ตัวร้าย - 8 แลกกัน

ฉันถูกลากตัวออกมาจากคลับโดยที่ไม่เต็มใจแต่เพราะตัวเองเป็นคนเลือก หัวใจดวงน้อยมันเต้นแรงเพราะความกลัวว่าจะโดนอีกฝ่ายทำเรื่องที่ไม่คาดคิด

คุณต้าพาฉันมาที่รถของเขา ก่อนจะเปิดประตูแล้วผลักตัวฉันให้เข้ามานั่งด้านใน จากนั้นเขาก็เดินอ้อมมานั่งทางฝั่งคนขับ

“จะ…จะพาไปไหนคะ”

“ไอ้นั่นเป็นใคร?”

“ทะ ทำไมหรอคะ”

“ฉันถาม”

“แค่…คนรู้จักค่ะ”

“ไม่ได้เป็นมากกว่านั้น?”

“ค่ะ” ฉันเลือกที่จะไม่บอกว่าตัวเองเคยชอบพี่เจ เพราะไม่รู้ว่าที่ถามเขาต้องการอะไร

“ก็ดี…เพราะฉันไม่ชอบยุ่งกับผู้หญิงที่มีเจ้าของแล้ว”

“……..” เมื่อได้ฟังคำตอบทำให้ฉันกัดริมฝีปากแน่นทันที แบบนี้น่าจะบอกไปว่าพี่เจเป็นแฟนเขาจะได้เลิกยุ่ง ถ้าจะเปลี่ยนคำตอนนี้เขาคงไม่เชื่อแน่ๆ

“มันชอบเธอ?”

“…….”

“แล้วเธอชอบมันหรือเปล่า”

“…ยังไม่ถึงเวลาเลิกงาน” ยังพูดไม่ทันจบเขาก็ตวาดถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว “ตอบคำถามของฉัน”

ไม่รู้ว่าเขาจะอยากรู้ไปทำไมว่าฉันจะชอบพี่เจหรือเปล่า แต่ถ้าอยากรู้มากฉันตอบให้ก็ได้ “ค่ะ…ชอบ ชอบเขามาก”

“แล้วเลือกมากับฉันทำไม”

“………”

เมื่อฉันเงียบคุณต้าก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ เขาขับรถออกไปจากคลับทั้งที่ฉันยังไม่เลิกงาน ตัวฉันมันแข็งทื่อเริ่มกลัวและคิดไปต่างๆ นาๆ

“ถ้าไม่บอกว่าห้องอยู่แถวไหนฉันจะพาเธอไปคอนโดของฉันแทน”

ตึกตัก! ตึกตัก! ฉันไม่ได้อยากบอกแต่ก็ไม่อยากไปคอนโดเขา บ้าจริง!! ทำไมต้องกดดันกันขนาดนี้ด้วย

“ได้ถ้าเธอไม่อยากบอก…ก็ไปนอนกับฉันแล้วกัน”

ฉันยินคำขู่แบบนั้นฉันก็รีบชี้นิ้วบอกทางทันที “ทางนั้นค่ะเลี้ยวเข้าซอย….หะ…หอพักสีฟ้า”

อย่างที่บอกว่าฉันพักอยู่ใกล้ๆ ที่ทำงาน เมื่อบอกทางไม่ถึงห้านาทีรถหรูก็มายอดเทียบที่หน้าหอพัก

“เธอพักอยู่ที่นี่?”

“ค่ะ”

คุณต้าขยับโน้มตัวมาใกล้ๆ ก่อนจะถาม “ฉันสามารถซื้อคอนโดหรูๆ ให้เธออยู่ได้นะ…”

“ขอบคุณนะคะ…แต่หนู”

“อ่า!! ฉันไม่ชอบให้ใครมาปฏิเสธ”

ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดกระทบใบหน้าของฉัน ก่อนที่เขาจะผละตัวออกไปแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดๆ จากนั้นก็ยื่นให้ฉัน

“คะ?”

“เลขบัญชี” คงเห็นว่าฉันทำหน้างุนงงเขาจึงพูดต่อ “ช้าก็ไม่ต้องเอา”

“อะ เอาค่ะ” ฉันรับโทรศัพท์มากดเลขบัญชีของตัวเอง ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าต้องเป็นค่าที่เขาจ้างดื่ม

หลังจากกดเลขบัญชีเรียบร้อยแล้วก็ยื่นโทรศัพท์คืน ก่อนที่คุณณต้าจะกดจำนวนเงินแล้วหันจอโทรศัพท์มาให้ฉันดู

”หะ ห้าแสน 0_0” ดวงตาของฉันเป็นประกายแทบจะกรี๊ดแต่ห้ามใจเอาไว้ ถึงเขาจะเป็นพวกโรคจิตอันตราย แต่ก็ให้อย่างที่พูดไว้จริงๆ

“แต่ก่อนจะโอน….” จู่ๆ เขาก็โน้มใบหน้ามาใกล้ๆ ฉันแล้วพูดต่อ “ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”

“คะ….อื้อ”

ดวงตาทั้งสองข้างของฉันเบิกกว้างเมื่อถูกขโมยจูบไปอีกครั้ง ก่อนจะใช้กำปั้นเล็กๆ ของตัวเองทุบรัวๆ บนแผงอกแกร่ง

เฮือก!! ไม่นานคุณต้าก็ถอนจูบออกแล้วมองหน้าฉันด้วยสายตาที่เจ้าเล่ห์ ก่อนจะกดโทรศัพท์แล้วก็มีข้อความเด้งเข้ามาในโทรศัพท์ของฉันว่ามีเงินเข้าจำนวน ‘ห้าแสนบาท’

“ลงไปสิ หรืออยากไปต่อที่คอนโดฉัน?” เขายกยิ้มมุมปากก่อนจะกระซิบถามต่อ “หรือว่าที่ไม่ยอมลงเพราะอยากให้ฉันขึ้นห้องด้วย”

ฉันรีบเอนตัวหนีแล้วเปิดประตูรถลงมา จากนั้นก็วิ่งเข้าหอพักอย่างไม่หันหลังกลับไปมอง

#ภายในห้อง

ฉันมองจำนวนเงินในบัญชีด้วยความดีใจ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีเงินเยอะขนาดนี้เลย

“ฉันรวยแล้ว!!!” ฉันตะโกนเสียงดังลั่นห้องพร้อมกระโดดดีใจ ถึงลึกๆ จะไม่ชอบหน้าอิคุณต้านั่นก็เถอะ