บท
ตั้งค่า

ตัวร้าย - 5 มอมเหล้า(จูบแรก)

จะว่าฉันเห็นแก่เงินก็ได้ แค่ดื่มนิดหน่อยแล้วได้เงินแสนใครบ้างจะไม่อยากได้

“ดื่มสิ…หรือจะให้ฉันเป็นคนชงให้?” ฉันรีบส่ายหน้าก่อนจะรีบหยิบแก้วขึ้นมาเทเหล้า

“เทเหล้าลงไปแค่นั้น?”

“คะ?” ฉันมองคุณต้าที่กำลังขมวดคิ้วหนาจ้องเขม็งทำให้รู้สึกงุนงง

จู่ๆ ร่างสูงโปร่งก็ลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ เดินตรงมาหาฉันแล้วดึงขวดเหล้าออกไปจากมือ

“เหล้าแค่นั้นแลกกับเงินแสนมันไม่คุ้มเลยนะ” เขาบอกพร้อมกับเทเหหล้าลงแก้วให้ฉัน

ฉันได้แต่มองและลอบกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นว่าเหล้านั้นเกือบจะล้นแก้ว ถึงจะไม่ใช่คนคออ่อนแต่ก็ไม่ใช่ว่าคอแข็งจนดื่มไม่เมา เหล้าขนาดนี้ฆ่าฉันได้เลยนะ

คุณต้ายกแก้วขึ้นมาแล้วถาม “ฉันให้เธอตัดสินใจอีกครั้ง”

“ค่ะ ฉันจะดื่ม” เป็นไงเป็นกันเพื่อเงินแสน!! แค่สองแก้วสามแก้วก็คุ้มแล้ว

เมื่อยื่นแก้วมาให้แล้วคุณต้าก็กลับไปนั่งที่เดิมแล้วเพ่งสายตามองฉันที่กำลังชั่งใจกับแก้วเหล้าในมือตัวเองอยู่

เมื่อมองอยู่ครู่ใหญ่ก็ตัดสินใจดื่มรวดเดียวหมดแก้ว

“อึก แฮ่ก!” ฉันรีบยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง แอลกอฮอล์ที่ไหลผ่านลงคอมันทำให้รู้สึกร้อนท้องวูบวาบ

“หนึ่งแสน” เขายกยิ้มมุมปาก ก่อนจะถาม “อยากดื่มอีกแก้วไหม?”

“ค่ะ” ฉันพยักหน้ารับจากนั้นก็เทเหล้าลงในแก้วให้ปริมาณพอๆ กับที่อีกฝ่ายเคยเทให้

“ถูกใจฉันจริงๆ”

ฉันดื่มติดกันอยู่หลายแก้วทั้งที่ตั้งเป้าหมายเอาไว้แค่สาม แต่เพราะอยากได้เงินทำให้เกิดความโลภมากไปหน่อย

ป็อก! ฉันวางแก้วลงบนโต๊ะทำงานของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าของคลับแห่งนี้อย่างไร้ความเกรงกลัว

“พอใจหรือยังคะ”

“หื้ม? เธอเลือกที่จะดื่มเองไม่ใช่หรือไง”

“ก็เพราะว่าคุณ” ฉันเดินโซเซมาหยุดข้างๆ เก้าอี้ที่เขานั่ง จากนั้นก็ต่อว่า “คุณเองก็ต้องการ อึก..แบบนี้”

“แบบไหน?” อีกฝ่ายยิ้มมุมปาก ก่อนจะคว้ามือมาคล้องเอวของฉันให้นั่งลงมาบนตักแกร่ง

“อะ เอาเงินมานะ”

“ดื่มต่ออีกหน่อยสิ”

“ปะ ปล่อยหนูนะ”

ฉันพยายามดิ้นหนี ถึงแม้จะเมาแต่ก็ยังพอมีสติ คิดจะให้จัวหวะนี้ลวนลามกันหรือไง

“อย่าดิ้น”

“อึก อ่ะ ทะ ทำไมตรงก้นมันรู้สึกแปลกๆ” ฉันถึงกับหยุดชงักเมื่อรู้สึกมีอะไรบางอย่างดันขึ้นมาถูกก้น

พรึบ!!! จู่ๆ ร่างของฉันก็ถูกยกขึ้นมาวางอยู่บนโต๊ะทำงาน

“คะ คุณต้า!” ฉันเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนจะรู้สึกมึนหัวมากขึ้นเพราะถูกจับให้เอนหลังหลาบคิดกับโต๊ะทำงานแบบนี้

“เรียกฉันทำไม” เขาค่อยๆ โน้มลงมาใกล้ ด้วยความที่เมาถึงจะพอมีสติอยู่บ้างแต่เรี่ยวแรงก็ไม่ค่อยจะมี

“ยะ อย่าทำ” ขนาดพูดยังเริ่มพูดไม่เป็นคำ ฉันได้แต่โทษตัวเองที่เห็นแก่เงินดื่มไปหลายแก้วจนเกินลิมิตตัวเอง

“รู้หรือไงว่าฉันจะทำอะไร”

เมื่อพูดจบคนด้านบนก็ค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมา จากนั้นริมฝีปากหนาก็กดทับลงมาบนริมฝีปากของฉัน สมองและหูมันอื้อไปหมดพร้อมตัวที่แข็งทื่อถึงจะเมาแต่ฉันก็รู้ตัวว่ากำลังถูกโขมยจูบแรกไป

“อื้ออ!!!” เมื่อสติกลับมาฉันก็เริ่มส่งเสียงประท้วงในลำคอ จนอีกฝ่ายยอมผละริมฝีปากออก

เขามองหน้าฉันพร้อมกับตวัดลิ้นเลียริมฝีปากตัวเอง แล้วพูด “เหมือนว่าเธอจะจูบไม่เป็นนะ เดี๋ยวฉันจะสอนให้”

“มะ ไม่นะ….อื้อ”

เสียงคัดค้านของฉันถูกกลืนหายลงไปในลำคอเมื่อถูกริมฝีปากหนาจูบอีกครั้ง

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel