EP.3 | รชต

ฉันกับแม่ นั่งร้องไห้กันอยู่ในบ้าน พอเวลาผ่านไปสักพัก แม่ก็หยิบมือถือมาโทร

"พี่...เมฆาโดนใครไม่รู้จับไป" เสียงแม่พูดไปร้องไห้ไป ฉันเลยคว้ามาคุยเอง

"คุณลุง พี่เมฆาโดนจับตัวไปค่ะ เฮียอ้วนเจ้าของร้านเหล้าที่พี่เขาไปประจำบอกมา" ฉันเองก็ร้องไห้ แต่ก็ยังไม่สั่นเท่าแม่ ตอนนี้ฉันห่วงทั้งพี่ ทั้งแม่ กลัวจะล้มป่วยซ้ำไปอีก

"แม่ คุณลุงบอกว่าจะไปช่วยหาดูให้ บอกให้เรารออยู่นี่"

ฉันสรุปที่คุยให้แม่ฟัง ตอนนี้แม่ลมจับ ดูท่าไม่ดีมากๆ

ขวดยาลดความดันถูกหยิบมา แม่รีบกินแล้วก็ไปนั่งเฝ้าโทรศัพท์

ฉันโทรหาหัวหน้า คิดว่าพรุ่งนี้คงไม่ได้ไปทำงาน เพราะต้องออกไปตามหาพี่ก่อน เรื่องนี้สำคัญต่อฉันมากจริงๆ

[เธอทำงานยังไม่ครบโปรเลย ลาแบบนี้ต้องโดนหักตังนะ]

"เข้าใจค่ะ ที่บ้านมีเรื่องจำเป็นจริงๆ หนูจะรีบเคลียร์แล้วไปทำงานนะคะ"

[รู้ใช่มั้ยถ้าลาเกิน 3 วัน เจ้านายเขาจะไล่ออกนะ]

"ระ...รู้ค่ะ หนูจะรีบกลับไปทำงานนะคะ"

ความวัวไม่ทันหาย เหมือนความควายจะเข้ามาแทรก จะเครียดก็เครียดให้หมดทุกทางเลยสินะ

"เจ้าขา พรุ่งนี้ออกไปตามหาพี่ให้แม่ด้วยนะ ลองขี่ๆรถดู เผื่อเขา...จะอยู่แถวนี้"

"ค่ะแม่ แม่นอนเถอะ ฉันจะลองโทรหาพี่แจ็คอีกคน เผื่อเขาจะรู้"

ฉันพูดไปอย่างนั้น ฉันติดต่อซ้ำหลายรอบทั้งเฮียเพ้ง ทั้งพี่แจ็ค และพี่เมฆา ไม่มีใครเปิดเครื่องเลยสักคน...หรือเขาจะตกในสถานการณ์เดียวกัน

----------

DAY 2

-เช้าวันต่อมา-

คุณลุงศักดิ์ อดีตสามีของแม่ ก็มาหาพวกเราที่บ้าน หน้าตาอดนอนมาเลย คงไปตระเวณตามหามาเหมือนกัน

ฉันไม่รู้ว่าพ่อแท้ๆ ยังอยู่หรือตายไปแล้ว เราสองคนพี่น้องโตมากับคุณลุงศักดิ์ที่เลี้ยงดูราวกับเราเป็นลูก แต่จู่ๆวันหนึ่งคุณลุงกับแม่ก็เลิกกัน แต่ความใจดีของคุณลุงก็ยังมีให้อยู่เรื่อยๆ ทั้งส่งเงินมาให้ และ...เป็นที่พึ่งยามมีปัญหา

"ลุงรู้แล้วล่ะ ว่าเมฆาอยู่ที่ไหน แต่ลุงเข้าไปที่นั่นไม่ได้" สีหน้ากลัดกลุ้มของคุณลุง แววตาทุกข์ใจนั่น ทำฉันกับแม่น้ำตาคลอ

"พี่ช่วยลูกไม่ได้หรอ" แม่ฉันเริ่มตัดพ้อ

"พี่ก็อยากช่วย แต่มัน..."

