ตอนที่ 17 ทาสอารมณ์NC+++

เสียงกรีดร้องดังออกมาจากคนตัวเล็กน้ำตาไหลออกมาอย่าสุดกลั้น ทั้งเจ็บทั้งแสบจากเสื้อผ้าที่ขูดกับผิวบอบบาง ราชันย์กระชากกางเกงของเธอออกจนขาดวิ่นอีกครั้งด้วยแรงอารมณ์ ทั้งโกรธ ทั้งหงุดหงิด ทั้งโมโห ที่เธอไม่ยอมเป็นของเขา เธอไม่คิดถึงเขาบ้างหรือไง ห่างกันแค่เดือนเดียวทำไมเธอเปลี่ยนไปมากเหลือเกินทำเหมือนรังเกียจเขาอย่างกับอะไรดี 

" ร้องไห้ทำไม รังเกียจผัวคนนี้มากนักหรอหรือว่าอยากได้ผัวใหม่จนตัวสั่น กลัวว่ามันจะรู้ว่าเคยมีผัวมาแล้วหรอห๊ะ! " 

ราชันย์ตะโกนใส่หน้าชนิดาอย่างแรง 

" คุณพูดบ้าอะไรของคุณ ผัวใหม่อะไรกัน " 

" หึ! คิดว่าผมเป็นไอ้โง่ให้คุณหลอกหรอ คิดว่าผมไม่รู้หรือไงว่าคุณกำลังจะหมั้นกับมหาเศรษฐีหรือว่าไอ้โง่คนนั้น มันคงจะโง่มากสินะคุณถึงได้หลอกให้มันติดกับได้ไวขนาดนี้ มาถึงเมืองไทยไม่ทันไรก็ร่านอยากจะมีผัวคนที่สองซะแล้ว  " 

" ฉันไม่อยากคุยอะไรกับคุณแล้ว พูดไปคุณก็ไม่ฟังอยู่ดี ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันจะกลับบ้าน คุณไม่มีสิทธิ์มากักตัวฉันไว้ คุณจะมาขังฉันไว้แบบนี้ไม่ได้ " 

" ทำไมจะไม่ได้ล่ะ สิทธิ์ของผัวคนแรกของเธอไงล่ะ แล้วผมก็จะเป็นผัวคนเดียวของคุณด้วย ผมจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทับรอยผมได้เด็ดขาด ถ้ามันอยากจะกินของเหลือจากผม ผมก็จะทำให้คุณยับเยินจนไม่เหลือชิ้นดีเลย ดูซิ! ว่ามันยังจะกล้าเอาคุณลงอีกมั้ย " 

คนตัวโตพูดเพียงแค่นั้นก็รีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด ในตอนนี้ทั้งสองคนก็มีสภาพเปลือยเปล่า เขาไม่แม้แต่จะเบิกทางใดๆทั้งสิ้นจับยัดแก่นกายขนาดเกินมาตรฐานเข้าไปในช่องทางรักกดลงไปทีเดียวจนมิดด้าม จนร่างบางสั่นสะท้านไปหมดด้วยความเจ็บปานจะขาดใจ 

กรี๊ดดดด.....

" อื้อ....เจ็บ...ปะ..ปล่อย เอาออกไปนะแคร์เจ็บ " 

น้ำตาที่รินไหลออกจากหางตาไม่ยอมหยุดทำให้คนตัวโตหัวใจกระตุกไปอยู่เหมือนกัน แต่ก็เพียงแค่เสี้ยววินาทีเท่านั้น เขาไม่รอให้เธอปรับตัวด้วยซ้ำ จับเธอกระแทกกระทั้นอย่างรุนแรงจนคนตัวเล็กโยกไปตามจังหวะอารมณ์ 

ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก 

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นลั่นห้องพร้อมกับเสียงโซฟาที่ดังสนั่นรองรับอารมณ์หื่นกามของชายหนุ่ม 

" อ๊าาาส์ เสียวชิบ แน่นอะไรขนาดนี้ "

อาจเป็นเพราะว่าเธอกับเขาห่างหายจากเรื่องอย่างว่ามาเป็นแรมเดือน จึงทำให้ช่องทางรักของเธอคับแน่นขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่า นั่นทำให้คนตัวโตพอใจอยู่ไม่น้อย อย่างน้อยเธอกลับมาเธอก็ยังไม่ได้มีอะไรกับใครแน่ๆเพราะเขาพิสูจน์ด้วยตัวเองตอนนี้แล้ว

