The Follow Love 2. แย่แล้ว

The Follow Love 2.

แย่แล้ว

ครืด ครืด

แรงสั่นของโทรศัพท์ที่หัวเตียง ทำให้สองร่างที่นอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงกว้างงัวเงียตื่นขึ้นมา

“ฮัลโหล” ติณภัทรเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสาย โดยไม่มองว่าใครโทรมาให้เสียเวลา

“คุณติณคะ!!” เสียงร้อนรนของปลายสายก็ดังขึ้นทันที

“อื้ม มีอะไร?” ติณภัทรตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงติดหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะถูกรบกวนเวลานอนของตนเอง

“เอ่อ คุณหญิงธนัชชามาหาค่ะ”

“อะไรนะ!!” แต่เมื่อได้ยินปลายสายพูดมาอย่างนั้น ติณภัทรก็ผุดตัวลุกขึ้นนั่งแล้วร้องถามขึ้นเสียงดัง ท่าทางงัวเงียก่อนหน้าไม่มีแล้ว มีแต่ความตกใจเท่านั้นในตอนนี้

“คุณหญิงธนัชชามาหาคุณติณ ตอนนี้กำลังรออยู่ที่ห้องทำงานค่ะ” ปลายสายเอ่ยย้ำกลับมาด้วยคำพูดเดิม

“เวรล่ะ” ติณภัทรสบถออกมาอย่างอดไม่ได้

“เดี๋ยวฉันรีบไป” จากนั้นเขาก็รีบบอกปลายสายแล้วกดวางทันที

แต่ในขณะที่เขากำลังรีบร้อนจะลุกออกจากเตียง ก็มีมือสอดเข้ามากอดจากทางด้านหลัง ตั้งใจไม่ปล่อยให้เขาลุกออกไปไหนทั้งนั้น

“จะรีบไปไหนคะติณ ไหนบอกว่าวันนี้ไม่มีงานไงคะ?”

ลลิตา นางร้ายตัวแม่แห่งวงการบันเทิงเอ่ยถามแฟนหนุ่มของเธอพร้อมกับซบหน้าไปที่แผ่นหลังของเขาอย่างออดอ้อน

“ผมมีธุระด่วน ต้องรีบไปที่บริษัท ปล่อยก่อน”

ติณภัทรแกะมือของแฟนสาวออกแล้วหันไปพูดกับเธอ สีหน้าของเขามีความเคร่งเครียดไม่น้อย เพราะว่าวันนี้เขาไม่มีงานด่วนหรือนัดกับลูกค้า จึงสั่งเลขาไว้ว่าช่วงบ่ายถึงจะเข้าไปที่บริษัท เมื่อคืนเขามาหาแฟนสาวที่นาน ๆ ครั้งจะได้เจอกัน จึงจัดหนักจัดเต็มจนตื่นสาย แต่ใครจะไปคิดว่าแม่ของเขาอย่างคุณหญิงธนัชชาจะนึกครึ้มอะไรขึ้นมาถึงไปหาเขาที่บริษัทในตอนนี้

“ติณอ่ะ ไหนว่าวันนี้จะอยู่กับลิตาถึงเที่ยงไงคะ” ลลิตามุ่ยหน้าเล็กน้อย เพราะเมื่อคืนนี้แฟนหนุ่มบอกเธอว่าช่วงเช้าเขาจะอยู่กับเธอทั้งเช้า แต่นี่เพิ่งจะเก้าโมงเอง เขากลับบอกว่ามีธุระซะอย่างนั้น

“เลขาโทรตามเพราะมีงานด่วนครับ เดี๋ยวตอนเย็นผมมาหาใหม่นะที่รัก จุ๊บ” ติณภัทรรีบพูดเอาใจแฟนสาวเพื่อไม่ให้เธอโกรธ พร้อมกับประทับริมฝีปากเข้าที่หน้าผากอย่างแผ่วเบา

“งั้นคืนนี้พาลิตาไปดินเนอร์ด้วยนะคะ” ลลิตาคิดสักพักแล้วก็เอ่ยต่อรอง นาน ๆ ทีเธอจะมีเวลาว่างตรงกันกับแฟนหนุ่ม จึงอยากอยู่กับเขาให้นาน ๆ และเธออยากไปดินเนอร์ให้คนเห็นว่าเธอเป็นแฟนกับติณภัทร

