บทที่ 5 แม่พันธุ์

บทที่ 5 แม่พันธุ์

ใช้เวลาอยู่ประมาณครึ่งวัน เบลล่าจึงเริ่มปรับตัวได้กับห้องพักคับแคบที่มีขนาดเท่าแมวดิ้นตาย ขนาดของมันเพียงแค่เปิดเปลือกตาขึ้นมองก็สามารถเห็นได้หมดทุกซอกทุกมุม นี่มันไม่สมศักดิ์ศรีลูกสาวประธานสภาสูงเลยสักนิด แต่ถึงแม้จะเหนื่อยล้าเพราะอากาศที่ช่างร้อนอบอ้าวเสียเหลือเกิน ถึงกระนั้นเบลล่าก็ไม่กล้าที่จะทิ้งตัวลงนอน ด้วยระแวงว่าอเล็กซ์อาจจะส่งคนเข้ามาได้ทุกเมื่อ เธอจึงทำได้แค่นั่งหน้าเซ็งหลังพิงผนังห้อง

“แกล้งกันสินะ มันน่าโมโหจริง ๆ แบบนี้ใครมันจะอยากญาติดี ผูกสัมพันธ์เป็นคนครอบครัวเดียวกันได้ล่ะ”

ปากเล็กบ่นพึมพำ ทั้งที่ดวงตายังคงมองเหม่อออกไปข้างนอกหน้าต่าง ในตอนนี้ไม่รู้เลยว่าคนรักของเธอจะออกตามหา หรือจะมีความรู้สึกเป็นห่วงกันบ้างหรือเปล่า เพราะการหายตัวไปของเธอ คงไม่มีใครได้แจ้งข่าวให้แฟรงกี้รับรู้ และหากโชคร้ายแฟนหนุ่มอาจจะไปตามหาเธอที่บ้าน และนั่นจะต้องมีเรื่องกับฟลอเรนซ์ผู้เป็นบิดาแน่

“จะทำยังไงถึงจะติดต่อแฟรงกี้ได้นะ ถ้าขืนแฟรงกี้ไปที่บ้านจะต้องโดนคุณพ่อจัดการขั้นเด็ดขาดแน่ คิดสิเบล เอาไงดี โธ่เอ๊ย ทำไมต้องมาเป็นแบบนี้ด้วย”

เสียงของหญิงสาวที่พูดออกมาอย่างร้อนรน มันไม่ได้ทำให้คนที่ฟังผ่านกล้องวงจรปิดภายในห้องพลาดไปสักประโยค อเล็กซ์ยังคงนอนฟังอยู่บนเก้าอี้ปรับระดับภายในห้องทำงาน น้ำเสียงและความทุกข์ร้อนใจของเบลล่ามันไม่ได้ทำให้เขารู้สึกพอใจแม้แต่นิดเดียว

ชายหนุ่มหันไปทางคนข้างตัว ก่อนจะขบกรามเอ่ยเสียงเรียบออกไป

“ส่งคนไปส่งข่าวที่บ้านของฟลอเรนซ์ ว่าให้จัดการคนที่เป็นคู่ควงของลูกสาวให้เรียบร้อย…ก่อนที่ฉันจะส่งคนไปจัดการเอง!!”

อเล็กซ์ออกคำสั่งไปเพียงแค่นั้น ลูกน้องของเขาก็เข้าใจดีทุกอย่าง เพราะมันไม่ใช่เรื่องแปลก หากเขาจะใช้อำนาจของคนเป็นคู่หมั้นจัดการกับคนที่เข้ามาตอแยว่าที่เจ้าสาวของเขา เพราะการลงมืออย่างเฉียบขาดนอกจากจะเป็นการสร้างชื่อเสียงยังทำให้ความโหดเหี้ยมของเขาถูกคนพูดถึงกันมากขึ้น นั่นยิ่งเท่ากับเป็นการสร้างเกราะคุ้มกันให้เขาแกร่งขึ้นไปอีก

“ไอ้แก่นั่นมันคิดว่าฉันโง่นักหรือยังไงกัน ถึงได้กล้าจับลูกสาวใส่ตะกร้าล้างน้ำส่งมาให้ ดูท่ามันคงไม่อยากมีชีวิตจนแก่ตายแล้วสินะ”

ในความคิดของอเล็กซ์ ถึงเขาจะไม่ได้ต้องการภรรยา แต่เขาจำเป็นต้องมีลูกสาวของตาเฒ่าฟลอเรนซ์ไว้ข้างกาย

ไวเท่าความคิดเขาลุกขึ้นเต็มความสูงแล้วเดินไปที่ห้องของเบลล่าทันที

มือหนายกขึ้นหมายจะเคาะประตูห้อง แต่แล้วก็นึกบางอย่างได้ เขาล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง แล้วใช้กุญแจสำรองไขเข้าไปทันที เมื่อประตูห้องเปิดกว้างออก หญิงสาวที่นั่งเหม่ออยู่ตรงริมหน้าต่างก็หันหน้ากลับมาทันที

“เบื่อเหรอ?” เสียงทุ้มเอ่ยทักขึ้น

“แน่ล่ะ ใครมันจะมีความสุขที่ได้ถูกขังไว้แบบนี้ ลองคุณมาอยู่แบบนี้ดูมั้ยล่ะ”

“ไม่มีความสุขเหรอ…อืมมม ทำไมล่ะ หรือห้องแคบไป อาหารไม่อร่อย ก็ไม่น่าจะลำบากกายเท่าไหร่นะ เว้นเสียว่าทุกข์ใจ!!”

“หึ..ฟังอยู่ล่ะสิ เสียมารยาท ไม่มีใครเคยบอกคุณเหรอ ว่าการแอบฟังคนอื่น มันนิสัยไม่ดี”

“คนอื่นคนไกลที่ไหนกัน และเธอก็รู้ว่าฉันจะได้ยิน ถ้ามันเป็นความลับมากนัก แล้วจะแหกปากทำไม ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อชวนทะเลาะหรอกนะ แต่เห็นว่ากำลังเบื่อ เลยลองมาถามดู ว่าอยากออกไปหรือเปล่า ไปอยู่ช่วยงานฉันแก้เบื่อมั้ย”

“นอกจากขังแล้ว นี่ยังคิดจะมาใช้งานกันอีก!!”

“ก็แล้วแต่…ถ้างั้นคงอยากอยู่ในห้องนี้ต่อสินะ อืมม”

อเล็กซ์ทำท่าโคลงศีรษะรับทราบ ก่อนจะเอื้อมมือคว้าลูกบิดและทำท่าจะดึงกลับมา เมื่อเห็นดังนั้นร่างเล็กก็รีบกระโดดพรวดถลาออกมาทันที

“ไปด้วย!!”

ในขณะที่กำลังเดินผ่านหน้าของชายหนุ่ม เธอได้ยินเสียงของอเล็กซ์พ่นลมหายใจออกมา

“เหม็น!!”

“คุณพูดอะไรนะ”

“ล้างมากี่น้ำล่ะ กลิ่นถึงยังติดตัวแรงขนาดนี้”

ร่างสูงโน้มตัวลงต่ำ ทำทีเป็นดมใกล้ ๆ ซอกคอขาว เบลล่าที่ไม่เข้าใจความหมาย ก็หน้าแดงจัดคิดว่าตัวเองคงสกปรกจนทำให้คนตรงหน้าต้องออกปากบอก หญิงสาวพยายามเขยิบตัวให้ห่างออก

ปากร้ายเป็นบ้า…

“……..”

“ฉันพลาดเองแหละ ที่ไม่ได้ส่งคนไปตรวจเช็กสภาพว่าที่เจ้าสาวก่อน”

หน้าสวยค่อย ๆ แหงนขึ้นมอง คิ้วโก่งเริ่มผูกปมแน่น

“ตรวจสภาพ…คุณหมายความว่าอะไรกันแน่”

เบลล่าถามออกไป เมื่อเริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่เธอเข้าใจก่อนหน้าอาจจะไม่ใช่

“ก็ตรวจความซิงไง จะได้ไม่ถูกใครย้อมแมวขาย”

เขาพูดพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะใช้สายตาเหยียดมองไปทั่วร่างเล็ก

ถึงแม้ว่านั่นจะเป็นคำพูดที่แสนจะดูถูกดูแคลนก็ตามที แต่เบลล่าก็ไม่คิดจะปฏิเสธออกไป เพราะมันดีเสียอีก ยิ่งเขารังเกียจตัวเธอมากเท่าไหร่ เขาก็จะไม่วุ่นวายกับเธอ

“ไม่อยากจะเชื่อ เสือผู้หญิงอย่างผู้ชายบ้านหยวน โดยเฉพาะคุณ ตัวพ่อของความเจ้าชู้ จะมานั่งแคร์เรื่องความซิงของผู้หญิงด้วย หัวโบราณชะมัด”

“เสือผู้หญิง…ก็ไม่ได้แปลว่ากินได้ไม่เลือกนะ!!”

