สบสายตา

แล้วจอมโจรไร้พ่าย คือใคร อย่าบอกนะว่าคือคนที่กำลังสนทนากับท่านพ่ออยู่

เสียงหัวเราะกังวานดังกึกก้องต่อจากนั้น

ใช่ เสียงท่านพ่อของนางผสมโรงกับชายผู้นั้น

ถึงแม้ฟางเหนียงจะไม่ฉลาดล้ำ แต่ก็ไม่ได้โง่นักหรอก มันแปลจากคำพูดเหล่านั้นได้ว่า ท่านพ่อของนางกำลังวางแผนจะเป็นฮ่องเต้ โดยมีความช่วยเหลือจากคนคนหนึ่ง ที่เมื่อครู่นางได้ยินเขาพูดชื่อตนเองออกมา

ไท่หย่งฉือ

ผู้ใดกันเล่า ?

“ ถ้าเช่นนั้น ข้าต้องขอตัวกลับก่อน ท่านแม่ทัพพักผ่อนเถิด ไว้พบกันคราวหน้าพร้อมข่าวดี ”

“ เช่นนั้นข้าไม่ส่งนะ ”

“ ขอรับท่าน ข้าขอลา ”

แล้วใครคนนั้นก็เปิดประตูผลัวะออกมาด้านข้างที่ทอดยาวสู่สวนสวยทันที ฟางเหนียงสาวเท้าหนีหมายหลบที่พุ่มไม้ แต่มิอาจไวกว่าบุรุษผู้เก่งกล้าอย่างไท่หย่งฉือ

ชายหนุ่มหันขวับมามองและชั่วพริบตาเดียวเขาก็เข้ามาประชิด สายตาสองคู่ประสานกันทันที

เขายังหนุ่มแน่น สูงใหญ่กว่าบุรุษทั่วไปที่นางเคยพานพบ ใบหน้าคมคายทว่าดุดันเหลือเกิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตาคมปลาบลุ่มลึกที่อยู่ภายใต้คิ้วเข้มพาดเฉียงดุจวาดด้วยน้ำหมึกได้รูปคู่นั้น

มันทำให้นางตัวชาวาบ !

“ เจ้าเป็นใคร ” ชายหนุ่มตวาดเสียงดัง แน่นอนว่าท่านพ่อของนางได้ยินรีบสาวเท้าออกมาทันที

“ มีเรื่องอะไร ”

“ ข้าพบนางผู้นี้แอบอยู่ที่พุ่มไม้ ” คำบอกเล่านั้นทำให้แม่ทัพลู่เสียหน้าและโมโหเป็นอย่างมากที่คนในบ้านอันถือว่าใต้บังคับบัญชาทำเรื่อง เสียมารยาทเช่นนั้น เขาสาวเท้าเข้ามาหาแล้วตวาดด้วยน้ำเสียงอันดัง

“ บังอาจยิ่งนัก ข้าจะลงโทษมันให้หลาบจำ ! ” ทว่าเมื่อได้เห็นใบหน้าของคนผู้นั้นเต็ม ๆ ความโกรธและชิงชังพลันปรากฏบนใบหน้าของท่านแม่ทัพอีกทบเท่า ก่อนตวาดออกมาเสียงดัง

“ เจ้าอีกแล้วรึ ฟางเหนียง เหตุใดทุกเรื่องโง่เง่า จะต้องมีเจ้าเข้าไปเกี่ยวพันอยู่ร่ำไป แล้วเจ้ากล้าดีอย่างไรมาแอบฟังเจ้าได้ยินอันใดบ้าง ! ” เขากระชากแขนแล้วตะคอกใส่นางอย่างแรงพลางเงื้อมือหมายจะตบตี แต่ไท่หยงฉือเข้ามายับยั้งด้วยการดึงแขนชายสูงวัยคราวพ่อไว้ได้ทัน

“ ใจเย็นท่านแม่ทัพลู่ เมื่อครู่ข้าได้ยินท่านว่านางผู้นี้เรียกท่านว่าท่านพ่อ นั่นก็แปลว่านางเป็นลูกสาวของท่าน นางคงไม่มีเจตนาจะมาแอบฟังเราหรอก ทั้งนางยังบอบบางร่างเล็กเพียงนี้ อย่าได้ลงไม้ลงมือกับนางเลย ถือว่าข้าขอล่ะ ”

ชายหนุ่มว่าพลางใช้นัยน์ตาคมประดุจเหยี่ยวสำรวจเรือนร่างของสตรีเบื้องหน้าอย่างถ้วนถี่ยิ่งขึ้น

แม้นางจะอยู่ในชุดรัดกุมมิดชิด หากบุรุษผู้ผ่านสตรีมานับไม่ถ้วนเช่นเขาพอจะมองออกว่าในความบอบบางนั้นซ่อนรูปเพียงใด

ไท่หย่งฉือ ผู้มีใบหน้าคมคายงดงามราวรูปสลัก เมื่อประกอบกับเรือนร่างแกร่งกำยำไปด้วยมัดกล้าม สูงใหญ่องอาจสมชายชาตรี ผู้เก่งกาจทั้งในเชิงรบและเชิงรัก ทำให้เป็นที่หมายปองของเหล่าสตรีที่ได้พบเห็นเป็นยิ่งนัก และเขาเองก็ยินดีที่จะมอบความสุขให้ตนเองและพวกนางเช่นกัน

รสราคะเป็นอาหารหลักในชีวิตที่จอมโจรหนุ่มขาดไม่ได้และหญิงสาวตรงหน้าก็กำลังทำให้เขาหิว

ใบหน้ารูปไข่นั้นงดงามยิ่งนัก แม้จะอยู่ในอาการตระหนกตกตื่น คิ้วโก่งงามราวพระจันทร์เสี้ยว ดวงตาใสราวกวางน้อยที่อยู่ภายใต้แพขนตางอน จมูกโด่งงาม ริมฝีปากจิ้มลิ้มอวบอิ่มแดงจัดตามธรรมชาติราวผลอิงเถาสุก ที่กำลังไหวระริกด้วยเกรงกลัวอาญาจากผู้เป็นบิดา แต่หากสิ่งนั้นทำให้ความเป็นชายของบุรุษวัยฉกรรจ์อย่างไท่หย่งฉือตื่นตัวเช่นเดียวกัน

มันจะเป็นเช่นไรหนอ หากเขาได้เสือกไสแท่งหยกอันใหญ่โตเข้าไปในริมฝีปากน้อย ๆ นั่น ไหนจะผิวขาวราวหิมะนั่นอีกเล่า เขาหมายทำร่องรอยบนผิวนวลนั้นด้วยริมฝีปากยิ่งนัก

ความงามเยี่ยงนี้ล่มเมืองได้เลย !

ริมฝีปากของท่านแม่ทัพลู่ผู้เป็นบิดาเหยียดเป็นเส้นตรง ดวงตาที่จ้องผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกสาวนั้นเกลียดชังยิ่งนัก