บทที่ 3

ภายในไนท์คลับชื่อดัง ซึ่งตั้งอยู่ใจกลางกรุงเทพมหานคร เมืองหลวงที่ไม่เคยห่างหายจากแสงสีเสียง เนืองแน่นไปด้วยนักท่องราตรีจำนวนมาก ซึ่งต่างก็ออกมาสังสรรค์พบปะกับบรรดานักท่องราตรีด้วยกัน จนทำให้ภายในไนท์คลับขนาดใหญ่แห่งนี้ดูเล็กลงไปถนัดใจ

หากมองดูเผินๆ หรือหากเป็นนักท่องเที่ยวขาจรที่หลงเข้ามาเที่ยวภายในไนท์คลับแห่งนี้ คงคิดว่ามีดีเรื่องการต้อนรับลูกค้า หรือเสียงสีแสงของเพลงและบรรยากาศที่ดูหรูหรา จนทำให้มีบรรดานักท่องราตรีตบเท้าเข้ามาเที่ยวอย่างเนืองแน่นในทุกคืน

แต่ถ้าหากเป็นขาประจำจะรู้ดีว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเหตุผลรองที่ทำให้นักท่องเที่ยว โดยเฉพาะบรรดานักท่องเที่ยวผู้ชายทั้งหลายต่างก็มาเที่ยวที่นี้ เพราะเหตุผลหลักที่พวกเขามาเที่ยวในไนต์คลับแห่งนี้ ก็เพราะมีเด็กสาวๆ ทั้งบริสุทธิ์และผ่านสนามมาจนเจนจัด คอยเสิร์ฟให้พวกเขาถึงเตียง หากว่ามีเงินหนามากพอที่จะซื้อบริการจากเด็กเหล่านี้

ในขณะนักท่องเที่ยวทุกคนรู้ดีว่าสามารถซื้อบริการเด็กสาวๆ ได้จากที่นี่ ทว่าคนที่เป็นคนรักของเจ้าของไนท์คลับกลับไม่รู้เรื่องนี้เอาซะเลย เพราะคนรักของเธอ รวมทั้งบรรดานักท่องเที่ยวต่างก็จงใจปิดปากเงียบไม่แพร่งพรายให้หญิงสาวได้ล่วงรู้

“วันนี้มีนักท่องเที่ยวมามากเป็นพิเศษเลยนะคะคุณชนน”

น้ำเสียงหวานๆ ของ ‘หม่อมหลวงนิรินรดา ธดากรณ์’ หรือรู้จักกันในสังคมไฮโซว่า ‘คุณผิง’ ได้เอ่ยถามคนรัก ขณะทอดสายตามองจากห้องทำงานของคนรัก ซึ่งเป็นกระจกใสสามารถเห็นนักท่องเที่ยวที่กำลังสนุกสนานอยู่ภายในไนท์คลับได้อย่างชัดเจน

ชนน ผู้เป็นเจ้าของไนท์คลับและเป็นคนรักของหม่อมหลวงสาวไฮโซ เดินมาหยุดยืนอยู่ใกล้ๆ ร่างบางระหง ทำท่าจะกดจูบลงไปบนพวงแก้มเนียนแดงปลั่งของคนรัก แต่หม่อมหลวงนิรินรดาก็เอี้ยวตัวหนี แล้วก้าวถอยห่างออกมาเล็กน้อย สร้างความขัดเคืองให้กับชนนเป็นอย่างมาก

‘เล่นตัวจริงๆ นะคุณผิง’

ชนนเค้นเสียงด่าคนรักอยู่ในใจ เขาคบกับหม่อมหลวงนิรินรดามาเกือบหนึ่งปีแล้ว แต่ก็ไม่สามารถแตะเนื้อต้องตัวหญิงสาวไปได้มากกว่าการจับมือถือแขนเล็กๆ น้อยๆ ซึ่งนั่นมันทำให้เขาหงุดหงิดทุกครั้งที่ไม่สามารถเจาะไข่แดงของหม่อมหลวงสาวได้สักที

“คุณชนน เป็นอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมถึงเงียบไปคะ”

เมื่อไม่ได้รับคำตอบจากคนรัก หม่อมหลวงนิรินรดาจึงถามย้ำอีกครั้ง โดยยังคงรักษาระดับความห่างไว้เหมือนเดิม

“ผมไม่ได้เป็นอะไรหรอกครับ แค่กำลังคิดถึงเรื่องงานนิดหน่อยเท่านั้นเองครับ”

“มีอะไรให้ผิงช่วยไหมคะ”

ด้วยเข้าใจว่าคนรักกำลังแก้ปัญหาเรื่องงานไม่ตก หม่อมหลวงนิรินรดาจึงอาสาช่วยอย่างเต็มที่

“ไม่ต้องหรอกครับ ผมพอจะแก้ปัญหานี้ได้ หรือถ้าแก้ไขไม่ได้จริงๆ เดี๋ยวผมจะลองให้เพื่อนๆ ในวงการช่วยอีกทีครับ”

ชนนปฏิเสธติดเสียงแข็ง ขณะเดียวกันก็พยายามโอบแขนไปรอบเอวเล็กของคนรัก แต่อีกฝ่ายก็ยังคงก้าวหนีเขาเช่นเดิม

