บทที่ 7 พ่อตัวร้ายธงแดงได้โปรดฟังข้าก่อน! [1/2]

บทที่ 7

พ่อตัวร้ายธงแดงได้โปรดฟังข้าก่อน! [1/2]

“ท่านอ๋องนางมาแล้วขอรับ”

“ให้นางเข้ามา”

เหตุใดตอนนี้นางถึงรู้สึกว่าด้านหลังของประตูคือขุมนรกที่มีมัจจุราชรอสังหารนางอยู่กัน!

นางคิดถูกจริง ๆ ใช่ไหมที่เลือกวิธีแบบนี้!

“แม่นางเชิญ”

“ท่านผู้เฒ่าไม่เข้าไปด้วยกันหรือ”

“ข้ายังรักชีวิตขอรับ” ชายชราพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหมุนกายเดินออกไปด้านหน้าร้านไม่คิดหันกลับมาสนใจหญิงสาวที่ยืนตัวสั่นอยู่หน้าประตูห้องอีกเลย

“ยังไม่รีบเข้ามา คิดจะให้ข้ารอเจ้าอีกหรือไง”

อ่า...นางเลือกผิดจริง ๆ สินะที่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคนแบบนี้

แต่ถึงจะคิดได้ตอนนี้นางก็ต้องเดินหน้าตามแผนไม่อาจหันกลับไปแก้ไขการตัดสินใจในอดีตได้แล้ว

ฮวาซือเล่อคิดได้ดังนั้นก็สูดหายใจเข้าไปในปอดเรียกความกล้าของตัวเองก่อนจะเปิดประตูเข้าไป นันย์ตาคู่สวยจับจ้องบุรุษรูปร่างผอมแห้งใบหน้าซีดเซียวที่นั่งเอนกายอยู่บนพนักพิงของเก้าอี้ไม้ เขานับว่ามีรูปโฉมไม่ธรรมดาคิดว่าหากร่างกายล่ำสันมีน้ำมีนวลกว่านี้คงเป็นบุรุษที่สตรีทั่วทั้งเมืองหมายตา เพียงแต่ว่าสายตาที่เขามองมาที่นางยามนี้ดูเย็นชาและแฝงเจือปนไปด้วยจิตสังหาร

เขาคือโจวเยว่เทียนหรือท่านอ๋องสามตัวร้ายของนิยายเรื่องนี้ไม่ผิดแน่!

“ซือเล่อคารวะท่านอ๋องสามเพคะ”

“ปล่อยให้ข้ารอเจ้ามาหลายชั่วยาม ซือเล่อนับว่าเจ้าไม่กลัวตายเลยสินะ”

กลัวสิยะ กลัวจนจะร้องไห้อยู่แล้วพ่อคุณ!

หญิงสาวได้แต่ร้องตะโกนตอบชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงหน้าในใจ หากไม่ใช่เพราะเขาคือทางเลือกเดียวของนางมีหรือนางจะมายุ่งกับคนที่เหี้ยมโหดอย่างเขา

หน้าตาก็หล่อตรงสเปกอยู่หรอก แต่มาแนวธงแดงแบบนี้ขอผ่านจ้า..

“หม่อมฉันขอประทานอภัยเพคะ ครั้งหน้าหม่อมฉันจะไม่ให้ท่านอ๋องต้องเป็นฝ่ายรออีกเพคะ”

“เช่นนั้นครั้งนี้เจ้าไถ่โทษด้วยการมอบลิ้นของเจ้าให้ข้าดีหรือไม่”

โจวเยว่เทียนเอ่ยออกมาน้ำเสียงเหยียบเย็นดุจน้ำค้างแข็ง รอบกายของเขาตอนนี้อบอวลไปด้วยจิตสังหารมือหนาหยิบมีดสั้นขึ้นมาก่อนจะโยนไปให้สตรีที่ยืนอยู่ตรงหน้า

ตุบ!

“เจ้าอยากตัดเองหรือให้องครักษ์ของข้าช่วยก็เลือกได้เลย”

อ๊ากกก จะธงแดงอะไรนักหนาพ่อคุณ!

บรรยากาศภายในห้องอบอวลไปด้วยความตึงเครียด ฮวาซือเล่อยามนี้กำลังคิดหาทางออกให้ตนเองจนหัวแทบระเบิด นางได้แต่ก่นด่าตนเองว่าโง่ที่เลือกวิธีนี้

ตัวร้ายถึงอย่างไรก็คือตัวร้าย นางไม่ควรไปยุ่งเกี่ยวกับเขาเลย!

