ตอนที่ 19 คนใช้ดีดีนี่เอง

เสียงแหลมๆเหมือนเสียงนกหวีดที่เอ่ยถามคนตัวเล็กออกมาทำให้เธอต้องหันหลังมามองเธอคนนี้อย่างเสียไม่ได้ 

" นี่ ฉันถามไม่ได้ยินหรือไง คุณราชันย์อยู่ที่ห้องนี้หรือเปล่า " 

" ค่ะ ไม่ทราบว่าจะให้เรียนท่านประธานว่าใครมาขอพบคะ " 

" แฟนย่ะ ว่าที่คุณนายของบริษัทนี้ " 

เมื่อได้ยินแบบนั้นคนตัวเล็กก็รู้สึกได้ถึงความวุ่นวายที่จะตามมาในอนาคตซะแล้ว ถ้าคนนี้บอกว่าเป็นแฟนแล้วคนเมื่อวานล่ะ นี่แค่สองวันแรกยังมีตั้งสองคนที่มาออกตัวแรงแบบนี้ แล้วถ้าทำงานครบเดือนจะครบสามสิบคนไหมนะ 

" อ๋อ ค่ะ รอสักครู่นะคะว่าที่คุณนาย " 

" เอ๊ะ!! นี่หล่อนประชดฉันหรอ ต้องเรียกฉันว่าคุณผู้หญิงสิ " 

คนตัวเล็กได้แต่ส่ายหน้าเบาๆแล้วยิ้มรับกับคำพูดของหญิงสาวตัวสูงแสนเซ็กซี่คนนี้ 

" ค่ะ คุณผู้หญิง " 

ชนิดาเคาะประตูของท่านประธานเสร็จแล้วจึงเปิดเข้าไป 

" เชิญค่ะ คุณผู้หญิง " 

ชนิดาพายมือเชิญให้แฟนของคนตัวโตได้เข้ามา แล้วผายมือให้เธอไปนั่งที่โซฟารับแขกส่วนตัวของชนิดาเองก็รีบนำแก้วกาแฟไปวางตรงหน้าของเขาบนโต๊ะทำงาน เสร็จแล้วก็เตรียมจะเดินออกจากห้องนี้ ส่วนราชันย์ที่เงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสารจึงได้เอ่ยรั้งเธอเอาไว้ก่อน  

" เดี๋ยวสิ!! ผมยังไม่ได้บอกให้คุณออกไปเลยนะยืนรอตรงนั้นก่อน " 

" ค่ะ " 

คนตัวโตให้เธอยืนรอแทนที่จะให้เธอมานั่งรอที่โซฟาที่ดี หลังจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วเดินมาหาคู่ขาของเขา 

" ปรียาคิดถึงคุณราชันย์จังเลยค่ะ " 

ผู้หญิงคนนั้นลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วกอดผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของเธอทันทีโดยไม่อายคนที่ยืนมองอยู่เลยสักนิด 

" ครับ แล้วนี่คุณทานอะไรมาหรือยังครับ คุณรอผมสักหน่อยได้ไหมอีกไม่กี่ชั่วโมงก็เที่ยงแล้ว แล้วเราออกไปหาอะไรอร่อยๆกินกันระหว่างนี้ถ้าคุณอยากกินอะไรก็สั่งเลขาของผมได้เลยครับ เธอพร้อมที่จะทำให้คุณทุกอย่าง " 

พูดเสร็จก็หันมามองหน้าชนิดาที่ยืนอยู่พร้อมกับหันหน้าหนีไปทางอื่น 

" ฉันชื่อปรียานะคะคุณชนิดา ยังไงเช้านี้ก็ขอรบกวนคุณชนิดาหาอะไรอร่อยๆให้กินหน่อยนะคะ หิวมากๆเลยค่ะ " 

เธอทำเสียงอ่อนเสียงหวานต่างจากที่พูดกับเธอเมื่อกี้ที่หน้าห้องอย่างกับคนละคนจนทำให้คนตัวเล็กอึ้งไปอยู่ไม่น้อย 

" ยินดีค่ะถ้าคุณปรียาอยากกินอะไรบอกฉันนะคะ " 

 ปรียาที่ได้ทีก็อยากจะแกล้งเอาคืน เพราะเธอไม่ชอบหน้าแม่เลขาคนนี้เอาซะเลย ถึงแม้ว่าราชันย์จะแค่จ้างเธอให้มาเล่นละครตบตาเพียงเท่านั้นแต่ปรียากลับคิดจริงจังอยากจะได้ราชันย์มาครอบครองจริงๆและเธอก็พอจะรู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าคือศัตรูหัวใจคนสำคัญของเธอ 

