ตอนที่ 5 เรียนจบ

ตอนที่ 5 เรียนจบ

หกเดือนต่อมา

วันนี้เป็นวันที่โรงเรียนจัดปัจฉิมนิเทศ ให้แก่นักเรียนที่กำลังจะจบการศึกษาในปีนี้ เด็กทุกคนต่างมีครอบครัว ผู้ปกครองมากันอย่างล้นหลาม แต่เธอกลับไม่มีใครเลย แล้ววันนี้ผู้ปกครองของเธอก็ติดผ่าตัดด่วนอีก...

โรงพยาบาลเอกชนXXX

แกร๊กก

"เฮ้ย...วันนี้ไปดวลกันหน่อยไหมไอ้หมอ!" คิมหันต์เอ่ยถามเมื่อพรวดพราดเข้ามาที่ห้องทำงานของหมอโปรด

"เอาแต่ปากมา มือมีไม่รู้จักเคาะ ไร้มารยาทเหมือนเดิม" หมอโปรดกระแทกเสียงพูดใส่

หลังจากพึ่งออกจากห้องผ่าตัด และตรวจราวน์คนไข้เสร็จ ก็มานั่งงีบสักหน่อย แต่ดันมีเพื่อนบุกมากวนถึงห้อง

"ว่าไงวันนี้..." คิมหันต์ถามย้ำอีกที

"วันนี้ไม่ว่าง... มีธุระ" พร้อมกับเตรียมลุกขึ้นได้ว่าวันนี้ เป็นวันที่เด็กในปกครองของเขาจบการศึกษา

"ธุระอะไรของมึง!"

"เรื่องของกู...ไม่เสือกสิครับ กูไปล่ะ" พูดเสร็จก็รีบเดินออกไปจากห้องในทันที

หมอโปรดแวะมารับน้องทีม และแวะซื้อของขวัญไปให้แก่ปิ่นลดาด้วย เมื่อพึ่งนึกขึ้นได้ ว่าวันนี้ นอกจะจากจะเป็นวันจบการศึกษาของเธอและ ก็ยังเป็นวันเกิดของปิ่นลดาที่จะมีอายุครบ 18 ปี บริบูรณ์ วันที่เขารอคอยมานาน

เกิดมาไม่เคยรอคอยอะไรนานขนาดนี้เลย ปกติแค่กระดิกนิ้ว สาวๆก็พร้อมถวายตัวให้ แล้วนี้อะไรกับเด็กในปกครอง ที่ของรอมาเกือบครึ่งค่อนปี

ทางด้านปิ่นลดา

"ปิ่น...ครอบครัวเธอยังไม่มากันเหรอ?" ซินดี้ เพื่อนร่วมห้องเอ่ยถาม

"แล้วเธอเห็นไหมล่ะ" ปิ่นตอบแบบประชดเพราะ ตั้งแต่ที่เธอเข้ามาใหม่ๆ เพื่อนคนนี้จะไม่ค่อยชอบเธอ มองเธอในแง่ร้ายตลอด เหตุเพราะปิ่นลดาเรียนเก่งกว่า

"ฉันก็ถามแกดีดีน่ะ...อย่างว่าแหล่ะ ดูท่าทางก็ไม่ใช่ ผู้รากมากดีมาจากไหน แต่สะเออะมาเรียนโรงเรียนเอกชน" ซินดี้ มองเหยียดเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า

"พี่ปิ่นคร้าบ..." เสียงเล็กเอ่ยเรียก พร้อมกับวิ่งมาทางปิ่นลดา

"ทีม...มาได้ยังไงครับ...แล้ว?" ปิ่นลดาเอ่ยถามยังไม่ทันจบ

"พ่อโปรดครับ...โน้นมีของขวัญเยอะเเยะเยย" น้องทีมเอ่ยตอบพร้อม ชี้นิ้วป้อมๆ ไปทางหมอโปรดกำลังเดินหอบของพะรุงพะรังมา

