5

ถังลีเฟย !!!

นังสารเลวถังลีเฟยหายจากเมืองหลวงไปแล้วมิใช่รึ หายไปได้หกปีแล้วเหตุใดจึงกลับมาเล่า อู่เซียวอ้ายตกใจยิ่งนัก

ถังเฟยเฟยมองสตรีนางนี้คงจะเป็นคนรวยเป็นแน่แท้ดูจากเนื้อผ้าที่สวมใส่อีกทั้งหยกพกติดกายหญิงนางนั้น

"ถังลีเฟย เจ้ากลับมาแล้วรึ" ถังเฟยเฟยมองสตรีนางนี้ แววตาของฝ่ายตรงข้ามมีแต่ความขุ่นเคืองดูท่าแล้ว ฝ่ายตรงข้ามต้องเป็นศัตรูของถังลีเฟยแน่นอน

อู่เซียวอ้ายพลันจ้องหน้าถังเฟยเฟย คิดว่านังแพศยาคนนี้จำท่านหญิงอย่างนางมิได้รึ

คำว่าถังลีเฟยทำให้ชาวบ้านที่ยืนอยู่ตรงนั้นพลันตกใจ ถังลีเฟยคือคุณหนูใหญ่แห่งจวนท่านแม่ทัพถังแม่ทัพฝ่ายซ้ายเมืองต้าโจว

เมื่อหกปีก่อนนางได้หายไปจากจวนถังพร้อมบุรุษผู้หนึ่ง อีกทั้งนางในตอนนั้นเป็นคู่หมั้นขององค์รัชทายาทด้วย แต่ทว่าบัดนี้นางกลับมาแล้ว

"เจ้ารู้จักข้ารึ" ถังเฟยเฟยถามสตรีนางนั้น อู่เซียวอ้ายรู้สึกโดนตบหน้าอย่างจังหลังที่ถังเฟยเฟยถามนางว่ารู้จักนางรึ

"ถังลีเฟย เหตุใดเจ้าแสดงละครเก่งเพียงนี้ ข้ากับเจ้าต้องรู้จักกันดีอยู่แล้ว ข้ากับเจ้าแข่งศิลปะทุกแขนงกันในเมืองต้าโจว แต่เจ้าก็ได้ตำแหน่งสาวงามไปครอง หลังจากเจ้าไม่อยู่ตำแหน่งสาวงามก็ตกเป็นของข้า" อู่เซียวอ้ายพลันเอ่ยขึ้นอย่างภาคภูมิใจหกปีมานี้นางครองตำแหน่งสาวงามของต้าโจว

แต่ทว่ายามนี้เหตุใดนังสารเลวถึงได้กลับมาเล่า

"เอาล่ะเจ้าพูดจบแล้วข้าขอตัวก่อน" ถังเฟยเฟยขี้เกียจฟังอู่เซียวอ้ายร่ายยาว กระนั้นจึงจูงสองแฝดค่อยๆ เดินออกไปจากตรงนั้น

"เจ้าจะเดินหนีท่านหญิงอย่างข้ามิได้นะ" เรื่องอะไรที่อู่เซียวอ้ายจะยอมให้อริเก่าเดินหนีนางไปได้ง่ายๆ เล่า

แส้ยาวฟาดไปที่ตัวของถังเฟยเฟย แต่ทว่าแส้ยังไม่โดนอาภรณ์ของนางก็ม้วนกลับไปหาเจ้าของของมันเสียแล้ว ทำให้แส้ฟาดกลางกบาลของท่านหญิงอย่างแรง

ทุกสายตาต่างเห็นพลังปราณสีน้ำตาลขั้นหก อมตะวิชา

ไม่น่าเชื่อคุณหนูใหญ่สกุลถังกลับมาครั้งนี้พร้อมพลังปราณขั้นสูงสุด

"ท่านหญิง" ข้ารับใช้ของท่านหญิงต่างตกใจ ทุกคนหามท่านหญิงไปรักษาตัว ส่วนถังเฟยเฟยกับเจ้าแฝดต่างมุ่งหน้ามาที่จวนถัง

ทั้งสามหยุดมองที่หน้าประตูจวนสีแดงขนาดใหญ่อีกทั้งมีคนเฝ้าประตู พวกเขาต่างเป็นข้ารับใช้คนใหม่

"แม่นางมาหาใครหรือขอรับ" ข้ารับใช้หน้าประตูพลันเอ่ยถาม

"เจ้านำสิ่งของนี้ไปให้ท่านแม่ทัพถัง เขาจะรู้เอง" ถังเฟยเฟยมองชายผู้นั้นหายเข้าไปในจวนอย่างรวดเร็ว

