5 กับดัก 1

ชายหนุ่มค่อนขอดนภิสว่าคงเป็นเมียน้อยของผู้ชายมีเงินเหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่รักความสบาย ไม่ชอบลำบาก

เขาเห็นรถซูเปอร์คาร์ราคาสิบกว่าล้านขับไปจอดด้านหน้า แต่ยังไม่ดับเครื่อง คนขับก็ยังนั่งอยู่ข้างในราวกับรอใครบางคน

‘สงสัยเสี่ยมารอรับอีหนู’

ชายหนุ่มเดาไปตามรูปการที่คิดว่าโอกาสเป็นไปได้สูงเพราะคนมีเงินชอบเลี้ยงผู้หญิงไว้ประดับบารมี และอวดเพื่อนว่ามีสาวสวยอยู่เคียงข้าง

ครู่หนึ่งเขาตาลุกเมื่อเห็นรังรอง และนภิสเดินเคียงคู่กัน โดยรังรองข้ามถนนมาขึ้นรถซูเปอร์คาร์ แล้วรถก็ขับออกไป

‘ยายรังรองมีเสี่ยเลี้ยงจริง ๆ ด้วย แต่งตัวสวยเลย แล้วนั่นยายน้องสาวออกมาส่ง คงพอกันทั้งพี่ทั้งน้อง เราอยากรู้นักว่าผู้ชายของยายนภิสจะเป็นยังไง

อัคนียังคงมีความเชื่อแบบเดิม ๆ ว่านภิสจะต้องมีเสี่ยเลี้ยงเหมือนพี่สาว ความชิงชังจึงเกิดขึ้นคิดจะหาทางทำให้เธอเจ็บปวด และคนที่เจ็บกว่าก็คือรังรอง

เขาคิดว่ารังรองกับนภิสเป็นพี่น้องกันจริง ๆ จึงวางแผนที่จะเล่นงานนภิสอย่างแยบยลที่สุด เอาให้สาสมกับรังรองเคยทำไว้กับพี่ชายเขา

นภิสไม่รู้เลยว่ากำลังเป็นเป้าหมายของการล้างแค้น เธอยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อเห็นรังรองขึ้นรถซูเปอร์คาร์ แม้พี่สาวเป็นนางบำเรอคนอื่น แต่ชีวิตก็ไม่ลำบาก ในเมื่อรังรองเลือกเดินทางนี้ เธอไม่อาจห้ามได้

หญิงสาวยังคงวาดฝันถึงความสวยงามของไร่ข้าวโพดหวานอัคนี ซึ่งเห็นจากอินเทอร์เน็ต เธอรู้ว่าเป็นไร่ที่น่าอยู่มาก

ขณะหญิงสาวกำลังวาดฝันกับงานใหม่อยู่นั้น รังรองโทรศัพท์เข้ามาเพื่อโอ้อวดถึงความโชคดีของตัวเองที่จับผู้ชายรวยได้

“พี่รังรองลืมของหรือคะ”

หลังจากหญิงสาวรับโทรศัพท์จึงถามรังรองด้วยความสงสัย

“เปล่า พอดีพี่อยู่ในรถ รอคุณจิมมี่ไปกดเงิน ทำไมพี่ถึงเกิดมามีบุญอย่างนี้ก็ไม่รู้ เขาตามใจทุกอย่าง พี่แค่บ่นว่าอยากกินหูฉลาม เขาก็จองโต๊ะสำหรับมื้อเย็น”

“ดีใจด้วยค่ะพี่รังรอง”

นภิสไม่รู้ว่าจะพูดอะไรจึงแสดงความยินดีด้วยซึ่งก็ได้ยินเสียงหัวเราะชอบใจเป็นเวลานาน จนเธอคิดว่าพี่สาวเพี้ยนไปแล้ว

“ขอบใจนะน้อง เฮ้อ แข่งบุญแข่งวาสนานี่ไม่ได้เลยนะ ความจริงนภิสสวยกว่าพี่ตั้งเยอะ แต่ก็ยังเหนื่อย ทำงานงก ๆ ส่วนพี่ งานไม่หนัก แต่งตัวสวยๆ ไปดูแลลูกค้า และคอยบริการคุณจิมมี่ อ้อ มีกิ๊กหล่อ ๆ อีกบางส่วน เงินก็ไหลมาเทมายังกับน้ำหลาก”

“แต่หลังจากน้ำหลากมันก็สร้างความเสียหายให้เรานะคะพี่รังรองระวังให้ดี”

