ตอนที่ 7 สิ่งที่รอคอย
ตอนที่ 7 สิ่งที่รอคอย NC
"หมะ หมอ เดี๋ยวก่อนค่ะ" ปิ่นลดาดันอกแกร่งของหมอโปรดเอาไวก่อน
"อะไรอีก..." เสียงแผ่วเบาเอ่ยถาม พร้อมลูบศรีษะทุยของเธอเบาๆ
ปิ่นลดาจึงตัดสินใจเอามือคล้องคอของชายหนุ่ม แล้วดึงให้โน้มลงมาจูบทันที อาการจูบอย่างเงอะงะ แต่ก็ถูกใจชายหนุ่มไม่น้อย ที่เธอเป็นฝ่ายรุกเขาก่อน
"หึ จูบ...ไม่เป็นก็ยังอยากรุกอีก" เมื่อละฝีปากออก ชายหนุ่มเอ่ยเเซวคนใต้ร่างที่ตอนนี้หน้าแดงเหมือนลูกตำลึง
"มันต้องแบบนี้" เมื่อเอ่ยจบ ชายหนุ่มก็เป็นฝ่ายก้มลงมาจูบปากบางนั้นทันที โดยไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวใต้ร่าง ได้เอ่ยอะไร นักเรียนหัวไว ก็จูบตอบในทันที
จูบเนินนานแสนหวาน จูบที่แลกลิ้นแลกน้ำลายอย่างดูดดื่ม จูบแสนหวานที่ชายหนุ่มไม่เคยมอบให้แก่ใครมาก่อน เพราะถึงเขาจะชอบทำเรื่องอย่างว่า แต่เขาก็ไม่เคยจูบกับใคร เพราะพวกหญิงส่วนใหญ่พวกนั้น ล้วนแต่ผ่านผู้ชายมาแล้วนับไม่ถ้วน
แต่สำหรับหญิงสาววัยขบเผาะตรงหน้าเขานี้แล้ว คือสาวอันบริสุทธิ์ ที่ยังไม่ผ่านมือชายใดมา เขาจึงอยากสัมผัส อยากลิ้มลอง
มือหนาเอื้อมไปด้านหลังปลดตะขอเสื้อชั้นในของเธอออกมาอย่างง่ายดาย แล้วถอดเสื้อผ้าของหญิงสาวออกที่ละชิ้นอย่างง่ายดาย ร่างกายเปลือยเปล่าตรงหน้านี้ช่างชวนหลงไหล สวยเหลือเกิน
"ปิดทำไม? หืม..." เสียงทุ้มเอ่ยถามเมื่อหญิงสาว เลื่อนมือมาปิดหน้าอกที่ใหญ่เกินมือปิดไม่มิด
"ปะ ปิ่นอาย" หญิงสาวเอ่ยตอบเสียงแผ่วเบา
"ไม่ต้องอาย..." มือหนาเอื้อมไปแกะมือเล็กของหญิงสาวออกจากหน้าอกตู้มของเธอออก
อกตูมเด้งสู้หน้าในตอนนี้ ปากหยักก้มลงดูดยอดบัวงามทั้งสองข้างสลับไปมา พร้อมมือข้างว่างก็บีบขย้ำตาม
หญิงสาวนอนเกร็ง เพราะความเสียวที่ไม่เคยถูกสัมผัส ความรู้สึกที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อาการวูบหวามแบบนี้ สมองร่องลอยขาวโพลน ดั่งฝูงผีเสื้อนับพันโบยบินอยู่ในมวนท้อง
"ให้ตายเถอะ...เกิดมายังไม่เคยเล้าโลมใครแบบนี้มาก่อนเลย"
ปากหยักเลื่อนลงมา จูบซับไปตามตัวของเธอลงมาเรื่อยๆ จูบหน้าท้องแบนราบ จนลงมาถึง กลีบดอกไม้งาม สีหวานที่ยังคงปิดสนิท เหมือนไม่เคยถูกใช้งานมาก่อน
"อ๊ะ..." หญิงสาวร้องเสียงหลงทันที เมื่อนิ้วเรียวสอดเข้าไปในร่องคับแคบ
"อ่าห์...แน่นมากปิ่น แค่นิ้วยังแน่นขนาดนี้ อ่าห์" เสียงครางสุขสมเอ่ยชม
นิ้วยาวเร่งจังหวะรัวๆ หญิงสาวที่ตอนนี้นอนบิดไปมา จิกเล็บเลงบนผ้าห่มด้วยความเสี่ยวซ่าน
"อ้ายยยย" หญิงสาวถึงฝั่งฝันเป็นครั้งแรก เสียงหายใจหอบรวยริน
"เสร็จง่ายเหมือนกันนี้" ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมกับก้มหน้าลงไปละเลงฉกชิม น้ำหวานที่ถูกปลดปล่อยออกมาเมื่อสักครู่ของปิ่นลดา
"อ๊ะ...หมะ หมอปิ่นไม่ไหวแล้ว" หญิงสาวเอ่ยเสียงสั่นไม่เป็นศัพท์
"เสียว ก็ปล่อยออกมาเลย ปล่อยออกมา"เสียงทุ่มเอ่ยบอก
หมอโปรดทำหน้าที่ละเลงลิ้นลงยังกลีบกุหลาบสีหวาน อย่างไม่หยุด จนร่างบางบิดส่ายไปมาเพราะทนต่อความเสี่ยวซ่านที่ได้รับไม่ไหม
"อ้ายยยย" เป็นอีกครั้งที่หญิงสาวได้แตะขอบสรรค์
"หึ เสร็จไปสองรอบแล้วน่ะ...ต่อไปตาหมอบ้างล่ะ พร้อมน่ะ"เสียงทุ้มเอ่ยบอก พร้อมกับลุกขึ้น รีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างลวกๆแบบรีบร้อน
มือหนาจับขาของหญิงสาวให้กางออกเป็นรูปตัวเอ็ม จับมังกรชักสองสามครั้ง ที่ตอนนี้เริ่มขยายใหญ่เต็มพอออกรบแล้ว
หญิงสาวกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ เมื่อสายตาจับจ้องไปยังแก่นกายใหญ่ ที่ตอนนี้ขยายเต็มที่ ที่มีขนาดใหญ่กว่าข้อมือของเธออีก
"หมะ หมอ...มันจะเข้าได้จริงๆเหรอ ปิ่นกลัว" หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นขนาดที่ใหญ่
"ไม่ต้องกลัวน่ะ...เดี๋ยวก็ชิน"
"มะ มันจะไม่จบใช่ไหม"
"เจ็บแป๊ปเดียว...ทำใจให้สบาย อย่างเกร็ง เขื่อหมอน่ะ" มือหนาจับแก่นกายถูยังบริเวณรอบๆ แล้วจับกดลดไปที่ความเป็นสาวของเธอ
กึก กึก กึก
แต่เข้าไปได้แค่ครึ่งเดียว ก็ต้องหยุดชะงักเพราะอาการฝืดแน่นของร่องคับแคบ และอาการสั่นเทา หวาดกลัวของคนใต้ร่าง
"ปิ่น...ปิ่นเชื่อใจหมอน่ะครับ...จุ๊บ" ชายหนุ่มเอ่ยปลอบประโลม และก้มลงจูบที่หน้าผากมน แล้วเลื่อนลงมาดูดปากบางนั้นอีกครั้ง เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ แล้วมือหนากดล็อคเอวของเธอเอาไว้ แล้วกระแทกสะโพกของเขาลงทันที ทีเดียวมิดลำ