ชายหนุ่มรู้สึกไม่พอใจกับคำของหญิงสาว และดูจากท่าทางของเธอก็ไม่ได้ตรงตามแบบที่ฟลอเรนซ์พ่อของเธอบอกไว้สักนิด เขาไม่อยากเสียเวลาทะเลาะกับเบลล่าให้หงุดหงิดใจไปมากกว่านี้ ก่อนจะหมุนตัวเดินนำไปยังห้องทำงาน

เมื่อมาถึงห้องทำงานของชายหนุ่ม เขาใช้ปลายนิ้วชี้ไปที่เอกสารที่กองอยู่บนโต๊ะ

“พวกนั้นเป็นงานที่เราดูแลทั้งหมด หลังจากปรับโครงสร้างภายในองค์กร เงินทุนหมุนเวียนรวมทั้งรายรับรายจ่ายของสมาคมก็ต้องปรับเปลี่ยนใหม่ทั้งหมด”

“นี่คุณ จะให้ฉันตรวจสอบบัญชีพวกนี้น่ะเหรอ มันไม่มากไปหน่อยเหรอ อีกอย่างมีไม่รู้ตั้งกี่สาขาใครจะไปทำไหว”

“งานก็คืองาน เกี่ยงได้ด้วยเหรอ อย่าบอกนะว่าเป็นถึงลูกสาวประธานสภาสูงแต่ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง”

แม่ของเธอเคยสอนเอาไว้ว่า จะมีผู้ชายอยู่สองประเภท ประเภทแรกก็คือพวกที่เทิดทูนแล้วเคารพในความเป็นผู้หญิง ประเภทที่สองคือพวกที่ชอบเหยียบย่ำและดูถูกความเป็นผู้หญิงของเรา

แต่ถึงอย่างไรพวกเขาเหล่านั้นก็ยังคงต้องพึ่งพาผู้หญิงอยู่ดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการใช้ชีวิตหรือแม้แต่กระทั่งเรื่องบนเตียง ซึ่งความจริงข้อนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นความจริงที่แสนเจ็บปวด เธอเองก็ไม่อยากจะมีชะตาชีวิตเหมือนกันกับแม่ของตัวเอง

“ฉันทำไม่ได้หรอก เพราะฉันไม่มีความรู้อะไรเลยเกี่ยวกับบริษัทหรือหน่วยงานที่คุณดูแลอยู่ ก่อนที่คุณจะใช้งานใครคุณก็ควรประเมินศักยภาพของคนคนนั้นก่อนสิ และฉันจะไม่ทำสิ่งที่ฉันไม่รู้เป็นอันขาด เพราะนั่นอาจก่อให้เกิดความเสียหายมากกว่าประโยชน์”

“ฉลาดพูดดีนี่ ทำทีเป็นใช้คำพูดสวยหรู แต่ที่จริงแล้วทำอะไรไม่เป็นซะมากกว่า คนอย่างเธอคงไม่ถนัดอะไรเลย นอกจากพยายามเตรียมตัวไปเป็นภรรยาของคนอื่น”

พยายามเป็นภรรยาของคนอื่น

หมายความว่าอะไร…

“เสียใจ…ฉันไม่เคยพยายามอยากเป็นภรรยาของใครเลย โดยเฉพาะคุณ…ที่จริงเรื่องนี้จะจบง่ายมากเลยนะ คุณก็แค่เดินไปบอกพ่อฉันว่าต้องการแต่งงานกับโซเฟีย ทั้งคุณและเธอจะได้ครองคู่กันอย่างมีความสุขแน่”

“เหรอ!! ก็ดีนะ แต่เสียดายอยู่นิดเดียว”

“เสียดาย? เสียดายอะไร โซเฟียโคตรจะปลื้มคุณเลยนะ รับรองเธอจะเป็นภรรยาที่อยู่ในโอวาทคุณทุกอย่าง”

อเล็กซ์เดินเข้าหา ก่อนจะใช้ลำแขนแกร่งข้างหนึ่งยกขึ้นค้ำไปที่ผนัง และใช้สายตากรุ้มกริ่มมองไปทั่วร่างของเบลล่า

“ก็เสียดายตรงที่ ไม่ใช่แม่พันธุ์ แล้วงานของฉัน..มันก็ต้องใช้เฉพาะแม่พันธุ์ซะด้วย แบบนี้คิดว่ามันน่าเสียดายมั้ยล่ะ”

เบลล่าหน้าร้อนผ่าวเมื่อถูกสายตาร้ายคุกคามระยะประชิด

“ฉันไม่ใช่วัวนะ ที่จะมาเป็นแม่พันธุ์ให้คุณน่ะ”

“อืมมม…เหรอ นึกว่าใช่…นี่ว่าจะลองหัดขี่อยู่เหมือนกัน เกิดมายังไม่เคยขี่วัวมาก่อน!!”

“……….”

อเล็กซ์ยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะใช้สายตาแทะโลมมาหยุดอยู่ตรงหน้าอกคู่หยุ่นตรงหน้า