สองแฝดมองหน้ามารดาในใจลึกๆ หวังว่าท่านตาจะยอมรับพวกเขาทั้งสองคนพี่น้อง

"ท่านแม่ท่านตาจะยอมรับพวกเรารึไม่" เปาเปาช่างอยากรู้ หากท่านตาไม่ยอมรับทั้งสามคนก็แค่กลับไปใช้ชีวิตในหุบเขา

"ต้องยอมรับสิ สองแฝดของแม่น่ารักเพียงนี้" ถังเฟยเฟยยิ้มให้ลูกรักทั้งสอง

อีกด้านหนึ่งลานประลองยุทธ์ด้านหลังจวน แม่ทัพใหญ่ถังเทียน ในยามนี้เขาอายุสี่สิบกว่าปี แต่ทว่าใบหน้าก็ยังหล่อเหลาเหมือนเดิม กระบี่ตวัดไปมาเป็นรูปจันทร์เสี้ยว

"นายท่านขอรับมีคนฝากของมาให้นายท่าน" บ่าวชายผู้นั้นรีบนำป้ายหยกให้ถังเทียนดู

ถังเทียนพลันมองแท่งหยกชิ้นนี้ ดวงตาของเขาพลันมีแสงสว่างออกมา

บุตรสาวที่หายไปกว่าหกปีของเขาบัดนี้นางกลับมาแล้ว เขาเฝ้ารออย่างมีความหวังบางคนก็ว่านางหนีไปกับบุรุษ

"นางอยู่ที่ใด" ถังเทียนดีใจจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ที่จะได้พบบุตรสาวอันเป็นที่รัก

"หน้าจวนขอรับนายท่าน" ทำให้ถังเทียนดีใจอย่างมากเขารีบสาวเท้าไปที่หน้าจวน

เขาเห็นบุตรสาวในชุดสีขาวอีกทั้งเด็กฝาแฝดชายหญิงอยู่เคียงข้างกัน หันมามองทางเขาทำให้เขาตกใจจนพูดไม่ออก

ถังเฟยเฟยมองบุรุษชุดสีน้ำเงินใบหน้าหล่อเหลา หล่อมากนึกว่าโอปป้าเกาหลี

"ลูกพ่อเหตุใดเจ้าถึงกลับมาเอายามนี้ หกปีแล้วที่เจ้าไม่อยู่ นี่ผู้ใด" สายตาของเขามองไปทางเจ้าแฝด

"ท่านตา" สองแฝดเอ่ยอย่างยิ้มๆ เรียกเขาว่าท่านตา ทำให้ถังเทียนทั้งดีใจ และเสียใจ ที่นางหนีไปในตอนนั้นอย่าบอกนะว่านางตั้งครรภ์

"เอาเถอะเจ้ากลับมาก็ดีแล้ว มีอะไรก็เข้าไปคุยกันด้านใน" ถังเฟยเฟยรู้สึกอบอุ่นในยามที่บิดาผู้นี้กุมมือนางไว้

"ท่านพ่อ ข้าขอโทษ ข้าความจำเสื่อมเจ้าค่ะ เพิ่งฟื้นความจำได้ไม่นานนี้" ยิ่งทำให้คนเป็นบิดาตกใจ

"ไม่เป็นไร กลับมาก็ดีแล้ว เดิมทีพ่อคิดว่าจะไม่ได้เจอหน้าเจ้าอีกแล้ว พี่ใหญ่ พี่รอง พี่สามของเจ้าคงจะดีใจมากที่เจ้ากลับมา" เขารีบพาลูกพาหลานเข้าไปในเรือนใหญ่ทันที

ข่าวการกลับมาของคุณหนูใหญ่แพร่ไปทั่วจวนถังทั้งบ้านสายรองบ้านสายสามต่างรับรู้ ยิ่งตกใจนัก หายไปตั้งหกปีไม่มีข่าวคราวอันใด บัดนี้กลับมาแล้ว

"ท่านแม่พี่หญิงใหญ่กลับมาแล้ว" คุณหนูบ้านรองอย่างถังอีอีตกใจยิ่งนัก นางเป็นบุตรสาวบ้านรองอาศัยจวนบ้านใหญ่อยู่ บิดาของนางเป็นคนเจ้าสำราญไม่เอาไหน

"ดียิ่งนักพวกเราควรไปแสดงความยินดีที่นางกลับมา"