" เช้านี้ปรียาอยากกินโจ๊กเจ้าประจำน่ะค่ะ แต่ว่าอยู่ใกลสักหน่อยนะคะ จะเป็นการรบกวนไหมถ้าจะวานให้คุณชนิดาออกไปซื้อให้หน่อย " 

คนตัวเล็กมองหน้าอดีตแฟนหนุ่มอย่างตั้งคำถาม แต่นั่นเธอก็ได้คำตอบจากสีหน้าของเขาแล้ว เขาไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมาเลย เธอรู้อยู่แล้วว่าสาวเจ้าคนนี้ต้องการที่จะแกล้งเธอเพราะจากการปะทะคารมกันหน้าห้อง ก็พอจะรู้ว่าเธอไม่ชอบหน้าฉันสักเท่าไหร่ 

" ได้ค่ะ " 

" อ่อ ขอน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ด้วยนะคะ แต่ร้านนี้ดันอยู่อีกฟากนึงเลยอ่ะค่ะ รบกวนคุณชนิดาด้วยนะคะ เดี๋ยวปรียาจะแชร์โลเคชั่นของร้านเจ้าประจำไปให้ค่ะ " 

ปรียาถือโอกาสแลกคอนแทคไลน์ของชนิดาไว้ด้วยทันที เผื่อว่าวันหนึ่งเธออาจจำเป็นต้องใช้มัน 

" ค่ะ คุณปรียาต้องการอะไรเพิ่มอีกไหมคะ " 

" ไม่แล้วล่ะค่ะ ปรียาอยากอยู่กับราชันย์สองคนมากกว่า " 

คนตัวเล็กหมุนตัวแล้วเดินออกไปด้วยความหงุดหงิดโดยไม่ขออนุญาตทั้งคู่เลยด้วยซ้ำ เมื่อออกมาถึงหน้าห้องก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินออกมาหน้าบริษัทเพื่อเรียกแท็กซี่ไปยังร้านเจ้าประจำของยัยปรียานั่นทันที แล้วแฟนสาวของราชันย์คนนี้เธอก็ฉลาดแกมโกงมาก เธอเลือกร้านที่ไม่มีในแอพพลิเคชั่นเดลิเวอรี่ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ชนิดาต้องออกเดินทางด้วยตัวเองแบบนี้ทั้งที่เท้ายังเจ็บอยู่มาก

ราชันย์ 

" ทำไมเธอถึงได้ใช้ชนิดาออกไปไกลขนาดนั้น แล้วแถมร้านที่เธอเลือกแต่ละร้านก็อยู่คนละโซนกันเลยเธอตั้งใจจะแกล้งชนิดาใช่ไหม " 

ด้วยความเป็นห่วงคนตัวเล็กมากเพราะเธอยังมีอาการเจ็บเท้าอยู่เนื่องจากเมื่อวานก็เดินเยอะเกินไป แล้วมาวันนี้ก็ต้องตระเวนเดินหาของกินให้คู่ขาที่เขาจ้างมาอีก แต่เขาก็ไม่รู้จะห้ามปรามยังไง เพราะเป็นตัวเขาเองที่เรียกเจ้าหล่อนมาให้แกล้งแม่เลขาตัวดีนี่ แต่นึกไม่ถึงว่าเธอจะแกล้งแรงขนาดนี้ 

" ปรียาขอโทษค่ะอย่าโกรธปรียาเลยนะคะปรียาก็แค่อยากกินแบบนั้นจริงๆนี่คะ ก็คุณบอกเองว่าคุณให้ปรียามาปั่นหัวเธอเล่น แต่ปรียาแค่ไม่คิดว่าจะเล่นกับเธอแรงเกินไป คราวหน้าปรียาจะระวังมากกว่านี้นะคะ " 

เธอทำน้ำเสียงออดอ้อนราชันย์เพื่อหวังให้เขาหันมาสนใจเธอบ้าง แต่ก็ได้เพียงความเงียบกลับมา เขาเดินกลับไปทำงานที่โต๊ะโดยไม่สนใจเธออีก ปรียาสังเกตุอาการกระวนกระวายของเขาทำให้เธอไม่พอใจไปกันใหญ่เพราะเขาดูจะเป็นห่วงแม่เลขานั่นเหลือเกิน