บทที่ 1

เช้าวันหนึ่งที่อากาศแจ่มใส

บนเตียงขนาดคิงไซต์..มีชายหนุ่มผิวขาว..ผมหยักศกละคอ แผงขนตาหนาทาบทับเป็นเงาจางๆ จมูกโด่งสันได้รูป..ริมฝีปากหยักสีแดงจัดตามธรรมชาติผยอขึ้นเล็กน้อย  หญิงสาวเท้าแขนเผยเนินอกขาวสล้าง..รอยแดงเป็นจ้ำๆ บ่งบอกว่าเมื่อคืนมีกิจกรรมเข้าจังหวะบางอย่างเกิดขึ้น สร้อยทองเล็กๆ มีล็อกเกตสีทองรูปหัวใจแกว่งไปมา ..ภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ ทั้งเขา และเธอต่างก็เปลือยเปล่า ดวงตาสองชั้นหลบในคู่สวยพราวระยับ...มองคนตรงหน้าด้วยความรัก และคิดถึง 

'สามปีแล้วใช่มั้ย ที่เราไม่ได้เจอกัน'

มือเรียวสวยลูบใบหน้าแสนรักแผ่วเบา ไล่ตั้งแต่เปลือกตา...จมูกโด่ง..ไปจนถึงริมฝีปากหยัก ก่อนที่เปลือกตาของคนตรงหน้าจะขยุกขยิกขึ้นอย่างคนพึ่งรู้สึกตัว..นัยน์ตาดำขลับปรับโฟกัส...พอเห็นว่าใครนอนอยู่ข้างตัว..ชายหนุ่มถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจ..ศิศิราส่งยิ้มกว้างเจืออบอุ่นมาให้

"คิม..ศิกลับมาแล้วนะ"เสียงหวานออดอ้อน ผมน้ำตาลเข้มเป็นลอนใหญ่สยายเต็มหลัง บางส่วนละมาปิดหน้าอกอวบอิ่มเกินตัว..คนที่ถูกเรียกว่า 'คิม' ทะลึ่งพรวดลุกนั่งทันที ทั้งยังขยี้ตาไปมา

"เห้ย...เธอมาอยู่ที่ได้ยังไง!!!"น้ำเสียงตกใจ ก่อนจะหยิกเนื้อตัวเองไปที...'เขาไม่ได้ฝัน'

ดวงตาคมมองไปรอบๆ...สีขาวของห้อง กับเฟอร์นิเจอร์ที่คุ้นเคย ยังไงห้องนี้ก็ยังเป็นห้องของเขา..แต่ผู้หญิงตรงหน้านี่ซิมาอยู่ห้องเขาได้ยังไง..กลิ่นคาวสวาทจากกิจกรรมร่วมรักตอนดึกทำให้คิมหันต์ได้สติ..นัยน์ตาดำเปลี่ยนเป็นรังเกียจเดียดฉันท์ทันที ร่างสูงใหญ่รีบลุกขึ้น ก่อนจะวิ่งไปหาเสื้อยืดสีขาว กับกางเกงขาสั้นในตู้มาสวมใส่

เมื่อคืนเขาเมามาก แล้วเพื่อนรักก็เลยเป็นคนขับมาส่งถึงบ้าน นอกจากนั้นเขาแทบจำอะไรไม่ได้เลย..รู้เพียงแต่ว่ามีใครสักคนมาช่วยประคองตัวเขาขึ้นมานอนบนห้อง..แต่..ต่อให้โลกจะถล่ม ดินจะทลาย คนสุดท้ายที่เขาคิดว่าจะเจอ..มันไม่ใช่เธอ..ผู้หญิงสารเลวที่ทิ้งเขาไปสามปี

