ตอนที่่ 2 ความทรงจำอันเลือนราง
หกปีแล้วนะที่เขาต้องฝันแบบนี้เกือบทุกครั้งที่ข่มตาหลับลงได้ มันเหมือนจะเป็นทั้งความสุขและทุกข์ในคราวเดียวกัน แต่มันก็ไม่สุดสักทางไม่ได้สุขที่สุดและไม่ได้ทุกข์ที่สุด ทุกคนในครอบครัวอยากให้เขาเข้ารับการรักษาอีกครั้ง
ถามว่าเขาอยากไปไหม
ไม่
ไม่อยากไปเลยสักนิด เขายอมอยู่แบบนี้ยังดีกว่าจะทำให้ความฝันที่มีแต่เธอมันหายไปจากชีวิตของเขา ทุกวันนี้ความฝันที่ได้มีอะไรกันกับเธอคนนั้นนับเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขาไปแล้ว ครามอยากเก็บเธอไว้แบบนี้ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเจ้าของเรือนกายงดงามในฝันคนนั้นเป็นใครก็ตาม ยอมแม้กระทั่งว่าเขาไม่สามารถมีผู้หญิงในชีวิตจริงเป็นตัวเป็นตนได้เลย
ครามเป็นคนหลับยาก พอหลับก็จะฝันถึงเธอ มันเป็นฝันที่ทำให้เขามีความสุขก็จริง แต่ทว่าก็ทำให้เขาทุกข์มากด้วยเช่นกันเพราะอาการปวดศีรษะอย่างหนักหลังตื่นจากความฝันทุกครั้งมันทำให้เขาปวดจนหัวแทบระเบิด เขาอยากรักษาให้อาการปวดศีรษะของเขาหายไปนะ แต่มันก็ต้องแลกกับการที่ไม่ฝันถึงเธออีกเลย นั่นเป็นสิ่งที่เขายังยอมรับมันไม่ได้ และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะกล้าตัดคนในฝันออกไปจากชีวิตเขาเสียที
“คุณเป็นใครกันแน่” เขาเฝ้าถามตัวเองซ้ำ ๆ ทำไมผู้หญิงในฝันคนนั้นถึงได้มีผลต่อจิตใจเขานัก หรือเธอเป็นเพียงผู้หญิงที่อยู่ในความฝันเท่านั้น แต่ทำไมความรู้สึกของเขาถึงสัมผัสได้ถึงความเหมือนจริงมาก ทั้งยามที่ได้ลูบไล้เนื้อนวล ทั้งการแทรกผ่านตัวตนเข้าไปข้างใน ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในความฝันเหมือนเคยเกิดขึ้นจริงมาก่อนทั้งนั้น
หกปีก่อนหน้า
คืนนั้นครามนัดกับเพื่อนอีกสองคน แก๊งสามหนุ่มลูกครึ่งขายาวที่มีหน้าตาเป็นทรัพย์อันล้ำค่า ความสูงโดดเด่นกว่าใคร แต่ละคนสูงเกือบร้อยเก้าสิบเซนติเมตรกันทุกคน ย่างกรายไปทางไหนสามารถเรียกเสียงกรี๊ดจากสาว ๆ ในมหาวิทยาลัยได้ไม่ยาก แถมเป็นหนุ่มเจ้าสำราญที่ชอบฟันไปเรื่อย และพวกสาว ๆ พวกนั้นก็จงทำใจไว้ได้เลยว่าพวกเขาไม่มีวันจริงจังกับใคร
นอกจากมีตรัยคุณและธันวาแล้ว คืนก่อนเกิดเหตุยังมีใยไหมและเพื่อนสนิทของเธออีกด้วย น้องสาวต่างบิดาที่กำลังจะขึ้นปีสอง สนิทกับเพื่อนพี่ชายของตัวเองทุกคน รวมถึงเทียนหอมเพื่อนสนิทของเธอ เอาเป็นว่าถ้าครามสนิทกับแก๊งขายาวมากเท่าไหร่ ใยไหมและเทียนหอมก็สนิทกับสามหนุ่มมากเท่านั้น พี่น้องต่างคณะแต่มีความรักให้กันแน่นแฟ้น แก๊งพี่ชายเรียนวิศวกรรมยานยนต์ ส่วนน้องสาวเรียนวิทย์เคมี
คืนนั้นทุกคนเมามาก รวมถึงใยไหมและเพื่อนของเธอด้วย สองสาวอยู่ในช่วงปิดเทอม ส่วนพี่ชายเพิ่งเรียนจบปริญญาตรี เตรียมจะบินไปเรียนต่อต่างประเทศ
ทุกคนกำลังนั่งดื่มกันอยู่ในผับหรูแห่งหนึ่ง ที่พ่อของธันวาเป็นหุ้นส่วนเทียนหอมและใยไหมจึงได้รับการอนุโลมให้เข้าไปได้
เสียงโทรศัพท์ของใยไหมสั่นเตือนเธอจึงกดรับ แฟนของเธอโทร. มา หลังจากคุยกับแฟนจบใยไหมต้องขอตัวกลับก่อนเพราะยศพนธ์มารอรับที่หน้าผับเรียบร้อยแล้ว ถึงจะห่วงเพื่อนแต่ก็ยอมตามใจแฟน
‘เฮีย…ไหมฝากเพื่อนได้ปะ’ ดวงตาฉ่ำเยิ้มเพราะความเมามองหน้าพี่ชายที่เริ่มเมาเหมือนกันแต่ก็คงไม่เท่าน้องสาว อีกอย่างพี่ชายของเธอก็เป็นพวกคอทองแดงด้วยสิ
‘อือ’ รับปากน้องสาวแล้วปรายตามองคนตัวเล็กที่สวมแว่นสายตาหนา ๆ แวบหนึ่ง แค่เพื่อนน้องสาวคนเดียวทำไมเขาจะดูแลไม่ได้ เทียนหอมก็เป็นเหมือนน้องสาวเขาคนหนึ่ง
‘จะกลับแล้วเหรอ’ คนที่สวมแว่นหนาสมกับเป็นเด็กวิทย์เอ่ยถามเพื่อนด้วยความเสียดาย อยากให้นั่งอยู่ด้วยกันนาน ๆ
‘อือ ยศมารอรับแล้วอะไหมต้องกลับก่อน เดี๋ยวนางงอน’ ใยไหมก็ไม่ได้อยากทิ้งเพื่อนแต่ยศพนธ์เป็นคนที่ไม่ค่อยยอมฟังเหตุผล และขี้หึงเป็นที่หนึ่ง อีกอย่างเธอก็เมาแล้ว ถ้าขืนอยู่ต่อก็คงมีแต่ทะเลาะกัน
‘ไรว้า’ เทียนหอมไม่ได้คิดจริงจังนัก ถึงอย่างไรเธอก็สนิทกับแก๊งพี่ชายเพื่อนอยู่แล้ว พี่ชายของเพื่อนก็เหมือนพี่ชายของเรา หรือสำหรับครามแล้วเขาอาจจะพิเศษมากกว่าพี่คนอื่น ๆ ด้วยซ้ำ
‘ขอโทษทุกคนด้วยนะคะ’ ใยไหมยืนขึ้นเตรียมจะกลับ มือข้างหนึ่งจับที่พนักเก้าอี้โซฟาของเพื่อน
‘ได้ไง’ ตรัยคุณแย้งขึ้น มาเที่ยวด้วยกันทีไรใยไหมชอบชิ่งหนีกลับก่อนทุกที เพราะยศพนธ์เป็นต้นเหตุทุกครั้งไป ไม่ค่อยพอใจผู้ชายคนนี้นัก แต่ก็นะแฟนใครแฟนมัน พวกเขาไม่เคยบังคับน้องอยู่แล้วถ้าไม่ถึงที่สุดจริง ๆ อย่างน้อยยศพนธ์ก็ยังมีความดีอยู่หลายข้อ
‘นะค้าเฮียตรัย’
‘ให้น้องไปเถอะน่า มึงนี่ก็’ ตรัยคุณจึงเงียบปาก
‘เฮียธันน่ารักที่สุด’
พูดจบเธอก็ออกไปทันที ปล่อยให้สามหนุ่มกับอีกหนึ่งสาวนั่งดื่มกันต่อ ถึงเพื่อนจะไม่ได้สวยมากนักแต่ถ้าเธอถอดแว่นก็ถือว่าเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากคนหนึ่ง แต่ทั้งสองสาวก็สูงไม่เกินร้อยหกสิบห้าเซนติเมตรอยู่ดี ต่างจากแก๊งพี่ชายที่คุยกันทีต้องแหงนหน้าตลอด
เช้าของอีกวันใยไหมได้รับโทรศัพท์จากโรงพยาบาลว่าครามรถคว่ำเขาได้รับบาดเจ็บอาการสาหัส ตอนนี้ยังไม่ได้สติ พ่อเลี้ยงกับแม่และน้องสาวของเธอรีบตามไปที่โรงพยาบาลทันที
เมื่อไปถึงโรงพยาบาลข่าวดีคือพี่ชายของเธอฟื้นแล้ว แต่ข่าวร้ายคือเขาต้องบินด่วนไปรักษาตัวที่ต่างประเทศเพราะพี่ชายของเธอจำอะไรไม่ได้เลย พ่อเลี้ยงกับแม่รวมถึงใยไหมเสียใจมาก ไม่คิดว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นกับครอบครัว และเขาก็ไม่สามารถเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ใครฟังได้