ตอนที่ 2. สาวน้อยกลอยใจ....

เอียนพยายามสุดความสามารถ เขาพยายามปลดสิ่งพันธนาการของอานิลาออก และเมื่อทำสำเร็จ เขากลับต้องตื่นตะลึง ทรวงอกสวยครัดเคร่งชูช่อไสว และอวบอิ่มสมวัย ขนาดพอเหมาะมือไม่ใหญ่หรือเล็ก ปลายยอดสีชมพูระเรื่อส่ายไหวรอให้เขาครอบครอง อานิลาห่อหัวไหล่ เมื่อเสื้อตัวใหญ่ถูกปลด เธออายแววตาวาววามของเอียน แต่ตัวเองถูกตรึงไว้ด้วยร่างกายแข็งแรง แววตาของเขาเหมือนมีเปลวไฟอยู่ในนั้น มันลวกผิวกายของเธอจนแสบร้อน ยามที่เขากวาดตามองตลอดร่างกายของเธอ

“อานิลาคุณสวยเหมือนอโฟรไดท์...สวยแบบไม่มีรอยตำหนิเลย” เสียงแหบปร่ากระซิบชม

เขากลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ แลบปลายลิ้นเลียริมฝีปาก เพิ่มความชุ่มชื้นให้ปากตัวเอง เมื่อจู่ๆ ก็รู้สึกปากตัวเองแห้งขนาดหนัก เหมือนขาดน้ำมาแรมปี แถมแหล่งน้ำตรงหน้าก็หอมตลบอบอวล ต่อให้ตายก็ต้องกระเสือกกระสนเข้าไปดื่มให้จงได้!!

มือเรียวเล็กยกขึ้นปิดบังความอวบอิ่ม พอดีกับที่เอียนโน้มลงมาใกล้ๆ เขาจึงจุมพิตหลังมือของเธอแทน เสียงจิปาก!! ดังอยู่ในลำคอ เขาขัดใจที่ถูกขวาง แต่อุปสรรคแค่นี้ เอียนเชื่อว่าตัวเองสามารถผ่านมันไปได้ ...เขาพรมจุมพิตหลังมืออานิลา ยกปลายนิ้วจูบทีละนิ้วจนครบ จากนั้นก็เริ่มเถลตัวพรมจุมพิตที่นวลแก้ม เขาลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ที่ไหน เพราะต่อให้เอาช้างมาฉุด เอียนก็จะดึงดันเดินหน้าต่อ

อานิลาสะท้านสะเทือนไปทั้งตัว ชายชาตรีทรงพลังอยู่ตรงหน้า เขาห้าวหาญและกำลังทรมานเธอด้วยความแปลกใหม่ของรสเสน่หา ทรวงอกอวบสะท้อนขึ้นลงเพราะแรงหอบหายใจ ผิวกายซ่านสยิวกระตุกสั่น อานิลาลืมคิดที่จะหนี...ร่างกายของเธอกลับแอ่นหยัดเข้าสู้ แบบยินยอมพร้อมใจเสียด้วย

มือเล็กอ่อนแรงตกลงด้านข้างลำตัว เปิดโอกาสให้เอียนได้รุกเข้าใกล้มากขึ้น เขาแลบปลายลิ้นตวัดรัวๆ ชิมความหวานฉ่ำของเกสรสีระเรื่อ พร้อมทั้งดูดดึงให้สาสมใจ เสียงครางกระเส่าดังแผ่วๆ และยังดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเอียนฟ้อนเฟ้นเต่งเต้าอวบอัดอย่างไม่ออมมือ

ปลายจมูกโด่งละเรื่อยตามผิวกายเรียบเนียน กางเกงยีนถูกปลดออกไปอย่างทุลักทุเล เอียนสูดกลิ่นสาบสาวเข้าปอดหนักๆ เขาเคลื่อนฝ่ามือลูบไล้เรียวขาเพรียวยาว พร้อมทั้งยกขึ้นตั้งชัน แล้วก็แทรกร่างกายหนาหนักเข้าไปแทนที่ เขาเสียดสีร่างกายร้อนผ่าวกับเรือนกายอวบอุ่น...

เอียนรีบสลัดเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดของตัวเองออกไปอย่างรวดเร็ว เอียนรู้สึกไม่พอใจเล็กๆ กับความคับแคบและอุณหภูมิที่ร้อนอบอ้าวรอบตัว

“อือ...” เสียงครางหวานๆ ทำให้เอียนปัดความไม่พอใจเล็กๆ ทิ้งไป เมื่อคนตรงหน้า น่าสนใจกว่าเยอะ!!

ชั้นในผ้าบางเบาถูกร่นลงไปตามเรียวขา เปิดสิ่งสงวนลึกลับแสนยวนตาให้เขาได้ชื่นชม ความงดงามที่หลบอยู่หลังเนื้อผ้าบางเบาสีอ่อน เขาตกตะลึงเป็นรอบที่สอง อานิลาช่างเป็นผู้หญิงสมบูรณ์แบบ ผิดกับลักษณะภายนอกที่ผอมบาง พอปอกเปลือก ลอกคราบสิ่งที่ห่อหุ้มไว้ เธออวบอิ่มและงดงามล้ำค่า

ปลายนิ้วสั่นๆ แหวกดงไหมรกทึบ สะกิดเขี่ยตุ่มเกสรสีสดจนอานิลาสะท้านเยือก เธอครางเสียงแผ่วพร่า ร่างกายบิดเป็นเกลียวด้วยความเสียวซ่านที่แผ่ซึมตามรูขุมขน และกระจายไปทั่วร่างกาย เสียงกัดฟัดกรอดๆ ดังลอดออกมาจากปากของเอียน เขาข่มความรู้สึกแรงร้อนเต็มที่ และอยากจะแทรกกายเข้าไปในร่างกายอ่อนนุ่มเต็มที แต่...เธอยังใหม่และสดสะอาด เนื่องจากความคับแคบที่รูดรัดรอบลำนิ้วนั่น ทำให้เขารู้ว่าคงต้องเตรียมความพร้อมให้อานิลาอีกนาน ไม่อย่างนั้นเธอจะเจ็บปวด จากขนาดร่างกายที่แตกต่างกัน...

เอียนฟ้อนเฟ้นเต่งเต้าอย่างเมามัน เขาดูดซึมความหวานฉ่ำสลับกับขยับปลายนิ้วแทรกลึกเข้าไปเรื่อยๆ จนสุดทาง อานิลาเม้มเรียวปากแน่น มันเจ็บแปลบตรงกึ่งกลางร่างกาย หลังมีสิ่งแปลกปลอมล่วงล้ำเข้ามา หลังจากเขาแช่ปลายนิ้วนิ่งๆ เมื่อขยับเข้าไปจนสุดทาง ร่างกายของเธอก็ปรับโดยอัตโนมัติ มีสารหล่อลื่นจากภายในหลั่งล้นออกมาเพื่อให้ร่างกายคลายความขัดเคือง เอียนขยับนิ้วช้าๆ เขาปล่อยเวลาทอดยาวออกไปอีก แม้ตัวเองจะปวดร้าวตลอดแก่นกาย แต่...เขาก็ต้องทน เขาอยากให้อานิลารู้สึกดีกับรสรักครั้งแรก ไม่ใช่ฝังใจอยู่กับแค่ความเจ็บปวดที่ได้รับ จึงค่อยๆ เล้าโลมเธอ เพิ่มความซ่านเสียว และเมื่อถึงเวลาที่พอเหมาะ รสสวาทที่ได้รับจะอิ่มเอมทั้งสองคน