บทนำ (2)
ไม่ต้องให้เดาแล้ว
เสียงหอบกระเส่าเร่าร้อน เสียงกระซิบกระซาบหวานชื่นของชายหญิงคู่หนึ่งดังเข้าหูเปรมา บรรยากาศเข้าสู่จุดเยือกแข็งอย่างรวดเร็ว ร่างทั้งร่างของนางร้ายสาวพลันแข็งทื่อ ก่อนจะสั่นเทิ้มเพราะความโกรธ เซอร์ไพรส์ที่เมธัสคิดไว้ตรงข้ามกับความจริงที่เธอกำลังเผชิญอยู่ตอนนี้
เธอมาที่นี่เพื่อจับได้ว่าถูกคู่หมั้นนอกใจ!
เซอร์ไพรส์เหมือนกันแต่คนละอารมณ์
นางร้ายในละครหลังข่าวอย่างเธอ พอมาเจอสถานการณ์จริงก็แทบล้มทั้งยืน อยากกรีดร้องอาละวาดแต่ต้องอดทนอดกลั้น เพื่อไม่ให้คนสารเลวรู้ตัวก่อนว่าเธอเห็นการกระทำชั่ว ๆ ของพวกมันกับตาแล้ว เปรมากัดปาก ความเจ็บแปลบที่ได้รับเป็นตัวยืนยันว่ามันคือความจริง ภาพลวงตาที่ณัฐดนัยสร้างขึ้นทำเธอโกรธจนแทบกระอักเลือด
ร่างสะโอดสะองเดินไปตามเสียงกระเส่า หยาบโลนด้วยใจที่ลุกเป็นไฟโชคดีที่ไม่หลวมตัว ถลำลึกไปกับความอ่อนโยนปลอม ๆ ถ้าผู้ชมบอกว่าเธอแสดงละครดี สมบทบาท คนที่ดียิ่งกว่าก็ไอ้คู่หมั้นเฮงซวยคนนี้ นัยน์ตาคู่หวานแดงก่ำแต่ไร้น้ำตา สองมือกำแน่นควบคุมไม่ให้ตนเองหุนหันพลันแล่น
เมื่อ 2 ชั่วโมงที่แล้วเธอยังยืนอยู่บนเวทีด้วยความมั่นใจท่ามกลางแสงสีเสียง ใบหน้า และริมฝีปากมีแต่รอยยิ้ม แต่ตอนนี้เธอกลับยิ้มไม่ออกเพราะต้องมารับรู้ถึงพฤติกรรมอันเลวทรามของคนเป็นคู่หมั้น เสียใจมันแน่อยู่แล้ว แต่ตอนนี้เธอแค้นมากกว่า แค้นจนอยากฉีกร่างพวกมันให้ตายตามกันไปทั้งเป็น สิ่งที่เกลียดที่สุดในชีวิตของเปรมาก็คือการหักหลัง และการนอกใจ
แม่แท้ ๆ ของเธอทิ้งเธอกับพ่อไปอย่างไม่ใยดีเพราะปันใจให้ชายอื่น เธอรับรู้เรื่องนี้ตั้งแต่เด็ก แต่เพราะความรักความเอาใจใส่ของพ่อที่มีให้กับเธอ และจากแม่เลี้ยงที่เปรียบเสมือนมารดาแท้ ๆ ที่เข้ามาเติมเต็มทำให้เธอไม่รู้สึกว่าตัวเองขาดอะไร
ไม่เคยย้อนกลับมาเหลียวแล จนเธอมีชื่อเสียง เป็นดาราอยู่หน้าจอโทรทัศน์ จันทร์แรมถึงติดต่อกลับมาหวังให้ตอบแทนค่าน้ำนมที่ให้ดื่มกินเพียงแค่ไม่กี่เดือน เธอถึงได้เกลียดการนอกใจจนเข้ากระดูก ถ้าเดินมาบอกกันดี ๆ ว่าอยากยุติความสัมพันธ์เธอจะไม่ยื้อไว้เลย เพราะถือว่าเขาซื่อตรงต่อความรู้สึกของตัวเอง ที่ยังคงใช้สถานะคู่หมั้นก็เพราะ ต่างฝ่ายต่างยังไม่มีใคร เปรมามีคนเข้าหาตลอดแต่เธอก็ไม่เคยให้ความรู้สึกที่ดีกับใครในเชิงชู้สาว เธออาจไม่ใช่คนดี 100% แต่เรื่องความซื่อสัตย์เธอมีเกินกว่านั้นเยอะ!