“ครับ คืนนี้คุณอยากจะทำอะไร ผมจะตามใจทุกอย่าง แต่ตอนนี้ผมต้องไปแล้วนะครับ” ติณภัทรยิ้มกว้างแล้วรับปากแฟนสาวของเขาอย่างดี

“ค่ะ ขับรถดี ๆ นะคะติณ จุ๊บ” ลลิตาได้ยินอย่างนั้นก็ยิ้มออกมาแล้วโน้มหน้าไปจูบติณภัทรอย่างเอาใจ จากนั้นก็ล้มตัวลงนอนต่อทันที

ติณภัทรรีบลุกจากเตียงนอนแล้วไปอาบน้ำแต่งตัว ดีที่ว่าเขามีชุดสำรองอยู่ที่ห้องของลลิตา จึงไม่เสียเวลาในการหาเสื้อผ้ามาเปลี่ยน

ติณภัทรขับรถมาที่บริษัทของตนเองอย่างเร็ว พอมาถึงหน้าห้อง เลขาสาวที่โทรตามเขาก็ยิ้มเจื่อนให้แล้วชี้ไปที่ด้านในห้องทำงานของเขา

ติณภัทรพยักหน้าให้เลขาแล้วเปิดประตูเข้ามาด้านในห้อง

แอดดด

“ไงจ๊ะพ่อผู้บริหารใหญ่ เข้างานเวลานี้บริษัทคงจะเจริญ ๆ ขึ้นไปเรื่อย ๆ” เมื่อเห็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเปิดประตูเข้ามาแล้ว คุณหญิงธนัชชาก็ใช้คำพูดจิกกัดเขาทันที

“โธ่ แม่ครับ จะมาทำไมไม่บอกผมก่อนล่ะครับ?” ติณภัทรปรับสีหน้าให้ยิ้มแย้ม จากนั้นก็รีบเข้าไปกอดแม่ตัวเองไว้พร้อมกับเอ่ยอย่างออดอ้อนเหมือนเด็กทำผิดแล้วแม่จับได้

“เหอะ ถ้าฉันบอกแกแล้วฉันจะรู้ไหมว่าลูกชายฉันเดี๋ยวนี้มันเหลวแหลกแค่ไหน!” คุณหญิงธนัชชาผลักลูกชายออกแล้วเชิดหน้าขึ้น จากนั้นก็ต่อว่าลูกชายเสียงดังลั่นไปทั่วห้องทำงาน

“โธ่...แม่ครับ คือวันนี้ผมไม่มีงานเลยมาสายแค่นิดหน่อยเอง”

ติณภัทรจึงยกเรื่องงานขึ้นมาอ้าง เพราะช่วงที่ผ่านมาแม่เขารู้ว่าเขาทำงานหนักแค่ไหน ถึงได้กล้ายกขึ้นมาอ้าง

“อย่าทำมาเป็นอ้างนู่นอ้างนี่ ที่มาสายแบบนี้ไปนอนกกแม่ดาราคนนั้นอีกแล้วใช่ไหม?” แต่มีหรือที่คนเป็นแม่จะไม่รู้ทันลูกชาย ว่าเพราะอะไรลูกชายของเธอถึงได้มาทำงานงานสายแบบนี้

“แฟนผมชื่อลิตาครับแม่” ติณภัทรจึงพูดขึ้นอย่างอ่อนใจ เขาคบกับลลิตามาหลายเดือน เคยพาไปเจอแม่ครั้งหนึ่ง แต่แม่ของเขากลับไม่ชอบและไม่ถูกชะตากับเธอเป็นอย่างมาก แม่ไม่ยอมรับและต่อต้านมาโดยตลอดเลยก็ว่าได้

“เรียกแฟนได้เต็มปากเต็มคำเชียวนะ”

คุณหญิงธนัชชาตวัดสายตามองลูกชายอย่างไม่พอใจที่ติณภัทรยกย่องแม่ดาราคนนั้นออกหน้าออกตา เหตุผลที่เธอไม่ชอบแฟนสาวของลูกชาย ไม่ใช่เพราะผู้หญิงคนนั้นเป็นดาราเต้นกินรำกิน แต่เพราะครั้งแรกที่เธอเจอลลิตา คือตอนที่ผู้หญิงคนนั้นกำลังมีพฤติกรรมที่ไม่ดี กดขี่พนักงานของบริษัทต่อหน้าเธอ

