Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
12 ผู้ชายใจร้าย
นภิสกำมือด้วยความโกรธกับการใช้อำนาจเกินกว่าเหตุเพราะเธอรู้ว่าเป็นเรื่องยากที่จะอยู่ห่างน้องเกี่ยวก้อยเพราะเด็กน้อยจะมาหาเธอทุกครั้งที่เห็น
อัคนีเป็นผู้ชายไร้เหตุผลและร้ายกาจที่สุด
หลังจากนภิสได้รับคำสั่งจากอัคนีให้คิดรายการอาหารที่จะนำไปขายที่ร้านซึ่งอยู่ริมถนนและเป็นจุดแวะซื้อของฝากจากนักเดินทาง ซึ่งมีร้านค้าประเภทเดียวกันหลายร้านด้วยกัน
นภิสคิดสูตรอาหารและขนมที่สะดวกต่อการรับประทานซึ่งมีข้าวโพดหวานเป็นส่วนประกอบ หลังจากทำออกมาแล้วเธอก็นำไปให้ป้าเจิมกับกระจงชิม
“หอมจังเลย วันนี้ไอ้กระจงจะมีลาภปากไหมนะ”
กระจงพูดตามลมตามฟ้า พลางสูดจมูกตามจานอาหารที่ทำจากข้าวโพดในรูปแบบสวยงาม ซึ่งเขาไม่รู้ชื่อว่าเป็นเมนูอะไร
“มีแน่ค่ะเพราะพี่กระจงจะต้องทำหน้าที่ชิมว่าผ่านไหม”
“ได้เลยครับ ถ้าอย่างนั้นพี่ชิมเลยนะ”
กระจงทำท่าจะหยิบอาหารในจานซึ่งมีลักษณะเป็นแผ่นแป้งพับสามเหลี่ยมทอดจนเป็นสีเหลืองอ่อน ก่อนนิ้วใหญ่จะสัมผัสกับของอร่อย ใครบางคนปราดเข้ามายืนใกล้ ๆ
“เดี๋ยวก่อน ไอ้กระจง”
“โอ๊ะ ! ป้าเจิม พรวดพราดเข้ามาอย่างนี้ทำเอาผมตกใจหมดเลย คิดว่านางพันธุรัตน์เข้าบ้าน”
“เดี๋ยวเหอะนะเอ็งนี่ ปากดี นี่ มือน่ะเอาออกห่างจานอาหารได้แล้ว เอ็งตะกละตะกรามจริง ๆ ของดีๆ อย่างนี้ใช้มือจับเข้าปากได้ไง เวลากินก็ต้องมีมารยาทบ้าง”
“ไม่เป็นไรค่ะป้าเจิม นภิสทำขึ้นมาเพื่อให้ทุกคนชิมอยู่แล้วค่ะ”
“อุ๊ย ! ไม่ได้หรอกค่ะ ของดี ๆ น่าตาน่ากินอย่างนี้ใช้มือไร้สกุลหยาบยังกับกระดาษทรายเบอร์ศูนย์หยิบเข้าปากก็เสียของหมดสิ ไอ้กระจงนั่งลงให้เรียบร้อย แล้วนี่จาน ช้อนส้อม”
ป้าเจิมเอาอุปกรณ์การกินให้คนขับรถจอมทะเล้นที่ยังคงมองอาหารไม่วางตา
“ขอบคุณครับ คุณนภิส เขาเรียกอะไรครับ พี่กระจงอยากรู้เป็นการเพิ่มรอยหยักในสมองหน่อยเถอะครับ”
“เมนูนี้มีชื่อเรียกว่า ปอเปี๊ยะครีมข้าวโพดค่ะ”
“โอ้โห ชื่อหรูเสียด้วย หน้าตาก็น่ากิน งั้นผมขอชิมก่อนเลย”
“ได้เลยค่ะ นภิสให้สองชิ้นค่ะ ป้าเจิมช่วยชิมเป็นเกียรติแก่นภิสด้วยนะคะ”
“ได้เลยค่ะ อืมหอม กรอบ อร่อยมากเลยค่ะ”
ป้าเจิมชมปอเปี๊ยะครีมข้าวโพดโดยบอกว่าเป็นอาหารที่อร่อยมาก แกยกนิ้วให้ และขอเพิ่มอีกชิ้น นภิสยิ้มจนแก้มปริ
“ขอบคุณค่ะป้าเจิม”
“อร่อยอย่างนี้รับรองว่าขายดีแน่ ๆ ค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นคุณนภิสเอาไปให้คุณไฟชิมเลย เร็วสิครับผมเห็นอยู่ที่ห้องทำงาน”
“เดี๋ยวป้าจะให้เป็นอาหารว่างค่ะ”
“ไม่ต้อง ผมจะกินตอนนี้เลยว่าใช้ได้ไหม”
ทุกคนสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงไฟดังขึ้น พร้อมกับร่างสูงใหญ่ปรากฏตรงหน้า นภิสใจเต้นด้วยความกลัวเพราะทุกครั้งที่อยู่กับเขา มักจะถูกตำหนิให้เสียใจบ่อย ๆ
“เชิญค่ะ ฉันจะจัดใส่จานให้นะคะ”
หญิงสาวบรรจงจัดเรียงเมนูใหม่ที่บรรจงทำสุดฝีมือลงในจานกระเบื้องสีขาว อัคนีนั่งที่โต๊ะหารแต่หน้าบอกบุญไม่รับ กระจงเห็นดังนั้นรีบหลบเข้าไปในครัว ทว่าไม่วายชะเง้อหน้าออกมารับรู้กับสถานการณ์
ชายหนุ่มมองขนมที่มีข้าวโพดหวานเป็นส่วนประกอบครู่หนึ่ง แล้วตักกิน นภิสลุ้นว่าจะต้องผ่าน และใจไม่ดีที่เขาวางช้อนกับส้อมแล้วมองเธอด้วยสายตาขุ่นเขียว
“หวานไป คนที่นี่ไม่กินหวานขนาดนี้ คุณทำใหม่”
“เอ่อ ได้ค่ะ”
“คุณเป็นนักโภชนาการก็น่าจะรู้ว่าส่วนผสมที่พอดีอยู่ระดับไหน ไม่ใช่ทำออกมาตามใจปากตัวเอง”
“ค่ะ ขอโทษ ฉันจะลดน้ำตาลลงค่ะ”
หญิงสาวเก็บจานตรงหน้าเขาออกมาด้วยมือสั่น ๆ และน้ำตาคลอด้วยความเสียใจ ป้าเจิมหันไปสบตากับกระจง สงสารหญิงสาวที่ถูกตำหนิราวกับทำความผิดร้ายแรง
“คุณจะต้องทำออกมาให้เร็วที่สุด ภายในสิบนาที”
“เอ่อ คุณไฟคะ มันเร็วไปค่ะ”
“คนที่ทำงานในไร่นี้ ห้ามใช้คำว่าทำไม่ได้ ผมไม่ชอบ”
“เอ่อค่ะ”
“คุณนภิสคะ ป้าขอเป็นลูกมือช่วยค่ะ”
“ผมด้วยครับ”
ป้าเจิมกับกระจงอาสาช่วยหญิงสาวในการทำส่วนผสมปอเปี๊ยะครีมข้าวโพดขึ้นมาใหม่ เธอยิ้มทั้งน้ำตาแล้วรีบเข้าครัวโดยผลิตเมนูให้เสร็จทันใจนายจ้างใจโหด
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
