บทที่ 3 ทุกการกระทำมีราคาที่ต้องจ่าย

บทที่ 3 ทุกการกระทำมีราคาที่ต้องจ่าย

ซ่งเว่ยหลงปรายตามองไปโดยรอบแคว้นฉีด้วยแววตาที่เรียบเฉย ยามนี้เขาสวมเพียงชุดบัณฑิตที่เรียบง่าย และมีองครักษ์ติดตามมาเพียงสองนายเท่านั้น เขาไม่อยากให้ผู้ใดล่วงรู้ว่าเขามาที่แคว้นฉีแห่งนี้

เขาเพียงอยากออกมาตรวจตราความสงบของทั้งสี่แคว้นเพียงเท่านั้น

"ฝ่าบาท จะทรงเสด็จเข้าไปในแคว้นฉีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ"

"ไม่ กลับกันเถิด"

ซ่งเว่ยหลงเอ่ยเพียงเท่านั้น ก่อนจะควบม้ามุ่งหน้ากลับต้าหยวนในทันที

ฟางซูลี่นิ่วหน้าด้วยความรู้สึกเสียดาย นางยังไม่ทันได้ถามความเป็นไปของเขาเลย เขาก็จากไปก่อนเสียแล้ว

เขาช่างเหมือนกับอาเว่ยของนางยิ่งนัก!

เมื่อไร้สิ่งที่น่าดึงดูดจิตใจ ฟางซูลี่จึงกลับไปที่ตำหนักอ๋องในทันที

เมื่อกลับมาถึง นางก็พบกับ หวังม่อเยียน ที่กำลังเดินออกมาพร้อมกับฟางซูซินที่ด้านหน้าประตูใหญ่ของจวน

หวังม่อเยียนเป็นบุตรชายของเว่ยอ๋อง นางมิได้ใส่ใจเขามากนัก ได้ยินเพียงว่าฟางซูซินและหวังม่อเยียนรักใคร่กันมาตั้งแต่วัยเยาว์เพียงเท่านั้น

นางปรายตามองคนทั้งสองคราหนึ่งอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะค่อย ๆ เดินออกมา แต่ทว่านางกลับได้ยินสิ่งที่ทั้งสองคนนั้นเอ่ยขึ้นโดยบังเอิญ

"ข้าสัญญาจะต้องหาทางสังหารเขาให้ได้"

"ลำบากเจ้าจริง ๆ"

"เพื่อท่านข้ายอมทุกอย่าง ข้าหวังว่าจะได้เคียงข้างท่านในวันที่ท่านได้เป็นใหญ่ในแผ่นดินนี้"

ฟางซูลี่ขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะมุ่งหน้ากลับเรือนของตน

ยามนี้นางเปลี่ยนสาวใช้ใหม่ทั้งหมดในเรือนแล้ว ท่านพ่อเองก็มิกล้าเอ่ยสิ่งใด เนื่องจากนางบอกว่า หากไม่ยอมเปลี่ยนสาวใช้ให้นาง ต้องจ่ายตั๋วเงินวันละหนึ่งพันตำลึงให้นาง หากนางได้รับความอยุติธรรม

แน่นอนว่าท่านพ่อย่อมต้องเลือกเปลี่ยนสาวใช้มากกว่ายอมจ่ายตั๋วเงินให้นาง

ชิ!!!

"คุณหนู ชาร้อนเจ้าค่ะ"

หลิงหลิง สาวใช้น้อยที่ฟางซูลี่เลือกมาคอยรับใช้เป็นสาวใช้คนสนิท นำชาร้อนกลิ่นหอมมาให้นาง ฟางซูลี่ยกถ้วยชาขึ้นมาจิบอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเอ่ยถามหลิงหลิง

"เจ้ารู้หรือไม่ว่าหวังม่อเยียนมาด้วยเหตุใด"

หลิงหลิงที่ได้ยินเช่นนั้นจึงรีบเอ่ยตอบทันที

"ได้ยินว่ามาสู่ขอคุณหนูใหญ่เจ้าค่ะ"

"อ้อ"

ฟางซูลี่ไม่ได้สนใจสิ่งใดอีก นางหยิบขนมเปี๊ยะขึ้นมากินชิ้นหนึ่ง ก่อนจะคิดถึงใบหน้าหล่อเหลาของซ่งเว่ยหลงคราหนึ่ง

น่าเสียดายยิ่งนัก!!! รู้เช่นนี้ข้าน่าจะเอาไม้หน้าสามฟาดหัวเขาให้สลบแล้วอุ้มกลับจวนก็คงดี จะได้ถามเขาว่าเขาใช่อาเว่ยของนางหรือไม่

วันเวลาล่วงเลยมาจนถึงวันที่ซ่งเว่ยหลงขึ้นครองราชย์ต่อจากผู้เป็นบิดา ยามนี้ทั้งสี่แคว้นต่างเลือกสรรสิ่งของบรรณาการชั้นดีมามอบให้แก่ฮ่องเต้พระองค์ใหม่แห่งต้าหยวน

ฉีอ๋องครุ่นคิดไม่ตก ยามนี้แคว้นฉีไม่ได้รุ่งเรืองดั่งเช่นแต่ก่อน อีกทั้งแคว้นของเขายังเป็นเพียงแคว้นเล็ก ๆ เดิมทีเขากับอดีตฮ่องเต้นั้นเป็นสหายสนิทกัน ย่อมมิได้จัดเตรียมสิ่งใดมากนัก แต่ทว่ายามนี้ผลัดเปลี่ยนแผ่นดินใหม่แล้ว เห็นทีเขาคงต้องหาสิ่งของบรรณาการล้ำค่าที่ดีที่สุดเพื่อมอบให้ฮ่องเต้พระองค์ใหม่เสียแล้ว

