บทที่ 2

ความห่วงใย อ่อนโยน ที่ลูคัสมักจะพยายามซ่อนมันไว้ ภายใต้ภาพลักษณ์เฉยชาไม่สนโลก

เขาพอจะรู้ใจอยู่ว่าทำไมพี่ชายถึงได้แสดงสิ่งนี้ออกมา ไม่แสดงว่าผูกพันหรือว่ารักใคร...

“มาหนนี้พี่อยากเที่ยวที่ไหนครับ ผมจะได้จัดการให้”

“ก็เรื่อยๆ เหมือนเดิมก็ได้”

“ได้ครับ เดี๋ยวผมจัดการให้ พี่อยากได้เพื่อนไหม?”

“อืม...” ลูคัสตอบเสียงนิ่ง เพื่อน...ที่น้องชายหมายถึง เขารู้แหละว่าชายหนุ่มหมายถึงอะไร

“จัดมาสิ ฉันชอบทุกอย่างที่นายทำให้”

“พี่อยากไปภูเขาหรือทะเล”

“เบื่อทะเลแล้ว...ฉันเพิ่งจะเปิดกาสิโนลอยน้ำไป ออกเรือจนเอียนจะอ้วกเป็นคลื่น”

คำตอบนั้นทำให้ลลิตหัวเราะชอบใจ แล้วเก็บรายละเอียดทุกอย่างที่พี่ชายต้องการไว้ เพื่อจะได้สิ่งที่ถูกใจสำหรับวันพักร้อนของลูคัส

เพื่อน...ที่พักภูเขา และมีที่ตกปลา

ลูคัสชอบตกปลา และชอบผู้หญิงเอเชีย

สองพี่น้องพูดคุยกันอย่างออกรส ให้สมกับที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบปี ลูคัสชวนลลิตให้ไปเที่ยวกาสิโนลอยน้ำของเขา ชายหนุ่มตอบตกลง เขาเองก็อยากจะไปลองดูเกี่ยวกับธุรกิจของพี่ชายเหมือนกัน ลูคัสนั้นมองการไกล อยากให้ลลิตไปช่วยงานของเขาที่สร้างรายได้มั่งคั่งมากกว่า เขาเองชักจะทำไม่ค่อยไหวเพราะกิจการก้าวหน้าแบบก้าวกระโดด ในเส้นทางสายเทานี้

เขาปูทางไว้อย่างดีก็ไม่อยากให้กระเด็นกระดอนไปให้ใครคนอื่นที่ไม่ใช่ครอบครัว ลูคัสวางแผนเหล่านี้ไว้ในใจเงียบๆ กิจการล่าสุดนี้เขาเปิดขึ้นในน่านน้ำแถบละตินอเมริกา ต้องงัดข้อกับมาเฟียเดิมที่คุมถิ่นนั้นอยู่ กว่าจะฝ่าฟันทำมันจะสำเร็จ เขาก็ต้องสร้างอิทธิพลไว้ไม่น้อย แน่ล่ะมันทำให้เขากำลังโดนหมายหัว ลูคัสเองก็รู้ แต่ขึ้นหลังเสือไปแล้วก็ต้องปีนขึ้นไปอีก ฉะนั้นเขาตั้งใจจะโค่นพวกอำนาจเก่าๆ และดึงลลิตไปช่วยให้ได้ในวันหนึ่ง

รอแค่น้องชายยอมไปช่วย ส่วนมารดาเลี้ยงของเขานั้น ท่านไม่มีทางไปแน่นอน เขากลั้นยิ้มเมื่อนึกถึงท่าน ผู้หญิงที่ทำให้บิดาของเขายอมลงให้ รวมถึงตัวเขาเองด้วย เธอมีอิทธิพลอย่างแปลกประหลาด ทำให้ลูคัสแอบคิดว่าคงจะต้องผู้หญิงแบบคุณลินินที่แหละ สเปคภรรยาของเขา...ถ้าเกิดว่าเขาอยากจะมีนะภรรยาน่ะ

ลูคัสผู้อยู่ในวงการธุรกิจสีเทามาตั้งแต่จำความได้

ลูคัสผู้มีหญิงสาวมากหน้ารายล้อมอยู่ตลอดเวลา

ความรักคืออะไร?

นั่นสินะ...

.....................................