"ทำไมคะคุณลุง มันอันตรายมากใช่มั้ยคะ"

"เจ้าขา ลุงไม่อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้หรอกนะ แต่คนที่เมฆาไปมีเรื่องด้วย เขาเป็น...เขาใหญ่มาก แล้วพวกลุงที่ทำงานในวงการแบบนี้มันรู้หน้ากันหมด ถ้าลุงเข้าไป ลุงว่าเมฆาจะเป็นอันตรายหนักกว่าเก่า"

"ยังไงหรอคะ หนูไม่เข้าใจ"

"เมฆา โดนมาเฟียใหญ่จับไป มันเหยียบหางเสือไม่รู้ตัวแหล่ะ ไม่มีใครกล้ายุ่งกับตระกูลนี้ ที่สำคัญ ลุงเป็นลูกน้องของอริพวกเขา ถ้าพวกนั้นรู้ว่าลุงกับเมฆาเกี่ยวข้องกัน ลุงไม่แน่ใจว่า..."

"แล้วลุงรู้มั้ยคะว่าพี่อยู่ที่ไหน"

"ตอนนี้ยังไม่รู้ มันสืบยาก เพราะเขาหูตาเยอะ นายลุงบอกว่าจะพยายามหาทางช่วยเมฆาเอง"

"เขาจะช่วยหรอคะ เจ้านายของลุง"

"ลุงเองก็ไม่แน่ใจ แต่มันก็ไม่มีทางอื่น"

"คุณลุงคะ ถ้าเป็นหนูล่ะ หนูไปช่วยพี่ได้มั้ย"

แม่ที่เอาแต่นั่งร้องไห้ เงยหน้ามามองฉันด้วยสีหน้าตกใจ

คุณลุงศักดิ์กลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ลงคอ ฉันกลัวคำตอบที่จะได้ยิน ไม่ว่าจะเป็นคำตอบแบบไหน ฉันก็กลัว

"ลุงไม่รู้ แต่ลุงไม่อยากให้ลูกเข้าไปเกี่ยวข้อง ถ้าเราก้าวขาเข้าไปในวงการนี้แล้ว ยากที่จะหาทางออกเจอ เจ้าขา ลุงอยากให้หนูอยู่ดูแลแม่ รอให้นายลุงเขาช่วยดีกว่า"

แววตาที่ไม่มั่นใจเลยว่าเจ้านายคุณลุงจะช่วยมั้ย มันแสดงออกมาชัดเจน ฉันรู้ว่าคุณลุงไม่โกหก มันทำให้รู้ว่า พวกเราสิ้นหวังแล้ว

"แม่....ฮือออออ พี่เมฆา....ฮือออออ"

"พี่บอกฉันว่าลูกอยู่ไหน ฉันจะไปหาลูกเอง อยู่แบบนี้ฉันขอตายดีกว่า"

สภาพแม่ เหมือนคนจะตายจริงๆ ฉันคิดว่า ฉันคือคนที่แข็งแรงกว่า ถ้าเป็นฉันที่ไปตามหา ก็คงมีโอกาสมากกว่าแม่ที่แก่แล้ว

"คุณลุง พาหนูไปได้มั้ยคะ หรือบอกก็ได้ว่าต้องไปที่ไหน ถึงจะหมดหวัง แต่หนูก็อยากทำทุกอย่างที่หนูทำได้ ฮือออ"

เสียงร้องไห้ระงมในบ้าน ทั้งแม่ทั้งฉันร้องจนไม่มีอะไรจะออกมา

--------

Rrrrrrr

[ส่งเด็กไปที่นัดหมาย นายรออยู่]

ปลายสายพูดสั้นๆ กับศักดิ์ ให้ดำเนินตามแผน รชต(รัด-ชะ-ตะ) พ่อค้าอาวุธเถื่อน วางแผนให้เข้าไปช่วยเมฆา ลูกเลี้ยงของลูกน้อง ซึ่งที่จริงแล้ว เด็กคือสายของเจ้าพ่อ เขาทำงานร่วมกับพ่อเลี้ยงมาโดยตลอด

การที่เมฆาถูกอุ้มหายไปอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย เป็นเรื่องเหนือความคาดหมาย เพราะคนที่ทำนั้น คือ ตระกูลมาเฟียใหญ่ คู่อริของเขา รชตสั่งลูกน้องให้วางแผนชิงตัวเมฆากลับมา โดยให้ใช้น้องสาวเข้าไป ดูว่าฝั่งนั้นมีปฏิกิริยาอะไรบ้าง