 พลั่บ พลั่บ พลั่บ พลั่บ พลั่บ 

" อื้อ อ๊ะ อ๊ะ บะ..เบาหน่อยชิน แคร์เจ็บ "

เสียงครางหวานของคนตัวเล็กเอ่ยห้ามเขาอย่างเสียไม่ได้ เพราะเขากระแทกกะทั้นเข้ามาในจังหวะที่รุนแรงจนเกินไป จนเธอรู้สึกเจ็บบริเวณท้องน้อย เพราะขนาดตัวตนของเขาใช่ว่าจะเล็กๆ ตอนที่อยู่อเมริกาเขาก็ต้องเล้าโลมเธออยู่นานกว่าจะพร้อมสำหรับการรับตัวตนของเขา แต่วันนี้ไม่มีการเล้าโลมใดๆ นั่นจึงทำให้เธอรู้สึกเจ็บไปหมด 

" เจ็บสิดี ผมต้องการให้คุณเจ็บเหมือนที่ผมเคยเจ็บ " 

สิ้นเสียงของคนตัวโตเขาก็จับเธอกระแทกเข้าออกซ้ำๆหลังจากนั้นจึงจับเธอหันหลังแล้วกดหน้าเธอตรงไปแนบชิดกับโซฟาพร้อมกับโจนจ้วงเข้ามาจากทางด้านหลัง ซึ่งท่านี้มันลึกมากจนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก  

" อ๊ะ..ลึกเกินไปแล้ว แคร์ไม่ไหว จะเสร็จ " 

ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก 

" แตกออกมาเลย แตกออกมาใส่ตัวตนของผมเหมือนที่คุณเคยทำ "

กรี๊ดดด 

ไม่นานคนตัวเล็กก็กระตุกถี่ๆแล้วปลดปล่อยธารน้ำหวานออกมามากมาย ส่วนคนตัวโตก็ยังตั้งหน้าตั้งตากระแทกกระทั้นจนเวลาผ่านไปไม่นานเขาก็เสร็จสมตามเธอไป แล้วปลดปล่อยลาวาสีขาวขุ่นเข้าไปในโพรงสวาทของเธอจนหมดทุกหยาดหยด 

เขาถอนแก่นกายใหญ่โตออกมาจากช่องทางรักของคนตัวเล็ก น้ำรักของเขาก็ทะลักออกมาจากโพรงสวาทหวาน ไหลลงมาตามต้นขาของเธออย่างมากมาย ผมจับเธอหันหน้ามาแล้วอุ้มเธอมานั่งบนตักของผม แล้วจับขาของเธอพาดไว้กับเอวหนาของผม 

" อ๊ะ...ชิน จะทำอะไรอีกคะ พอได้แล้ว แคร์ไม่ไหวแล้วนะ " 

" ผมก็ไม่ได้จะให้คุณทำสักหน่อยชนิดา คุณก็นั่งเฉยๆเดี๋ยวผมทำเอง " 

จากนั้นเขาก็เริ่มกระแทกกระทั้นตัวตนเข้ามาใส่เธออย่างหยาบโลนอีกครั้ง แต่เธอก็ไม่สามารถปฏิเสธเขาได้เพราะเธอก็คิดถึงสัมผัสของเขาอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน แต่สิ่งที่เธอสังเกตได้คือเขาแทนตัวเธอว่าชนิดาซึ่งเป็นชื่อจริง นั่นแปลว่าเขาทำท่าทีห่างเหินจากเธออย่างสมบูรณ์แบบแล้ว 

ตลอดทั้งคืนเขาพาเธอเล่นเกมสวาทจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งจากโซฟาไปยังเตียงนอน แล้วยังไปต่อตรงริมระเบียงอีก และเขายังพาเธอไปต่อในห้องน้ำ เธอบอกให้เขาพอเขาก็ไม่ยอมพอจนในที่สุดเธอก็สลบคาอกเขาอยู่บนเตียงนั่นแหละเขาถึงได้ปล่อยให้เธอนอนพัก ซึ่งนั่นก็เป็นเวลาหกโมงเช้าเข้าไปแล้ว แล้ววันนี้เก้าโมงก็ต้องไปทำงานต่อ นั่นหมายความว่าเธอแทบจะไม่ได้นอนเลยด้วยซ้ำ