“หรือว่าเจ้าอยากให้ข้าชะ....แค่ก แค่ก”

เสียงของชายหนุ่มหายไปในลำคอคิ้วทั้งสองของเขาขมวดเข้าหากัน มือหนายกขึ้นปิดริมฝีปากของตนเองพลางไอออกมาเสียงดัง นัยน์ตาคมมองลิ่มเลือดที่อยู่บนฝ่ามือของเขาก่อนจะกำมือแน่น

เสี่ยวอี้ที่รับใช้โจวเยว่เทียนมานานรับรู้ได้ทันทีว่าเจ้านายของตนพิษในกายกำเริบ ร่างสูงรีบเร่งเดินออกไปก่อนจะกลับเข้ามาในห้องพร้อมกับยาหนึ่งชาม ทุกครั้งที่พิษกำเริบเมื่อดื่มยาแล้วความเจ็บปวดในกายของโจวเยว่เทียนจะทุเลาลง

“ท่านอ๋องดื่มยาก่อนขอรับ”

“ดื่มไม่ได้!”

เหตุการณ์ทุกอย่างภายในห้องเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว นัยน์ตาคมมองหญิงสาวที่วิ่งเขามาแย่งชามยาออกไปจากมือของเขาอย่างไม่กลัวความตาย

“เสี่ยวอี้สังหารนาง” ชายหนุ่มเอ่ยสั่งออกไปเสียงเย็นสายตาที่จับจ้องสตรีตรงหน้าเต็มไปด้วยโทสะ

“พ่ะย่ะค่ะ” เสี่ยวอี้โค้งตัวตอบรับคำสั่งพลางชักกระบี่ออกจากฝัก สายตาที่จับจ้องสตรีตรงหน้านั้นไร้ซึ่งความปรานี

“เดี๋ยวก่อน! ฟังข้าก่อน! ยาชามนี้เป็นยาพิษหากท่านดื่มลงไปแม้เหมือนอาการจะทุเลาแต่แท้จริงมันจะไปเพิ่มพิษในร่างกายท่าน ที่ข้าแย่งชามยาแบบนี้ก็เพราะไม่อยากเห็นท่านตาย!”

ฮวาซือเล่อตะโกนออกมาสุดเสียง ในตอนที่เสี่ยวอี้ถือชามยาผ่านหน้านางไปกลิ่นของมันก็โชยเข้ามากระทบจมูกของนางโดยบังเอิญ ชาติก่อนนางใช้ชีวิตอยู่กับยามาทุกวันย่อมแยกกลิ่นส่วนผสมได้

ยาที่เขากำลังจะดื่มมันมีปัญหา หากดื่มไปมากกว่านี้เขาอาจจะตายก็ได้

ถ้าเขาตายแล้วใครจะช่วยนางเรื่องหย่าเล่า!

“เจ้าพูดบ้าอะไร นี่เป็นยาที่หมอหลวงจัดให้ข้าจะมียาพิษได้ยังไง อีกอย่างข้าก็ตรวจสอบแล้วส่วนผสมเป็นเพียงสมุนไพรธรรมดาไม่มีพิษ แค่ก แค่ก”

“สมุนไพรบางชนิดแม้จะไม่มีพิษแต่หากหากกินร่วมกันจะเกิดพิษได้ ยานี่ท่านดื่มไม่ได้”

“แค่ก แค่ก เจ้า!”

นัยน์ตาคู่สวยมองชายหนุ่มที่กำลังทุกทรมานจากอาการของพิษกำเริบ นางสังเกตเห็นว่าทุกครั้งที่เขาไอออกมาจะมีลิ่มเลือดออกมาด้วย

“เป็นพิษก็ไม่เป็นไร เอามาให้ข้า ข้าทรมาน เสี่ยวอี้ไปแย่งยามา”

เวรเอ้ย!

หญิงสาวสบถในใจหลังจากที่เห็นองครักษ์หนุ่มถือกระบี่เดินเข้ามาหานาง แววตาของเขานั้นไม่มีความรู้สึกผิดหรือเห็นใจเลยสักนิด ทำตัวราวกับหุ่นยนต์ที่รับคำสั่งไร้ความคิด

เพล้ง!

ชามยาตกลงบนพื้นจนเศษกระเบื้องแตกกระจายไปทั่วพื้น องครักษ์หนุ่มหยุดชะงักฝีเท้าสายตาที่เขามองสตรีตรงหน้ายามนี้แปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ

“พวกเจ้าฟังข้าหน่อยได้ไหม ข้าบอกแล้วไงว่ายานี่มันเป็นพิษ!”

“แค่ก แค่ก สังหารนาง”

แม่ง..รู้ว่าธงแดงแต่ฟังก่อนได้ไหม!