สิ่งที่รชตกลัว คือ ข้อมูลที่เมฆารู้ จะถูกรีดออกมา หากฝั่งนั้นรู้ว่าเด็กคนนี้เป็นสายของเขา งานนี้จึงใช้คนในไม่ได้

"เจ้าขา ถ้าลุงทำแทนลูกได้ ลุงก็อยากทำให้นะ แต่ความเป็นความตายอันนี้ คงต้องเป็นลูกที่เข้าไปช่วยพี่ออกมา"

"หนูจะทำค่ะ หนูจะพยายาม ให้หนูอยู่แบบนี้หนูคงอกแตกตาย หนูจะไปช่วยพี่ค่ะ"

"งั้นลูกไปกับลุง"

------------

@ร้านเหล้าแห่งหนึ่งแถวสีลม

"เธอชื่ออะไร"

รชตเอ่ยถามเด็กสาวที่หน้าตาสดสวย ถ้ารู้ว่าศักดิ์มีลูกเลี้ยงผู้หญิงแถมหน้าตาดีขนาดนี้ เขาคงเรียกให้มารายงานตัวนานแล้ว

ในวงการค้าอาวุธ ตระกูลอาทิตย์พาณิช เป็นคู่แข่งที่เขารังเกียจและอยากทำลายที่สุด อำนาจมืดที่มีหากเขาล้มเจ้าสัวกับตรัยคุณได้ ก็สบาย

ตลาดทั้งหมดจะเป็นของเขา

รชต เจ้าพ่อค้าอาวุธ ที่ไต่เต้ามาจากสังคมทหาร ตอนนี้อายุอานามจะสี่สิบแล้ว ชั้นเชิงจึงมีพอตัว

เด็กสาวนี่จะมีประโยชน์ ไม่ว่าจะถูกส่งไปหามาเฟียตระกูลใหญ่หรือจะกลับมาที่นี่ก็ดี แผนการร้ายในหัวมันคิดได้เองอย่างเป็นธรรมชาติ

"หนู ชื่อ เจ้าขาค่ะ"

"อายุเท่าไรแล้ว"

"กำลังจะ 23 ค่ะ"

"อืมมม เธอคิดว่าเมฆายังมีชีวิตอยู่มั้ย"

"มะ...มีสิคะ พี่เมฆา เขาบอกว่าเขาเป็นคนตายยาก"

แค่พูดก็น้ำตาคลอออกมา แบบนี้ส่งไปล่อเด็กอย่างธิคุณได้สบายๆ ลูกคนเล็กของเจ้าสัว คือช่องโหว่ใหญ่ของตระกูล

ถ้าเขาจัดการธิคุณ ตรัยคุณก็จะต้องเดือดจนคุมบังเหียนไม่อยู่ สภาพนี้ล้มง่าย ส่วนลูกคนรองได้ข่าวว่าไม่สนใจอะไร เลยไม่ใช่ตัวปัญหาที่ต้องสนใจ

"เธอจะเข้าไป เพื่อดูว่า เมฆาอยู่ไหน ยังมีชีวิตอยู่มั้ย แล้วเอามาบอกฉัน แค่นั้น ทำได้มั้ย"

"ฉันจะทำให้ได้ค่ะ"

"แต่..." เขาเริ่มมองฉันไปทั่วตัว เหมือนสำรวจ...ทุกอย่าง

"เจ้าขา โดนล่อ กับเป็นเหยื่อล่อ มันต่างกันนะ จำเป้าหมายไว้ ทำทุกอย่างให้ได้เป้าหมายที่อาสั่ง

เธอต้องไปตามหาคนชื่อธิคุณ

คนนั้น คือคนที่จับพี่ชายเธอไป

จำไว้ว่า ไม่มีความเมตตา ในหมู่คนพวกนี้

เธอต้องฉลาด...ใช้ของที่มีอยู่...ให้เป็นประโยชน์

แล้วเธอจะรอด"

"พาเด็กไปเปลี่ยนชุดซะ แล้วไปส่งที่หน้าร้านไอ้ธิ"