บทที่ 5

คณินเอนหลังกับเก้าอี้ตัวนุ่มหนาพลางนวดขมับให้กับตัวเองเบาๆ ชายหนุ่มหลับตาเมื่อนึกถึงสิ่งที่มารดาคุยกับเขา ประโยคหลังสุดนั้นมันทำให้เขากลุ้มใจไม่น้อยเลยทีเดียว

‘กลับมาเร็ว ๆ นะตาเคียว คุณหญิงแม้นศรีกับหนูนราวัลย์มาเป็นแขกที่บ้านเราเย็นนี้’

“แผนจับคู่ของคุณแม่ตามเคย จะปล่อยเราอยู่เฉยๆ ไม่ได้หรือไงกันนะ”

ชายหนุ่มบ่นกับตัวเอง เมื่อนึกถึงมารดาที่เจ้ากี้เจ้าการวุ่นวายกับชีวิตเขามากมายในระยะหลังนี่ก็ให้เหนื่อยใจนัก เขายังไม่พร้อมและยังไม่อยากจะลงเอยกับใคร มารดาคงเห็นว่าวัยสามสิบห้าปีของเขามันมากนักหรือไรกัน ถึงหาผู้หญิงที่ท่านคิดว่าดีพร้อมมาให้กับเขาอยู่เรื่อยๆ

คณินเคาะมือกับโต๊ะเป็นจังหวะเบาๆ เขาไม่อยากจะมีชีวิตครอบครัว ตอนนี้เขากำลังรักงานมากกว่า เขาสนุกที่จะทำให้มันก้าวหน้ามากขึ้นไปเรื่อยๆ บิดาเองก็ภูมิใจในตัวของลูกชายคนโตมาก หากแต่มารดาอยากจะให้เขามีชีวิตครอบครัวตามอย่างคณาน้องชายเขาเสียที อีกทั้งลูกสะใภ้คนเล็กที่เป็นเพียงอาจารย์ในมหาวิทยาลัยจะไม่ได้ดังใจของกัลยามากนัก ท่านจึงขยันหาลูกสะใภ้ให้บุตรชายคนโตเสียเอง

“พี่เคียว ทำไมหน้ามุ่ยขนาดนั้นล่ะครับผม”

เสียงเคาะประตูและเปิดมาแบบไม่ต้องรอคำอนุญาตทำให้คณินเม้มริมฝีปากอย่างไม่ค่อยพอใจนัก เมื่อเห็นว่าเป็นใครเขาก็ทำหน้าเคร่งใส่ คนที่เสียมารยาทเปิดห้องทำงานเขาเข้ามาถึงกับหัวเราะก๊ากกับหน้าตาแบบนั้นของพี่ชาย

“ทำไมไม่เคาะประตู นายเคน”

“เคาะแล้วไงครับ สองทีแล้วก็เปิดเลย เพราะแน่ใจว่าพี่เคียวอยู่”

คณาพูดอย่างไม่อนาทรกับสายตาพิฆาตของพี่ชายที่ใครต่อใครพากันกลัว หากแต่คณาเป็นข้อยกเว้น เขายักคิ้วให้กับคณินอย่างล้อเลียน

“ว่าแต่เย็นนี้ พี่เคียวต้องไปเซ็ทผม ทำหล่อก่อนไหมครับ แม่เราพาสาวมาให้ดูตัวอีกแล้ว”

“อย่ามาบ้าน่า” คณินถอนใจ

“พี่ไม่สนุกด้วยหรอกนะนายเคน อยากจะหนีเสียด้วยซ้ำ”

คณาที่กำลังทำท่าสนุกสนานเห็นหน้าตาเครียดๆ ของพี่ชายก็หยุดยิ้ม แล้วทำหน้าเหมือนเห็นใจคณิน เขาตบมือของพี่ชายเบาๆ

“อย่าเครียดไปเลยพี่เคียว พี่เคียวหาแฟนสักคนไปให้คุณแม่รู้จัก ท่านก็เลิกวุ่นวายเองล่ะครับ พี่เคียวเล่นทำแต่งาน ไม่ยอมไปพบปะสาวๆ ที่ไหนเลย คุณแม่ของพวกเราก็เลยอยากจะหาลูกสะใภ้เสียเอง ถ้าให้ท่านหาให้ รับรองพี่เคียวต้องได้แบบลูกสาวไฮโซ ไม่ก็ลูกคุณหญิงคุณนายบรรดาเพื่อนๆ ไฮโซไฮซ้อของคุณแม่แน่นอนเลย”

“โอย...”