“ปัญหาใหญ่มากเลยหรือคะคุณชนน”

หม่อมหลวงนิรินรดาเอ่ยถาม พร้อมกับแสร้งเดินไปทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้ เพื่อเป็นการเลี่ยงการถูกแตะต้องจากชนน

“ก็หนักเอาการเหมือนกันครับ”

ชนนตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้ เริ่มไม่อยากพูดถึงเรื่องงานของตัวเอง ด้วยเกรงว่าความลับจะหลุดลอดออกมา

ในขณะชนนไม่อยากพูดถึง ไม่อยากตอบ แต่หม่อมหลวงนิรินรดากลับอยากรู้ยิ่งกว่าเดิม และยังมีน้ำใจอยากอาสาช่วยคนรัก

“ผิงพอจะช่วยคุณได้ไหมคะ คุณพ่อมีเส้นมีสายมากพอสมควร บางทีคุณพ่ออาจจะช่วยคุณชนนได้”

‘ฮึ! ช่วยยังงั้นหรือ ไอ้หม่อมหลวงจิตริน พ่อของคุณ มันเกลียดผมเสียยิ่งกว่าไส้เดือน มันจะเสนอหน้ามาช่วยผมยังงั้นหรือ’

ชนนเค้นเสียงด่าว่าที่พ่อตาอยู่ในใจ รู้เต็มอกว่าหม่อมหลวงจิตรินเกลียดเขามาก และไม่เคยเห็นดีด้วยที่ลูกสาวผู้มียศถาบรรดาศักดิ์ของท่าน มาชอบพอกับเขา

“อย่ารบกวนคุณพ่อคุณผิงเลยครับ ผมคิดว่าพอจะแก้ปัญหานี้ได้อยู่ครับ”

“พอจะบอกผิงได้ไหมคะว่าเกี่ยวกับเรื่องอะไร”

หม่อมหลวงนิรินรดาไม่รู้เลยว่าคำถามของเธอ ทำเอาชนนสะดุ้งตกใจ ไม่กล้าสบตากับเธอ ด้วยเกรงว่าจะเผยพิรุธให้เห็น จนต้องทำเป็นเดินไปรินบรั่นดีมาดื่ม เพื่อกลบเกลื่อนอาการของตัวเอง

“คุณผิงอย่าสนใจเลยครับ”

“ทำไมคะ ไม่อยากให้ผิงรู้หรือคะ”

พอถูกคนรักต่อว่าเสียงแข็ง ชนนก็รีบเดินมาทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้ใกล้ๆ กัน แล้วทำใจกล้าเอื้อมมือไปจับมือเล็กนุ่มนิ่มของหม่อมหลวงนิรินรดามากุมไว้ ก่อนจะเอ่ยประจบให้อีกฝ่ายสบายใจ

“โธ่...ที่รักครับ อย่าคิดแบบนั้นสิครับ ที่ผมไม่อยากพูดก็เพราะว่าไม่อยากเอาเรื่องรกสมองมาทำให้คุณผิงไม่สบายใจต่างหากล่ะครับ”

“แน่ใจนะคะว่าไม่ต้องการให้ผิงกับคุณพ่อช่วย”

“แน่ใจสิครับ”

ชนนตอบเสียงหนักแน่น ก่อนจะเอ่ยพูดต่อด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ เพื่อเรียกร้องความเห็นใจจากหญิงคนรัก

“ผมอยากแก้ปัญหาด้วยตัวเอง อยากบริหารธุรกิจของผมให้รุ่งเรืองมากกว่านี้ เพื่อเป็นการพิสูจน์ให้คุณพ่อของคุณผิงเห็นว่าผมก็เป็นคนมีความสามารถคนหนึ่ง เป็นคนรับผิดชอบต่อหน้าที่การงาน ผมขอสร้างหลักปักฐานอีกไม่นาน จากนั้นผมจะพาคุณพ่อคุณแม่ไปสู่ขอหม่อมหลวงนิรินรดามาเป็นภรรยาของผมนะครับ”

วาทะคารมอันเป็นเลิศ กอปรกับความรักที่มีต่อชนน ทำให้หม่อมหลวงนิรินรดาหลงไปกับคำหวานๆ ของอีกฝ่าย หญิงสาวบีบมือใหญ่ของคนรักเบาๆ แล้วเอ่ยตอบเสียงหวาน

“ผิงรู้คะว่าคุณชนน พยายามทำงานเก็บเงินเพื่อสร้างเนื้อสร้างตัว ผิงเองก็อยากแต่งงานกับคุณชนนเร็วๆ เหมือนกันค่ะ”

“ถ้ายังงั้นผมขอกำลังใจจากคุณผิงหน่อยได้ไหมครับ”

พอสบโอกาสประจวบเหมาะ ชนนก็รุกหนักทันที เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้างามลออ หมายจะหอมแก้มหญิงคนรักสักฟอด แต่ก็ถูกหญิงสาวยกมือเล็กมาปิดปากเขาไว้ แล้วยังใช้มืออีกข้างดันตัวเขาให้ถอยออกห่างด้วย