"กรี๊ดดดด" เสียงกรีดร้องเมื่อแก่นกายได้เข้าไปยังร่องคับแคบนั้นสำเร็จ และน้ำตาที่รินไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย แก่นกายผ่านเยื่อกันบางบาง พร้อมกับกลิ่นเลือดจางจาง ที่ลอยมาแตะจมูก
"ชู่ว์....ไม่ร้องนะ" เสียงเอ่ยปลอบอย่างไม่ขาดห้วง
"ไหนบอกว่าไม่เจ็บไง...ฮือ...ไอ้หมอบ้า ปิ่นเจ็บ" เสียงร้องก้นด่าออกมาของหญิงสาว ที่ตอนนี้เจ็บช่วงล่าง ที่เหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
มือหนาเอื่้อมไปเซ็ดน้ำตาให้แก่คนใต้ร่างที่ตอนนี้ เริ่มงอแงเหมือนเด็กออกมา ปากหยักก้มจูบซับน้ำตา เพื่อเป็นการปลอบประโลม แล้วก้มลงมาดูดปากของเธออีกครั้ง
พรั่บ พรั่บ พรั่บ
เอวหนาซอยสะโพกกระแทกทันที เมื่อเริ่มทนต่อการรัดแน่นของร่องคับแคบนี้ไม่ไหว กระแทกเข้ารัวถี่ แต่ปากก็ยังไม่ยอมปล่อยออกจากปากบางนั้น ยังคงจูบดูด และอัดกระแทกสะโพกไปพร้อมๆกัน
"อ่าห์...สุดยอดมากเลย...อะไรจะมันขนาดนี้" เสียงเอ่ยอย่างกระเส่า
"ปิ่นไม่ไหวแล้ว...บะ เบาหน่อย มัน จะ จุก" เสียงเล็กเอ่ยบอกแทบไม่ได้ศัพท์
"จุกหรือเสียว เอาดีดี"
พรั่บ พรั่บ พรั่บ
เอวหนายังคงถ่าโถมแรงกระแทกใส่ไม่ยั้ง เสียงเนื้อกระทบกัน ยวกกับเสียงครางดังทั่วทั้งห้อง อย่างไม่ขาดสาย
"อ้ายยยย" ปิ่นลดากระตุกเกร็งเมื่อถึงฝั่งฝัน และได้ปลดปล่อยน้ำหวานออกมาชโลมแก่นกาย
เมื่อเห็นว่าได้ส่งหญิงสาวได้ถึงฝั่งแล้ว เอวหนารีบกระแทกสะโพกรัวๆ ตามหญิงสาวไปทันที
"อ้าสสสส "ชายหนุ่มกระตุกเกร็งสองสามครั้ง ก็ได้ฉีดพ้นลาวาร้อน เข้าไปในโพรงมดลูกจนหมดสิ้นทุกหยาดหยด แล้วทิ้งตัวโน้มลงหาหญิงสาวทันที
เสียงลมหายใจหอบเหนื่อย เป่าลดต้นคอของปิ่นลดา ทำให้ขนลุกซู่ขึ้นมาอีกครั้ง
"หมอ...เสร็จแล้วก็ลุกสิค่ะ ปิ่นหนักนะ"
"หึ...พอเสร็จก็ไล่เลยน่ะ...ใครบอกว่าจะพอล่ะ เธอเสร็จนำหน้าฉันไปตั้งหลายรอบ แต่ฉันพึ่งจะเสร็จไปแค่ครั้งเดียวเอง" หญิงสาวเลิกคิ้วตาโตขึ้นทันที
"หมอหมายความว่ายังไง?"
"หึ...เด็กน้อยเอ้ย...ต่อไงล่ะ"
ว่าจบเอวหนาก็เริ่มขยับสะโพกต่อทันที โดยที่ไม่ได้พักเลย ไม่รู้ว่าคืนนี้ทั้งคืนจะเสร็จไปกี่รอบต่อกี่รอบ หลายชั่วโมงผ่านไป เขาก็ไม่ยอมหยุด จนในที่สุดเธอทนต่อความอึดของเขาไม่ไหว จนสลบและหลับไปในที่สุด ทั้งทีเขายังไม่ได้เสร็จเลย
"ตัวแสบ...ชิ่งหลับไปก่อนเลยน่ะ"