พี่นินีช่วยเมหน่อยนะ เพื่อนของเมเดือดร้อนต้องการเงินด่วนจริงๆ ถึงได้มาทำเรื่องแบบนี้

พี่ดูโปรไฟล์ที่แกส่งมาให้แล้ว แหม...ยังกับจะมาขอทุนมากกว่าจะมาขายตัว

พี่นินีอะ...เฮ้อ...ถ้าเกิดว่าไม่ต้องการให้ช่วยขนาดนั้น เมคงไม่ตากหน้ามาขอหรอกน่า นะพี่นินี ช่วยหน่อย

เพื่อนแกยังบริสุทธิ์จริงๆ น่ะเหรอยัยเม

อื้อ...ตรวจกับหมอก็ได้นะ ปลอดภัย ปลอดโรค เวอร์จิ้น จูบยังไม่เป็นเลยพี่นินี

เหมือนจะโปรไฟล์ดีสำหรับพวกที่ชอบของสะอาด ราคาอาจจะดีสำหรับพวกนี้ แต่...ลูกค้าอาจจะ คือยังไงล่ะ พี่บอกตรงๆ เลย ผู้ชายทรงที่ชอบสาวใส สะอาด มักจะเป็นพวกเสี่ยตัณหากลับอะ เพื่อนแกจะรับได้ไหม

พี่นินีสกรีนให้หน่อยก็แล้วกัน หนูเชื่อมือพี่ค่ะ พวกเสี่ยตัณหากลับ...ไม่เอาได้ไหม

เอาล่ะ เดี๋ยวดูงานให้ ด่วนขนาดไหนล่ะยัยเม แล้วเพื่อนแกน่ะก็ต้องฝึกจริตมารยาไว้บ้างนะ เกิดไปเจอลูกค้าพี่ไปร้องกรี๊ดๆ ใส่เขา ทำตัวแข็งทื่อมะลื่อ บางคนคอมเพลนมาคืนเงินมายุ่งกันทั้งหมดนี่นะยะ เอาคลิปพวกนี้ไปเปิดให้ดูด้วยล่ะ

เมษาย่นจมูกน้อยๆ เมื่ออ่านดูข้อความจากพี่สาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ นิลนีเป็นเหมือนคนจัดหาเด็กไซน์ไลน์ส่งให้กับท่านๆ เสี่ยๆ ไฮโซทั้งหลาย ราคานั้นดีแน่นอนแหละเธอถึงได้ฝากเพื่อนเข้าไปให้ช่วยดูแล อีกอย่างหนึ่งยัยดาวบอกว่าทำแค่หนนี้ช่วยแม่ ก็ควรจะได้ราคาดีๆ ไปเลย แน่นอนว่าของที่อัพราคาได้ขนาดนั้นคุณภาพจะต้องคับแก้ว

พี่สาวบอกมาว่ามีแต่พวกเสี่ยตัณหากลับ พวกไม่มั่นใจในสมรรถภาพของตัวเอง เลยชอบที่จะเอาคนไม่มีประสบการณ์ พวกชอบเปิดซิงนี้มักจะทำรุนแรงบ้าง ทำอะไรวิตถารแปลกประหลาดบ้าง ก็ให้หวาดกลัวแทนเพื่อน แต่...เธอก็ไม่มีเงินจะช่วยเพื่อน เพื่อนตัดสินใจแบบนี้เธอก็ได้แต่หวังว่าพี่สาวจะสกรีนลูกค้าให้บ้างนะ เฮ้อ...

ตอนแรกนึกว่าเวอร์จิ้นจะพาปัง

แต่เวอร์จิ้นเพื่อนฉันจะพาซวยไหมล่ะให้ไปเจอะเจออะไรแบบนั้นอะ

เธอแชทข้อความหาดาษดาว ส่งคลิปไปให้ดู บอกว่าให้ไปศึกษาเลียนแบบและทำใจ กำลังหาลูกค้าให้อยู่ ดาษดาวตอบมาสั้นๆ ว่าขอบใจ เธอก็ยิ่งนึกห่วงเพื่อนจนต้องขับรถไปหาดาษดาวที่บ้าน

“กำลังศึกษาอยู่”

ดาษดาวตอบเมื่อเมษาไปถึงบ้านหลังกลางเก่ากลางใหม่ของเธอ บ้านหลังนี้ติดจำนองขาดส่ง และกำลังจะถูกยึด...ดาษดาวเพิ่งรู้จากปากของแม่เมื่อคืนนี้เอง ท่านเร่งเร้ามา และเร่งให้เธอมาเจอกับเสี่ยเสีย จะได้สองต่อคือปล่อยตัวนางดวงเดือน แถมเสี่ยจะยกหนี้ให้กับนายอาจอีกด้วย

ทำไมชีวิตของเธอมันมาถึงขีดจำกัดอะไรแบบนี้กันนะ