"หมอหอบอะไรมาเยอะเเยะค่ะ...แล้วไหนหมอบอกติดผ่าตัดล่ะ" ปิ่นลดายิ่งคำถามใส่ทันที ที่หมอโปรดเดินมาถึง

"ถามอะไรนักหนา" หมอโปรดขมวดคิ้วมอง พร้อมกับยื่นของให้ "อ่ะ...ของขวัญ สุขสันต์วันเกิดนะ" แล้วเอ่ยขึ้น

"หมอจำวันเกิดปิ่นได้ด้วยเหรอค่ะ" ปิ่นลดาถามออกไป เพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะจำอะไรพวกนี้ได้

"จำได้สิ!..."จำไม่ลืมเลยเหรอ ก็รอวันนี้มาตั้งหลายเดือนแล้ว" ประโยคหลังเขาได้แต่คิดในใจ

"ขอบคุณนะค่ะ" ปิ่นลดาเอ่ยขอบคุณ

"แล้วมาอยู่อะไรตรงนี้...เข้าไปถ่ายรูปข้างในสิ" เสียงเข้มเอ่ยสั่งขึ้นทันที

"ก็ปิ่น..."

"ไปกันได้แล้ว...ไปครับน้องทีม" พูดกับจูงมือเธอ และก้มอุ้มน้องทีมขึ้นเพราะ พาเดินไปยังซุ้มถ่ายภาพต่างๆ

"ปิ่นมาแล้วเหรอ!...มาถ่ายรูปด้วยกันสิ" รดา เพื่อนที่เธอสนิทด้วยที่สุดเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นแิ่นลดาเดินมาถึง

"เอ่อ...นี่" รดาหันไปถามปิ่นลดา เมื่อเห็นคนตัวสูงหุ่นนายแบบเดินมาพร้อมกับหญิงสาวและเด็กชายวัย 3 ขวบ

"อ๋อ...นี้ผู้ปกครองเรา หมอโปรด ส่วนไอ้ตัวเล็กนี้ น้องชายเราเอง...น้องทีม" ปิ่นลดาเอ่ยบอก

"สวัสดีค่ะ รดานะค่ะ เพื่อนของปิ่น" รดาเอ่ยทักทายหมอโปรด พร้อมกับแนะนำตัว

"ครับ..." เสียงทุ้มเอ่ยตอบตามมารยาท และหันมาหาน้องทีม "น้องทีมไปถ่ายรูปกับพี่ปิ่นไหมครับ"

"ไปครับ...พ่อโปรดไปด้วยกันน่ะครับ ถ่ายสามคน" น้องทีมเอ่ยตอบ พร้อมกับดึงมือคนตัวสูงให้เข้าไปถ่ายด้วยกัน

"มาค่ะ...เดี๋ยวรดา ถ่ายให้ค่ะ" เมื่อเห็นดังนั้น รดาจึงเอ่ยขึ้นบอก

"เอ่อ...ถ้าอย่างนั้นเอามือถือผมดีกว่าครับ" หมอโปรดเอ่ยพร้อมยื่นโทรศัพท์ราคาแพงรุ่นใหม่ราสุดให้ แก่เพื่อนของปิ่นลดา

"ค่ะ...พร้อมน่ะค่ะ ยืนชิดๆกันหน่อยคะ"

หมอโปรดขยับไปใกล้ๆ กับปิ่นลดา โดยมืออีกข้างวางบนไหล่ของน้องทีม ส่วนมืออีกข้างเลื่อนไปโอบเอวของปิ่นลดาเอาไว้อย่างหลวมๆ

แชะ แชะ แชะ

"เรียบร้อยแล้วค่ะ" รดาเอ่ยบอกพร้อมยื่นโทรศัพท์ส่งคืนให้กับหมอโปรด

"ขอบคุณครับ"

"ปิ่น...ถ้านั้นเราไปก่อนน่ะ พ่อกับแม่เราไปเอารถมารับแล้ว เรากลับก่อนนะ" รดาหันมาบอกกับปิ่นลดา

