ความหลังครั้งก่อน

น้ำเสียงกระแทกกระทั้นแสดงถึงความน้อยอกน้อยใจอย่างปิดไม่มิด เขาชะงัก ทว่ายังไม่ปล่อยมือ

“ ยังโกรธเฮียอยู่อีกเหรอ เรื่องมันผ่านมาตั้งนานแล้วนะ ”

“ หนูเข้าใจว่าเฮียเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่น ไม่เคยจริงจังอะไรกับใคร แต่อย่ามาทำแบบนี้กับหนู อย่างน้อยก็ควรเกรงใจเตี่ยบ้าง นี่มันในบ้านของเตี่ย นี่ก็ลูกสาวเตี่ย ”

เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว ทำให้เขาจำต้องปล่อยให้เธอเป็นอิสระ หญิงสาวเดินไปหยิบมีดและแก้วมังกรออกจากถุงใส่จานแล้วเดินลิ่ว ๆ ออกไปจากห้องครัวทันที

เฮียโตยืนมองตามเธอด้วยสายตายากจะคาดเดา ก่อนเดินตามออกไปเงียบ ๆ

“ อาโต ลื้อไปอาบน้ำอาบท่าสิ จะได้พักผ่อน นอนโซฟาก็ได้ หรือจะให้อาเกี๊ยวเอาที่นอนปิคนิคมาปูให้ก็ได้จะได้สบายหน่อย ไม่มียุงหรอก ตั้งแต่ติดมุ้งลวดมาเนี่ย ”

“ เดี๋ยวเตี่ย หมายความว่าไงเนี่ย เฮียโตจะมานอนที่นี่เหรอ ” เกี๊ยวถามด้วยความงุนงง

“ เออสิวะ ก็อาโตอีมาเยี่ยมเราโดยเฉพาะ ลื้อจะให้อีไปนอนที่ไหน นาน ๆ เจอกันที ก็นอนด้วยกัน คุยกันให้มันสะใจแบบนี้แหละ ”

“ แต่ว่า... ”

“ ถ้าเกี๊ยวรังเกียจ ไม่อยากให้เฮียนอนที่นี่ เฮียออกไปหาโรงแรมนอนก็ได้ ” เฮียโตว่าเสียงหงอย ๆ แต่หนูเกี๊ยวรู้ดีที่สุดว่านั่นคือความตอแหลของอาเฮียเขาล่ะ แล้วก็ได้ผล นั่นทำให้นายตงสวนขึ้นทันที

“ อะไรอาเกี๊ยว ลื้อไปรังเกียจรังงอนอะไรกับเฮียเขา เมื่อก่อนก็ได้อาศัยอาโตคอยดูแล หรือพอโตมามีงานมีการทำดี ๆ แล้วลืมกำพืด ลืมบุญคุณคน ”

“ เตี่ยก็พูดไปเรื่อย หนูไม่เคยคิดแบบนั้น ไม่เคยลืมบุญคุณใคร แล้วก็ไม่เคยลืมว่าใครทำให้เจ็บ ”

“ ไม่ต้องพูดมาก ไปหาที่หลับที่นอนมาให้อีไป ”

“ เดี๋ยวก่อนก็ได้ครับเจ็ก เกี๊ยวพึ่งกลับมาเหนื่อย ๆ กินข้าวกินปลามาหรือยังก็ไม่รู้ ”

“ ไม่ได้ซี่ เหนื่อยมาแค่ไหนก็ต้องดูแลแขกก่อน เฮ้ย จะเรียกว่าแขกก็ไม่ได้สิวะ ลื้อมันก็เปรียบได้เท่ากับลูกชายของอั๊วคนนึงแหละวะ อาโต ”

แล้วชายสองวัยก็หัวเราะร่วนอย่างมีความสุข หญิงสาวเดินออกมาจากตรงนั้นทันที พร้อมแสยะปากตาเขียวค้อนควักใส่อากาศอยู่เพียงลำพัง

“ เตี่ยนะเตี่ย เห็นขี้ดีกว่าไส้ แหม รักเหมือนลูกชายงั้นเหรอ รู้บ้างไหมว่าเฮียโตตอแหลแค่ไหน หน้าไหว้หลังหลอกทำดีต่อหน้าเตี่ยน่ะสิ แถมตอนนี้ยังจะมามือไวปากไว คนคนเดิม สันดานก็เหมือนเดิม ไม่มีเปลี่ยน ถึงจะผ่านไปกี่เดือนกี่ปี สันดานเดิมมันก็คงแก้ไม่หายหรอก ”

เธอบ่นพึมพำก่อนจะจัดการหาที่หลับที่นอนให้เฮียโต แล้วขึ้นห้องชั้นสองทันที เพราะไม่อยากจะเสวนา ไม่อยากจะเห็นหน้า ไม่อยากจะอะไรกับผู้ชายคนนั้นทั้งสิ้น

ผู้ชายที่เป็นรักแรกของเธอ ทำเธอเจ็บ แถมยังหนีหายไปโดยไม่บอกกล่าว ที่น่าโมโหที่สุดคือเมื่อเขากลับมาแล้วยังสามารถทำให้เธอใจสั่นได้เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน

“ ไอ้เฮียโตบ้า ไอ้บ้า ! ” เธอฟาดงวงฟาดงาขว้างปาหมอนเพื่อระบายอารมณ์ก่อนทิ้งตัวลงนอนแล้วหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้ากับทุกเรื่องในชีวิต

ย้อนกลับไปหลายสิบปี เตี่ยกับแม่มีร้านขายบะหมี่เกี๊ยวซึ่งเป็นสูตรต้นตระกูลจากทางเมืองจีนของเตี่ยเอง เมื่อเตี่ยอพยพมาอยู่เมืองไทยและได้พบรักกับแม่ของเกี๊ยวจึงได้แต่งงานและใช้มันประกอบอาชีพหาเลี้ยงตน

ทั้งคู่มีลูกสาวคนเดียวคือเกี๊ยว แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับนายตงเตี่ยของเธอ เขาคิดไม่เหมือนคนจีนทั่วไปที่ตั้งหน้าตั้งตาจะมีลูกชายเอาไว้สืบสกุล เขารักเมียและลูกอย่างที่สุด

และเมื่อเกี๊ยวอายุได้สิบขวบ ห้องเช่าข้าง ๆ ก็มีผู้ย้ายเข้ามาใหม่เป็นสองแม่ลูก ผู้เป็นแม่ ชื่อตาล หรือที่เกี๊ยวเรียกว่าน้าตาล ส่วนลูกชายอายุมากกว่าเกี๊ยวสี่ปี คือโตมร หรือเฮียโตของเธอนั่นเอง น้าตาลนั้นพึ่งออกจากคุกในข้อหาแทงคนตาย คนคนนั้นก็คือผัวของนาง พ่อของเฮียโตนั่นแหละ เพราะเขากินเหล้าเมาและทำร้ายร่างกายอยู่เรื่อย ๆ จนสุดท้ายทนไม่ไหวก็ต้องป้องกันตัว แต่นางก็ต้องติดคุกตามกฎหมาย โตมรนั้นโตมากับผู้เป็นป้า ต่อเมื่อน้าตาลออกมาจากคุกก็หอบลูกออกมาทำมาหากินไปตามประสา เพราะผู้เป็นป้าเองก็ลำบากลำบนเช่นกัน