นภิสอดที่จะเตือนไม่ได้เมื่อได้ยินพี่สาวอวดอ้างถึงความมั่งมีที่ได้เงินจากผู้ชาย โดยเอาเรือนกายเข้าแลก แต่ลืมนึกถึงเรื่องร้าย ๆ ที่จะตามมานั่นก็คือบรรดาภรรยาของผู้ชายที่มาติดพัน

“โอ๊ย ! คนอย่างพี่ฉลาดพอที่จะรู้ว่าควรเก็บเงินไว้ ไม่ใช้ฟุ่มเฟือย”

“พี่คิดอย่างนั้นก็ถูกแล้ว แต่เมียพวกเขาล่ะจะไม่ตามพี่หรือ คนรวยเขาไม่ปล่อยหรอกนะ ถ้าสงสัยว่าผัวเขามีผู้หญิงซ่อนไว้”

“นี่ยายนภิส เธอพูดอย่างนี้จะทำให้พี่กลัวหรือไง บอกก่อนนะคนอย่างพี่ไม่กลัวหรอก ใครหน้าไหนแหยมมา พี่สู้แหลก เอ๊ะ ! หรือว่าเธออิจฉาพี่”

รังรองไม่พอใจเมื่อถูกเตือนเรื่องภรรยาของผู้ชายเหล่านั้น และยังคิดว่านภิสอิจฉาในความร่ำรวยของตนเอง

“พี่เข้าใจผิดแล้ว นภิสไม่อิจฉาพี่หรอกค่ะ”

“ดีที่คิดอย่างนั้น โอ๊ย ! ฉันเบื่อที่จะคุยกับเธอแล้ว เสียอารมณ์เปล่า ๆ”

“งั้นก็ตามสบายนะคะ”

นภิสไม่สบายใจที่คำพูดของเธอทำให้พี่สาวหงุดหงิดจึงจะกดสายทิ้ง แต่ก็ได้ยินเสียงกราดเกรี้ยวดังตามมาอีก

“อย่าเพิ่งกดสายพี่ทิ้ง พี่จะบอกเธอว่า ผู้หญิงสวย และฉลาดจะหาเงินได้คล่องมือกว่าผู้หญิงสวยแต่โง่ มีแต่ถูกผู้ชายหลอกให้เจ็บใจ”

“มีอะไรอีกไหมคะพี่รังรอง”

นภิสเริ่มไม่พอใจที่ถูกเหน็บแนมว่าเป็นผู้หญิงสวยแต่โง่ ทั้งที่เธออยากจะสวนกลับไปว่าสวยแต่ฉลาด

แต่เธอรู้ว่าไม่มีประโยชน์อะไรกับคนอยู่อยู่ในสภาพบัวใต้โคลนตม

“ไม่มีอะไรหรอก คุณจิมมี่มาพอดี ว่าไงคะที่รัก เรียบร้อยแล้วใช่ไหม มาขอจุ๊บที”

เสียงหวาน ๆ ที่รังรองพูดกับผู้อุปถัมภ์ที่จงใจให้นภิสได้ยิน เธอจึงกดสายทิ้งแล้วกลับเข้าไปในคอนโดอย่างหงอยๆ

เวลา 16.00 น. นภิสเดินทางไปที่ไร่อัคนีด้วยรถตู้ ก่อนหน้านี้เธอแจ้งให้ทางไร่ว่าจะออกเดินทางเวลาใด ซึ่งก็มีพนักงานบอกว่าจะส่งรถไปรับที่ท่ารถเพราะระยะทางเข้าไร่ไกลพอสมควร หญิงสาวดีใจที่ได้รับการต้อนรับจากนายจ้างอย่างดี

ตลอดเวลาที่นั่งอยู่ในรถตู้ นภิสจะฟังเพลงโดยใส่หูฟังเพื่อไม่ให้รบกวนคนอื่น โดยไม่รู้ว่ากำลังตกเป็นเป้าสายตาจากชายวัยกลางคน แอบมองหน้าอกที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตแขนยาวแต่พับแขนไว้ใต้ข้อศอก เธอพิงเบาะแล้วหลับตานิ่งๆ

ชายคนนั้นที่นั่งอยู่เบาะหลังค่อย ๆ เลื่อนมือลูบเบาะด้านหน้าแล้วไล้ขึ้นไปใกล้ ๆ กับต้นแขนนภิส ทำเหมือนไม่ตั้งใจ

แรก ๆ นภิสก็ไม่คิดอะไรยังคงหลับตา แต่ไม่ได้นอนหลับซึ่งก็ทำให้ผู้ชายจิตสกปรกได้ใจเลื่อนมือขึ้นมาทำท่าจะไล้ลงที่หน้าอก