บทย่อ
ความทรงจำที่ขาดหายไป...มีเธอเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยเขารื้อฟื้นกลับคืนมาได้
ตอนที่ 1 ฝันปริศนา
ดวงตาพร่าพรายจ้องที่ริมฝีปากบางของคนที่กำลังนอนรออยู่บนเตียงกว้าง เจ้าของร่างใหญ่โตโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ดวงหน้าเนียน จนลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดพวงแก้มระเรื่อของอีกฝ่าย
‘ผมขอจูบคุณได้ไหม’ มองปากอิ่มพร้อมถอดแว่นสายตาของเธอออก ไม่รู้ว่าหน้าตาเธอเป็นแบบไหน แต่รับรู้ได้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดสำหรับเขา
สิ้นคำเขาไม่รอคำตอบของอีกฝ่าย ทาบทับริมฝีปากหนาลงบนเรียวปากเธอแผ่วเบา โลมเลียปลายลิ้นกับกลีบปากนุ่มอย่างอ้อยอิ่ง จังหวะการดูดดึงริมฝีปากเริ่มหนักหน่วงขึ้น สองมือใหญ่ประคองใบหน้าอันเลือนรางนั้นไว้อย่างทะนุถนอม
ลิ้นสากสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไปกอบโกยความหวานล้ำภายในปากเล็กจนอิ่มหนำ ลมหายใจของเธอหอบหนักรับรู้ได้ถึงความสั่นเทาของกายเล็ก ทุกครั้งที่เขาจูบเธอ ลูบคลำกายเธอ ร่างเล็กจะสั่นเทาไปหมด เขาชอบ ชอบที่เธอเป็นแบบนี้ มันทำให้เขาตื่นเต้นทุกครั้ง
มือใหญ่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของทั้งสองออกโดยเร็วตอนนี้กายแกร่งแน่นเครียดของเขาแทบจะทนไม่ไหว ผิวเธอสวยเนียนละเอียดไปทุกสัดส่วน รูปร่างแบบบางจนกลัวว่ามันจะช้ำหากว่าเขาเผลอบีบขยำแรงขึ้น ตัวตนของเขาแข็งขึงจนกายใหญ่ปวดร้าว แต่เขาก็ยังอยากทำให้เธอมีความสุข ริมฝีปากเลื่อนลงมาครอบครองยอดปลายถันสีอ่อนที่กำลังแข็งเป็นไต ลิ้นร้อนดุนดันหยอกเย้ากับยอดอกอย่างเอาแต่ใจ จนคนใต้ร่างกลั้นเสียงอันน่าอายไว้ไม่ไหว
‘อือ’
กายเล็กขาวกำลังบิดเร่าไปตามสัมผัสของปลายลิ้นที่เขาแตะไล้ลงมาตามแผ่นท้องขาวเนียน เรื่อยลงมายังสะดือเล็กบุ๋ม ปัดป่ายผ่านจุดอ่อนไหวของเธอ คนตัวเล็กก็ครางไม่หยุดเหมือนกับไม่เคยโดนกระทำแบบนี้มาก่อน ปลายลิ้นร้อนแตะลงส่วนใดร่างเล็กก็สะดุ้งทุกครั้ง มันยิ่งทำให้เขาบังคับตัวเองไม่ได้
ปลายนิ้วสากทาบลงบนกึ่งกลางกายสาวที่ฉ่ำแฉะ เสียงครางหวานก็ยิ่งดังมากขึ้น
‘อา’
‘คุณแฉะมาก’ เอ่ยเสียงแหบพร่า เหงื่อเม็ดละเอียดเริ่มผุดพรายขึ้นมาทั้งที่ในห้องนอนกว้างเย็นเฉียบ นิ้วเรียวยาวสอดแทรกเข้าไปในช่องทางรักอุ่นนุ่ม
‘อือ แน่นเป็นบ้า’ ไม่อยากจะคิดว่าถ้าเขาได้เข้าไปอยู่ตรงนั้นมันจะอึดอัดมากแค่ไหน ขยับนิ้วแกร่งเข้าออกเนิบช้า แล้วสอดแทรกอีกนิ้วเข้าเพิ่มอีก
‘อื้อ’ เธอสูดปากเสียงดังขึ้น
และนิ้วแกร่งก็ขยับเพิ่มจังหวะมากขึ้นอีกเมื่อเธอร้องขอ
‘แรงอีกค่ะ’ อ้อนเสียงกระเส่าจนคนด้านบนขบกรามเข้าหากันแน่น
บ้าฉิบ!