ภายใต้ผ้าห่มหญิงสาวชันขาขึ้น เธอเท้าคางมองภาพตรงหน้าด้วยความเศร้าเล็กน้อย..ยิ่งสบตาที่แต่เดิมเคยรักเคยหลง.. แต่มาวันนี้ดวงตาคู่เดิมกับเต็มไปด้วยความรังเกียจเดียดฉันท์..หัวใจตัวน้อยของคนตัวเล็กปวดหนึบเหลือเกิน

"เมื่อคืนคิมเมามาก ศิเลยช่วยประคองคิมขึ้นห้อง"น้ำเสียงหวานตอบ พร้อมส่งรอยยิ้มน้อยๆ มาให้ เธอไม่ได้อธิบายต่อว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น..แต่ทั้งเขาทั้งเธอต่างรู้กันดี..ตามประสาวัวเคยค้าม้าเคยขี่...ชายหนุ่มเม้มปากแน่นกับคำตอบที่ไม่ตรงใจ

สิ่งที่เขาอยากรู้เธอมาอยู่บ้านเขาได้ยังไง!!!!

"เธอรู้ว่าฉันหมายถึงอะไร?"

"อ่อ..พอดีว่า...ช่วงนี้ศิว่างงานนะ เลยมาหางานทำ..แล้วคุณป้าเพ็ญศรีกำลังหาพี่เลี้ยงเด็กพอดี..ศิเลยอาสาทำงานนี้"น้ำเสียงเรียบเรื่อย ของอดีตแฟนเก่า ถึงกับทำให้คิมหันต์ขมวดคิ้วแน่น..คำตอบอะไรของเธอกันแน่วะ

'พี่เลี้ยงเด็กนี้นะ?'

"เหอะ เธอนี้นะจะเลี้ยงเด็ก..ผู้หญิงใจโลเล เห็นแก่เงินแบบเธอ จะเป็นตัวอย่างดีๆ ให้ใครได้"เสียงเข้มเยาะหยัน มือหนาหยาบเสยผมหยักศกอย่างรำคาญใจปนหงุดหงิด ยิ่งเห็นหญิงสาวคนสวยตรงหน้ายังหน้าด้านหน้าทน สีหน้าไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่นิด แต่ถ้าเขาสังเกตสักนิดคงจะเห็นมือเล็กสั่นอย่างคนควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ชายหนุ่มยังคงพ่นคำพูดแย่ๆ ต่อ

"อื่ม..นั้นซิ ก็ต้องลองดูแหละ งานเดี๋ยวนี้หายาก..อะไรที่ศิพอจะทำได้ก็คงต้องลองทำก่อน"น้ำเสียงหวานตอบง่ายๆ ใบหน้าเล็กๆ เอียงคอมองเขาไปด้วย..แต่เหมือนเจ้าของห้องยังคงมีปัญหาไม่ยอมจบ

"แล้วผู้ชายคนนั้นเขาทิ้งเธอไปแล้วเหรอ?"

"อื่อ ก็ประมาณนั้น"

ดวงตาสองชั้นหลบในหลุบลง..เจ้าของห้องชักรำคาญ ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะประชิดถึงตัว เขาใช้มือหนาหยาบฉุกกระชากแขนของแขกไม่ได้รับเชิญให้ลุกขึ้น

ศิศิราผวาขึ้นด้วยความตกใจกับความหยาบคายของผู้ชายที่เคยทะนุถนอมเธอมาตลอดชีวิต..ดวงตาของหญิงสาวตระหนกเล็กน้อย

ร่างบางเผยให้เห็นส่วนเว้าโค้งยวนตา..โดยเฉพาะหน้าอกอวบใหญ่เกินตัวที่เขาเคยหลงใหลนักหลงใหลหนา มือน้อยพยายามปิดส่วนสงวน ใบหน้าแดงก่ำ..เขาเห็นก็ชะงัก แอบกลืนน้ำลายโดยไม่รู้ตัว