คณินยิ่งกุมขมับเมื่อนึกถึงตรงนี้ บรรดาสาวๆ ที่มารดาพยายามให้เขารู้จักแต่ละคน คณินคิดว่าคงจะเข้ากับเขาไม่ได้แน่ๆ ก็คุณเธอทั้งหลาย ถ้าไม่พูดถึงเรื่องข้าวของหรูๆ ก็ต้องพูดเรื่องการเที่ยวต่างประเทศ เรื่องธุรกิจของทางบ้านที่อภิมหารวย ฟังแล้วก็ปวดหัวตงิดๆ ว่าทำไมแต่ละคนต้องมาแบบเดียวกันหมดด้วยนะ

“ดูท่าทางพี่เคียวจะชอบงานจับคู่ของคุณแม่มาก”

คณาหัวเราะก๊ากอย่างถูกใจ แล้วส่ายหน้ากับท่าทางของพี่ชายที่ทำหน้างอมองเขา

“เอาแบบนี้สิครับ ทำหน้าดุๆ แบบพนักงานขยาดตามแบบของพี่เคียวสิครับ สาวๆ ที่คุณแม่หามา คงไม่กล้ายุ่งกับพี่เคียว แม้ว่าพี่ชายของผมจะหล่อบาดใจมากก็ตามที”

“ไอ้บ้า”

เขาอดหัวเราะไม่ได้กับประโยคที่น้องชายว่า คณาเองก็หัวเราะจนน้ำตาไหล ก่อนจะลุกขึ้นยืนและชวนพี่ชายไป ‘งานจับคู่’ ของมารดาที่เขาตั้งให้

“ไปกันเถอะครับพี่เคียว หึ หึ ผมจะได้ไปรับแต้วเขาด้วย เผื่อสาวคราวนี้อาจจะไม่ใช่อย่างที่พี่เคียวไม่ชอบก็ได้นะครับ”

“พี่ว่าก็คงเหมือนเดิมนั่นแหละ”

คณินส่ายหน้าอย่างเบื่อๆ ในใจนึกถึงมื้ออาหารค่ำวันนี้ที่คงจะไม่อร่อยเหมือนทุกวันแน่นอน แล้วเขาจะทำอย่างไรให้มารดาเลิกมายุ่งวุ่นวายกับเขาเสียที เขานึกไม่ออกเลยจริงๆ ให้แก้ปัญหาทางธุรกิจเสียยังจะดีกว่าทำตามใจมารดาที่เข้ามาวุ่นวายกับชีวิตส่วนตัวของเขา................................................................................................................................................................

“นี่นาน่าเองก็เพิ่งจะไปโรมมานะคะ สวยมากเลยค่ะ ไปที่นครวาติกันมาน่ะค่ะ พอดีนาน่าเป็นแฟนของแดน บราวน์ คนเขียนเรื่องรหัสลับดาวินชี นาน่าเลยไปตามรอยนิยายเรื่องนี้ เลยบินต่อไปที่พิพิธภัณฑ์ลูฟร์ของฝรั่งเศสด้วยนะคะ ลงทุนไปดูภาพจริงเลย”

“อุ๊ยตาย!”

กัลยายกมือทาบอก มองหญิงสาวหน้าตาสวยจัดตรงหน้าอย่างทึ่งๆ คุณหญิงแม้นศรีเองก็ยักไหล่ พลางพูดถึงบุตรสาวคนเดียวของเธอกึ่งโอ้อวดนิดๆ ว่า

“นาน่าน่ะ สนใจพวกศิลปะ งานเขียนอะไรแบบนี้ล่ะจ้ะ แล้วเขาสนใจอะไรขึ้นมา ต้องบุกบั่นไปดูให้ได้ ต้องเป็นเจ้าของให้ได้ด้วยนะ ภาพของแวนโก๊ะห์ที่เลื่องชื่อ แม่ลูกสาวของฉันก็คลั่งมากเลยนะ คราวก่อนก็ไปงานประมูลกับเขาด้วย อืม...แต่ไม่ได้มาเพราะสู้ราคาทางนั้นไม่ไหวจริงๆ ทางนั้นให้เท่าไหร่นะนาน่าตอนหนูประมูลแพ้น่ะ”

“ร้อยกว่าล้านค่ะคุณแม่ นาน่าเลยถอดใจ สู้ไปแค่เก้าสิบห้าล้าน กลัวคุณพ่อดุเอา”

“อุ๊ยตาย”

กัลยาอุทานรอบสอง เธอมองสองแม่ลูกเหมือนบูชาเต็มที่แล้วตอนนี้ ลองประมูลรูปภาพเกือบร้อยล้านแบบนี้ได้ ต้องอภิมหารวยเท่านั้น

“หึ หึ”

คณาหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อได้ยินบทสนทนานั้น จนภรรยาสาวที่นั่งข้างๆ ต้องแอบหยิกเขาใต้โต๊ะ คณินปั้นหน้าเฉยเต็มที่ ในใจนึกเบื่อเต็มทีกับบทสนทนาโอ้อวดแบบนั้น นราวัลย์ยังคงคุยฟุ้งเกี่ยวกับเรื่องที่เธอไปเที่ยวต่างประเทศเป็นว่าเล่น และไปประมูลงานศิลปะต่างๆ ราคาเท่านั้นเท่านี้ สักพักก็คุยต่อเรื่องธุรกิจเหมืองเพชรของบิดา โดยมีมารดาคอยเป็นลูกคู่ ทำเอากัลยาอ้าปากค้างเลยทีเดียวกับความร่ำรวยของบ้านของคุณหญิงแม้นศรี