“ไม่รู้ว่าคืนนี้พี่ไอรีนของเราจะได้รับรางวัลหรือเปล่านะคะ ทุ่มเททั้งแรงกาย แรงใจเพื่อผลงานละครมาหลายปีจนไม่มีเวลาว่างให้พี่นัย ปีนี้ถ้ายังพลาดอีกก็คงต้องทบทวนตัวเองแล้วว่าคู่ควรกับคำว่านางร้ายตัวท็อปของวงการบันเทิงจริงหรือเปล่า” ประโยคหลังของเธอคือการแซะดี ๆ นี่เอง
ณัฐดนัยอารมณ์เสียเล็กน้อยเมื่อชู้รักพูดถึงคู่หมั้นที่เขาผิดนัด“เธอจะพูดถึงไอรีนให้เสียบรรยากาศทำไม คืนนี้มีแค่พี่กับเธอสองคน พี่ตามใจเธอด้วยการไม่ไปรับไอรีนแล้ว เพราะงั้นคืนนี้ทั้งคืนเธอต้องตามใจพี่ให้มากรู้ไหมคนสวย พี่จะเอาให้เธอเดินขาถ่าง ไปเรียนแล้วเพื่อนถามเลยว่าเมื่อคืนโดนมากี่ดอก”
ประโยคท้ายชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงกรุ้มกริ่ม และหื่นกระหายทั้งสีหน้า แววตา มือเรียวขาวเห็นเส้นเลือดสีเขียวชัดคว้าหมับ บีบขย้ำเต้าอวบอัดปลายยอดบวมเป่งแดงก่ำ เพราะถูกดูดกลืนซ้ำ ๆ ตามแรงอารมณ์ดิบเถื่อน เดิมทีเขาไม่คิดจะนอกใจเปรมาด้วยการมาเป็นชู้กับคนใกล้ตัวเธอ แต่ใครใช้ให้ว่าที่น้องเมียวัยกำลังสะพรั่งน่ากิน น่าล่อ น่ากระแทก ทั้งยังขยันออดอ้อนออเซาะ ปลุกไฟราคะในตัวเขาให้พลุ่งพล่านจนไม่อาจระงับความต้องการได้ ปล่อยไปก็โง่เต็มที ศีลธรรมมีแล้วกินไม่ได้ แต่เปรมมิกากินได้แล้วยังอร่อยด้วย
ถ้าเลือกให้ใครสักคนผิด คนนั้นก็คือคู่หมั้นเขา เปรมาหวงตัวจนดูน่ารำคาญ มีลุคเซ็กซี่แต่ทำตัวเหมือนแม่ชีจำศีลเคร่งครัด ชีวิตมีแต่การทำงาน ต่างจากเปรมมิกา มองภายนอกดูน่ารักน่าเอ็นดูแต่กลับซ่อนความเร่าร้อนเอาไว้จนเขามาไขกุญแจค้นพบ พอได้กินแล้วก็ยากที่จะตัดใจทิ้งลง ขณะเดียวกันเขาก็ไม่กล้าทิ้งคู่หมั้น เพราะความมีชื่อเสียงของเธอส่งผลดีต่อวงศ์ตระกูลเขา ทำอะไรก็ง่าย ไม่มีใครมองข้าม มีแต่อยากสานสัมพันธ์
“พี่นัยอะ ถ้าเราไม่สนิทแนบแน่นกันขนาดนี้ มองผิวเผินไอด้าคงดูไม่ออกว่าพี่จะเป็นคนกร้าวใจแบบนี้ ไอด้าชอบที่พี่กินดุที่สุดเลยทำกี่ทีก็ถึงใจ ถ้าพี่ไอรีนมาได้ยิน หรือเห็นพวกเราแบบนี้เข้าเธอคงเสียใจแย่เลยนะคะที่ดูนิสัยคู่หมั้นแสนดีของตัวเองไม่ออก และเสียใจยิ่งกว่าที่พี่มาเอาไอด้าเป็นเมียอีกคน อ๊ะ อ๊า ผัวขารุนแรงเกินไปแล้วค่ะ แค่พูดถึงคู่หมั้นของพี่ทำไมต้อง ซี้ด ตอกลึกจังเลยค่ะ น้องของไอด้าจะพังเอานะคะ กระแทกเป็นม้าคึก เหมือนคนอดอยาก หิวกระหาย ทั้งที่เมียป้อนถึงปากทุก 3 วัน 5 วันแท้ ๆ อื้อ พี่นัย อ๊าย” เปรมมิกาปากร้องแต่ชอบที่ณัฐดนัยดิบเถื่อนเวลาอยู่บนเตียงเหมือนที่อ้อน นอกจากเขาจะมีเซ็กส์ที่เร่าร้อน และเงินถุงเงินถังที่สามารถปรนเปรอให้เธอได้ตลอดเวลาแล้ว เขายังหล่อถูกใจ