ในวันนั้นคุณหญิงธนัชชาเข้ามาในบริษัทแล้วเจอเข้ากับผู้หญิงที่มีข่าวกับลูกชายของตัวเองกำลังต่อว่าพนักงานที่ไม่ยอมให้เธอขึ้นลิฟต์ของผู้บริหาร ซึ่งตามกฎมีเพียงแค่ผู้บริหารเท่านั้นที่จะใช้ลิฟต์นี้ได้ ตอนนั้นลลิตาอาละวาดอย่างหนัก ขู่ว่าจะไล่พนักงานคนที่ห้ามออก คุณหญิงธนัชชาเห็นว่าเรื่องกำลังจะบานปลายจึงจะเข้าไปห้าม แต่ลูกชายตัวดีของเธอก็ดันเข้ามาขวางเอาไว้ก่อน และพยายามห้ามปรามแฟนสาว จากนั้นก็หันไปกำชับกับพนักงานว่าอย่าให้เรื่องนี้หลุดออกไปให้กระทบชื่อเสียงของบริษัทและตัวของลลิตาเอง

คุณหญิงธนัชชาได้ยินก็ผิดหวังในตัวลูกชายเป็นอย่างมากที่เขาไม่แม้แต่จะขอโทษพนักงานคนนั้นที่ทำตามกฎของบริษัทอย่างเคร่งครัด แต่กลับไปเข้าข้างผู้หญิงนิสัยไม่ดีคนนั้นได้อย่างไม่ลืมหูลืมตา

นั่นทำให้คุณหญิงธนัชชาไม่ชอบแฟนสาวของลูกชายมาก โดยที่ทั้งลูกชายและตัวลลิตาก็ไม่รู้เลยว่าเหตุผลที่คุณหญิงธนัชชาไม่ชอบเธอนั้นมีสาเหตุมาจากอะไรกันแน่

“แล้วนี่แม่มาหาผมมีอะไรหรือเปล่าครับ?” ติณถามขึ้นเพื่อเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากให้แม่พูดถึงแฟนสาวของเขาอีกแล้ว เพราะจะทำให้เสียบรรยากาศในการพูดคุยกันเปล่า ๆ

“เปล่า ไม่มีอะไร ฉันแค่แวะมาแถวนี้ เลยแวะมาหา ก็แค่นั้น”

คุณหญิงธนัชชาตอบออกไปตามตรง ที่จริงเธอแค่มาหาเพื่อนแถวนี้ เลยแวะมาหาลูกชายเสียก่อน เพราะไม่ได้เจอติณภัทรเกือบจะเดือนแล้ว แต่ก็ไม่คิดเลยว่าติณภัทรจะมาทำงานงานสาย แล้วอ้างว่าไม่มีงานแบบนี้

“คิดถึงผมสินะครับ” ติณได้ฟังแล้วก็รีบเข้าไปกอดเอวแม่อีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยถามด้วยเสียงออดอ้อน

“ใช่ ฉันคิดถึงลูกเลยมาหา แต่ลูกมันไม่เคยเห็นหัวฉัน เวลาว่างมันก็ชอบไปกกแต่กับสาว บ้านช่องไม่เคยกลับ” คุณหญิงธนัชชาหมั่นไส้จึงพูดประชดไป

“โธ่ แม่ครับ อย่าพูดอย่างนี้สิครับ ผมเองก็เพิ่งจะว่าง” ติณภัทรรีบปฏิเสธและแก้ตัว

“เพิ่งจะว่างเหรอ? ว่างแล้วก็ไปหาแม่ดารานั่นเลย แสดงว่าแกเห็นแม่นั่นสำคัญกว่าฉันที่เป็นแม่แท้ ๆ ของแกสินะ” แต่ก็ดูเหมือนว่ายิ่งพูด ยิ่งทำให้ผู้เป็นแม่โกรธหนักขึ้นกว่าเก่า

“แม่ครับ ไม่ใช่อย่างนั้นครับ”

ติณภัทรโอดครวญขึ้นแล้วเดินไปกอดออดอ้อนแม่ของตนเอง ซึ่งกว่าจะง้อให้คนอย่างคุณหญิงธนัชชากลับมาเป็นปกติได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยทีเดียว