ตัวร้าย - 7 เลือก

สายตาของคนที่เพิ่งเข้ามาใหม่เอาแต่จ้องมองฉัน โดยที่ไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าเขามองทำไม

“มาทำไม”

“ได้ยินมาว่ามึงเข้ามาดูงานที่คลับกูรู้สึกแปลกใจเลยตามมาดู”

“อืม เห็นแล้วก็ไป”

“กูว่ามึงสนใจอย่างอื่นมากกว่ามั้ง”

“ไอ้ปืน!!!”

“หืม? ถ้าอันนารู้คงอกแตกตาย”

“แล้วยังไง”

“ก็ไม่ยังไง” พี่ชายของเขาไหวไหล่เชิงไม่ค่อยใส่ใจกับคำพูดของตัวเอง

ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจว่าเขาทั้งสองกำลังคุยเรื่องอะไรกัน ในความคิดของฉันตอนนี้มันคิดแต่เรื่องอยากจะออกไปจากตรงนี้

ไม่รู้ว่าทำไมโชคชะตาต้องนำพาให้ฉันมาเจอกับพี่น้องสองคนนี้ที่ดูโรคจิตกันทั้งคู่

“กูออกไปก่อนแล้วกัน อย่าไปทำอะไรไม่ดีกับเธอล่ะ” พี่ชายของคุณต้าโน้มใบหน้าลงมาอีกครั้งแล้วยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะพูด “สวยๆ แบบนี้เดี๋ยวช้ำหมดพอดี”

“ไอ้ปืน!!”

“เอออ”

เจ้าของร่างสูงแววตาคมหยัดตัวขึ้นพร้อมกับเดินออกไปจากห้อง เมื่อเห็นว่าไม่มีใครแล้วฉันจึงเริ่มดิ้นเพื่อให้คนที่โอบเอวอยู่ปล่อยสักที

“ให้ฉันไปส่งที่บ้านไหม?”

“มะ ไม่เป็รไรค่ะ ปล่อยหนูจะไปทำงาน”

“เมาแบบนี้เธอจะทำงานไหวได้ยังไง”

“ไหวค่ะ”

“ฉันจะไปส่ง”

“ก็บอกว่าไม่…..ได้” ถึงกับชะงักพร้อมเสียงที่แผ่วลงเมื่อเห็นสายตาที่กำลังจ้องเขม็ง

“ได้! ถ้าอย่างนั้นก็ลงไปทำงานซะ!!”

คำปฏิเสธของฉันคงสร้างความโกรธให้เขามากถึงได้เสียงแข็งใส่กันขนาดนี้ แต่ก็ดีเหมือนกัน ฉันรีบใช้โอกาสนี้ลุกขึ้นจากตักแกร่งแล้วขยับหนีเขาทันที เพราะกลัวจะถูกดึงลงไปนั่งแบบเดิมอีก

เมื่อหลุดพ้นจากห้องนรกนั้นฉันก็เริ่มหายใจหายคอสะดวกขึ้น ทั้งที่คิดว่าอาการมึนหัวดีขึ้นแล้วแต่ทว่าพอมาเจอแสงไฟหลากสีภายในคลับบวกกับควันคลุ้งไปทั่วบริเวณ ทำให้อาการของฉันเริ่มไม่ดี แสงไฟที่กระพริบรัวๆ แบบนี้ทำให้ฉันรู้สึกเมาอีกครั้ง

หมับ!! ขณะที่กำลังยืนท่ามลางแสงไฟหลากสีที่กระพริบจนลายตา จู่ๆ ก็มีใครไม่รู้ดึงแขนฉันไป รู้สึกว่าตัวเองกระแทกเข้ากับแผงอกแกร่งอย่างจัง

“ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่” น้ำเสียงที่คุ้นหูทำให้ฉันต้องรีบเงยหน้ามอง ก่อนจะผละตัวออกห่าง “….พี่เจ”

ใช่ ฉันจำไม่ผิดแน่ถึงจะมึนหัวหน่อยแต่คนตรงหน้าคือพี่เจแน่นอน

“กลิ่นเหล้า? ดื่มมาหรอ นี่เมาใช่ไหม”

“ยะ อย่ายุ่ง”

“มากับพี่!” พี่เจจะดึงฉันออกไปแต่ฉันสะบัดมือออกก่อน ทั้งที่เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้วแท้ๆ ทำไมถึงยังตามอยู่ได้ ไม่รู้หรือไงว่ากว่าฉันจะทำใจได้มันยากขนาดไหน

“ไม่ได้ค่ะ มีนทำงานอยู่”

“ทำงาน? ที่แบบนี้เนี่ยนะ”

หมับ!! พี่เจคว้ามือมาจับฉันอีกครั้งและครั้งนี้จับแน่นมากๆ จากนั้นก็พยายามดึงตัวฉันออกไปจากคลับ

“บอกว่าทำงานอยู่ไง พี่ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้นะ” ทำไมชีวิตของฉันต้องเจอแต่ผู้ชายแบบนี้ด้วยนะ พวกเห็นตัวเองเป็นใหญ่อยู่เหนือคนอื่น

เพราะเสียงเพลงบวกกับความมืดของคลับทำให้ไม่ค่อยมีใครหันมาสนใจหรือคิดว่าแฟนทะเลาะกัน

หมับ!! จู่ๆ แขนของฉันอีกข้างก็ถูกใครไม่รู้รั้งไว้ ก่อนจะรีบหันมามอง คิดว่ามีคนใจดีช่วยแต่เมื่อเห็นใบหน้าคมคายกับแววตาคู่นั้นฉันกลับไม่รู้สึกดีใจเอาซะเลย

“…คุณต้า”

“มีอะไรกัน?” เสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมขมวดคิ้วหนาชนกันอย่างสงสัย ก่อนจะตวัดสายตามองพี่เจ “ใคร?”

“มึงยุ่งอะไรวะ กูจะพาผู้หญิงคนนี้กลับ!!”

“มะ ไม่นะ จะบ้าหรือไงมีนกับพี่ไม่ได้เป็นอะไรกัน”

“อยากไปกับมัน หรือ อยากให้ฉันไปส่ง?” คุณต้าตั้งคำถามขึ้นมาแล้วทำเหมือนจะปล่อยมือจากแขนของฉัน

คำถามบ้าๆ นั่น ต่อให้เลือกทางไหนมันก็ไม่ดีสักทาง แล้วฉันก็ไม่อยากไปกับใครทั้งนั้นด้วย บ้าที่สุดเลยถามมาได้ยังไงกัน!!

“ตอบมาสิ”

“ไม่อยาก…ปะ…ไปกับเขาค่ะ” ถึงจะไม่เต็มใจเลือกทางไหนแต่นี่เป็นทางออกที่ดี กว่าคลับจะปิดมีเวลาให้หนีกลับก่อน

“เธอเลือกฉันแล้วนะ ห้ามเปลี่ยนใจทีหลังก็แล้วกัน”

พูดจบคุณต้าก็คว้าเอาขวดเหล้าจากโต๊ะใกล้ๆ มาแล้วพุ่งปรี่ไปหาพี่เจ ก่อนจะยกขวดเหล้าฟาดที่หัวไปอย่างเต็มแรง

“กรี๊ด~” ด้วยความตกใจทำให้ฉันกรี๊ดออกมาดังลั่น คนที่เห็นเหตุการก็กรี๊ดเหมือนกัน ก่อนที่ดีเจจะหยุดเล่นเพลง

“หยุดทำไมเรื่องแค่นี้….เล่นต่อไปสิ” คำพูดที่ชวนขนลุกจากปากของคนที่เป็นเจ้าของคลับเอ่ยขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ จากนั้นไม่ถึงสองวินาทีดีเจก็รีบเปิดเพลงต่อ

คุณต้ามองพี่เจที่ล้มฟุบไปกับพื้น ก่อนจะหันมาบอกฉันที่กำลังตกใจกับเหตุการณ์ “ตามฉันมา”