู้สึกว่าแปลก ๆ ที่ช่องทางรักของเธอมันดันเข้าไปยากเย็นเหลือเกิน

“เจมส์ หยุดก่อนเอาออกไป”

“เพิ่งเข้าแค่หัวจะมาหยุดอะไร” เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เธอเริ่มต่อต้านเขาอีกครั้งทำให้ชายหนุ่มไม่คิดสนใจก่อนจะกดเอวเธอไม่ให้ขยับกายหนี พร้อมดันความเป็นชายเข้าไปในร่างกายของคนตัวเล็กจนสุดลำ

“กรี๊ด ไม่นะ เจ็บ เจมส์เราไม่ทำแล้ว ฮึก ฮือ ไม่ไหว” ครั้งนี้หญิงสาวร้องโวยวายออกมา พยายามถอยห่างจากชายหนุ่มจนสิ่งที่เพิ่งเข้ามาหลุดออกไปได้ คนตัวเล็กตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งในตอนแรกคนตัวสูงเองก็ไม่แน่ใจจนกระทั่งในตอนนี้ที่แก่นกายของเขามีเลือดของเธอติดอยู่

“ยังไม่เคยเหรอ” เขาเงยหน้าถามออกไป คนตัวเล็กพยักหน้าก่อนจะกอดร่างกายตัวเองแน่น เธอไม่อยากทำมันต่อไปแล้ว รู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงก็ไม่ปาน

เสียงถอนหายใจหนัก ๆ ของชายหนุ่มดังออกมา แต่จะให้เขาหยุดก็เป็นไปไม่ได้ ในตอนนี้เขาต้องการมาก ๆ ต้องการจนหงุดหงิดไปหมด มือหนาเอื้อมไปจับตัวคนตัวเล็กก่อนจะลากเธอให้นอนลงอีกครั้ง การกระทำของจิรภัทรทำให้หญิงสาวมองอย่างตกใจเธอส่ายหน้าปฏิเสธไม่อยากให้เขาทำอีก

“ไม่เอา ไม่ทำแล้ว”

“บ้ารึไง จะให้หยุดยังไงไม่เห็นเหรอว่าแข็งจะตายอยู่แล้ว เงินก็จ่ายไปแล้วนะปลา”

“เอาคืนไป ไม่อยากได้”

“นี่ อย่าทำเป็นเด็กน้อย อดทนหน่อย” เขาพูดบอกก่อนจะจูบริมฝีปากของหญิงสาว เล้าโลมให้เธอมีอารมณ์ร่วมกับเขา แต่คนตัวเล็กก็ไม่ให้ความร่วมมือกับเขาเลย ส่งผลให้ชายหนุ่มเริ่มหมดความอดทน เขาจับเธออ้าขาออกอีกครั้งก่อนจะดึงถุงยางอนามัยออกจากแก่นกายของตน

“เจมส์ ฮึก ฮือ หยุด”

“เงียบซะ ร้องไห้ทำไมก็รู้อยู่ว่าต้องเจออะไรยังกล้ามาขายตัว” เธอรู้ว่าต้องเจอกับอะไรแต่ไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ เธอทนไม่ไหวอาจจะเป็นเพราะขนาดของอีกฝ่ายด้วยกระมังที่ทำให้เธอเจ็บจนจุกอย่างนี้

ชายหนุ่มจับแก่นกายถูไถไปมากับช่องทางรักของคนตัวเล็ก ปณิตาสะดุ้งทุกครั้งที่เขาสัมผัสแต่ความรู้สึกบางอย่างก็ก่อเกิดขึ้นมาพร้อมกัน สิ่งนั้นคือความเสียวซ่านที่ทำให้เธอเผลอส่งเสียงครางเบา ๆ ออกมา ชายหนุ่มเห็นว่าคนตัวเล็กเริ่มผลิตน้ำหวานออกมาแล้วเขาก็ไม่รอช้าสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปในช่องทางรักของเธออีกครั้ง

“ฮึก!” เธอกัดริมฝีปากแน่น รู้ว่ายังไงก็คงหยุดทุกอย่างไม่ได้แล้ว เพราะฉะนั้นเธอจึงหลับตาลง ปล่อยให้เขาทำอะไรต่อมิอะไรที่เขาต้องการ หลังจากคืนนี้ทุกอย่างก็คงจบลงแล้ว รวมถึงความเป็นเพื่อนระหว่างเธอกับเขาเหมือนกัน เธอคงไม่มีหน้าไปสู้หน้าเขาได้อีกแล้ว

จิรภัทรหายใจแรง ๆ ออกมา เขารู้สึกปวดหนึบกับการรัดแน่นของคนตัวเล็กไม่น้อย ยอมรับว่ามันดีมาก ๆ เมื่อได้รู้ว่าเขาเป็นคนแรกของเธอ คำพูดที่เคยได้ยินมาก็แล่นเข้าสู่หัวของชายหนุ่มอีกรอบ ปณิตาแอบชอบเขา จู่ ๆ คำนี้ก็ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกดีไม่น้อยเลย

“เบาหน่อย” เธอส่งเสียงร้องบอกเมื่ออีกฝ่ายเริ่มขยับเขยื้อนมากกว่าเดิม

“ถ้าเบากว่านี้ก็คงกดแช่เฉย ๆ แล้วมั้ง” เขาพูดประชดก่อนจะเดินหน้าต่อ ใบหน้าหล่อเหลาเผยความรู้สึกดีออกมา เขายอมรับว่าเธอทำให้เขาถูกใจมาก ถูกใจจนแทบบ้า ไม่คิดว่าจะดีขนาดนี้

“อ๊ะ เจ็บ เจมส์ เราเจ็บ”

“ทนไปปลา มันเป็นหน้าที่ของเธออย่าลืม” เพราะคำพูดนี้ของชายหนุ่มมันทำให้หญิงสาวกลืนคำพูดอ้อนวอนมากมายลงทันที ใช่มันคือหน้าที่ของเธอ ขอแค่เธออดทนทุกอย่างก็คงจบ