"ไปก่อนนะคะ...คุณหมอ น้องทีมไปก่อนก่อนนะครับ" เอ่ยลาทุกคน รดารีบวิ่งออกไปทันที

"มีรายการทำอะไรต่อหรือเปล่า"

"ไม่มีแล้วค่ะ"

"ถ้านั้นก็กลับกันเถอะ...น้องทีมร้อนแล้ว" หมอโปรดเอ่ยขึ้น แล้วพาพวกเธอกลับกันทันที

บนรถ

"อยากไปเที่ยวไหนกันต่อไหม?...วันนี้วันเกิดเธอฉันอนุญาต และจะเป็นคนพาไป" เมื่ออยู่บนรถ หมอโปรดเอ่ยถามขึ้น

"ไม่แล้วค่ะ...เราซื้ออะไรไปทำทานเองที่ห้องดีกว่าน่ะค่ะ"

"อืม...ตามใจ...เดี๋ยวไปส่งพวกเธอที่คอนโดก่อน ฉันไปธุระจะกลับมาให้ทันช่วงเย็นน่ะ"

"ค่ะ"

มหาวิทยาลัยH

แกร๊กก!

"นัดกูมา ที่นี่ มีธุระอะไร" หมอโปรดเอ่ยถามทันที ที่ประตูเข้ามา

"ที่นี่สถานศึกษา...ให้คำพูดสุภาพหน่อยครับ คุณศาตราจารย์" ธันวาเอ่ยขัดทันที

"ว่าธุระของมึงมาดีกว่า" หมอโปรดเริ่มเข้าประเด็น

"กูอยากให้มึงมาช่วยสอนคลาสพิเศษหน่อยสักสามเดือน"

"ตอนนี้กูไม่ว่าง..."

"กูไม่ได้ให้มึงมาสอนตอนนี้...กูจะให้มึงมาตอนเปิดภาคเรียนนักศึกษาใหม่"

"ขอคิดดูก่อน...ก็แล้วกัน"

"ทำไมต้องคิด...ปกติมึงก็ไม่เคยจะปฏิเสธกูนี้หว่า...มึงก็มาช่วยมหา'ลัยกูทุกปี แต่ปีนี้...มึงมีพิรุจเยอะนะช่วงนี้"

"ไม่มีอะไร...กูแค่อยากพัก..."

"หึ...กูรู้ว่ามึงแอบซุกเด็กไว้...กูสืบมาเรียบร้อยแล้ว ระวังโดนข้อหาพรากผู้เยาว์นะไอ้หมอ...มึงเล่นสะรุ่นมัธยมเลย" ธันวาเอ่ยบอกเมื่อหมอโปรดเอาแต่ปฏิเสธอย่างเดียว

"..."

"มึงไม่ต้องห่วง กูจะไม่บอกใคร แล้วไอ้คิมก็ยังไม่รู้เรื่องนี้...แล้วมึงก็ระวังตัวมึงเองก็พอ...แต่กูมีข้อแม้...."

"เท่าไหร่?" หมอโปรดเสนอขึ้น

"อะไร...เท่าไหร่"

"ค่าปิดปาก...แล้วเรื่องเงียบ"

"กูไม่ต้องการเงิน แต่กูต้องการให้มึงมาช่วยงานกูแค่เนี้ยเอง...แล้วพ่อแม่มึงรู้ไหม ว่ามึงแอบมีเด็ก"

"ไม่มีใครรู้..."

"เฮอะ...ไอ้หมอเลว" ธันวาได้แต่ก้นด่า

"หมดธุระแล้ว...งั้นกูกลับก่อน"

"จะรีบไปกกเด็กว่างั้นเถอะ!"

"พูดมาก!"

แล้วหมอโปรดก็รีบเดินออกจากห้องไปทันที โดยไม่หันกลับมามอง แถมปิดประตูเสียงดังใส่

ปัง!