20 ลงโทษนภิสด้วยรสสวาท 1

นภิสร้องสุดเสียง เมื่อบราเซียซึ่งเป็นปราการด่านสุดท้ายถูกนายจ้างหนุ่มกระชากจนขาดติดมือ เธอกลัวจนตัวสั่น แต่ก็ยังคงเอาฝ่ามือปิดหน้าอกอูม ทว่าปิดอย่างไรก็ไม่มิดกับความใหญ่ที่อะร้าอร่ามจนชายหนุ่มซุกจมูกลงไปตรงกลางและสะบัดหน้าไปมาด้วยความต้องการทางกามารมณ์

นภิสไม่อาจปกป้องตัวเองให้รอดพ้นจากการถูกคุกคามทางเพศ เธอถูกอัคนีปลุกปล้ำด้วยกำลังที่เหนือกว่า เขาฉีกเสื้อผ้าเธอขาดจนเหลือแต่เนื้อตัวเปล่าเปลือย

ร่างงามที่ปราศจากเสื้อผ้าทั้งข้างบน และข้างล่าง หญิงสาวยกมือปิดหน้าอกอวบใหญ่ทั้งสองข้าง ส่วนข้างล่างใช้ขาไขว้กันไว้ เมื่อเขาจับมือเธอง้างออกจากหน้าอก แต่เธอแข็งขืนจนสุดความสามารถ

“อย่า อย่าทำฉันนะ”

หญิงสาวร้องห้ามเมื่ออัคนีโน้มตัวลงมาทับเธอจนหายใจไม่ออก และเขาวุ่นวายกับการจับขาเธอออกจากการปกปิดพื้นที่คูหาสวรรค์

“คุณทำผิดจะต้องถูกลงโทษ”

“ฉันไม่ได้ทำผิดอะไรนี่คะ”

หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อเขาออกแรงง้างขาเธอออกจนสำเร็จ และมองด้วยสายตาเป็นประกาย ต่างจากเธอที่อายจนร้อนไปทั้งตัว และกลายเป็นโกรธเมื่อรู้ว่าเขาเลวจนหาที่สุดไม่ได้

ความดิบเถื่อนในอารมณ์สวาทจากผู้ชายที่เป็นนายจ้าง เธอคิดไม่ถึงว่าเขาจะเลวถึงขนาดนี้ กล้าหักหาญด้วยกำลังที่เหนือกว่า และเขาก็ทำสำเร็จคือกดทับจนไม่อาจจะขยับตัวได้ ความร้อนแรงปรารถนาเถื่อนที่เธอไม่เต็มใจ เขาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด

อาวุธคู่กายตรงนั้นนภิสเห็นแล้วถึงกับช็อกไปชั่วครู่เพราะความมโหฬารที่น่ากลัว บัดนี้แผลงฤทธิ์ผงาดง้ำ จนขนลุก

เขาอาศัยจังหวะที่หญิงสาวกำลังอึ้ง จึงทาบตัวลงไปตรงกึ่งกลางร่างงาม และอาวุธร้ายยังคงเคล้าคลออยู่กับพื้นที่ของเธอที่ไร้อาภรณ์ปกปิด

“อย่าขัดขืนถ้าไม่อยากเจ็บ”

“คุณจะทำร้ายฉันหรือไง คนชั่ว”

“ผมยอมเป็นคนชั่ว และให้คุณแจ้งจับเข้าคุกเลย”

อัคนีท้าให้เธอจับเข้าคุกหลังจากเสร็จกิจ แต่เธอไม่อาจทำอะไรได้นอกจากหาทางเอาตัวรอดให้เร็วที่สุด

“คุณเลวกว่าที่ฉันคิดไว้อีก”

“ผมจะเลวให้ถึงที่สุด อย่าดิ้นสิ”

เขาเสียงดังแล้วก้มงับยอดบนทรวงอกเข้าไปจนเต็มปาก หญิงสาวสะดุ้งร้อนฉ่าไปทั้งร่าง หัวใจเกือบหยุดเต้นเมื่อปลายลิ้นนุ่ม ๆ ตวัดโลมไล้แล้วปากเม้มงับสลับทั้งสองข้างติด ๆ กัน

“อย่า อย่าทำอย่างนี้ ได้โปรด”

นภิสร่ำร้องเสียงสั่น หวาดกลัวจนทำอะไรไม่ถูกเขาลุกเร็วกว่าเดิม มือใหญ่ก็คลำเคล้นไปตามหน้าอก และเลื่อนลงมาตรงสะโพก สร้างความรุ่มร้อนจนต้องกลั้นลมหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า

เขาเลื่อนใบหน้าต่ำลงมาด้านล่างเรื่อย ๆ แล้วซุกจมูกลงกับพื้นที่นุ่มด้วยหญ้าสีนิล แล้วก็จดลงตรงความนุ่มแล้วขยับปลายโด่งแรง ๆ จนเธอเกร็ง จิกเล็บลงกับที่นอน

“มีแรงดิ้นก็ดิ้นไปสิ ผมจะทำให้คุณขาดใจตายกับความสุข”

“ไม่ ฉันไม่มีความสุขกับตรงนี้ อย่า อย่านะ”

หญิงสาวแอ่นสะโพกขึ้นแล้วเบี่ยงหนี แต่เขาออกแรงกดลงไป แล้วง้างขาให้ออกจากกันเพื่อสะดวกในการสำรวจ

ความนุ่มจากการสัมผัสกลับทำให้เธอวาบหวาม จนแทบหยุดการเคลื่อนไหว เผลอใจไปกับรสสัมผัส แต่ก็แค่เพียงครู่เดียวเท่านั้นความเกลียดชังกลับคืนมา เธอต่อสู้อีกครั้ง ซึ่งก็ทำให้อัคนีไม่พอใจไถลตัวขึ้นมาข้างบน และให้อาวุธเข้าอยู่ในที่ทางเหมาะสม

“ได้เวลาแล้ว คุณจะรับรู้กับการลงโทษ”

“อย่า อย่า ไม่”

“อย่าร้อง เอ๊ะ ! หรือว่าชอบของคุ้นเคยนี่”

“ไม่ คนหยาบคาย ฉันไม่เคยมาก่อน”

หญิงสาวบอกความจริงว่าไม่เคยถูกล่วงล้ำเข้ามาในร่างกาย แต่เขาหาสนใจแต่อย่างใด ยังคงเดินหน้าจัดการกับเธอจนสุดฤทธิ์ แม้ว่าการขับเคลื่อนจะเป็นไปด้วยความยากลำบาก แต่เขาไม่สิ้นความพยายาม เดินหน้าไปเรื่อย ๆ จนฝ่าด่านความสาวเข้าไปจนได้

“ไม่ อย่า อย่า”

นภิสร้องเสียงหลงกับความเจ็บปวดที่ถูกย่ำยีอย่างไร้ค่า ไร้ความสุขเพราะเจ็บจนแทบขาดใจกับสิ่งที่ถูกยัดเยียด โดยเขายังคงเดินหน้าไปเรื่อย ๆ จนเธอใจแทบขาด

แต่ก็กัดฟันทนรับกับสิ่งที่ไม่ต้องการ ขณะที่อัคนีกำลังฟอนเฟ้นกับสองข้างด้วยความเสน่หา เขามีความสุขเพราะเสียงครางเบา ๆ เมื่อเคลื่อนที่ในการสำรวจพื้นที่ของเธอ