เธอช่างเร่าร้อนเหลือเกิน ร่องรักฉ่ำวาวตอดรัดเรียวนิ้วพร้อมครางเสียงหลงเมื่อเขาเร่งนิ้วถี่รัว เธอห้ามตัวเองไม่ได้ คนตัวโตยิ้มออกมาบาง ๆ ละมือจากจุดอ่อนนุ่มของเธอ
ดวงตาฉ่ำวาวจ้องที่กลีบดอกไม้แสนสวยนั้นอย่างหลงใหล ให้ตายเถอะ เธอกำลังทำให้เขาแทบคลั่ง เขารอไม่ไหวอีกแล้ว แก่นกายร้อนที่แข็งจนปวดหนึบสอดแทรกเข้าไปในกายเล็ก
ไม่
เขาไม่ได้สวมเครื่องป้องกัน ทุกครั้งที่เขามีอะไรกันกับเธอก็ไม่เคยป้องกัน
‘อื๊อ’ คนใต้ร่างห่อตัว รู้สึกเจ็บแปลบที่จุดสัมผัสที่เขาสอดแทรกเข้ามา
‘คุณไหวไหม’ ถามเธอแต่ตัวเขาเองนี่แหละที่จะไม่ไหว
‘ไหวค่ะ’ กัดริมฝีปากบวมของตัวเองแน่น
‘ถ้าไหวผมขอทำต่อนะ’ พรมจูบไปทั่วดวงหน้าเนียนที่ใบหน้าเลือนรางเต็มที น้ำตาที่ซึมออกมาเพราะความเจ็บในส่วนล่างถูกเขาปลอบประโลมด้วยริมฝีปากจนมันเหือดหายไปจนสิ้น
‘คุณเป็นใคร’ ทั้งถามทั้งบดเบียดเสียดสีส่วนหน้าเข้ากับกลีบสาว ไม่มีเสียงตอบจากเธอ ทุกครั้งที่ถามและทุกครั้งที่ตอบก็จะได้รับเพียงแค่ความเงียบเช่นเดียวกัน
สะโพกแกร่งขยับอีกสามทีช้า ๆ จนตัวตนแทรกผ่านเข้าไปได้ลึกสุด กระแทกเบา ๆ แต่สร้างความทรมานให้เขาเป็นอย่างมาก ไม่นานก็เปลี่ยนเป็นกระแทกกระทั้นรัวเร็วขึ้น จนกายใหญ่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ เธอร้องครางเสียงหลงเมื่อไปถึงจุดหมายโดยมีคนตัวใหญ่สุขสมตามไปติด ๆ
ใบหน้าคมคายที่ยังหลับตาแน่นสะบัดไปมาแรง ๆ
“อ้า” เสียงคำรามต่ำจนดังก้องในหูของเขา และถ้าใครนอนอยู่ในห้องด้วยก็จะรู้ว่าเขาครางออกมาเสียงดัง
ใบหน้าหล่อบิดนิ่วก่อนจะตื่นจากห้วงนิทรา
ดวงตาสีนิลลืมขึ้นมาช้า ๆ พร้อมกายที่เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ น้ำขาวขุ่นพวยพุ่งเลอะที่นอนนุ่มไปเป็นทางยาว ครามเพิ่งจะเผลอหลับไปไม่ถึงสองชั่วโมง สามวันแล้วที่เขาไม่ได้นอนและไม่ได้ปลดปล่อยธารร้อน แต่พอจะหลับก็กลับฝันเสียก่อน
ใช่
เขาฝันอีกแล้ว
ภายในห้องเต็มไปด้วยกลิ่นอายราคะ สำหรับเขาการฝันปียกในวัยยี่สิบเก้ามันกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว แต่คงให้ใครรู้ไม่ได้
และทุกครั้งที่ฝันผู้หญิงก็จะเป็นคนเดียวกันตลอด
“อา” คนตัวใหญ่ครางเสียงแหบแห้ง สองนิ้วกลางและนิ้วหัวแม่มือกดคลึงขมับตัวเองขึ้นลง แล้วเลื่อนฝ่ามือหนาลูบใบหน้าตัวเองแรง ๆ มันมีความสุขแค่เพียงชั่วเวลาหนึ่ง แต่พอตื่นขึ้นมาก็ไม่ได้รู้สึกสดชื่นเลยสักนิด