แต่พอคิดว่าเธอคงผ่านผู้ชายมาไม่น้อยก็นึกขยะแขยง..จนลืมไปว่า..เมื่อคืนเขาเองที่จัดเธอไปหลายยกไม่ต่างกัน

แน่ละ...ผู้หญิงมาให้เอาถึงห้อง..ผู้ชายหน้าโง่คนไหนจะ 'ไม่เอา'

ชุดเดรสลายดอกไม้เล็กๆ สีขาวอมชมพู ที่อยู่บนพื้นถูกโยนมาให้ ศิศิราหน้าเจื่อนลงเล็กน้อย...เธอรับมันมาสวมมือไม้สั่น เต็มไปด้วยความอับอาย

"สรุปเธอจะมาเป็นพี่เลี้ยงให้น้องเอื้อยถูกมั้ย"

'น้องเอื้อย' ที่ชายหนุ่มพูดถึงก็คือลูกสาวของพี่น้อย ซึ่งเป็นลูกคุณป้าเพ็ญศรี หรือก็คือหลานสาวของเขา เธอรับคำง่ายๆ เหมือนเดิม

"งั้นเธอก็จะมาเป็นลูกจ้างบ้านฉันซินะ...หึ..มาวันแรกก็อ้าขาให้เจ้านายเอาเลยนะ..โคตรแรดเลยวะ"คำเหยียดหยามดูถูกจากอดีตแฟนเก่า ทำพี่เลี้ยงสาวมือใหม่สะอึก..หน้าเริ่มม้าน..แต่ยังคงมีความพยายามส่งรอยยิ้มฝืนๆ กลับไปให้

"เอ่อ ถ้าคิมไม่มีอะไรแล้ว ศิขอตัวก่อนนะ"ยังไม่ทันที่เจ้าของห้องจะพูดอะไร ร่างบอบบางของอดีตแฟนเก่าก็ออกไปแล้ว ทิ้งไว้เพียงกลิ่นโลชั่นประจำตัวอ่อนๆ กับกลิ่นร่วมรักอันแสนจะคุ้นเคย

ตอนที่ศิศิราออกมายืนหน้าห้องของอดีตแฟน..ดวงหน้าหวานซีดเผือด..เธอพยายามกั้นน้ำตาไม่ให้ไหล..การทำเหมือนไม่มีอะไร แต่ในใจกำลังกรีดร้อง..มันโคตรเจ็บเลย...ยิ่งมาเจอคำดูถูกเหมือนด่ากลายๆ ว่าเธอ 'ใจง่าย' ยิ่งขมขื่น..ถ้าไม่ใช่เพราะเมื่อคืน..เขาเว้าวอนขอมีอะไรด้วย..เธอก็คงไม่ยอม

'ศิคร้าบบบ...ใช่ศิจริงๆ หราาา'น้ำเสียงยานคางของคนเมา..แววตาคมหยาดเยิ้มด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์..ส่งผลให้พี่เลี้ยงคนใหม่นิ่วหน้า..อดีตแฟนเก่าตัวก็ใช่จะเบา ทั้งเธอทั้งแม่บ้านกว่าจะลากเขาขึ้นห้องนอนได้ก็แทบสลบ

'อื่อ เราเอง'น้ำเสียงหวานตอบ ก่อนที่จะถอดรองเท้ากับถุงเท้าให้..เหมือนย้อนกลับไปอดีตที่เธอเคยดูแลเขา

'คุณศิคะ คุณศิยังต้องการอะไรเพิ่มมั้ยคะ'

'ไม่มีแล้วค่ะป้า'

'งั้นป้าแจ่มลงไปก่อนนะคะ มีอะไรคุณศิก็โทรเรียกป้าได้เลยนะ'

'ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ'เธอพูดพร้อมส่งยิ้มหวานไปให้อย่างคนคุ้นเคย...เพราะตอนที่เธอ กับเขาเรียนมหาวิทยาลัย..หญิงสาวก็มาหาชายหนุ่มที่บ้านบ่อยๆ 