แต่ทว่ายังไม่ทันที่เขาจะได้จัดเตรียมสิ่งของใด ก็มีสาส์นจากทางต้าหยวนส่งมาถึงมือของเขา เนื้อความในนั้นบอกเอาไว้ว่า ให้ทั้งสี่แคว้น ส่งตัวบุตรสาวคนโตเข้าวังมาเป็นพระสนม เพื่อเชื่อม สัมพันธไมตรี

ฉีอ๋องขมวดคิ้วครุ่นคิด เดิมทีเขาพอจะจำได้ว่าฮ่องเต้พระองค์นี้ทรงเคยโปรดปรานฟางซูซินบุตรสาวคนโตของเขาเป็นอย่างมาก

แต่ทว่าฟางซูซินกลับมีใจรักในชายอื่น

เห็นทีคงต้องส่งฟางซูลี่ไปแทนเสียแล้ว!

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เขาจึงสั่งให้คนไปเรียกบุตรสาวทั้งสองของตนออกมาพบทันที

ไม่นานนักฟางซูซินและฟางซูลี่ก็มาถึงเรือนใหญ่ ฉีอ๋องสั่งให้บุตรสาวทั้งสองนั่งลง ก่อนจะเอ่ยขึ้นมา

"เมื่อครู่พ่อได้รับราชโองการจากฮ่องเต้พระองค์ใหม่ พระองค์ทรงมีรับสั่งให้แต่ละแคว้นส่งตัวบุตรสาวคนโตเข้าวังไปเป็นพระสนม"

ฟางซูลี่ที่ได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ได้แสดงท่าทีใด ต่างจากฟางซูซินที่มีใบหน้าซีดเผือดอย่างเห็นได้ชัด

จะไม่ให้นางตกใจได้เยี่ยงไรกัน เรื่องราวเมื่อห้าปีก่อนนางยังจดจำได้ไม่มีวันลืม

นางลงมือใช้มีดแทงเข้าไปที่หัวใจของเขา หวังจะให้เขาตกตายไปเสีย เพื่อที่หวังม่อเยียนคนรักของนางจะได้ขึ้นเป็นใหญ่

นางหลอกให้เขารักและไว้ใจ สุดท้ายก็ตลบหลังเขาอย่างเลือดเย็น แต่เขากลับไม่ตาย อีกทั้งยังปล่อยนางให้รอดชีวิตอีกด้วย

นางคาดเดาความคิดของเขาไม่ออกจริง ๆ ในยามนี้ แล้วเช่นนั้นจะให้นางยอมเข้าวังไปเป็นพระสนมของเขาได้เช่นไรกัน

ไม่มีทาง!!!

"ท่านพ่อ ลูกหมั้นหมายกับพี่ม่อเยียนแล้ว เช่นนั้นท่านพ่อก็ส่งซูลี่ไปเถิดเจ้าค่ะ"

ฟางซูลี่ที่ได้ยินเช่นนั้นก็หันขวับไปมองฟางซูซินคราหนึ่ง

พี่สาวแสนชั่วของนางคนนี้ มีความลับอันใดซ่อนเอาไว้กันแน่ เหตุใดจึงกระสับกระส่ายอยู่ไม่สุขถึงเพียงนี้!

ฉีอ๋องหันมามองฟางซูลี่คราหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นมา

"ลี่เอ๋อร์"

"ช้าก่อนเจ้าค่ะ หากลูกจะต้องแต่งงานออกไปแทนพี่หญิง ลูกมีเงื่อนไขสามข้อ"

"เจ้าว่ามาเถิด"

"ข้อแรก ต้องมอบสินเดิมของท่านแม่ที่แม่ใหญ่เก็บเอาไว้คืนให้ลูกทั้งหมด ข้อสองแม่ใหญ่และพี่หญิงต้องมอบค่าเสียเวลาให้ข้าเป็นตั๋วเงินสองหมื่นตำลึงพร้อมของมีค่าครึ่งหนึ่งมอบให้แก่ข้า ข้อสามท่านพ่อต้องมอบตั๋วเงินให้ข้าห้าหมื่นตำลึง"

"หา!!! นี่เจ้า จะขูดเลือดขูดเนื้อพวกข้าหรืออย่างไร!!!"

"เช่นนั้นก็ส่งพี่หญิงไปแต่งแทนเถิด ลูกไม่แต่ง"

ฟางซูซินที่ได้ยินเช่นนั้นก็ร้อนใจยิ่งนัก แผนการของนางยังไม่สำเร็จ และนางยังต้องการใช้ประโยชน์จากฟางซูลี่อีกด้วย

"ท่านพ่อ มอบสินเดิมให้ซูลี่ไปเถิดเจ้าค่ะ"

เมื่อได้ยินเช่นนั้นฟางซูลี่ก็ยิ้มตาหยี

จะให้ข้าแต่งออกไปแทนเจ้า ข้าก็ต้องได้รับค่าตอบแทนที่ดี คนอย่างฟางซูลี่ไม่เคยยอมเสียเปรียบผู้ใดอยู่แล้ว!!!