เธอยังจำสายตาลามเลียเหมือนจะเปลื้องผ้าเธอตอนที่เจอกันครั้งแรกได้ไม่ลืม จุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอคิดว่าผู้ชายคนนี้ต้องตกเป็นของเธอไม่ใช่เปรมา แล้วเธอก็ทำสำเร็จ พยายามพาตัวเองไปอยู่ในสายตาเขาจนเขาทนไม่ได้ ต้องพามาระเริงรักในที่ที่นังพี่สาวตัวดีเคยเดินเฉิดฉาย
นังหน้าโง่เอ๊ย กว่าจะรู้ตัวบนหัวก็มีเขางอกยาวแล้ว
“หึ ถ้างั้นพี่สาวเธอคงเป็นวิญญาณเร่ร่อนแล้วล่ะถึงจะได้ยินในสิ่งที่เธอกับพี่พูดกันน่ะหืม แล้วเธออร่อยทั้งตัวขนาดนี้ ต่อให้เอารูป้อนถึงปากทุกวันก็ไม่พอ อยากอึ๊บตลอดบอกไม่เคยจำ เด็กอะไรน่ากินขนาดนี้ ร่านได้ใจผัวเหลือเกินไอด้าของพี่” พร่ำพรอดก่อนพลิกกายอวบอิ่มนอนคว่ำแล้วจับยึดเอว
“อู้ววววว ท่านี้ลึกอีกแล้วค่ะ ที่ไอด้าร่านเพราะผัวไอด้าชอบแหย่รูไงคะ อ๊ะ พี่นัยขา ไอด้าอยากให้พี่นัยแหย่รูทุกวันเลยค่ะ ไม่อยากให้น้องสาวไอด้าแห้งเลย ซี้ด อ่าส์ เสียวจังเลยค่ะผัวขา ถ้ารู้ว่าถูกอึ๊บแล้วดีแบบนี้ ไอด้ายอมเป็นเมียลับ ๆ ของพี่นัยมาตั้งนานแล้ว ต่อให้เปิดตัวต่อหน้าสาธารณะไม่ได้ว่าเราสองคนรักกัน ไอด้าก็ไม่เสียใจ เพราะไอด้ารักพี่นัยมาก ไอด้ายอมขนาดนี้พี่นัยต้องรักและเอ็นดูไอด้าให้มาก ๆ นะคะ”
“เด็กดี เธอน่ารักขนาดนี้พี่จะไม่รักเธอได้ไง รู้ใจพี่เหลือเกิน”
“ไอด้าจะเป็นเด็กดีของพี่ตลอดไป”
นอกประตูห้องนอนเปรมายืนตัวสั่นเทิ้ม ใบหน้างดงามบูดบึ้งแดงก่ำเพราะความโกรธชนิดทำลายล้างที่แล่นปราดขึ้นมาจากฝ่าเท้าถึงแกนสมอง ไอ้ชายชั่ว นังหญิงแพศยาคิดว่าเธอตายไปแล้วจริง ๆ แน่ถึงกล้าเหยียบหัว สวมเขาให้เธอขนาดนี้ ถ้าเธอไม่จับได้ซะก่อนมันคงหลอกตลอดไปจริง ๆ
บอกตัวเองว่าพอกันที เธอไม่ขอทนอีกต่อไป เพราะกลัวตัวเองจะโมโหตายก่อนได้ชำระแค้น ถลกกระโปรงยกขาถีบเปรี้ยงไปที่ประตูซึ่งไม่ได้ปิดสนิทตั้งแต่แรกทั้งรองส้นสูงปรี๊ดเพื่อส่งสัญญาณการมีตัวตนของเธอ
“สารเลว!”
แรงอัดกระแทกอันสั่นสะเทือนไปสามบ้านของบานประตูกับผนังห้องทำเอาสองร่างที่กำลังสอดประสานกระซิบคำเร่าร้อนบนเตียงตกใจจนสะดุ้ง และเพียงแค่แวบเดียวที่นัยน์ตาเปรมมิกาเป็นประกายสะใจในผลลัพธ์ที่อุตส่าห์วางแผนไว้ ก่อนจะแสร้งร้องวี้ดว้าย ก็ไม่รอดพ้นจากดวงตาสวยเฉี่ยวเกรี้ยวกราดแทบลุกเป็นไฟพร้อมเผาคนเลวให้ตกนรกหมกไหม้ไปด้วยกันของเปรมาไปได้
เพราะมัวแต่หลงใหลในกามอารมณ์ที่กำลังลุ่มหลงประสาทสัมผัสเรื่องเสียงของณัฐดนัยเลยทำงานล่าช้า กว่าจะรู้ตัวว่าถูกคู่หมั้นจับได้คาหนังคาเขาว่านอกใจ นอกกายก็สายไปเสียแล้ว เสียงรองเท้าส้นสูงดังกึก ๆ ราวต้องการตอกคนชั่วให้จมดินลึกสุดในทุกก้าวที่เหยียบย่ำ