ผีเปรต

โตเป็นเด็กหนุ่มที่ตัวโตกว่าอายุสมชื่อ เขาอายุสิบสี่แต่สูงเมตรเจ็ดสิบห้า ใบหน้าคม ผิวเข้ม รูปร่างกำยำเพราะเป็นนักกีฬาฟุตบอลของโรงเรียนด้วย และมีนิสัยนักเลงไม่ยอมคน เป็นธรรมดาของเด็กที่ย้ายมาใหม่ที่จะโดนเจ้าถิ่นกำราบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใครได้รู้ประวัติความเป็นมาของสองแม่ลูก เด็กบางคนใช้คำพูดเย้ยหยันเขาว่า ‘ลูกอีขี้คุก’ นั่นเป็นสิ่งที่โตมรยอมไม่ได้ เขาจัดการคว่ำทุกคนที่บังอาจมาดูถูกแม่ รังแกเขา หรือพรรคพวกของเขา จนไม่มีใครกล้าหือโตมรซึ่งเป็นเด็กต่างถิ่นก็กลายเป็นขาใหญ่ในโรงเรียนเสียเอง

แม้โตมรจะเกเรในสายตาคนอื่นแต่เกี๊ยวรู้ดีว่านั่นคือกลไกป้องกันตนเอง และเวลาอยู่ที่บ้านเขาจะอ่อนโยน ช่วยแม่ที่ทำขนมครกขายทั้งช่วงเช้าและเย็น เก็บล้างทำงานบ้านทุกอย่างที่เขาสามารถบรรเทาความเหนื่อยยากของแม่ได้

ความที่อยู่บ้านใกล้เรือนเคียงทำให้ทั้งคู่ได้ใกล้ชิดกันมาตั้งแต่เด็ก จากความผูกพันแบบพี่ชายและน้องสาวกลับกลายเป็นอย่างอื่นเมื่อทั้งคู่เริ่มโตขึ้น และเป็นสิ่งที่เกี๊ยวเกลียดนักหนา ถ้าย้อนกลับไปได้จะไม่ยอมปล่อยใจให้หลงรักผู้ชายบ้า ๆ พรรค์นั้นหรอก คิดแล้วก็อยากจะวิ่งลงไปเอามีดในครัวเสียบเขาให้มิดด้าม ติดอยู่อย่างเดียว เตี่ยดันเข้าข้างเขามากกว่าคนเป็นลูกสาวอย่างเธอเสียได้ ดังนั้น เธอได้แต่เอาหน้าซุกลงไปบนหมอนแล้วตะโกนใส่มันเพื่อระบายความอัดอั้นภายในใจ

“ อีเฮียโตบ้า ไอ้บ้า หนูเกลียดเฮีย เกลียดดดดด ! ”

ห้าทุ่ม

เกี๊ยวที่สวมเสื้อคลุมอาบน้ำ มือหนึ่งถือผ้าเช็ดตัวค่อยย่องลงบันไดเพื่อมาอาบน้ำในห้องน้ำที่อยู่ชั้นล่าง เพราะกลัวเหลือเกิน กลัวเฮียโตบ้านั่นตื่นและเข้ามาล่วงเกินเมื่อลับตาเตี่ยอีก

แต่ชั้นล่างเงียบกริบ ไฟทุกดวงถูกปิด มีเพียงแสงสว่างจากไฟหน้าบ้านที่เปิดไว้หนึ่งดวงสาดส่องเข้ามาเพียงสลัวราง เธอรีบเดินเข้าห้องน้ำแล้วจัดการชำระล้างร่างกายอย่างรวดเร็วและแล้วเสร็จภายในสิบนาที

เธอค่อยเปิดประตูห้องน้ำอย่างเบาที่สุดแล้วเดินออกมา พลันเธอก็หยุดชะงัก สมองบอกให้เดินขึ้นชั้นบนเร็ว ๆ แต่หัวใจดันสั่งให้สาวเท้าเข้าไปแอบดูคนที่นอนอยู่ในห้องรับแขก

ก็แค่ไปดูว่าเขานอนยังไง แค่นั้นแหละน่า ไม่ได้เป็นห่วงอะไรสักหน่อย !

เกี๊ยวลงฝีเท้าบนพื้นอย่างเบาที่สุดค่อยย่องไปยังห้องรับแขก เธอแอบอยู่ด้านหลังทางเข้าใช้ผนังบังตัว ชะโงกศีรษะเข้าไปมอง แล้วภาพที่เห็นเบื้องหน้าก็ทำให้เธอช็อค

ร่างสูงใหญ่กำยำยืนอยู่ริมหน้าต่าง หันหน้ามาทางเธอ เปลือยเปล่าโล่งโจ้งไม่มีเสื้อผ้าปกปิดแม้แต่ชิ้นเดียว !

แม้จะมีเพียงแสงไฟจากด้านนอก แต่เกี๊ยวก็สามารถมองเห็นว่าเขาสูงใหญ่ มีมัดกล้ามเพียงใด แล้วตรงกลางหว่างขามันใหญ่ยาวแค่ไหน ที่สำคัญ ยิ่งเธอจ้องมันยิ่งแข็งขึงเหยียดขยาย ลิ่มลำอันใหญ่ผงาดตั้งแทบจะขนานไปกับหน้าท้องเครียดครัดเข้มแข็ง

อารามตกใจที่จู่ ๆ คนที่หมายจะแอบมองดันมายืนจังก้าแล้วชี้หน้าเธอด้วยอวัยวะเบื้องล่างแบบนั้น ทำให้ สติสตังเลือนหาย เกี๊ยวอ้าปากหวอเตรียมกรีดร้องให้สุดเสียง ทว่าชีเปลือยเร็วกว่า เขาพุ่งเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็วแล้ว ยกมือปิดปากของเธอไว้

“ ชู่ว อย่าร้องนะ เดี๋ยวเตี่ยก็ตกใจตื่นหรอก จะตกอกตกใจไปทำไมเนี่ย ” เขาขู่เสียงต่ำ เกี๊ยวดิ้นฟึดฟัดพยายามแกะมือของเขาออกจนได้ แต่เขายังไม่ปล่อยเธอให้เป็นอิสระ ยังคงกอดเอวเธอไว้หลวม ๆ เธอพยายามที่จะเบี่ยงตัวหลบไม่ให้โดนไอ้ส่วนนั้นที่มันโด่เด่อยู่ห่างเพียงคืบ

“ นี่ ปล่อยนะ ใครจะไม่ตกใจวะ อยู่ ๆ ก็เห็นผีเปรตแก้ผ้าโทง ๆ ยืนอยู่ในบ้านตัวเอง ” เขาหัวเราะร่วน

“ แล้วใครใช้ให้มาแอบดูเค้าล่ะ ” เกี๊ยวเบิกตาโพลง

“ คะ... ใคร ใครมาแอบดูเฮีย บ้าหรือเปล่า ”

“ เอ๊า นี่มันห้องนอนของเฮีย แล้วเกี๊ยวมายืนตรงทางเข้า ชะโงกหน้ากลม ๆ เข้ามาตรงนี้ แบบนี้ไม่เรียกแอบดูแล้วจะเรียกว่าอะไร ”