หลังจากจัดการกับถุงเท้า รองเท้าเสร็จ ศิศิราลุกขึ้นไปหยิบผ้าขนหนูที่อยู่ในตู้เสื้อผ้า ก่อนจะหยิบมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ชายหนุ่ม..แต่เดิมคิมไม่ใช่ผู้ชายที่ดื่มเหล้าเก่งเลยแม้แต่น้อย..และ..ปกติเขาเองก็ไม่ใช่ผู้ชายที่ชอบดื่ม..วันนี้ดันนึกอะไรก็ไม่รู้ถึงดื่มซะเมาแอ๋ขาดสติขนาดนี้

อดีตแฟนเช็ดตัวไป ก็บ่นไปตามประสา..อาจเพราะสัมผัส กับกลิ่นที่คุ้นเคย..ตอนที่หญิงสาวเช็ดตัวเกือบจะเสร็จ..เจ้าของห้องรีบดึงร่างบางแนบอก..ก่อนจะพลิกให้ร่างเล็กมาอยู่ด้านล่าง..เรียกเสียงวี๊ดตกใจจากหญิงสาว..ริมฝีปากหยักแดง..เริ่มไซ้คอ..ขนแขนของคนตัวเล็กกว่าลุกชันอย่างห้ามไม่ได้..ใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะ..ยิ่งลมหายใจร้อนแนบหน้า..ยิ่งหวิวไปทั้งตัว

การกลับมาเจอกันครั้งแรกในรอบหลายปี..มันไม่ควรเป็นแบบนี้ซิ!

'คิม..หยุดก่อน! นายกำลังเมานะ'น้ำเสียงหวานทักท้วงสั่น..แต่ไอ้ต้าวอดีตแฟนเก่าก็ยังไม่หยุด มือหนาหยาบยังลวนลามไปทั้งตัวขาวผ่องไม่หยุด มือเขาไปตรงไหนก็ราวกับไฟร้อนลวกไปทั้งตัว

เธอพยายามดิ้น...ถึงในอดีตเธอกับเขาจะเคยมีอะไรกันนับครั้งไม่ถ้วน แต่เธอไม่ยินดีเลยที่จะมีอะไรกับเขา ตอนที่เขายังคงขาดสติอยู่..อาจเพราะคนเมารับรู้ถึงแรงต่อต้านของคนเล็กใต้ล่าง...ริมฝีปากหยักสวยเปลี่ยนมาประกบจูบคนตรงหน้าทันที..ทั้งดูดดึงยั่วเย้าสำรวจโพร่งหวาน..จวบจนเนื้อตัวคนตัวเล็กอ่อนระทวยเขาถึงหยุดจูบ

'คิดถึง'

คำสั้นๆ ง่ายๆ คำเดียวทำปราการคนตัวเล็กพังทลายลงทันที..น้ำตาไหลจากดวงตาสองชั้นหลบในคู่สวยโดยไม่รู้ตัว

'อื่ม..ศิ ก็คิดถึงคิมเหมือนกัน'

ถ้ารู้ว่าเรื่องตอนเช้าจะเป็นแบบนี้ ให้ตายเธอก็คงไม่ยอมอดีตแฟนง่ายๆ ให้โดนด่าว่า 'แรด' จนใจเจ็บแบบนี้หรอก..นึกอยากจะโกรธ..แต่อีกใจก็แย้งออกมาเธอเองเป็นคนทิ้งเขาไปก่อน...เธอมีส่วน 'ผิด'

เพราะความคิดนี้..อารมณ์โกรธคุกรุ่นที่เกิดขึ้น ก็ดับลงอย่างรวดเร็ว..วันหนึ่งเขาคงอภัยให้เธอ..และคงยินยอมให้เธออยู่เคียงข้าง..เหมือนที่เคยเป็นมาเกือบยี่สิบปี